എന്ത് പറഞ്ഞാലും ജീവിതം മുന്നോട്ട് – 2

എന്ത് കാര്യം

ഞാൻ ഇനിമുതൽ നാട്ടിൽ ഉണ്ടാവില്ല വല്ലപ്പോഴും മാത്രം വരുന്ന ഒരാളായി മാത്രം ആണ് ഇനി നീ എന്നെ കാണു. നിന്റെ അമ്മ അവിടെ വീട്ടിൽ ഒറ്റക്ക് ആണ്. അത്കൊണ്ട് അവളെ നീ നോക്കണം. രണ്ടുപേർക്കും ജീവിക്കാൻ ഉള്ള പണം ആവശ്യത്തിൽ അധികം ഞാൻ തെരും. സൊ ഇറ്റ് ഈസ്‌ നൊട് അ ഗുഡ്ബൈ ബട്ട്‌ ഇറ്റ് ഈസ്‌… അതും പറഞ്ഞു അയാൾ എന്റെ ഫ്ലാറ്റിന്റെ പുറത്തിറങ്ങി.

ഞാൻ കതകടച്ചു എനിക്ക് മനസിലായി ഇനി ഈ മൈരൻ വെറും ഒരു ഓർമ മാത്രം ആണ്.. ഞാൻ എന്റെ റൂമിലേക്കു പോയി അവിടെ ടേബിളിൽ ഒരു ചെറിയ ബോക്സ്‌ വർണകടലാസ്സിൽ പൊതിഞ്ഞു കൊണ്ട്. ഞാൻ അത് എടുത്ത് പൊളിച്ചു നോക്കുമ്പോൾ അതിൽ ഒരു താക്കോൽ ആണ് ഒരു റോയൽ എൻഫീൽഡ് ഇന്റെ താക്കോൽ. കൂടെ ഒരു കത്തും പാർക്കിംഗ് ലോട്ട് no:3 -15 ന്ന് ഞാൻ താഴെ പോയി മൂന്നാമത്തെ പാർക്കിംഗ് ലോട്ടിൽ 15 ഇന്റെ അടുത്ത് ഒരു ബൈക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ഒരു റോയൽ എൻഫീൽഡ് ക്ലാസ്സിക്‌ 350 ആണ്.. ഇനി ബസിൽ പോവണ്ട ബൈക്കിൽ പോയാമതി എന്ന്.. ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചതായിരുന്നു ഒരു വണ്ടി അത്കൊണ്ട് ഞാൻ ആ വണ്ടി സ്വീകരിച്ചു. അപ്പോൾ ആണ് എനിക്ക് അമ്മയെ വിളിക്കാൻ തോന്നിയത് ഇയാൾ ചെയ്തതിനു ആ പാവം എന്ത് പിഴച്ചു. ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു നോക്കുമ്പോൾ വീണ്ടും അതിൽ 25 മിസ്ഡ് കാൾ ഇത്തവണ ഒരു പുതിയ നമ്പർ ആണ്. ഞാൻ ട്രൂറ്ക്കാളേർ നമ്പർ സെർച്ച്‌ ചെയ്തു അതാ സജിനിയുടെ തന്നെ ആണ്. ഞാൻ കാര്യമാക്കിയില്ല. ഫോൺ എടുത്തു സാവിത്രിയമ്മ സെർച്ച്‌ ചെയ്തു വിളിച്ചു..

ഹലോ.. മോനെ..

അമ്മ…

എങ്ങനെ ഉണ്ട് മോനെ.. സുഖം ആണോ?

അല്ല… അച്ഛൻ വന്നായിരുന്നു..

അറിയാം.. അയാൾ പോയെടാ..

എനി നമ്മുക്ക് അയാളെ വേണ്ട അമ്മ..ഞാൻ നാളെ തന്നെ ഇവിടുന്ന് തിരിക്കും. ഇനി ഞാൻ ഉണ്ട് അമ്മേടെ കൂടെ.

മോനെ.. നീ വേണം പക്ഷെ ഇപ്പൊ നീ വരേണ്ട എക്സാം ഒക്കെ കഴിയട്ടെ ലീവ് ഉള്ളപ്പോ വന്ന മതി..

അല്ലമേ ഞാൻ എല്ലാം നിർത്തുന്ന നമ്മുക്ക് അവിടെ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ ചെയ്ത് ജീവിക്കാം.

മോനെ അതൊക്കെ നിന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ തന്നെ നടക്കും പക്ഷെ ആദ്യം നിനക്ക് ഒരു ഡിഗ്രി വേണം എന്നിട്ട് മതി..

പക്ഷെ അമ്മേ..

പറയുന്ന കേൾക് മോനെ.. നീ മാത്രമേ എനിക്കുള്ളൂ ഡിഗ്രി കംപ്ലീറ്റ് ആകു.

ശെരി അമ്മേ.. ഞാൻ എക്സാം കഴിഞ്ഞാൽ വരാം.

നല്ലകുട്ടി നീ വലതും കഴിച്ചോ? ഹർത്താൽ ഒക്കെ അല്ലെ?

കഴിച്ചു അമ്മ… ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം..

ശെരി മോനെ സൂക്ഷിക്കു ട്ടോ..

ആ അമ്മ ഒക്കെ.

വീണ്ടും റൂമിൽ പോയി ഓരോന്നു ആലോചിച്ചു സമയം കളഞ്ഞു. ഫോൺ ഓഫ്‌ ചെയ്ത് ഞാൻ കെടന്നു.. അന്നും ജിമ്മിൽ പോയില്ല. രാവിലെ ഒരു 8 മണി ആയപ്പോൾ ഞാൻ എഴുനേറ്റു. ഫ്രഷ് ആയി കോളേജിൽ പോവാൻ റെഡ്‌ഡി ആയി. ഫ്ലാറ്റ് അടച്ചു വണ്ടി എടുത്ത് ഞാൻ കോളേജിലേക് വിട്ടു. കോളേജിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയപോഴേക്കും എല്ലാവരും എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി.. അതെ ഞാൻ വണ്ടി എടുത്തു. അങ്ങനെ കോളേജിന്റെ ഗേറ്റിന്റെ ഫ്രോന്റിൽ എത്തി. അവിടെ അതാ സജിനി..ഞാൻ മൈൻഡ് ആക്കിയില്ല. വണ്ടി പാർക്ക്‌ ചെയ്ത് തിരിഞ്ഞ് നിക്കുമ്പോൾ എന്റെ മുന്നിൽ..

ഭരത്.. കം ടു മൈ ഓഫീസ്.

വൈ?

ഷട്ടപ് ആൻഡ് കം. (എന്തോ ഒരു ദേഷ്യം എനിക്ക് വന്നു എന്നാലും മിണ്ടാതെ നടന്നു. ഓഫിസിൽ കയറി.)

ഇരിക്ക്

ഭരത് എവിടെ ആയിരുന്നു നീ.. ഇന്നലെ മുഴുവൻ ഞാൻ എത്ര പേടിച്ചെന്ന് നിനക്ക് അറിയുമോ?

എന്തിനു.? എന്നെക്കുറിച്ചു ഓർത്തു പേടിക്കാൻ നിങ്ങൾ ആരാ എന്റെ?

ഭരത്..

വേണ്ട മിസ്സ്‌.. താനുംകൂടേ എന്നെ വിട്ടുപോകും എന്ന് ഞാൻ ഒരിക്കലും കരുതിയില്ല.

ഞാൻ എവിടെ പോയെന്ന..

ഒരു കാര്യം അറിയോ.. ഞാൻ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ എപ്പോഴും ഒറ്റക്കായിരുന്നു. വലിയ കുടുംബം പണം എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും സ്നേഹിക്കാൻ ആരും ഇല്ല. എന്തിനാ ജീവിക്കുന്നത് എന്നുവരെ ഞാൻ എപ്പോഴും ആലോചിട്ടുണ്ട്. അന്ന് മിസ്സ്‌ ആ കാറിൽ നിന്നും പറഞ്ഞ ആ വാക്ക് ഞാൻ എന്നും ഒറ്റയ്ക്കാണ് മിസ്സ്‌ എന്നുപറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് എന്നെത്തന്നെ മിസ്സിൽ കാണാൻ സാധിച്ചു. അപ്പോൾ തുടങ്ങിയതാ എനിക്ക് തന്നോട് ഇഷ്ടം. ഇനി തന്നെ ഒറ്റയ്ക്കാണ് എന്ന് തോന്നാൻ അവസരം ഉണ്ടാകരുത് എന്നുമാത്രമേ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചുള്ളൂ. മിസ്സിന് എന്നെക്കൊണ്ടാവുന്നത് പോലെ സന്ദോഷിപ്പിക്കണം ഒറ്റയ്ക്കാണ് എന്നഒരു ചിന്ത മാറ്റണം അങ്ങനെ ഞാൻ സ്വയം കൂട്ടിനു ഒരാൾ ആയി എന്നരീതിയിൽ മാറും എന്നൊക്കെ ഏതൊഒരുനിമിഷം ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചുപോയി. ഒരു ജീവിതപങ്കാളി ആയി എന്നും എന്റെ കൂടെയുണ്ടാവും എന്ന് ഞാൻ കരുതി.

ഭരത്…

പക്ഷെ എനിക്ക് തെറ്റിപ്പോയി. എപ്പോഴും ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കാവണം എന്ന് ആരോ എന്റെ തലയിൽ എഴുതിവെച്ചിട്ടുണ്ട് അത് മാറില്ല.

ഭരത് അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല..

ഇറ്റ് ഈസ്‌ ഒക്കേ. ഐ ആം ആൽവേസ് അലോൺ. ഐ ക്യാൻ ഹാൻഡ്‌ഡിൽ ഇറ്റ്. പിന്നെ ഞാൻ കാരണം എന്തെങ്കിലും ബുദ്ധിമുട്ട് ആയെങ്കിൽ ഐ ആം സോറി. ഇനി മിസ്സിന് ഞാൻ ഒരു ബുധിമുട്ട് ആവില്ല. ഇനി ഇതും പറഞ്ഞു ഞാൻ മിസ്സിനെ ടോർച്ചർ ചെയ്യില്ല.

ഭരത്…

ബൈ മാം.

അതും പറഞ്ഞു ആ മുറിയിൽ നിന്നും ഞാൻ ഇറങ്ങി. ഇനിയുള്ള ജീവിതം അടിച്ചുപൊളിക്കണം ആരേം സ്നേഹിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല കാരണം ആ സ്നേഹം നമ്മുക്ക് തിരിച്ചു കിട്ടില്ല എന്നാ ബോധ്യേം എനിക്ക് വന്നു. ഇനി ഞാൻ സുഗിക്കാൻ പോവുകയാണ്. ഞാൻ എന്റെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് കയറി എപ്പോഴത്തെയും പോലെ വീണ്ടും ക്ലാസ്സിലെ കുട്ടികൾ എല്ലാം എന്നെ നോക്കുണ്ടായിരുന്നു അത് ഇനിമുതൽ ശെരിക്കും ഞാൻ മുതലെടുക്കാൻ ഞാൻ പോവുകയാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ എല്ലാവരേം നോക്കി ഒരു ചിരി പാസ്സാക്കി ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ കയറി. ഫ്രണ്ട് ബെഞ്ചിൽ തന്നെ ഉണ്ട് അവൻ ആ വാണം. അഖിലേഷ് പി. എന്നെ കണ്ടതും

ഭരത് വാ ഇരിക്ക് ക്ലാസ്സ്‌ ഇപ്പോതുടങ്ങും ബുക്സ് ഒക്കെ എടുത്തവെക്കു.

ഇല്ലടാ ഞാൻ തത്കാലം പിറകിൽ ഇരിക്കാൻപോവുക.

എടാ ഇവിടെ ഇരിക്ക് ഇവിടെ ഇരുന്നാലേ എല്ലാം ശ്രദ്ധിക്കാൻ ആവു.

പോടാ മൈരേ. ഞാനില്ല.

അത് പറഞ്ഞു ഞാൻ പിറകിൽ പോയി ഏറ്റവും പിന്നിലെ സീറ്റിൽ ഇരിന്നു. അവിടെ രണ്ടുപേൺപിള്ളേർ ആദ്യേ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ചോദിച്ചു

ഞാൻ ഇവിടെ ഇരിക്കട്ടെ.?

എന്നെ കണ്ടതും അവർ പെട്ടന് തന്നെ സന്ദോഷിക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അതിൽ തട്ടം ഇട്ട കുട്ടി എന്നോട് പറഞ്ഞു

ഭരത് ഇരിക്ക്..

താങ്ക്സ്..

എന്തിനു.. അവസാനം. അവൻ വന്നല്ലോ.. അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഓഹ് നിങ്ങൾ എന്നെ കാത്തുനിക്കുവായിരുന്നോ?

അല്ലാതെപിന്നെ എത്ര കാലമായട നിന്നോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ നോക്കുന്നു മൈൻഡ് ആക്കില്ലാലോ നമ്മളെ ആരും നീ..

അത് പറഞ്ഞു മുന്നിലെ ബെഞ്ചിലെ കുട്ടികൾ തിരിഞ്ഞ് എന്നെ നോക്കി. അപ്പൊ കൂടെ ഉള്ളവൾ പറഞ്ഞു

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *