ദി സറഗേറ്റ് മദർ 2

The surrogate Mother Part 2 | Author : Little Boy

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]

പ്രെഗ്നൻസി കിറ്റിൽ രണ്ടു വരയും പ്രതീക്ഷിച്ചു ബാത്‌റൂമിൽ ഇരിക്കുകയാണ് സ്വാതി….

അവൾക്ക് ആകാംഷയും പേടിയും ഒരുപോലെ അനുഭവപെട്ടു…..

കിറ്റും നോക്കി ഇരുന്നപ്പോൽ സ്വാതിയുടെ ചിന്തകൾ പുറകോട്ടുപോയി….

അന്ന് അവസാനത്തെ കളിയുംകഴിഞ്ഞു ആരുംമറിയാതെ വെളുക്കുംമുമ്പ് ഹൈറേഞ്ച് ഇറങ്ങിയിരുന്നു ഇരുവരും…

സ്വാതിയെ ഹോസ്പിറ്റലിലാക്കി ഋഷി യാത്ര പറഞ്ഞു പോയതാണ്, പിന്നീട് കാര്യങ്ങളെല്ലാം മോഹനേട്ടനാണു നോക്കിയത്.. ഇന്നിപ്പോൾ മൂന്നാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു… അവളുടെ അടിവയറു മുഴുവൻ നാലുദിവസം ഋഷിയുടെ പാലു നിറച്ചതുകൊണ്ട് ഗർഭിണിയാകുമെന്ന് സ്വാതിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു…

അന്നത്തെ കൂതിയടിയിൽ രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞാണ് സ്വാതിക്ക് ശെരിക്കും നടക്കാൻ തന്നെ പറ്റിയത്.. പലപ്പോഴും ഋഷി അവളുടെ കൂതിയിൽ അടിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഓർമ്മവരുമ്പോളെല്ലാം അവളുടെ കൂതിതുളയിൽ സുഖമുള്ള തരിപ്പനുഭപെട്ടിരുന്നു…..

നാലു ദിവസം കഴിഞ്ഞതും മനോജിനെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്തു അവർക്കായിയെടുത്ത വീട്ടിലേക്ക് താമസം മാറി…

മനോജിന് ഇപ്പോൾ അനങ്ങാനോ സംസാരിക്കാനോ കഴിയില്ല.. സ്വാതി മനോജിന്റെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം നല്ലരീതിയിൽ ചെയ്തു പോന്നു…

അമ്മുമോളെയും ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവന്നിരുന്നു.. അവളെ ഇവിടെ അടുത്ത സ്കൂളിൽ ചേർത്തു.. അവളോട് കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും സ്വാതി പറഞ്ഞിട്ടില്ല.. ഒരുപക്ഷെ കഷ്ടപാട് അറിയാവുന്നതുകൊണ്ടാണോ.., അവൾ മറുത്തൊന്നും പറയാതെ ഇങ്ങോട്ടു വന്നു..

ജാനുചേച്ചി പല സംശയങ്ങളും ചോദിച്ചെങ്കിലും സ്വാതി അതിൽ നിന്നെല്ലാം ഒഴിഞ്ഞു മാറി….

ഇപ്പോൾ മോഹനൻ എന്തെങ്കിലും ആയോ എന്നു ചോദിച്ചപ്പോൽ ടെസ്റ്റ്‌ ചെയ്തു നോക്കാൻ കയറിയതാണ് സ്വാതി…

പക്ഷെ ഒരു വരമാത്രം തെളിഞ്ഞുനിന്ന ടെസ്റ്റ്‌ കിറ്റു കണ്ടതും സ്വാതി നിരാശയോടെ പുറത്തേക്കു വന്നു..

അവൾക്ക് എന്തു ചെയ്യുമെന്ന് ഒരു എത്തും പിടി കിട്ടിയില്ല..

സ്വാതി മോഹനനെ തിരികെ വിളിച്ചു…

“ഹലോ സ്വാതി എന്തായി…”

“മോഹനേട്ടാ അത്… അതുപിന്നെ ഒന്നും ആയില്ല..” സ്വാതി നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു…

“മ്മ്, ഞാൻ എന്തായാലും സാറിനോട് പറയാം… ഈ തവണ ആകാത്ത സ്ഥിതിക്ക് ഒന്നൂടെ… ”

മോഹനൻ പകുതിക്ക് പറഞ്ഞു നിർത്തി…

അതു കേട്ടതും സ്വാതിയുടെ മനസ്സിലൂടെ ഒരു കൊള്ളിയാൻ പാഞ്ഞു…

” ഇനിയും സാറിന്റെ കൂടെ കിടക്കണോ..? ” സ്വാതി ഒരു ഉൾക്കിടിലത്തോടെ ഓർത്തു…

“എന്തായാലും ഞാൻ വിളിക്കാം സ്വാതി..”

അതുംപറഞ്ഞു മോഹനൻ ഫോൺ വച്ചു…

സ്വാതിയുടെ ചിന്തകൾ പല വഴികളിലൂടെ പാഞ്ഞു..

അവൾ ഇനി എന്തും വരട്ടെയെന്ന് ചിന്തിച്ചു മനോജ് കിടക്കുന്ന മുറിയിലേക്കുപോയി..

ശാന്തമായി ഉറങ്ങുകയാണ് മനോജ്.. സ്വാതി മനോജിന്റെ മുഖത്തു നോക്കി നിന്നു..

പലപ്പോഴും മനോജിന്റെ മുഖത്തു നോക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നിയിരുന്നു… താൻ മറ്റൊരുവന് കാലകത്തിയെന്നു മനോജറിഞ്ഞാൽ എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കുമെന്ന് അവൾക്ക് ഒരു എത്തുപിടിയില്ലായിരുന്നു…. എന്നാലും എല്ലാം മനോജേട്ടനു വേണ്ടി അല്ലെ, അത് ഏട്ടൻ മനസിലാക്കുമെന്ന വിശ്വാസത്തിലാണ് സ്വാതി…..

ഇടക്ക് ഋഷിയുടെ ഓർമ്മകൾ വരുമ്പോൾ അവൾക്ക് ചെറു നോവ് എവിടെയാ വരും…

തന്നിലെ പെണ്ണിനെ അറിഞ്ഞ പുരുഷനോട്‌ അവൾപ്പോലുമറിയാതെ ഒരു കുഞ്ഞിഷ്ടം അവളിൽ മൊട്ടിട്ടിരുന്നു.. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ ആർക്കും വേണ്ടി തുറക്കാത്ത അവളുടെ പിൻവാതിൽ വേദനയെടുത്തിട്ടും അതെല്ലാം സഹിച്ചു അവനായി തുറന്നുകൊടുത്തത്…

ഇടക്ക് ഋഷി അവളെ അന്യോഷിക്കുന്നതുപോലും ഇല്ലല്ലോ എന്ന ചിന്ത അവളെ വേദനിപ്പിച്ചിരുന്നു…

“അല്ലെങ്കിലും കുഞ്ഞിനുവേണ്ടി മാത്രമല്ലെ തന്നിലെ പെണ്ണിനെയുണർത്തി കാമിച്ചത്.. അതുകൊണ്ട് കൂടുതൽ ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട സ്വാതി ….” ചിന്തകൾ കാടുകയറുമ്പോൾ അവൾ തന്നെ മനസിനെ പറഞ്ഞുപഠിപ്പിച്ചു….

അല്ലെങ്കിലും മനോജിനെ വിട്ട് സ്വാതിക്ക് ഒരു ജീവിതം ഉണ്ടാകില്ല… കാരണം ഋഷിയേക്കാൾ വലുതാണ് അവൾക്ക് മനോജെന്ന ഭർത്താവും, അവന്റെ താലിയും…

“സ്വാ… സ്വാതി” അവളുടെ ചിന്തകളെ മുറിച്ചത് മനോജിന്റെ ആദ്യവാക്കുകളായിരുന്നു.

സ്വാതി ഞെട്ടികൊണ്ട് മനോജിനെ നോക്കി..

“മനോജേട്ടാ.. ഏട്ടൻ എന്നെ വിളിച്ചോ..?” സ്വാതിക്ക് സന്തോഷം അടക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല …

“സ്വാതി… “മനോജ് ഒന്നുകൂടെ വിളിച്ചു…

സ്വാതി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് മനോജിനെ ആ കിടപ്പിൽ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു….

സ്വാതി അടുത്ത നിമിഷം വിൽസൺ ഡോക്ടറെ വിളിച്ചു കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു…

“നല്ല മാറ്റമാണ് സ്വാതി… ഇനി എല്ലാം പതുക്കെ ശെരിയായികൊള്ളും….”

“ഒരുപാട് നന്ദി ഡോക്ടർ…. ” ഡോക്ടറുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട സ്വാതിക്ക് സന്തോഷം അടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

അവൾ ഫോൺവച്ചു മനോജിന്റെ അടുത്തേക്കുപോയി..

“മനോജേട്ടാ ഒന്നൂടെ വിളിച്ചെ എന്നെ…”

“സ്വാ.. സ്വാതി….”

വിളികേട്ടുകൊണ്ട് അവൾ ഒന്നൂടെ മനോജിനോട് ചേർന്നുനിന്നു…

അന്ന് അമ്മുമോൾ സ്കൂളിൽ നിന്ന് വന്നപ്പോൾ അച്ഛന്റെ അടുത്തുനിന്ന് കുറെ സംസാരിച്ച്… എങ്കിലും മനോജിന് ഒത്തിരി സംസാരിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല….

മനോജിനെ പരിചരിച്ച് ആഴ്ച്ചകൾ നീങ്ങി….

മനോജിന് ഇപ്പോൾ കുറച്ചുകൂടി നന്നായി സംസാരിക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്… മോളോടും സ്വാതിയോടും ഇപ്പോൾ മനോജ് പതിവിലും നന്നായി സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്.. അതു കാണുമ്പോൾ തനിക്ക് നഷ്ടപെട്ട ജീവിതം തിരിച്ചുപിടിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന ചിന്ത സ്വാതിക്ക് വന്നു….

മനോജുമൊത്തുള്ള സന്തോഷ നാളുകകളിൽ ഒരിക്കൽ പോലും ഋഷിയുടെ ചിന്ത അവളുടെ മനസ്സിൽ വന്നില്ല…..

……………………………………………………………….

പതിവുപോലെ മനോജിന്റെ ശരീരം തുണിനനച്ചുതുടക്കുകയാണ് സ്വാതി..

മനോജ് നന്നായി സംസാരിച്ചു തുടങ്ങിയതിന്റെ സന്തോഷം സ്വാതിയുടെ മുഖത്തു കാണാമായിരുന്നു….

ആ സമയം മനോജിന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ ശരീരത്തിലായിരുന്നു…

കുനിയുബോൾ സാരിയുടെ ഇടയിലൂടെ കാണുന്ന വയറും… ഉരുണ്ട മുലകളും.. തിരിയുമ്പോൾ കാണുന്ന ചന്തികളും, കിടപ്പിലും അവന്റെ കാമനകൾ ഉണർത്തി…

“ഇവൾ നന്നായി മിനിങ്ങിയിട്ടുണ്ടല്ലോ..” മനോജ് മനസ്സിലോർത്തു…

“സ്വാതി… നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടോ ”