തുടക്കവും ഒടുക്കവും 4

Thudakkavum Odukkavum Part 4 | Author : Lohithan

[ Previous Part ] [www.kambi.pw ]

എസ്റ്റേറ്റിലെ ബംഗ്ലാവിന്റെ മുറ്റത്തു കിടക്കുന്ന ജീപ്പിൽ ഇരിക്കുകയാണ്.. വർഗീസ്…

ഇടയ്ക്ക് എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം വന്നാൽ ഭാർഗവൻ വിളിക്കും…

ചിന്നമ്മ ബംഗ്ലാവിന്റെ കിച്ചനിൽ മാനിറച്ചി കറി വെയ്ക്കുന്നതിന്റെ തിരക്കിലാണ്…

അകത്തെ ഒരു മുറിയിൽ ഭാർഗവൻ ഇരിക്കുന്നു.. ഒരു വിസ്കി ബോട്ടിൽ പിന്നെ ഐസ് ഒരു പ്ളേറ്റിൽ അണ്ടിപ്പരിപ്പ് ഒക്കെ ടീപ്പൊയിൽ ഇരിപ്പുണ്ട്…

അൽപനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ dysp മഹേന്ദ്രൻ ഒരു സ്ക്കോർപ്പിയോ വണ്ടിയിൽ വന്നിറങ്ങി..അയാൾ മഫ്തിയിൽ ആയിരുന്നു….

അയാൾ മുറ്റത്തു കണ്ട വർഗീസിനോട് ചോദിച്ചു മുതലാളി ഇല്ലെടോ…

ഉണ്ട് സാറെ.. അകത്തുണ്ട്….

മഹേന്ദ്രൻ അകത്തേക്ക് കയറുന്നത് നോക്കി നിന്ന വർഗീസിന് ഒരു കാര്യം മനസിലായി… ഇയാൾ ഇന്ന് തന്റെ മകളെ ഊക്കും…

അകത്തെ മുറിയിൽ വിസ്കി ഗ്ലാസിൽ പകർന്നു കൊണ്ട് ഭാർഗവൻ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.. ശിവനെ പറ്റിയുള്ള കാര്യങ്ങൾ..

എല്ലാം കേട്ട ശേഷം മഹേന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു.. അവനെ നമുക്ക് പൊക്കാം മുതലാളി..

അതിനുവേണ്ടി പോലീസിന്റെ എല്ലാ സഹായവും തനിക്ക് ഉണ്ടാകും…

ഇതിനിടയിൽ തീറ്റി സാധനങ്ങളുമായി ചിന്നമ്മ പല തവണ കിച്ചനിൽ നിന്നും അവരുടെ മുൻപിൽ വന്നുപോയി…

ചിന്നമ്മ അടുക്കളയിൽ പോയി അലീസിനോട് പറഞ്ഞു…

എടീ പെണ്ണേ വലിയ ഉദ്യോഗസ്ഥനാണ്.. അങ്ങേർക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന പോലെയൊക്കെ ചെയ്തു കൊടുത്താൽ അതിന്റെ പ്രയോജനം കിട്ടും…

അമ്മയുടെ ഉപദേശം അതേപടി സ്വീകരിച്ച മകൾ അന്ന് വൈകുന്നേരം വരെ മഹേന്ദ്രന്റെ കുണ്ണക്ക് വിശ്രമം കൊടുത്തില്ല…

അലീസിന്റെ പൂറും കൂതിയും പിന്നെ അവളുടെ പെരുമാറ്റവും ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ട dysp പോകുന്നതിനു മുൻപ് കുറേ പണവും നൽകാൻ മറന്നില്ല…

അയാൾ പോകുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ ഭാർഗവൻ ബംഗ്ലാവിൽ നിന്നും പോയിരുന്നു…

അന്ന് വൈകിട്ട് എട്ടുമണിക്ക് ശേഷമാ ണ് വർഗീസ് ഭാര്യയും മകളുമായി വിട്ടിൽ എത്തുന്നത്…

അവർ വരുന്നതിന് അരമണിക്കൂർ മുൻപ് രാജേന്ദ്രൻ വർഗീസിന്റെ വീട്ടിൽ എത്തിയിരുന്നു…

വർഗീസ്സിന്റെ ഇളയമകൾ ബിൻസിയുടെ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വരുന്ന ശബ്ദങ്ങൾ കേട്ടപ്പോൾ അവിടെ രാജേന്ദ്രൻ അവളെ ഊക്കുകയാണ് എന്ന് അവർക്ക് മൂന്നു പേർക്കും മനസിലായി…

അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞാണ് അവൻ വെളിയിൽ വന്നത്.. അപ്പോൾ സമയം ഒൻപത്…

വർഗീസിനോടും ചിന്നമ്മയോടും കുശലം പറഞ്ഞശേഷം അവൻ കാറിൽ കയറി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യ്തു…

ഒരു മണ്ണ് റോഡിൽ കൂടി ഒരു കിലോമീറ്റർ പോയാലെ വർഗീസ്സിന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും മെയിൻ റോഡിൽ എത്തൂ…

വണ്ടി നൂറു മീറ്റർ ഓടിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കഴുത്തിൽ ഒരു തണുപ്പ് തോന്നിയ രാജൂ ഒരു ഞെട്ടലോടെ അറിഞ്ഞു അതൊരു കഠാര ആണെന്ന്…

പെട്ടന്ന് ബ്രെക്കിൽ ചവിട്ടിയിട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. തുണികൊണ്ട് മുഖം മറച്ചിരിക്കുന്ന രണ്ടു പേർ പിൻ സീറ്റിൽ…

നിർത്തണ്ട..!

കത്തി കഴുത്തിൽ അമർത്തിക്കൊണ്ട് അതിൽ ഒരാൾ പറഞ്ഞു…

ആരാടാ നീയൊക്കെ… എന്താ നിനക്കൊക്കെ വേണ്ടത്.. ആരുടെ കൊട്ടേഷനാണ്…

ചോദ്യം ചോദിക്കാനും ഉത്തരം പറയാനും സമയം തരാം.. ഇപ്പോൾ വണ്ടിയെടുക്ക് പൂറിമോനെ..ഇല്ലങ്കിൽ ഇതങ്ങു കഴുത്തിലേക്ക് ഇറക്കും…

രാജുവിന് അനുസരിക്കുക അല്ലാതെ വേറെ മാർഗമൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു…

അവർ നിർദ്ദേശിച്ച വഴിക്കെല്ലാം അവൻ വണ്ടി ഓടിച്ചു… കുണ്ടും കുഴിയും നിറഞ്ഞ റോഡുകളിലൂടെ മുപ്പതു കിലോമീറ്റർ ഓടിയ ശേഷം വണ്ടി നിർത്താൻ പറഞ്ഞു…

വണ്ടി നിർത്തിയതിനു കുറച്ചു മുൻപിൽ ഒരു താർ ജീപ്പ് കിടക്കുന്നത് രാജൂ ശ്രദ്ധിച്ചു…

അതിൽ നിന്നും രണ്ടുപേർ ഇറങ്ങി വരുന്നത് അവൻ കണ്ടു…

കാറിന്റെ ഹെഡ്ഡ് ലൈറ്റ് അണഞ്ഞതോടെ അവിടെ കൂരിരുട്ട് നിറഞ്ഞു…

എങ്കിലും താൻ എത്തിയ സ്ഥലത്തെ കുറിച്ച് രാജുവിന് ധാരണ ഉണ്ടായിരുന്നു..

വണ്ടിക്ക് വരാൻ കഴിയുന്ന അവസാനത്തെ സ്ഥലം.. ഇനി കുറച്ചു ദൂരം നടവഴികൾ ഉണ്ട്.. അതു കഴിഞ്ഞാൽ ഫോറസ്ററ് ആണ്…

തന്നെ ഇവർ കാട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ ആയിരിക്കും പ്ലാൻ ചെയുന്നത്…

അവസാന ശ്രമം എന്ന നിലയിൽ അവൻ പറഞ്ഞു..

എടാ പട്ടികളെ.. നീയൊന്നും ഇനി വെളിച്ചം കാണില്ല.. ആരോടാ കളിക്കുന്നത് എന്ന് നിനക്കൊന്നും അറിയില്ല… ഭാർഗവൻ മുതലാളി ആണെടാ എന്റെ തന്ത…

മരിയാതയ്ക്ക് എന്നെ വിട്ടാൽ എന്തെങ്കിലും നക്കാപ്പിച്ച തരാം.. ഇല്ലങ്കിൽ നിങ്ങൾ മാത്രമല്ല നിന്നെയൊന്നും ഉണ്ടാക്കിയവർ പോലും ജീവിച്ചിരിക്കില്ല…

അവൻ ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും ആരും ഒന്നും പ്രതികരിക്കുന്നില്ല.. ഇരുട്ട് കാരണം തന്റെ ചുറ്റും എത്ര പേരുണ്ടന്നു പോലും അവന് മനസിലായില്ല…

പെട്ടന്നാണ് ആരുടെയോ കൈപത്തി തന്റെ മുഖം പൊത്തുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞത്.. അതോടൊപ്പം എന്തോ രൂക്ഷ ഗന്ധം മൂക്കിലേക്ക് അരിച്ചു കയറുന്നു.. സെക്കണ്ടുകൾക്കുള്ളിൽ രാജൂ ബോധം നഷ്ടപ്പെട്ട് വണ്ടിയുടെ സ്റ്റിയറിങ്ങിലേക്ക് തല കുത്തി….

വണ്ടി ശരിക്ക് പരിശോധിച്ച ശിവനും കൂട്ടർക്കും ഒരു റിവോൾവറും മൂന്നു ലക്ഷത്തിൽ കൂടുതൽ പണവും കിട്ടി..

കാറ് അവിടെ തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ച ശേഷം രാജുവിനെ ജീപ്പിൽ കയറ്റി വന്ന റൂട്ടിൽ തിരികെ വിട്ടു..

മെയിൻ റോഡിൽ എത്തിയ ശേഷം ശിവന്റെയും അന്റോയുടെയും നടുക്ക് രാജുവിനെ ഇരുത്തി വണ്ടി പൊള്ളാച്ചി ലക്ഷ്യമാക്കി പറന്നു…

വരുന്ന വഴിക്കുള്ള ലോറി തവളത്തിൽ കിടന്ന ഹരിയാന രജിസ്ട്രേഷൻ ലോറിയിലേക്ക് സിം ഊരിയശേഷം രാജേന്ദ്രന്റെ മൊബയിൽ എറിഞ്ഞു…

പിന്നീട് ഹൈവേയോ മെയിൻ റോഡുകളോ ടച്ചു ചെയ്യാതെ ഊടുവഴികളിൽ കൂടി പൊള്ളാച്ചിക്കടുത്തു എത്തി…

നൂറു കണക്കിന് ഏക്കർ വരുന്ന പളനി സ്വാമിയുടെ കരിമ്പിൻ തോട്ടം.. പുലർ കാല വെയിലിൽ തിളങ്ങുന്ന കരിമ്പോലകൾ…

കണ്ണിലേക്കു സൂര്യ വെളിച്ചം ശക്തിയിൽ പതിച്ചതോടെ രാജൂ കണ്ണു തുറന്നു…

തനിക്കെന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്നോ താൻ എവിടെയാണ് എന്നോ ഓർത്തെടുക്കാൻ പിന്നെയും കുറേ സമയം എടുത്തു അവൻ…

കരിമ്പന ഓല കെട്ടിയ ഒരു കുടിലിൽ കൈയും കാലും കെട്ടപ്പെട്ട് ചലിക്കാൻ പോലും ആകാതെ കിടക്കുകയാണ് താൻ എന്ന് അവന് മനസിലായി…

ഒരു കരിമ്പടം പുതച്ച രൂപം അടുത്ത് ഒരു കയറു കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് ആവി പറക്കുന്ന കട്ടൻ കാപ്പി ഊതി കുടിക്കുന്നു….

ആരാ നീ.. ഇത് എവിടയാ.. എന്നെ അഴിച്ചു വിട്…

അപ്പോഴും ആരൂപം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..

രാജൂ അയാളെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.. എവിടെയോ കണ്ട മുഖം…

അവന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ആശ്വാസം തോന്നി.. ഇത് ആന്റോ അല്ലേ… ചിന്നമ്മയുടെയും വർഗീസിന്റെയും മകൻ…

എടാ ആന്റോ.. എന്നെ അഴിച്ചു വിടടാ.. ആരെങ്കിലും വരുന്നതിന് മുൻപ് നമുക്ക് രക്ഷപെടാം…

കരിമ്പട പുതപ്പ് മാറ്റിയിട്ട് ആന്റോ എഴുനേറ്റു..