വേട്ടക്കാരികള്‍ 2 Vettakkarikal Part 2 |

Author : Lal

[ Previous Part ]

---

[ ഒരുപാടങ്ങ്‌ വൈകി അല്ലേ….! അങ്ങ് സംഭവിച്ചു പോയതാണ്..മനപ്പൂര്‍വ്വമല്ല. ഇനിയേതായാലും അങ്ങനൊരു ഗാപ്പ് ഉണ്ടാവില്ല..ഉറപ്പ്.! ഇന്‍സെസ്റ്റ് ആണെന്ന് കരുതി കഥ ഒഴിവാക്കുന്നവരോട് ഒരു വാക്ക്….. ഇതില്‍ പച്ചയായ ഇന്‍സെസ്റ്റ് കഥയല്ല. എല്ലാര്‍ക്കും വായിക്കാവുന്ന ലൈറ്റ് ആയിട്ടുള്ള നിഷിദ്ധം മാത്രമേ ഇതിലും ഉള്ളൂ. ആദ്യഭാഗം വായിച്ചാല്‍ അതറിയാന്‍ പറ്റും. ]

---

*എല്ലാവര്‍ക്കും എന്റെ ഓണാശംസകള്‍ *

---

 

“അവള്‍ക്ക് ഇത്തവണ നല്ല മടിയുണ്ട് അല്ലേ മമ്മീ…!”

ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നതിനിടയില്‍ പവിച്ചേച്ചി പിന്നിലിരിക്കുന്ന മമ്മിയുടെ നേരെ തല ചെരിച്ചു.

വര്‍ഷേച്ചിയെ യാത്രയാക്കി എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ നിന്നും തിരികെ വരുന്ന വഴിയാണ്. ഞാന്‍ മുന്‍സീറ്റിലും മമ്മി പിന്നിലുമായാണ് ഇരിക്കുന്നത്.

ചേച്ചിയ്ക്ക് മറുപടിയെന്നവണ്ണം മമ്മി ഒന്നിളകിച്ചിരിച്ചതേയുള്ളൂ.

“…എന്നാലും അവള്‍ ഇങ്ങനെ മാറുമെന്നു ഞാന്‍ കരുതിയില്ല…അന്ന് ഇവന്റെ കാര്യത്തില്‍ എന്തായിരുന്നു അങ്കം..!”

ചേച്ചി വിശാലമായൊരു ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ ആത്മഗതം പറഞ്ഞു.

അവള്‍ എന്തിനെക്കുറിച്ചാണ് പറയുന്നതെന്ന് മാനസ്സിലായെങ്കിലും അത് പ്രകടിപ്പിക്കാതെ ‘എന്തേ’ എന്ന ആകാംക്ഷാ ഭാവത്തില്‍ ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“അതൊക്കെ ഉണ്ട്..പിന്നെ പറയാം..!!”

ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അവള്‍ കണ്ണിറുക്കി.

“മറ്റന്നാള്‍ മുതല്‍ വീട്ടില്‍ നമ്മള്‍ രണ്ടും മാത്രേ കാണുള്ളൂ…കേട്ടോ അഭീ.. ഇവളുടേം ക്ലാസ് തുടങ്ങാന്‍ പോവാ..!!”

ആ വിഷയത്തില്‍ നിന്ന് ശ്രദ്ധ മാറ്റാനെന്നവണ്ണം മമ്മി മുന്നോട്ടാഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അയ്യോ ആണോ…?!’

എന്റെ സ്വരത്തില്‍ ഒരാന്തല്‍ വന്നുപോയി. വര്‍ഷേച്ചി പോയതിന്റെ വിഷമം മാറുന്നതിനുമുമ്പ് തന്നെ ഇതും കൂടെ കേട്ടപ്പോള്‍ എനിക്കെന്തോ വല്ലാത്ത മനക്ലേശം അനുഭവപ്പെട്ടു.

“മമ്മി പറയുന്നത് പകലത്തെ കാര്യാടാ…കോളേജിലേക്ക് പോയി വരാവുന്ന ദൂരമല്ലേ ഉള്ളൂ…വൈകുന്നേരം വന്നിട്ട് നമുക്ക് പൊളിക്കാം…ങ്മ്..?!”

എന്റെ മുഖത്തെ വിഷമഭാവം കണ്ട പവിച്ചേച്ചി കൈനീട്ടി എന്റെ കവിളില്‍ വാത്സല്യത്തോടെ ഒന്ന് തട്ടിക്കൊണ്ട് ചിരിച്ചു.

“ഹാവൂ….ഞാന്‍ കരുതി ചേച്ചിയും ഹോസ്റ്റലില്‍ നിന്നാ പഠിക്കുന്നേന്നാ..!”

മനസ്സിനെ മൂടിയ കാര്‍മേഘം മാറിയതിന്റെ ആശ്വാസത്തില്‍ എന്റെ സ്വരവും മുഖവും തെളിഞ്ഞു.

“ഇനി വേഗം ഡ്രൈവിംഗ് ഒക്കെ പഠിക്കണം..! ലൈസന്‍സ് എടുക്കാനുള്ള പ്രായമൊക്കെ ആയില്ലേ…!”

പിന്നില്‍ നിന്നും മമ്മിയുടെ സ്നേഹപൂര്‍വ്വമുള്ള നിര്‍ദ്ദേശം കേട്ടു.

“…..ഇവളും കൂടെ ഇല്ലെങ്കില്‍ എന്തെങ്കിലും ഒരാവശ്യം വന്നാ കുഴങ്ങും. മമ്മിയ്ക്ക് എപ്പോഴുമങ്ങനെ പുറത്തേക്കൊക്കെ പോകാന്‍ കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ലല്ലോ…!”

ഞാന്‍ സന്തോഷത്തോടെ തലയാട്ടി. ഡ്രൈവിംഗ് പഠിക്കണമെന്നത് എന്റെ ഏറ്റവും വലിയൊരു ആഗ്രഹമാണ്. ഇനിയിപ്പോ കാറും സ്കൂട്ടറുമൊക്കെ സ്വന്തം പോലെ ഉണ്ടല്ലോ.!

“നീ പേടിക്കെണ്ടഡാ..ചേച്ചി പഠിപ്പിച്ചു തരാം..!”

പവിച്ചേച്ചി പൂര്‍ണ്ണ പിന്തുണ പ്രഖ്യാപിച്ചു.

“അപ്പൊ നിനക്ക് ക്ലാസ്സിലൊന്നും പോണ്ടേ..?”

മമ്മിയുടെ സ്വരത്തില്‍ നേരിയ തെല്ലൊരു അനിഷ്ടമുണ്ടോ എന്നൊരു സംശയം എന്നിലുണര്‍ന്നു. ആ ഭാവമെന്തെന്നറിയാന്‍ ഞാന്‍ മിററിലൂടെ പിന്നിലേക്ക് ഒന്ന് പാളി നോക്കി. എന്നാല്‍ അങ്ങനെ പ്രത്യേകിച്ചൊരു മാറ്റം മമ്മിയുടെ മുഖത്ത് കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.

ചേച്ചിയും വളരെ കൂളായിരുന്നു.

“എന്റെ മമ്മീ…രാത്രി പഠിപ്പിക്കാല്ലോ….പിന്നെ സണ്‍ഡേ ഒക്കെയില്ലേ…!”

തികഞ്ഞ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെയായിരുന്നു അവളുടെ പ്രതികരണം.

“ആഹ്…എന്നിട്ട് അവന്‍ കൊല്ലം മുഴുവന്‍ പഠിക്കണം..!”

ഒരു കളിയാക്കല്‍ ചിരിയോടെ മമ്മി ചേച്ചിയുടെ തോളില്‍ മെല്ലെയൊന്നു തള്ളി. ശേഷം എന്നോടായി തുടര്‍ന്നു.

“….ഡാ മോനെ..നിന്നെ മമ്മി പഠിപ്പിച്ചു തരാംട്ടോ..! ഇവളുമാരെ രണ്ടിനെയും ഡ്രൈവിംഗ് പഠിപ്പിച്ചത് ഞാനാ…ദേ ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലേ എത്ര സ്മൂത്തായിട്ടാ ഓടിക്കുന്നേന്ന്..!!”

അഭിമാനം നിറഞ്ഞ ഒരു ചിരി ആ മുഖം നിറയെ വിരിഞ്ഞു നിന്നു.

“എന്റെ പോന്നു മോനേ വേണ്ട കേട്ടോ…നല്ല വഴക്ക് കിട്ടും. ചിലപ്പോ അടിയും..! അനുഭവം കൊണ്ട് പറയാണ്..!”

ചേച്ചി മമ്മിയെ പാളി നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ വാണിംഗ് തന്നശേഷം ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.

“അത് നിങ്ങള്‍ രണ്ടും മണ്ടൂസുങ്ങള്‍ ആയിട്ടല്ലേ…!”

ആ വാണിംഗ് ശരിവെക്കുന്ന തരത്തില്‍ മമ്മിയും ഒപ്പം ചിരിച്ചു.

ആ സംസാരം അങ്ങനെ രസകരമായി നീണ്ടു പോയിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. ഇടയില്‍ മമ്മിയ്ക്ക് ഏതോ ഫോണ്‍കോള്‍ വന്നു. മറുതലയ്ക്കല്‍ ഉള്ള ആളോട് ‘എത്താറായി..അവിടെ നില്‍ക്ക്’ എന്നൊക്കെ പറയുന്നത്‌ കേട്ടു. വീട്ടില്‍ കാര്യമായി ആരൊക്കെയോ വന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലായെങ്കിലും ആരെന്നു ചോദിക്കാന്‍ പോയില്ല. അല്ലെങ്കിലും മമ്മിയുടെ ബന്ധുക്കളെയൊന്നും എനിക്കറിയാനും മേല.

കാല്‍മണിക്കൂറിനുള്ളില്‍ ഞങ്ങള്‍ വീട്ടില്‍ എത്തി.

കാര്‍ ഗേറ്റിനടുത്ത് എത്തിയപ്പോഴേക്കും ഒരു സ്ത്രീ സിറ്റൌട്ടില്‍ നിന്നും എത്തി നോക്കുന്നത് കണ്ടു.

അവരെ ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ ഞാന്‍ ഇറങ്ങി ഗേറ്റ് തുറന്നു.

പരിചിതമായൊരു ചിരിയോടെ അവര്‍ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നിന്നു.

പച്ചയില്‍ വെള്ള ഡിസൈനുള്ള ഒരു സാധാരണ കോട്ടന്‍ ചുരിദാറാണ് വേഷം. പച്ച നിറമുള്ള ഒരു ഷാള്‍ കൊണ്ട് മുടി മറച്ചിട്ടുണ്ട്‌. ഷാളിന്റെ ഒരു തല മുന്നിലേക്കും മറ്റേ തല കഴുത്തിലൂടെ പിന്നിലേക്കുമായാണ് കിടക്കുന്നത്. നല്ല തെളിഞ്ഞ ലൈറ്റ് എണ്ണനിറത്തില്‍ നെയ്‌ക്കൊഴുപ്പുള്ള അല്പം തടിച്ച ശരീരം, ഒരു പൊടിയ്ക്ക് തള്ളിയതെങ്കിലും നല്ല പരന്ന വയറും ഇടിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന വലിയ മുലകളുമുള്ളൊരു മദാലസ..!

ഏകദേശം മുപ്പത്തഞ്ചു വയസ്സിനുമേല്‍ പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ആ രൂപം കണ്ടപ്പോള്‍ പെട്ടെന്ന് എനിക്കൊരു പേര് ഓര്‍മ്മയിലേക്ക് വന്നു. റാബിയ..!

അന്ന് പറമ്പ് ചുറ്റിക്കാണിക്കുമ്പോള്‍ മമ്മിയുടെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രെണ്ടും നല്ല അയല്‍ക്കാരിയുമെന്നു പറഞ്ഞു ചേച്ചി പരിചയപ്പെടുത്തിയിരുന്ന റാബിയാന്റി..!

ചേച്ചി കാര്‍ പോര്‍ച്ചിലേക്ക് കയറ്റി നിര്‍ത്തുന്നത് വരെ ഞാന്‍ ഗേറ്റിനടുത്ത് തന്നെ നിന്നു. ആദ്യമായി കാണുന്ന ഒരു സ്ത്രീയുടെ മുന്നിലേക്ക് പെട്ടെന്നങ്ങ് ചെല്ലാന്‍ എന്തോ ഒരു മടി.

“ഒറ്റ മാസം കൊണ്ട് നീയൊന്നു മിനുങ്ങിയോടീ..?!”

ഗേറ്റ് അടച്ച് തിരിയുമ്പോള്‍ ആന്റിയോട് മമ്മിയുടെ കുശലം പറയുന്നത് കേട്ടു.

“അത് കുറേ കാണാണ്ട് കണ്ടോണ്ട് തോന്നുന്നതാ..!”