Related Posts
വൈകി… പക്ഷേ ഇപ്രാവശ്യവും പേജ് കുറവാണ്. തിരക്കുകൾ ഞാൻ എന്റെ വാളിൽ പറഞ്ഞിരുന്നു. അതിനേക്കാൾ എന്റെ മൂഡ് കളഞ്ഞത് എഴുതിവച്ച കുറേ ഭാഗം നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയി എന്നതാണ്. വീണ്ടും അത് എഴുതാനുള്ള മൂഡ് വരാൻ സമയമെടുത്തു.
എന്തായാലും വായിച്ച് അഭിപ്രായം അറിയിക്കൂ. സ്നേഹം ❤
പക്ഷേ അത് തിരിച്ചറിയാൻ ഞാനൊരുപാട് വൈകിയിരിക്കുന്നു… മനസിന്റെ നിയന്ത്രണം ഭേദിച്ച് കണ്ണിലുരുണ്ടുകൂടിയ കണ്ണുനീർപോലും എന്നെ പരിഹസിക്കുകയാണോ എന്നെനിക്ക് തോന്നിപ്പോയി.
ആരും കാണാതെ വാശിയോടെ അത് തുടച്ചുകളഞ്ഞപ്പോൾ താടകയോടൊരുതരം വാശിയായിരുന്നു എന്നിൽ നിറഞ്ഞത്.
സഹിച്ചതും ക്ഷമിച്ചതും ഒക്കെ മതി ഇനിയങ്ങോട്ട് പണിക്ക് മറുപണി…!എന്ന് എന്റെയുള്ളിൽ ആരൊ അലറി വിളിക്കുന്നത് ഞാനറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അതേ…. ഇനിയങ്ങോട്ട് പണിക്ക് മറുപണി!
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
അവരിൽനിന്ന് നോട്ടം മാറ്റി ഞാൻ തിരിഞ്ഞുനിന്നു. നെഞ്ചിൽ എന്തോ കൊളുത്തി വലിക്കുന്നപോലെ തോന്നുന്നു.
അല്പം മുന്നേ മാത്രം ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞ പ്രണയം കരിഞ്ഞുണങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അവൾക്ക് മറ്റൊരാളെ ഇഷ്ടമാണെന്ന ചിന്ത അതിനെ കരിയിച്ചു കളഞ്ഞു. എനിക്കവളോട് ഇഷ്ടം തോന്നിയെന്ന് വച്ച് അവൾക്ക് അത് തോന്നണമെന്ന് ഇല്ലല്ലോ.
അല്ലേലും സ്നേഹം പിടിച്ചുവാങ്ങേണ്ടതല്ലല്ലോ.
ന്യായങ്ങൾ നിരവധി മനസിൽ നിറഞ്ഞെങ്കിലും എന്റെയുള്ളം കിടന്ന് പിടക്കുകയായിരുന്നു.
അല്പം മുൻപ് തോന്നിയ വാശിയൊന്നും ഇപ്പൊ അവളോട് തോന്നുന്നില്ല. പക്ഷേ ഇനി ഇങ്ങോട്ട് എങ്ങനെയാണോ അതുപോലെ ആവും എന്റെ പെരുമാറ്റം എന്ന് അതിനോടകം ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ഞാൻ മൗനമായത് കണ്ട് അല്ലിയെന്നെ തിരിഞ്ഞുനോക്കി. ജിൻസിയും അമ്മുവും കാര്യമായ എന്തോ സംസാരത്തിലാണ്. ജിൻസി ഇപ്പോഴും അഭിരാമിയെ കണ്ടിട്ടില്ല.
എന്റെ മുഖത്ത് യാതൊരുവിധ ഭാവവ്യത്യാസവുമില്ലാതെ ഞാൻ വീണ്ടും അവരോടൊപ്പം ഇരുന്നു.
അവർ എന്നോട് ഓരോന്ന് ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങി. പക്ഷേ അല്ലി അപ്പോഴും എന്റെ മുഖത്തേക്ക് തുറിച്ചു നോക്കി ഇരിപ്പായിരുന്നു.
” നമുക്ക് പോവാം… ”
അല്ലി എന്നെ നോക്കിത്തന്നെ ആയിരുന്നു അത് ചോദിച്ചത്.
എത്ര മറച്ചുപിടിക്കാൻ നോക്കിയാലും എന്റെ മുഖത്തെ ഭാവങ്ങൾ അല്ലി തിരിച്ചറിയും. ഇന്നും ഇന്നലെയും കാണാൻ തുടങ്ങിയതല്ലല്ലോ അവൾ എന്നെ.
എന്തോ എന്നെ അലട്ടുന്നു എന്ന് കണ്ടുതന്നെയാണ് അവൾ അങ്ങാനേ ഒരു ആവശ്യം മുന്നോട്ട് വച്ചത്.
” ന്താ പെട്ടന്ന്…. കുറച്ചൂടെ കഴിഞ്ഞ് പോരെ… വല്ലപ്പോഴുമല്ലേ ഇങ്ങനെ പുറത്ത് പോണുള്ളൂ…”
ജിൻസിക്ക് അവിടന്ന് പോരണം എന്ന് ഇല്ലായിരുന്നു.
” വയ്യേച്ചി… എന്തോ തലവേദന പോലെ…”
അല്ലിയോന്ന് മുഖം ചുളിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
പിന്നേ ഒന്നും പറയാതെ ഞാൻ എണീറ്റ് കാർ പാർക്ക്‌ ചെയ്ത ഇടത്തേക്ക് നടന്നു. പിന്നാലെ ബാക്കി ഉള്ളവരും.
ഞാൻ സാധാരണ പോലെ എല്ലാവരോടും സംസാരിച്ചു. കളിയും ചിരിയും ഒക്കെ ആയിട്ടാണ് തിരിച്ചുപോയത്. പക്ഷേ പിൻസീറ്റിൽ ഇരുന്ന അല്ലി നിശബ്ദമായി കാറിനകത്തെ റിയർ വ്യൂ മിറർ വഴി എന്നെത്തന്നെ വീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു.
എന്റെ മനസിലെന്തോ കുടിങ്ങിക്കിടപ്പുണ്ടെന്ന് മറ്റ് രണ്ടുപേർക്കും മനസിലായില്ലെങ്കിലും അവളത് മനസിലാക്കിയിരുന്നു. ജിൻസിയാണ് എന്നോടൊപ്പം മുൻസീറ്റിൽ ഇരുന്നത്.
അവളുടെ ഇടയ്ക്കിടെയുള്ള പാളിയുള്ള നോട്ടങ്ങളിൽ എന്റെ ശ്രെദ്ധ ഉടക്കിയെങ്കിലും അത് മൈൻഡ് ചെയ്യാനുള്ള ഒരു മാനസികാവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നില്ല ഞാൻ.
പുറമെ ചിരിക്കുമ്പോഴും ഉള്ളം കിടന്ന് പുകയുകയായിരുന്നു.
പോകും വഴി അമ്മയെ വിളിച്ച് ഫുഡ്‌ ഉണ്ടാക്കേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞു. വഴിയിലുള്ള ഒരു ഹോട്ടലിൽ കേറി ഞങ്ങൾ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും ഉള്ളത് പാർസലും വാങ്ങി ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി.
അമ്മുവിനെയും ഇറക്കി എട്ടുമണിയോട് അടുപ്പിച്ച് ആയി ഞങ്ങൾ ഫ്ലാറ്റിൽ എത്തിയപ്പോൾ. അമ്മയോട് പറഞ്ഞ് ജിൻസി അവളുടെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് പോയി. ഞാൻ നേരെ എന്റെ റൂമിലേക്കും.
തല വെട്ടിപ്പുളക്കുന്ന പോലെ തോന്നുന്നു. വല്ലാത്ത തലവേദന. കണ്ണടക്കുമ്പോൾ മനസില് നിറയുന്നത് ചാരുബെഞ്ചിൽ ഇരുന്ന് പൊട്ടിച്ചിരിക്കണ താടകയുടെയും ഒപ്പം കണ്ട ചെറുപ്പക്കാരന്റെയും മുഖമാണ്.
ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്ന ശബ്ദമാണ് എന്നെ ചിന്തകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്.
Unknown നമ്പർ ആണ്. ഞാൻ കാൾ അറ്റന്റ് ചെയ്ത് ചെവിയോട് ചേർത്തു.
” ഏട്ടാ…ഞാൻ അമലാണ്. ഇപ്പോഴെങ്ങനുണ്ട്… സോറി… ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ലായിരുന്നു… ഇന്നലെ ഞാനും ഓഫീസിൽ പോയില്ലായിരുന്നു. അതാ അറിയാൻ വൈകിയേ… പിന്നേ മിനിഞ്ഞാന്ന് ആ വെപ്രാളത്തിനിടക്ക് നമ്പർ വാങ്ങാനും മറന്നു. ഇന്ന് രഘു ഭായ് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ അറിയുന്നത്…പുള്ളിയാ ഇപ്പൊ നമ്പർ തന്നത്…”
” ആഹ്… അമലേ… കുഴപ്പൊന്നൂല്ലടാ… വയറൽ ഫീവർ ആയിരുന്നു. ക്ഷീണം കൂടിയപ്പോ ഒന്ന് വീണുപോയി. ഇപ്പൊ ഒരു കുഴപ്പോം ഇല്ല… ഞാൻ നാളെ മിക്കവാറും ഓഫീസിൽ വരും… അമ്മക്ക് ഇപ്പൊ എങ്ങനുണ്ട്… ”
” അമ്മയെ റൂമിലേക്ക് മാറ്റി… കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല. നാളേക്കഴിഞ്ഞു ഡിസ്ചാർജ് ആവമെന്ന് പറഞ്ഞു. ”
അങ്ങനേ ഓരോന്നൊക്കെ അവനോട് സംസാരിച്ച് ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് അല്ലി റൂമിലേക്ക് കയറി വന്നത്.
” ശെരിടാ… നാളെക്കാണാം… ”
എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്ത് ബെഡിലേക്കിട്ടു.
” എന്താടി…!!”
മുറിയിലേക്ക് കയറിവന്ന അല്ലിയെനോക്കി ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“മ്മ്ച്ചും…”
അവൾ ചുമല് കൂച്ചിക്കാണിച്ചു.
” ഞാനിന്നിവിടെയാ കിടക്കണേ… ”
എന്നുമ്പറഞ്ഞ് അവൾ ബെഡിലേക്ക് കയറി എന്നോട് ചേർന്ന് കിടന്നു.
” ഇത് പതിവില്ലാത്തതാണല്ലോ… പോയി അപ്പുറത്തെങ്ങാൻ കിടക്ക് ശവമേ… ”
അവളെ എന്നീന്ന് അടർത്തി മാറ്റാൻ ശ്രെമിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. പക്ഷേ പോകില്ല എന്ന വാശിയിൽ ആയിരുന്നു അവൾ.
ഇത്രയും നേരം കൊണ്ട് താടക എന്റെയല്ല എന്ന സത്യം ഞാൻ ആക്സപ്റ്റ് ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ച് കിടന്ന ഞാൻ ഇടക്കെപ്പഴോ ഉറങ്ങിപ്പോയി. എന്നെ പറ്റിപ്പിടിച്ച് അല്ലിയും.
പിറ്റേന്ന് അല്ലിയാണ് എന്നെ വിളിച്ചുണർത്തുന്നത്. കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് പെണ്ണിന്റെ.
” ഡാ ഏട്ടാ…നീയിന്നോഫിസിൽ പോണില്ലേ… കുറച്ചുമുന്നേ ജിൻസിയേച്ചി വന്ന് നിന്നോട് വെയിറ്റെയ്യാൻ പറയാൻ പറഞ്ഞു. പുള്ളിക്കാരി ഡ്രോപ്പെയ്യാന്ന്… ”
അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ആക്കിയ ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു. ഇവളിത് എന്ത് ഭാവിച്ചാണാവോ.
അതിനൊന്ന് കനപ്പിച്ച് മൂളി ഞാൻ എണീറ്റു ഫ്രഷ് ആവാൻ കേറി.
എല്ലാം കഴിഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോൾ ഹാളിൽ ജിൻസിയുടെ സംസാരം കേൾക്കാമായിരുന്നു. കുറഞ്ഞ സമയം കൊണ്ട് അവൾ അമ്മയെ കയ്യിലെടുത്തിട്ടുണ്ട്. അമ്മ അങ്ങനെ ഒന്നും വീഴാത്തതാണ് ഇപ്പൊ എന്ത് പറ്റിയാവോ. എന്തായാലും ജിൻസിയേം അമ്മുവിനേം അമ്മക്ക് നല്ലോണം പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്
