ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് ഇറങ്ങിവന്ന ചേച്ചി വീണ്ടും അനുമോളെ കെട്ടിപിടിച്ച് ഒരു അമ്മയുടെ സ്നേഹം ആ മകളെ അറിയിച്ചു.
“എട അച്ചു നീ ഇപ്പൊ എന്ത പരുപാടി..?” അനുമോളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ ചേച്ചി എന്നോട് ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ ഇപ്പൊ ഡ്രൈവറാണ് ചേച്ചി” ഞാൻ പറഞ്ഞു, പക്ഷേ എന്റെ ശ്രെദ്ധ ചൂടുകാരണം വിയർപ്പ് ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന ചേച്ചിയുടെ കഴുത്തിലക്കായിരുന്നു, കക്ഷവും നന്നായി വിയർത്തിട്ടുണ്ട്, മേൽചുണ്ടിന് മുകളിൽ വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ അതെല്ലാം നോക്കി വെള്ളമിറക്കി നിന്നു
ചുരിദാർ ഷാളിന്റെ തുമ്പുകൊണ്ട് മുഖം ഒന്ന് വട്ടത്തിൽ തൂത്തുവിട്ടശേഷം.
“നമുക്ക് ഓരോ ചായ കുടിച്ചാലോ..?” അനിയേട്ടനേയും എന്നേയും മാറിമാറി നോക്കികൊണ്ട്‌ ചേച്ചി ചോദിച്ചു.
“ഞങ്ങൾ ഇപ്പോൾ കുടിച്ചേയുള്ളു…! വേണമെങ്കിൽ ഒന്നൂടെ കുടിച്ചേക്കാം അല്ലേടാ..?” അനിയേട്ടൻ എന്നോട് പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും.
“നിങ്ങൾ ചായയൊക്കെ കുടിക്കുമോ..?” അനിയേട്ടനെ നോക്കി ഒരു പുച്ഛത്തോടെ കൃപയേച്ചി ചോദിച്ചു.
രാവിലെ അടിച്ച റമ്മിന്റെ മണം ചേച്ചിയുടെ മൂക്കിലേക്കും ചെന്നു എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. എന്നാൽ അതേ സമയം എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ച കാര്യം മറ്റൊന്നായിരുന്നു, ഇന്നേവരെ അവർ തമ്മിൽ പല പ്രശ്നങ്ങളും വഴക്കുകളും പിണക്കങ്ങളും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ആ സമയത്തൊക്കെ അനിയേട്ട എന്ന് മാത്രം വിളിച്ചിരുന്ന കൃപയേച്ചി ഇപ്പോൾ അനിയേട്ടന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ‘നിങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കുന്നത്‌ കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ മാത്രമല്ല അനിയേട്ടനും ആ നിമിഷം ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തേക്ക് ഒരു ചെറിയ ഞെട്ടലോടെ നോക്കി നിന്നുപ്പോയി.
അനിയേട്ടന്റെ മുഖത്തുനിന്നും പുച്ഛത്തോടെ മുഖം വെട്ടിച്ച് മാറ്റിയ കൃപയേച്ചി എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“ഡാ അച്ചു എനിക്ക് നല്ല ക്ഷീണമുണ്ട് ഒരു ചായ കുടിക്കണം നീ വരുന്നുണ്ടോ..?” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചേച്ചി അനുമോളേയും കൂട്ടികൊണ്ട് കോഫി ഷോപ്പിലേക്ക് നടന്നു.
നാറിക്കരിഞ്ഞ മുഖവുമായി നിൽക്കുന്ന അനിയേട്ടനെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം ഞാനും ചേച്ചിയുടെ പുറകെ കോഫി ഷോപ്പിലേക്ക് നടന്നു.
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി .........
ഷോപ്പിലേക്ക് കയറി നാലുപേർക്ക് ഇരിക്കാവുന്ന ടേബിളിന് മുന്നിൽ ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു. അനിയേട്ടൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നോക്കികൊണ്ട്‌ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.
“അനുമോളെ ഇങ്ങുവാ..!” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചേച്ചിയുടെ അടുത്തിരുന്ന അനുമോളേയും വിളിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ മറ്റൊരു ടേബിളിലേക്ക് ഇരുന്നു, അവർ ഭാര്യയും ഭർത്താവും തമ്മിൽ എന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കട്ടെ എന്ന് കരുതി, മറ്റൊരു ടേബിളിലേക്ക് മാറിയിരുന്ന എന്റെ നോട്ടം ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തേക്കുതന്നെയായിരുന്നു, രൂപത്തിൽ മാത്രമല്ല സംസാരത്തിലും പെരുമാറ്റത്തിലും ചേച്ചിക്ക് ഒരുപാട് മാറ്റങ്ങൾ വന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.
ചേച്ചി ഷാർജയിൽ ചെന്നതിന് ശേഷം അനിയേട്ടനെ വിളിക്കാൻ ചേച്ചി ശ്രമിച്ചിരുന്നില്ല, അനുമോൾ ഇടക്ക് വീട്ടിൽ വരുന്ന സമയത്ത് ചേച്ചിയുടെ കാര്യങ്ങൾ തിരക്കുമ്പോൾ “അമ്മ അങ്ങനെ വിളിക്കാറില്ല” എന്നാണ് അനുമോൾ പറയാറ്, ഫേസ്ബുക്കിലും ചേച്ചിയെ ഞാൻ കുറേ തപ്പിയിരുന്നു പക്ഷെ കണ്ടില്ല. ഇപ്പഴും എന്റെ മനസ്സിൽ നിൽക്കുന്ന മറ്റൊരു സംശയം..
“ചേച്ചിയെ എയർപോർട്ടിൽ വച്ച് കണ്ടപ്പോൾ ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ അനുമോൾക്ക് ചേച്ചിയെ എങ്ങനെ മനസ്സിലായി..? ഒരു പക്ഷെ ചേച്ചി ഷാർജയിൽ ചെന്നതിന് ശേഷം അനുമോൾ ചേച്ചിയുടെ ഫോട്ടോ കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ ചേച്ചിയുടെ ഇപ്പോഴത്തെ ശരീരത്തിൽ വന്ന മാറ്റംവച്ച് നോക്കുമ്പോൾ എയർപോർട്ടിൽ വച്ച് ചേച്ചിയെ ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ അനുകുമോൾക്ക് മനസ്സിലാവാൻ ഒരു സാധ്യതയുമില്ല, അങ്ങനെയുള്ളപ്പോൾ അനുമോൾ ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ ചേച്ചിയെ കണ്ട് തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, ഒരുകാര്യം ഉറപ്പ്.. ഈ അടുത്ത കാലത്താതെപ്പഴോ ചേച്ചി ഷാർജയിൽ നിന്നും ഇവിടെ വന്നിട്ടുണ്ട്, അതും ഏതാനം മാസങ്ങൾക്കൊ ദിവസങ്ങൾക്കൊ മുൻപ്..!” ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു.
അനിയേട്ടനും കൃപയേച്ചിയും പരസ്പരം സംസാരിക്കുന്നത് വ്യക്തമായി കേൾക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിലും.. അനിയേട്ടൻ കാര്യമായി എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.. എന്നാൽ കൃപയേച്ചി അതിനൊന്നും വലിയ ഗൗരവം കൊടുക്കാതെ വളരെ നിസ്സാര ഭാവത്തിലാണ് സംസാരിക്കുന്നത്, ഇടക്ക് കളിയാക്കുന്ന തരത്തിൽ ഒരു പുച്ഛം നിറഞ്ഞ ചിരിയും ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് കാണാമായിരുന്നു.
ഒരു അഞ്ച് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞതും 4 കോഫിയുമായി വന്ന സപ്ലയർ കൃപയേച്ചിയും അനിയേട്ടനും ഇരിക്കുന്ന ടേബിളിന് മുന്നിൽ കൊണ്ടുവച്ചു.
“മോളെ വാ ചായകുടിക്ക്..! അച്ചു വാ ചായ എടുത്ത് കുടിക്ക്” എന്നോടും എന്റെ ഒപ്പം ഇരിക്കുന്ന അനുമോളേയും നോക്കി ചേച്ചി പറഞ്ഞുനിർത്തിയതും. അതുകേട്ട് എഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങിയ അനുമോളെ ഞാൻ അവിടെതന്നെ പിടിച്ചിരുത്തി, ശേഷം ഞാൻ അവിടുന്ന് എഴുനേറ്റ് എനിക്കും അനുമോൾക്കുമുള്ള ചായകപ്പും എടുത്ത് ഞങ്ങൾ ഇരുന്ന ടേബിളിലേക്ക് തിരികെപോയി ഇരിക്കാൻ തിരിഞ്ഞതും.
“ചായക്കപ്പും എടുത്തോണ്ട് നീ ഇത് എവിടെ പോവ..? ഇവിടെ ഇരിക്ക്..! അനുമോളെ ഇങ്ങുവാ..!” തിരിഞ്ഞ് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ എന്നോട് സ്വല്പം ദേഷ്യത്തോടെ ചേച്ചി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് മനസ്സിലായി അനിയേട്ടനോട് അധികം സംസാരിക്കാൻ ചേച്ചിക്ക് താല്പര്യമില്ലയെന്ന്..
ചേച്ചി പറഞ്ഞുതീർന്നതും അനുമോൾ എഴുനേറ്റുവന്ന് ചേച്ചിയുടെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു. തല ചെരിച്ച് അനിയേട്ടന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ഒരുമാതിരി ഊമ്പികുത്തി ഇരിക്കുന്ന അവസ്ഥയായിരുന്നു അനിയേട്ടന്റെ അവസ്ഥ.
“അമ്മേ ഇന്നാ..” ചായ ഊതി കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ തോളിൽ കിടന്ന ഹാൻഡ് ബാഗിൽ നിന്നും ഒരു സിം എടുത്ത് ചേച്ചിയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്തുകൊണ്ട് അനുമോൾ പറഞ്ഞു.
അതുവാങ്ങിയ കൃപയേച്ചി ആ സിം തന്റെ ‘സാംസങ് ഗാലക്സി A 35’ ലേക്ക് ഇട്ടു. (Motorola-ടെ കീപ്പാട് ഫോണുമായിട്ട് നടന്ന ടീമ)
സിം ഫോണിലേക്ക് ഇട്ട ശേഷം ചേച്ചി whatsapp ഇൻസ്റ്റാൾ ചെയ്തു, ഏതോ നമ്പറിലേക്ക് എന്തോ മെസ്സേജ് അയച്ചു, ഇതെല്ലാം ചായ കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ ശ്രെദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഒരു അഞ്ച്മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞതും ചേച്ചിയുടെ ഫോണിലേക്ക് ഒരു കാൾ വന്നു.. ആ കാൾ വന്നപ്പോൾ ചേച്ചിയുടെ മുഖം വിടർന്നു, കണ്ണുകൾ വെട്ടി തിളങ്ങി, ചുണ്ടിൽ നാണം നിറഞ്ഞ ഒരു ചെറുചിരി മിന്നി മറഞ്ഞു.
“ഞാൻ ജോലി ചെയുന്ന സ്ഥലത്ത് നിന്ന..! ഇവിടെ എത്തിയിട്ട് അറിയിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നത..! ഞാൻ ഒന്ന് സംസാരിച്ചിട്ട് വരട്ടെ” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഫോണും ചെവിയോട് ചെർത്ത് വച്ചുകൊണ്ട് ചെയറിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ കൃപയേച്ചി അവിടുന്ന് സ്വല്പം ആളൊഴിഞ്ഞ ഭാഗത്തേക്ക്‌ മാറി നിന്നു.