പത്മജാ ദേവി അന്തർജ്ജനംഅടിപൊളി 

പത്മജാ ദേവി അന്തർജ്ജനം

Padmaja Devi Antharjanam | Author : Komban


കൃത്യം അഞ്ചു മണിക്ക് തന്നെ അലാം അടിച്ചു. തലേദിവസം രാത്രിയിൽ താമസിച്ചു കിടന്നതിനാൽ ഉറക്കച്ചടവ് ഇനിയും ബാക്കിയാണ്. റൂം ഹീറ്റർ ചെറിയ ശബ്ദത്തോടെ അർദ്ധവൃത്താകൃതിയിൽ ചലിച്ചു കൊണ്ട് മുറിയിൽ ചൂട് പകരുന്നുണ്ട്. കയ്യെത്തിച്ച് അലാം ഓഫ് ചെയ്തു. പിന്നെയും രണ്ടു മിനിട്ടുകൂടി ബ്ളാങ്കറ്റിന്റെ ഇളംചൂടിനെ പുണർന്നു കൊണ്ട്, തുറക്കുവാൻ മടിക്കുന്ന മിഴികളെ അതിനനുവദിച്ചു ചുരുണ്ടു കൂടി. എന്നെയിറുക്കി പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഇത്ര നേരമുണ്ടായിരുന്ന കൈകളെ ഞാൻ തേടി. കാണുന്നില്ല.

ബ്ളാങ്കറ്റ് നീക്കി ബെഡിൽ നിന്നും അലസതയോടെ മിഴികൾ തൂത്തു, ഊർന്നിറങ്ങി. തുറക്കാൻ മടിക്കുന്ന നേത്രങ്ങളെ അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് കരങ്ങൾ ഇരുട്ടിൽ ലൈറ്റ് സ്വിച്ച് തേടിപ്പിടിച്ച് ഓണാക്കി.

ഹോ! എന്തൊരു ക്ഷീണം. പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് കുളിമുറിയിൽ കയറി വാതിൽ ചാരുമ്പോൾ, അടുക്കളയിൽ കുക്കറിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു. അമ്മയാണ്.

“എത്ര പറഞ്ഞാലും കേൾക്കില്ലാന്നു വച്ചാൽ…” സ്വയം പറഞ്ഞു.

“അല്ലെങ്കിലും ശീലങ്ങൾ മാറ്റാൻ എളുപ്പമല്ലല്ലോ.”

ഇവിടെ വന്ന ദിവസം മുതലേ പറയുന്നതാണ് ഈ മരം കോച്ചുന്ന തണുപ്പിൽ അതിരാവിലെ എഴുന്നേൽക്കരുതെന്ന്. എവിടെ കേൾക്കാൻ. ഇവിടെ വടക്കൻ ഉൾപ്രദേശങ്ങളിൽ വർഷത്തിൽ എട്ട് മാസം വരെ കനത്ത മഞ്ഞുവീഴ്ച അനുഭവപ്പെടുകയും താപനില -22 മുതൽ -40 °F (−30 മുതൽ −40 °C) വരെ താഴുകയും ചെയ്യുന്നത് പതിവാണ്. പക്ഷെ ഇപ്പൊ ശൈത്യകാലം ഏതാണ്ട് തീരാറായിട്ടുണ്ട്. ഇല്ലെങ്കിൽ നാട്ടിലെ 12മണിയായാലും സൂര്യനെ കാണാൻ കിട്ടില്ല.

സ്വീഡനിൽ നിന്നും എകെറോയിലേക്ക് സർവിസ് നടത്തുന്ന യാത്രാകപ്പലിലാണ് എനിക്ക് ജോലി. ഷിഫ്റ്റ് വർക്കായതിനാൽ ഊഴമനുസരിച്ചു രാവിലെയും വൈകുന്നേരവും ജോലി സമയം മാറി മാറി വരും. ഈ ആഴ്ചയിൽ മോണിങാണ്. അതിരാവിലെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റെ പറ്റൂ.

കുളി കഴിഞ്ഞു പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ അടുക്കളയിൽ നിന്നും പാത്രങ്ങൾ ഉരസുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. എന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാണെന്നു കിഴിഞ്ഞു ചിന്തിക്കേണ്ടതില്ല. മനസ്സിൽ ചിരിച്ചു. വർഷങ്ങൾ കേട്ടു തഴമ്പിച്ച ആ ശബ്ദം ഈ നാട്ടിൽ വന്നതിനു ശേഷം അന്യം നിന്ന് പോയിരുന്നു. വീണ്ടും അത് കേൾക്കുവാൻ തുടങ്ങിയത് അമ്മ ഇവിടെ വന്നതിനു ശേഷം മാത്രമാണ്.

വസ്ത്രം മാറി ഡൈനിങ് റൂമിലെത്തുമ്പോൾ, മേശപ്പുറത്ത് ആവി പറക്കുന്ന ചായയും പ്ലേറ്റിൽ നെയ് മണക്കുന്ന ദോശയും തലേ ദിവസത്തെ ചൂടാക്കിയ സാമ്പാറും റെഡി.

“എന്തിനാമ്മേ ഇത്ര രാവിലെ… എത്ര പ്രാവശ്യം പറഞ്ഞിരിക്കണൂ… ഇങ്ങനെ നേരത്തെ…” പരിഭവം മുഴുമിപ്പിച്ചില്ല. അമ്മയുടെ നെയ്‌ക്കൊഴുപ്പുള്ള ദേഹത്തിലെ നിറവയർ കണ്ടതും വിജയച്ചിരിയോടൊപ്പം അമ്മയോടുള്ള മോഹം കൂടെ തെളിഞ്ഞു വന്നു.

കറുപ്പ് നിറം കലർന്ന സാരിയിൽ സുന്ദരിയായിരുന്നു. എന്റെയമ്മ; അല്ല എന്റെ ഭാര്യ പത്മജ ദേവി എന്ന 43 കാരി. ബ്ലൗസിൽ തിങ്ങി നിൽക്കുന്ന ഉരുണ്ട മുലകളും, നന്നായി കാണാൻ പറ്റുന്ന മുലവെട്ടും, ആ വെളുത്ത വയറും, ആഴമേറിയ പൊക്കിളും അതിന്റെ താഴെയുള്ള മറുകും. അമ്മയുടെ ഈ പ്രായത്തിലും അംഗലാവണ്യങ്ങളിൽ സർപ്പസൗന്ദര്യം നിറഞ്ഞു നിൽകുന്നത് കാണുമ്പോ കട്ടിലിൽ കമഴ്ത്തി കിടത്തി പട്ടുപോലെയുള്ള അമ്മയുടെ ആ ഇരു കാലുകളും കൊതി തീരെ ചുംബിക്കാനും റോസ് നിറത്തിലുള്ള ആ വിരലുകളോരോന്നും വായിലിട്ടൂമ്പി ചപ്പാനും തോന്നിപോകുന്നു. അഴിച്ചിട്ട, നീണ്ട മുടിയിഴകളും ചന്ദ്രക്കലപോലുള്ള നെറ്റിത്തടത്തിൽ കിടക്കുന്ന ഒന്ന് രണ്ടു വെള്ളമുടിയും കറുത്ത നീണ്ടു വിടർന്ന നീലക്കണ്ണുകളും ആ സൗന്ദര്യത്തിന് മാറ്റ് കൂട്ടി.

“വേഗം കഴിക്കാൻ നോക്ക് എന്റെ ചെക്കാ, ഇതൊക്കെ ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ വേറേ ആർക്കാ ഞാൻ?!! അയ്യോ നേരമായി.” ചുവരിലെ വാച്ചിലേക്കൊന്നു നോക്കുമ്പോ മുലകളൊന്നു ചെറുങ്ങനെ തുളുമ്പുകയും ചെയ്തു.

മനസ്സിൽ ചിരി വീണ്ടുമേത്തി. അനുസരണയുള്ള കുട്ടിയായി തന്നെ കഴിക്കാൻ ഇരുന്നു. പ്ലെയ്റ്റിൽ തന്നെ മിഴികൾ നട്ട്, നുള്ളിയെടുത്ത ദോശ സാമ്പാറിൽ മുക്കി കഴിക്കുമ്പോൾ ദോശച്ചട്ടിയിൽ മാവ് കോരിയൊഴിക്കുന്നതിന്റെ സീൽക്കാരശബ്ദം കാതുകളിൽ പിന്നെയും പതിഞ്ഞു. “മതി, ഇനിയും കഴിക്കാൻ വയ്യ അമ്മെ.”

“ദാ… ഇതും കൂടി മാത്രം.”

ഞാനിപ്പോഴും ആ പഴയ സ്കൂൾ കുട്ടി തന്നെയാണെന്നാണ് അമ്മയുടെ വിചാരം. ചൂടുചായ രുചിയോടെ നുണഞ്ഞിറക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അമ്മെ, ഇതെങ്ങനെ ഇത്ര നേരത്തെ എണീക്കുന്നു?”

കണ്ണുകൾ പൂട്ടി അർത്ഥവത്തായ തല വെട്ടലോടെയുള്ള ഒരു ചിരി മാത്രം മറുപടി. കൈപ്പത്തി ഉയർത്തി ഉറക്കത്തെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും തുടച്ചു നീക്കുന്ന അമ്മയോടായി ഞാൻ പറഞ്ഞു. “ഞാൻ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ഇനി പോയി കിടന്നുറങ്ങ്.”

“ഉം… “ മൂളൽ. “കിടക്കാം” എന്ന വെറും വാക്ക്.

എനിക്കറിയാം ഞാൻ ഡൈനിങ്ങ് റൂമിൽ നിന്നും പോയി പാത്രങ്ങൾ കൂടി മാറ്റിയ ശേഷം മാത്രമേ അമ്മ അടുക്കളയിൽ നിന്നും മാറുകയുള്ളൂ എന്ന്. ബാഗ് എടുത്തു പുറത്തേക്കുള്ള വാതിലിനരികിലേക്കു നടക്കുമ്പോൾ അടുക്കളയിൽ നിന്നും അടുക്കലേക്കു വരുന്ന അമ്മയെ കണ്ടു.

“അമ്മയിനിയും കിടന്നില്ലേ.?”

“നീ ഇറങ്ങിയിട്ടാവാമെന്നു വച്ചു.” അമ്മ തൊടുത്ത നോട്ടങ്ങളിൽ പ്രണയം നിറഞ്ഞിരുന്നു.

“ഞാനിറങ്ങുകയാണ്. പോയി കിടക്ക്.”

“ഉം..” വീണ്ടും മൂളൽ. പിന്നെ ഒരു ചോദ്യം.

“സമയത്തിനു കഴിക്കാതെയിരിക്കരുത്, പിന്നെ പറഞ്ഞ കാര്യം മറക്കണ്ട.”

“എന്താണ്?” ഞാൻ അജ്ഞത നടിച്ചു.

ഇരുകരങ്ങൾ കൊണ്ടും തലകുനിച്ചു മൂർദ്ധാവിൽ ഒരു ചുംബനം.

“എന്റെ പെണ്ണെ, നീയെന്നെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിച്ചാൽ, ഞാനിന്നു ലീവാക്കും, ഇന്നലത്തെ പോലെ…കൊതിതീരെ മുലകുടിച്ചും….പിന്നെ” എന്റെ നാവിൽ കുസൃതി കുറുമ്പൻ ഓടി നടന്നു.

“ഛീ” അമ്മയെന്റെ കവിളിൽ പതിയെ ഒരടി തന്നതും ഞാനും ചിരിച്ചുപോയി. അമ്മയുടെ വാത്സല്യം നിമിഷാർദ്രം കൊണ്ടല്ലേ കാമമായി മാറുന്നത്. 8ആം അത്ഭുതം തന്നെ! രണ്ടു മാംസം മുൻപ് തുടങ്ങിയതാണ് ഈ ആഘോഷം. രാവിലെ മുതൽ രാത്രി വരെ രതി ശീല്കാരങ്ങളുടെ മേളമായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ കിടപ്പുമുറിയിൽ. എന്നും രാവും പകലുമില്ലാതെ പെറ്റമ്മയുടെ വയറിൽ പുതുജീവൻ നാമ്പെടുത്തതിന്റെ ആഘോഷം! എന്റെ സുഹൃത്തു കൂടെയായ മെലിൻഡാ എന്ന 27 കാരി ഡോക്ടറെ ഇന്നലെ രാവിൽ കണ്ടതിനു ശേഷമാണ് അമ്മയ്ക്ക് ആശ്വാസമായത്! അമ്മ 43ആം വയസിൽ ഗർഭം ധരിക്കാൻ പെർഫെക്റ്റ് ഹെൽത്തിയാണ് എന്ന കാര്യം അവളും എക്സൈറ്റ്മെന്റോടെയാണ് ഞങ്ങളെ അറിയിച്ചതും. ആ സമയമത്രയും ഞങ്ങൾ കൈകോർത്തു പിടിച്ചിരുന്നു. ടെൻഷൻ കാരണമാണോ അറിയില്ല.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *