മലയാളം കമ്പികഥ – കമ്പിയാത്രകള് – 12
ഇതിനു മുന്പിലത്തെ പാര്ട്ട് കള് വായിക്കാന് ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക
“നിങ്ങടെ മേളമാക്കെ ഞാൻ കുറെ കേട്ടു; അകത്തു കേറ്റി അല്ലേ?” പ്രമീള ചോദിച്ചു.
“അതെ, ഒക്കെ ഈ ഗുരുനാഥയുടെ അനുഗ്രഹം , പ്രമീളയുടെ കനത്ത മുലയിൽ തെരു തെരെ ചുംബിച്ചു് ഞാൻ പറഞ്ഞു,
“ചേച്ചിയുടെ സഹകരണം ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഇതൊന്നും സാധിക്കത്തില്ലായിരുന്നു.“
“ശിഷ്യൻ ഒട്ടും മോശമല്ലെന്ന് എനിക്കറിയാമല്ലോ; എന്നാലും കൊച്ചു പെമ്പിള്ളാരെ പെഴപ്പിക്കുന്നത് ഇച്ചിരി സൂക്ഷിച്ചു വേണം. ഇത്ര പെട്ടെന്ന് അകത്തു വയ്ക്കണമായിരുന്നോ? അവളുടെ പൂറു പൊളിഞ്ഞുപോകുമല്ലോടാ! അവളെ സാവകാശം മെരുക്കിയാൽ പോരായിരുന്നോ?
“അവൾ ആദ്യം ഇടഞ്ഞെങ്കിലും പിന്നെ വഴിയേ വന്നു ”
”പോട്ടെ….”
എന്റെ കുട്ടന നിരോധ് ഇടിയിച്ചില്ലേ?”
“അയ്യോ , തിരക്കിൽ ഞാനതങ്ങു മറന്നു”.
“ഗോപൂ, ഞാൻ നിന്നോടു പ്രത്യേകം പറഞ്ഞതാ, അവളുടെ വയറെങ്ങാനും വീർത്താലേ, പപ്പേട്ടന്റെ സ്വഭാവം മാറും “.
“ഇനിയിപ്പൊ എന്തു ചെയ്യും, എന്റെ ചേച്ചീ?“
“വയറ്റിൽ പിടിക്കത്തില്ലെന്നു കരുതാം; അല്ലാതെന്താ? പരിപാടിയൊക്കെക്കഴിഞ്ഞ് അവളുടെ സാധനം നല്ലോണം കഴുകുകയെങ്കിലും ചെയ്തോ ?“
“ഇല്ല, ഞങ്ങൾ സുഖിച്ചങ്ങു കിടന്നു. “, കുറ്റബോധത്തോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“പഷ്ട്! വയറു വീർത്താൽ കെട്ടാൻ തയ്യാറായിക്കോ രണ്ടു വയസ്സിനു മൂത്തതാണെന്നല്ലേയൊള്ളൂ; സാരമില്ല.“
“ചുമ്മാതങ്ങ പേടിപ്പിക്കാതെ എന്റെ പ്രമീളെ. ഒരു പ്രാവശ്യം പാലു് അകത്തുപോയെന്നു വച്ചു് അവൾക്കു ഗർഭം വരുമോ?“
“നീ നാളെത്തന്നെ പെരുന്ന പോയി എന്തെങ്കിലും വഴിപാടു നേത്. അല്ലാതെ ഞാനെന്തു പറയാനാ?“
കുട്ടികൾ ഉണരുന്നതിനു മുമ്പ് തീർക്കണം; അര മണിക്കൂറോളം അകത്തു വച്ചു കളിച്ചു് അവളെ തൃപയാക്കിയാണ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റത്.
നേരം പുലർന്നു: “കമല എഴുന്നേറ്റ് പോയത് അറിഞ്ഞില്ല “
തിരുമംഗലം ക്ഷേത്രത്തിലെ പതിവു പാട്ട്, മൈക്കിൽ കേട്ടാണ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റത്.
പ്രമീള തട്ടി വിളിച്ചു. അപ്പോഴും ജയന്തി നല്ല ഉറക്കം
“കിടക്കട്ടെ രാത്രിയിലെ ക്ഷീണം കാണും”, പ്രമീള ചിരിച്ചു. പിന്നീടു പ്രമീള പറഞ്ഞു, മണി എട്ടായിക്കാണും, ജയന്തി എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ
പിറ്റേന്നു രാത്രി എനിക്കവിടെ ചെല്ലേണ്ടി വന്നില്ല: പ്രമീളയുടെ ഭർത്താവ് കഴിഞ്ഞു വന്നു. ഇനി എന്നാണാവാ പോകുന്നത്? ഞാൻ ആകെ വെപ്രാളത്തിലായി ഒരു കണക്കിനു സാധിച്ചെടുത്തതാണു്;
കഴിക്കണമെന്നു കരുതി പല പദ്ധതികളുമിട്ടതാണു്; എല്ലാം മാറ്റിവയ്ക്കേണ്ടിവന്നു; ഇനി അവൾ പോകുന്നതിനു മുമ്പേ പപ്പേട്ടനു മൂർ ഉണ്ടാകുമോ? ഒാർക്കുമ്പോൾ തല പരക്കുന്നു…
അടിക്കടി അയാൾ പോകും; പക്ഷെ എന്നാണെന്നറിഞ്ഞുകൂടാ. ഇത്രയും നാൾ പ്രമീളയുമായി സുഖിച്ച എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ഒറ്റയ്ക്കുള്ള ഓരോ രാത്രിയും വിരസമായി പാരത്തിൽ നല്ലൊരു പാവാടക്കാരിയുടെ സീല് പൊട്ടിച്ചാതയുള്ളൂ; എന്തെങ്കിലും കാര്യമായിട്ടു ചെയ്യാമെന്നു വച്ചപ്പോൾ ദേ വന്നിരിക്കുന്നു, കാലമാടൻ മനസ്സുകൊണ്ട് ഞാൻ അയാളെ പ്രാകി ഒരു ദുഷ്ടൻ…
ഇടയ്ക്ക് ചില ചില്ലറ പിടിയും വലിയും നടക്കുമെന്നാല്ലതെ കാര്യമായി ഒന്നും ചെയ്യാനൊക്കില്ല.
ഞാൻ ആദ്യമൊക്കെ പഠിത്തത്തിൽ വലിയ കുഴപ്പമില്ലാതെ പോകുമായിരുന്നു; ലൈംഗികകാര്യങ്ങളിൽ കാര്യങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ തിരിഞ്ഞപ്പോൾ പഠിത്തത്തിൽ ഉഴപ്പാൻ തുടങ്ങി. അച്ഛന്റെ ക്യാൻസർ കൂടിയായപ്പോൾ എന്റെ മേൽ ആർക്കും നിയന്ത്രണമില്ലാതായി. അമ്മ ഒരു പാവമാണു്; വഴക്കു പറയുമെങ്കിലും അപകടമുണ്ടാക്കുകയില്ല.
അച്ഛൻ അധികം സംസാരിക്കത്തിലായിരുന്നു; പക്ഷെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്താൽ അതു പിന്നെ ഇരിപ്പാ. സുഭദ്ര എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ നോക്കും; പക്ഷെ ഞാൻ അവളെ വകവയ്ക്കാറില്ല. ഇതൊക്കെ കാരണം ഞാൻ കഷ്ടിച്ചു പാസ്സാകും എന്ന നിലയായി സത്യം പറഞ്ഞാൽ പഠിത്തത്തിൽ എനിക്ക് താൽപ്പര്യം തന്നെ ഇല്ലാണ്ടായി.
ഞാൻ നിന്നോട് എന്റെ സ്കൂൾ പ്രേമത്തെപ്പറ്റി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലൊ. ലത എന്നായിരുന്നു. അവളുടെ പേര്: ലത നായർ ആൺകുട്ടികളും ഒപണ്കുട്ടികളും ഒരുമിച്ചുള്ള സ്കൂളായിരുന്നു, അതു്. പെരുന്ന എൻ എസ് എസ് സ്കൂൾ , കായംകാത്ത സർക്കാർ ബോയ്സ് സ്കൂളിൽ പഠിച്ചിട്ട് നിനക്ക് ജീവിതത്തിൽ ഒരുപാട് അനുഭവങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെട്ടു. മിക്സസ് സ്കൂളിൻറ രസം ഒന്നു വേറേ ആണ്. അഞ്ചാം ക്ലാസ്സു മുതൽക്കാണ് എന്നെ അവിടെ ചേർത്തത്. ഞങ്ങൾ പൊക്കമുള്ള മരത്തിന്മേലും പൊക്കമില്ലാത്ത തെങ്ങിലും കയറിയിരുന്ന് പെൺകുട്ടികളുടെ മൂത്രപ്പുരയിലേയ്ക്ക് ഒളിഞ്ഞു നോക്കുമായിരുന്നു. മൂത്രപ്പുരകൾക്കു മേൽക്കൂരയില്ലായിരുന്നു. എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരന് ഹെഡ് മാസ്റ്ററുടെ ചൂരലിൻറ ചൂട് ഒരിക്കൽ കിട്ടി. ഇതു കണ്ടുപിടിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ പക്ഷേ ഇത്തരം പരിപാടിക്കു പോയിട്ടില്ല: വേണ്ടവർക്ക് ചില്ലറ സഹായങ്ങൾ ചെയ്യുകാടുത്തിരുന്നെങ്കിലും. മുളച്ചുവരുന്ന മാറിലെ മുകുളങ്ങൾ ഒത്താൽ പിടിക്കാൻ ഞങ്ങൾക്കു ചിലപ്പോൾ സാധിക്കും; ചിലവന്മാര് പെൺകുട്ടികളെ സൗകര്യത്തിനു കിട്ടിയാൽ കെട്ടിപ്പിടിക്കും. അതിലപ്പുറവും ചെയ്തവരുണ്ടു.
നീ ലതയെ കണ്ടിട്ടില്ല. പക്ഷെ സ്ക്കൂളിലെ ഫോട്ടോ കാണിച്ചപ്പോൾ നിന്നെ ഞാൻ അവളുടെ ചിത്രം കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്. വെളുത്തു കാണാൻ കൊള്ളാവുന്ന പെണ്ണ്; പൊക്കം കുറവായിരുന്നു; ചുരുണ്ട മുടി വലിയ കണ്ണുകൾ പഠിക്കാനും അവൾ ഒരുവിധം മിടുക്കിയായിരുന്നു.
ആറാം ക്ലാസ്സു മുതലാണു ഞങ്ങൾ ഒരേ ക്ലാസ്സിലായതു്. നല്ല കൂട്ടുകാരിയായിരുന്നു, അവൾ ഒമ്പതിലെത്തിയപ്പോൾ ഒരു പ്രേമത്തിന്റെ ലാഞ്ഛനയായി. കൗമാര പ്രണയം എന്നു നിങ്ങൾ കവികൾ പറയുന്ന ആ രോഗം. സ്കൂളിൽ എല്ലാവർക്കും ഇതറിയാമായിരുന്നു. കത്തുകൾ കൈമാറും, കാണുമ്പോൾ വർത്തമാനം പറയും, അത്രയൊക്കയുള്ളൂ.
എൻറ വീട്ടിൽ ഇക്കാര്യം അറിഞ്ഞു. ഇളയ ചേച്ചി ലതികയാണ് ആദ്യം അറിഞ്ഞതു്; അവളന്ന് ബർകമാൻസിൽ പഠിക്കുന്നു. എങ്ങനെയാ അവളറിഞ്ഞു. സമയം കളയാതെ അവൾ വാർത്ത ചൂടോടെ വീട്ടിലെത്തിച്ചു. അമ്മയുടെ ചെവിയിൽ ഇതെത്തി.
“എടാ ഞാനീ കേട്ടതൊക്കെ സത്യമാണോടാ?” ഒരു ദിവസം സ്ക്കൂളിൽ നിന്നു വന്നപ്പോൾ ദേഷ്യത്തിൽ അമ്മ ചേചാദിച്ചു.
“എന്തു കേട്ട കാര്യമാ അമ്മ പറയുന്നേ?” എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല.
“ആരാ ഈ ലത?” എനിക്കു മനസ്സിലായി, എങ്ങനെയോ കാര്യം ഇവിടെവരെയെത്തി. ഇനി തർക്കിച്ചിട്ടു കാര്യമില്ല. എന്നാലും ഒന്നു ശ്രമിച്ചു നോക്കാമല്ലോ.
“ലതയോ ? ഏതു ലത?”
“ഉം. എന്താ, ഒന്നുമറിയാത്തപോല; നിന്റെ ക്ലാസ്സിൽ ഒരു ലതയുണ്ടോ?“
“ഉണ്ട്”
“നിങ്ങൾ തമ്മിൽ പ്രേമമാണോ? മൊട്ടേന്നു വിരിഞ്ഞില്ല. അതിനുമുമ്പേ തുടങ്ങി ഒരു പ്രേമം! ഇത്തരം വഷളത്തരങ്ങളാന്നു. ഇവിടെ വേണ്ട അച്ഛനെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാപ്പിന്നെ.“