മലയാളം കമ്പികഥ – അപ്പുവിന്‍റെ ലക്കി – 2
ആദ്യ രാത്രി മുതല് ഒരു സ്ത്രിക്കു പുരുഷനില് നിന്നും കിട്ടാവുന്ന ലൈകീക സുഹത്തില് അവള് പൂര്ണ്ണ തൃപ്തയാനെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു.. അവളുടെ സമയാ സമയങ്ങളിലെ എല്ലാ കാരിയങ്ങളും ഭംഗിയായി നടന്നിരുന്നു.. എന്നാലും വല്ലവന്റേം കുഞ്ഞിനെ സ്വന്തം മോനായി വളര്ത്തുമ്പോള് ഒരു അച്ചനുണ്ടാകാവുന്ന മാനസിക ബുദ്ധിമുട്ടുകള് അവളെ അലട്ടിയിരുന്നത് താന് മുന്കൂട്ടി കണ്ടു അവളെ എപ്പോഴും ആശ്വാസിപ്പിചിരുനു.. കലക്ക് സമ്മതം ഇല്ലായിരുനിട്ടും ഞാന് അവളുടെ മുന്നില് ഒരു പ്രൊപ്പോസല് വച്ച്.
ഇതിനു മുന്‍പിലത്തെ പാര്‍ട്ട്‌ കള്‍ വായിക്കാന്‍ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക
നിനക്ക് ഇപ്പോഴല്ല എപ്പോഴെങ്കിലും ഏതെങ്കിലും പുരുഷനെ ഇഷ്ട്ടായാല് നീ അവന്റെ കുഞിനെ എനിക്കായി ഇനിയും പ്രസവിക്കണം ആ കുഞ്ഞുങ്ങളെയും നമുക്ക് നമ്മുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളായി തന്നെ മറ്റാര്ക്കും ഒരു സംശയവും വരുത്താതെ വളര്ത്താം.. അവസാനം അവള് പറഞ്ഞത് ഞാന് സമ്മധിക്കാം, അതുകഴിഞ്ഞ് നമ്മുടെ കുഞ്ഞിന്റെ അച്ഛനെ മറക്കുവാന് മാത്രം എന്നേട് പറയരുത്.. അതും ഞാന് അംഗീകരിച്ചു… വീട്ടുകാരും നാട്ടുകാരും ഓരോന്നും പറഞ്ഞു പരത്തുപോളും ഞാന് കലയെ ആശ്വാസിപ്പിക്കും അസൂയ മൂത്തിട്ടല്ലേ കാര്യമാകെണ്ടാ.ഞാന് ഗള്ഫിലേക്ക് അല്ല എങ്ങോട്ടും പോകുന്നില്ലായെന്ന് പൂര്ണ്ണ ഉറപ്പു കൊടുത്തപ്പോള് ക്രമേണ മാമിയുടെ അവസ്ഥയിലും മാറ്റങ്ങള് ഉണ്ടായി തുടങ്ങി.. ആശാന് പറഞ്ഞു നോക്കെടാ മോനെ നീയാ എന്റെ കലയെ തിരിച്ചു ജീവിധതിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നത് ഞാനിതിനു നിന്നെദ് എങ്ങനെയാ നന്ദി പറയേണ്ടത്.. ഇത് നിന്റെം കൂടി വീടാ; ഇപ്പം ഞങ്ങള്ക്ക് മക്കള് ഒന്നല്ല രണ്ടാ ഇനി നീ പറയുന്നതെ ഞങ്ങള് ചെയു…
പടി പടിയായി കടയിലെ കാരിയങ്ങളുടെ ചുമതല ആശാന് എന്നെ ഏല്പ്പിച്ചിരുന്നു… എന്ത് പിരിവുണ്ട് എന്ത് ചിലവായി.. എല്ലാം ഞാന് പറയുന്നതായിരുന്നു കണക്ക്.. ആശാനെ ഞാന് വന്ജിക്കില്ലയെന്ന ആശാന്റെ വിശ്വാസം കാത്തു സൂക്ഷിക്കാന് ഞാനും ബാധ്യസ്തന് ആയിരുന്നു.. നാളുകള് വര്ഷങ്ങള് കടന്നു പോയി…യഥാര്ത്ഥത്തില് പ്രയവേത്യാസത്തില് യെന്നെകാല് മാമിക്ക് 3 വയസ് മാത്രമേ മൂപ്പുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.. താന് ശെരിക്കും ഒരമ്മയുടെ വാത്സല്ല്യം ആ നാള് കൊണ്ട് അനുഭവിച്ചരിഞ്ഞിരുന്നു.. തന്റെ മനസിലെ മാമിയെ കുറിച്ചുള്ള അരുതാത്ത ചിന്തകള് വേരോടെ പിഴുതെരിയപെട്ടിരുന്നു.. വര്ഷങ്ങള് ചെല്ലും തോറും മാമി പഴയതിലും ചെരുപ്പമായത് പോലെ തോന്നിച്ചു..
യുവ മിധുനഗലെ പോലെ ആശാനും മാമിയും കഴിഞ്ഞു പോന്നു… അവരുടെ കൊഞ്ചലും കുഴയലും എന്തിനു പറയുന്നു അവര് സന്തോഷ പൂര്വ്വം ഇണ ചേരുന്നത് കാണുമ്പോളും തനിക്ക് അതില് അഭിമാനമായിരുന്നു… മോന് 8 വയസ്സ് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഒരിക്കല് ആശാന് കട അടച്ചു പതിവ്പടി കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലേക്കു വരുമ്പോള് എടാ അപ്പൂവേ…
നീ സാത്യം പറയണം ഈ ലോകത്ത് നിനക്ക് ഏറ്റവും സ്നേഹം ആരോടാ.. അതിനു എന്താ സംശയം ആശാനും മാമിയും മോനുമാല്ലാതെ മറ്റാരാ ഈ ലോകത്ത് എനികുള്ളത്. ഞങ്ങളില് ആരോടാ നിനക്ക് സ്നേഹമുള്ളതെന്നാ അറിയേണ്ടത്… സ്നേഹമാണേല് മോനുവിനെടാ, അമ്മയെടുള്ള വാത്സല്ല്യവും സ്നോഹവുമാണേല് മാമിയോടും, അച്ചനെടുള്ള ബഹുമാനവും ആധരവുമാണേല് അതിനു അര്ഹന് ആശാന് അല്ലാതെ മറ്റാരാണേനിക്ക്…
അത് ശെരി… അപ്പോള് ഞങ്ങളില് ആര് പറയുന്നതായിരിക്കും അപ്പൂ നീ ആദ്യം പരിഗണിക്കുന്നത്.. നിങ്ങള് മൂവരും എനിക്ക് ഒരുപോലാ.. നിങ്ങള് മൂവരും പറയുന്നതും ഞാന് അനുസരിച്ചിരിക്കും… എന്നാലും കാരിയം എന്തെന്നറിയാതെ ഞാനിപ്പോള് എന്ത് പറയാനാ… എന്നാല് വളച്ചു കെട്ടില്ലാതെ പറഞ്ഞേക്കാം..
മോന് പറയുന്നു അവനു ആരും കൂട്ടില്ലാതെ ബോറടിക്കുന്നു അവനൊരു അനുജനോ അനുജത്തിയോ വേണമത്രേ.. കല പറയുന്നു അവള്ക്ക് മോനുന്റെ അവസ്ഥയില് പര്താപമുണ്ടായി ഒന്നൂടെ മുലയൂട്ടനമെന്നു പൂതി കയറിയിരിക്കുന്നു.. എനിക്കാണേല് ഇവരുടെ രണ്ടു പെരുടെം ആവശ്യം സാധിച്ചു കൊടുക്കാന് 100 മനസ്സാണ്, പക്ഷെ എന്റെ നിസഹായധ നിനക്കും അറിയാവുനതാനല്ലോ?..
ഈ അവസ്ഥയില് ഞങ്ങളെ സഹായിക്കുവാന് അപ്പൂ നിനക്ക് ഒരാള്ക്ക് മാത്രമേ കഴിയു…കലയുടെ അഭിപ്രായവും മറ്റൊന്നല്ല.. നീ ഞങ്ങളെ സഹായിക്കില്ലെട മോനെ… ആശാന് ഈ വിധത്തില് എന്നെ പരീക്ഷിക്കരുത്.. അമ്മയില്ലാതെ വളര്ന്നവനെ അമ്മയുടെ സ്നേഹവും വാത്സല്ല്യവും എന്തെന്ന് മനസ്സിലാക്കി തന്നത് മാമിയാ., ആ മാമിയെ…. എന്ത് തന്നെ സംഭവിച്ചാലും ആശാന് അവശ്യപെട്ട രീതിയല് കാണാന് ഒരിക്കലും എന്റെ മനസാക്ഷി അനുവദിക്കില്ല.. അതിലും ഭേദം ഞാന് ജീവന് അവസാനിപ്പികുന്നതാ… മോനെ അപ്പൂ നീ അവിവേകമൊന്നും കാട്ടരുതേ..
അന്നേ ദിവസം ആരും ആ വിഷയെത്തെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ചില്ല…പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ആശാനും മോനുവും പതിവ് പോലെ ക്ഷേത്രത്തില് പോയപ്പോള് മാമി എന്റെ റൂമില് വന്നു.. ഞാനാണേല് ക്ഷേത്രവും പള്ളിയും ഒന്നും വേര്തിരിച്ചു കാനുനില്ലാ.. തൊഴാന് പോക്ക് പതിവുമില്ലാ.. ആകെ പോകുന്നത് ഉത്സവത്തിനും പെരുന്നാളിനും മാത്രം അതും ഞങ്ങള് എല്ലാരും ഒരുമിച്ച്… മാമി വന്നപാടെ എന്ത് പറ്റി നിനക്ക് ഇന്നലെ വന്നപ്പോള് മുതല് ഞാന് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത.. പനിക്കുന്നുണ്ടോ.? അവര് നെറ്റിയില് കൈ വച്ചു നോക്കി… ഒന്നുമില്ല മാമി.. പിന്നേം മൌനം,,,
കുറെ കഴിഞ്ഞു മാമി പറഞ്ഞു ഇന്നലെ ആശാന് മോനെട് ആവശ്യപെട്ട കാരിയം എന്റെ പൊന്നുമോന് മറന്നേക്കു… ഞാന് ഏറെ നിര്ബന്ധിചിട്ടാ ആശാന് അങ്ങനെ മോനെട് ഒരു കാരിയം ആവശ്യപെട്ടത്; നിന്റെ മാനസീക അവസ്ഥ എനിക്ക് മനസില്ലകും… അത് മറന്നേക്കു… എന്റെ മനസ്സില് മോനുന്റെ അച്ഛന്റെ രൂപം മാത്രമേ ഞാനിതുവരെ സൂക്ഷിചിരുന്നുള്ളൂ… അവിവേകം അറിഞ്ഞു തന്നെയായിരുന്നു മോനെ നിന്നേം ആ സ്ഥാനത് കുടിയിരുത്താന് വൃഥാ ഞാന് പെരിപ്പിച്ചത്… എന്റെ ഉള്ളില്ലിന്റെ ഉള്ളില് മോനുന്റെ അച്ചന് മാത്രം മതി…
പിന്നീട് ആശാനും മാമിയും ആ വിഷയത്തെ കുറിച്ച് സംസാരിചിട്ടെയില്ല… ദിവസങ്ങള് കഴിഞ്ഞു ഒരിക്കല് ഞാന് ആശനെട് സൂചിപ്പിച്ചു… മാമി ഇപ്പോഴും കാണപെട്ട ദേവനായി ആ സാറിനെ മാത്രമേ കാണുന്നുള്ളൂ.. നമുക്ക അങ്ങേരെ കുറിച്ച ഒന്നന്നെഷിചാലോ.?.. ആശാന് പറഞ്ഞു.. എവിടുന്ന് പറഞ്ഞു നമ്മള് അങ്ങേരെ ചെന്ന് തപ്പിയെടുക്കാനാ..? എത്ര വര്ഷായി ഒരു അറിവുമില്ലതായിട്ടു… ഹാ മോനാക്കരിയം മറന്നെരെടാ.. ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഓണം പോലെ…
ഹാ.. കല വേറൊരു കാരിയം പറഞ്ഞു ഇനി നമുക്ക ആവഴി ആലോചിക്കാം… നിന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഞങ്ങള്ക്ക് വളര്ത്തിയാല് മതിയല്ലോ… നിനക്ക് വയസ്സ് പത്തു ഇരുപതനജ് ആയില്ലയോടാ… ഇനി വച്ചു താമസിപ്പികേണ്ട നമുക്കുടനെയങ്ങു നടത്തിയേക്കാം… എന്ത് കല്യാണമോ? എനിക്കോ.? അതീജന്മത് നടകൂല്ലാശാനെ… എനിക്ക് ഏറ്റവും വെറുപ്പുള്ള ഏര്പ്പാടാ അത്…ആശാനും മാമിയും നിരന്ദരം കല്യാന കാരിയം പറയുമ്പോള് ഞാന് വിലക്കും.. പതിയെ മാമി ചുവടു മാറ്റി; ആനിയെ കൊണ്ട് സമ്മര്ദം ചെലുതിക്കാന് ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു… എല്ലാ വഴികളും പരാജയ പെട്ടപ്പോള് മാമി ആനിയെട് ആശാന്റെ ആ രഹസ്യം പങ്കുവച്ചു… അവന്റെ ഒരു കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിക്കുവാന് അവര് മാനസികമായി തയാരായതും എന്റെ പ്രതികരണവും എല്ലാം അവര് വിസധീകരിച്ചു.. അവസാന പോം വഴിയായി അവാന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഞങ്ങള്ക്ക് വളര്ത്തുവാനുള്ള അവസരവും അവന് തരുന്നില്ല..ഇനി എന്താ ചെയേണ്ടത്…
