💫Evil on Earth 6✨

[ Author : Jomon ] [ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]

ഒഒരുപാട് വൈകി എന്നറിയാം…മനസ്സ് ശെരിയല്ലായിരുന്നു കൂടാതെ പടുത്തവും ജോലിയും…ഒക്കെ കൂടെ വട്ടായിപോയി അതുകൊണ്ട് ആണ് ബാക്കി എഴുതാൻ പറ്റാത്തിരുന്നത്…എഴുതിവെച്ച അത്രയും പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്യുകയാണ്…ബാക്കി ഇതുപോലെ അല്പം വൈകിയാലും എഴുതി ഇട്ടേക്കാം…..

NB; edit ചെയ്യാൻ നിന്നിട്ടില്ല…ഒരുപാട് തെറ്റുകൾ കാണും….!

കാർമേഘം കൊണ്ടു മൂടിയ ആകാശം….മേഘങ്ങൾ എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ നീങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു……ഇളം കുളിരു കൊള്ളിക്കുന്ന കാറ്റും കൂട്ടിനു….പടിഞ്ഞാറേ ദിക്കിൽ നിന്നും സൂര്യ കിരണങ്ങൾ ഒരു നൂലുപോലെ തോന്നിച്ചു….പട്ടും പവിഴവും കൂട്ടിയിണക്കിയ നേർത്ത നൂലുകൾ പോലെ……ചാറ്റൽ മഴ പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതൊന്നും വക വെക്കാതെ ഞാൻ നടന്നു…..ഇടക്കിക്കിടെ കയ്യിലെ വാച്ചിൽ സമയം നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു….നേരം നാലുമണി കഴിഞ്ഞു….ബസ്സ് വല്ലതും കിട്ടുമോ എന്നൊരു ആശങ്കയായിരുന്നു മനസ്സു നിറയെ……നേരം വൈകിയാൽ അച്ചേടെ വായിലിരിക്കുന്നത് മുഴുവൻ കേൾക്കേണ്ടി വരും….

നേരിയൊരു കാറ്റെന്നെ തഴുകി പോയതും കൈകൾ രണ്ടും കൂട്ടി തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് ഞാൻ ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് ഓടി കയറി…..

ഇട്ടിരുന്ന സാരി പകുതിയിലേറയും ചാറ്റൽ മഴ കൊണ്ടു നനഞ്ഞു…കയ്യിൽ ചുരുട്ടി പിടിച്ചിരുന്ന പേഴ്സ് എടുത്തു നോക്കി…ഭാഗ്യം അത് നനഞ്ഞിട്ടില്ല….

ബ്ലൗസിന്റെ കഴുത്തിനല്പം ഇറക്കം കൂടുതൽ ആയതോണ്ട് തന്നെ നനഞ്ഞ മുടി പുറത്തു തട്ടി ഇക്കിളിയാവുന്നുണ്ട്….ബസ് സ്റ്റോപ്പിലായി ഇരിക്കാനായി പണിത ഇരുമ്പു ബെഞ്ചിൽ പേഴ്സ് വേച്ചു ഞാനിരുന്നു…പിറകിലായി ഇക്കിളി കൂട്ടുന്ന മുടി എല്ലാം വാരി മുൻപിലേക്കിട്ട് ഒന്ന് കൂട്ടി പിഴിഞ്ഞു

“ഇത്രയും നനഞ്ഞോ..?

മുടിയിൽ നിന്നിറ്റിറ്റു വീഴുന്ന വെള്ള തുള്ളികൾ നോക്കി ഞാനിരുന്നു…പെട്ടന്ന് ഏതോ ദിക്കിൽ നിന്നുമിടി വെട്ടികൊണ്ട് ഒരു മിന്നൽ പാഞ്ഞു പോയി….ഇടിയുടെ ശബ്ദം പണ്ട് മുതൽക്കേ ഭയമുള്ള ഞാൻ ഞെട്ടി പിടഞ്ഞുകൊണ്ട് ചുറ്റിനും നോക്കി…ഒരു ധൈര്യത്തിനു പോലുമാരുമില്ല………

അപ്പോളാണ് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത് റോഡിനു മറുപുറമുള്ള കരിയിലകൾക്കിടയിൽ നിന്നൊരിളക്കം…അല്പം പേടിയോടെ ഞാൻ അതിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി……തോന്നലല്ല….അനക്കമുണ്ട്….

പാമ്പ് വല്ലതും ആകുമോയിനി….ഈ മഴയത്തു കൂടി ഇറങ്ങി നടക്കാൻ ഇതിനെന്ന വട്ടാണോ….പെട്ടന്ന് ആണ് ഒരു കരച്ചിൽ ഞാൻ കേട്ടത്….

ചെറിയ പൂച്ചകുഞ്ഞുങ്ങളുടേത് പോലെ തോന്നിക്കുന്ന ശബ്ദം…അല്ല പൂച്ചകുഞ്ഞിന്റെ തന്നെ ആണ്…..അലച്ചു തല്ലി പെയ്യാൻ തുടങ്ങു്ന്ന മഴയെ ഞാൻ നോക്കി…ആ പാവത്തിനെ നനക്കാൻ ആണ് അവന്റെ ഉദ്ദേശം….ഇങ്ങനെ മനസ്സിലോർത്തു തീർന്നതേ സ്റ്റോപ്പിനു മുകളിലായുള്ള ഷീറ്റിൽ കല്ലു വാരി എറിയുന്ന പോലെ ശബ്ദം കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി…..മഴ പെയ്തു….പെട്ടന്ന് ഞാൻ ഇറങ്ങി കരിയിലകൾക്കടുത്തേക്ക് ഓടി…..

പെയ്തു തുടങ്ങിയ മഴയിൽ നിന്നും രക്ഷ നേടാനായി വഴി തേടി ഓടുകയായിരുന്നു അർഥർ….ആദ്യമായി അനുഭവിക്കുന്ന വികാര മായിരുന്നു ഇരുണ്ട അന്തരീക്ഷവും ചാറ്റൽ മഴയും…അതൊന്നസ്വാധിക്കാൻ വേണ്ടി മുറി വീട്ടിറങ്ങിയതായിരുന്നവൻ…ഒടുവിൽ നടന്നു നടന്നെവിടെ വരെ എത്തിയെന്ന് അവനു തന്നെ ഓർമ്മയില്ല….നീണ്ടു വളഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ഹിൽ ടോപ്പിലേക്കുള്ള റോഡിലൂടെ തണുത്ത കാറ്റും ചാറ്റലും ആസ്വദിച്ചു നടക്കുന്ന അവനെ ഭയപ്പെടുത്തി കൊണ്ടായൊരുന്നു ഇടി വെട്ടി മഴ പെയ്യാൻ തുടങ്ങിയത്….ഉണങ്ങി തുടങ്ങിയ നെറ്റിയിലെ മുറിവു നനയാതിരിക്കാൻ ഉള്ള തന്ത്രപ്പാടിലവൻ മുൻപേ കണ്ട റോഡിലൂടെ ഓടി….ദൂരെയായി ഒരു വെയ്റ്റിങ് ഷെഡ്ഡ് കണ്ടവൻ ഒരാശ്വാസത്തോടെ അവിടേക്ക് ഓടി …അപ്പോളാണ് അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളെ കണ്ടത്…….ഇളം നീല സാരി ചുറ്റിയ ഒരു പെൺകുട്ടി…..അവൾ മഴയെ പോലും വകവെക്കാതെ റോഡിനു നടുവിലേക്ക് ഇറങ്ങി പോകുന്നു…..

ഒരുനിമിഷം അവളുടെയാ പ്രവർത്തി കണ്ടയവന്റെ കാലുകൾ ഓടാൻ പോലും മറന്നു നടത്തതിന്റെ വേഗത കുറച്ചു….മഴ നനയാതെ തലക്ക് മുകളിൽ കൈ വച്ചവൾ റോഡരികിലേക്ക് നടന്നടുത്തു………അവൾക്ക് പിറകിലായി വിദൂരതയിലേക്ക് നീണ്ടു പോകുന്ന റോഡിൽ അടിച്ചു തല്ലി വീഴുന്ന മഴത്തുള്ളികൾ പോലും അവന്റെ കണ്ണുകൾ ഒപ്പിയെടുത്തു…..

റോഡരികിലായി എന്തോ തിരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ മുഖഭാവം അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു…വളരെയധികം പേടിയോടെയും ആധിയോടെയുമവൾ എന്തിനോ വേണ്ടി തിരയുന്നു…ഒടുക്കം വലിയൊരു ആശ്വാസത്തോടെ അവളവിടെ കുനിഞ്ഞിരുന്നുകൊണ്ട് എന്തോ എടുത്തു….

അവളുടെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ ചിരിയിൽ തന്നെ നോക്കി നിന്നവൻ ഓടാൻ പോലും മറന്നു പോയി….നടു റോഡിൽ നിന്നവൻ അവളെന്താ കണ്ടെത്തിയെതെന്ന് അറിയാനായി സാരി തലപ്പുകൊണ്ട് മറച്ചു പിടിച്ചയവളുടെ കൈകളിലേക്ക് നോക്കി

ഇത്തിരി പോന്നൊരു പൂച്ചകുഞ്ഞു…..അവളതിനെ മഴയിൽ നനക്കാതെ തന്റെ സാരിയുടെ തുമ്പിൽ പൊതിഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്തോ സംസാരിക്കുവാണ് അതിനോട്….അതിനെ എളിയിൽ വച്ചു കൊഞ്ചിച്ചുകൊണ്ടവൾ ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് പതിയെ നടന്നു…

അവനവളെ ശെരിക്കും ശ്രദ്ധച്ചുകൊണ്ട് ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് പതിയെ നടന്നു…അവളാകട്ടെ അതിനെ ഇണക്കാനായി ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു മുഖം കൊണ്ട് കോഷ്ടികാണിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു

അപ്പോളാണ് അർഥർ ശ്രദ്ധിച്ചത് റോഡിനു മറുപുറം കോടനിറഞ്ഞ സൈഡിലൂടെ ഒരു വണ്ടി വരുന്നത്….അവൾക്ക് എന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കുമോ എന്നുള്ളൊരു പേടിയിൽ അവൻ അവിടേക്ക് ഓടി…

പൂച്ച കുഞ്ഞിനെ മഴ നനക്കാതെ കൊണ്ട് പോകുകയായിരുന്നു ദേവിക…..വേഗത്തിൽ നടന്നാൽ അവൻ ചാടി പോകുമോ എന്നൊരു ഭയം അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നു….ഈ മഴയിൽ ഇത്തിരി പോന്ന ഇവൻ എന്തു ചെയ്യാനാണെന്ന് ഓർത്തവൾ അതിനെ ഇണക്കാനായി ശ്രമിച്ചു…

“നല്ല കുട്ടിയായി അടങ്ങി ഇരിക്കണേ…!

അവന്റെ കയ്യിലെ കുഞ്ഞു നഘങ്ങൾ നീട്ടി അവളെ നോക്കി കരയുന്ന പൂച്ചകുഞ്ഞിനോട്‌ അവൾ പറഞ്ഞു….എന്നാൽ അവനാകട്ടെ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവളെ നോക്കി ചീറ്റി…വാ തുറന്നപ്പോളവന്റെ നീണ്ട രണ്ടു മൂന്ന് പല്ലുകൾ കണ്ടവൾ കുലുങ്ങി ചിരിച്ചു

“ചേച്ചിയെ പേടിപ്പിക്കുവാണോടോ കുട്ടാ..ഏഹ്…!!

അത് പറഞ്ഞതും അവളെ ആരോ ചുറ്റി പിടിച്ചു മുൻപിലേക്ക് തള്ളിയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു….പെട്ടെന്നുള്ളയെ ആഘാത്തിൽ മുൻപിലേക്ക് വേച്ചു പോയവൾ കയ്യിൽ പിടിച്ച പൂച്ച കുഞ്ഞിനെ താഴെ കളയാതെ മാറോടണക്കി പിടിച്ചു…കണ്ണടച്ചു തുറക്കുന്ന നേരം കൊണ്ടവൾ നിലത്തേക്ക് വീണു…