ഓർമ്മകൾ വീണ്ടും 17

 

തിരിച്ചു വർത്തമാനത്തിലേക്കു വരാം…

 

ഇതെന്താ അമ്മയെ പറ്റി ഓർക്കുമ്പോൾ എന്റെ കുണ്ണ പൊങ്ങുന്നത്? ശേ മോശം… വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഞാൻ ജട്ടിക്കുള്ളിൽ കുണ്ണ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു വച്ചു.

 

ബസ് ഇന്ന് കുറച്ചധികം താമസിച്ചാണ് വന്നത്. കാത്തിരുന്നു ആളുകൾ മുഷിഞ്ഞു തുടങ്ങി. പ്രൈവറ്റ് സർവീസ് ആയിട്ട് പോലും പബ്ലിക് സർവീസ് നെ കാൾ മോശമാണല്ലോ എന്ന് പറഞ്ഞു ബസ് ഔനേരുടെ സകല പിതാമഹന്മാർക്കും ശുദ്ധമായ മണിപ്രവാളത്തിൽ പൊങ്കാല അർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ ഇരുന്നു എന്റെ ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു. കൂടുതൽ പേരും കപ്പിൾസ് ആയാണ് വന്നിട്ടുള്ളതു. ഞാൻ വിധിയെ പഴിച്ചു കൊണ്ട് ചുറ്റുമുള്ള പെൺകുട്ടികളുടെ കണക്കു എടുക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒന്ന്, രണ്ടു, മൂന്നു മുതൽ 15 വരെ എണ്ണി. ഇത്രയും കുഴപ്പമില്ല. കൊള്ളാം. പിന്നെ നാല് ആന്റിമാരും ഒരു അമ്മാമയും ഉണ്ട്. അതിൽ ജോഡികളായുള്ള 10 പേരെ ഒരു മനസ്സിന്റെ ഒരു സൈഡിൽ മാറ്റി വച്ചു. ബാക്കി ഉള്ള 5 പേരിൽ ആരേലും എന്റെ കൂടെ ആവണെ ഭഗവാനെ എന്ന് മുട്ടിപ്പായി പ്രാർത്ഥിച്ചു. പഴവങ്ങാടി ഗണപതിക്ക്‌ 11 തേങ്ങാ നേർന്നു. അല്ല ഇങ്ങനെ ഉള്ള അവസരങ്ങളിൽ ആണല്ലോ ഈശ്വരാനുഗ്രഹം വേണ്ടത്.

ആന്റിമാർ അത്ര പോരാ. ഒരെണ്ണം കൊള്ളാം.ചരക്കാണ്. സീരിയൽ നടി രേഖ രതീഷിനെ പോലെ ഉണ്ട്. കൊള്ളാം എന്ന് ഒരിക്കൽ കൂടി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. പക്ഷെ സാരി ഉടുത്തിരിക്കുന്നതു കൊണ്ട് അളവുകൾ കറക്റ്റ് ആയി അറിയാൻ പറ്റുന്നില്ല. സാരി മൂടി പുതച്ചു ഇരിക്കുന്നുണ്ട്.

 

ഒടുവിൽ വല്ല വിധേനയും ബസ് വന്നു. 1 ഒരു മണിക്കൂറിലധികം വൈകി ആണ് എത്തിയത്. ആളുകൾ എല്ലാം തിരക്ക് പിടിച്ചു കേറി തുടങ്ങി. ചിലർ ജീവനക്കാരോട് പോയി തർക്കിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. തിരക്ക് ഒഴിയുന്ന വരെ കാത്തിരുന്നിട്ടാണ് ഞാൻ കയറാൻ പോയത്.

ടിക്കറ്റ് ചെക്ക് ചെയ്തതിനു ശേഷം ഈ ബസ് സേലം വരയെ ഉള്ളൂ എന്നും. അവിടുന്ന് വേറെ ബസ് അറേഞ്ച് ചെയ്തിട്ടുണ്ട് എന്നും പറഞ്ഞു. സ്ഥിരം ഓട്ടം വരുന്ന ബസ് കംപ്ലൈന്റ്റ് ആണ് പോലും.ബസ് മുതലാളിക്കും, ഈ ഒരു നല്ല വാർത്ത എന്നോട് മൊഴിഞ്ഞ ആ ജീവനക്കാരനും ഒന്നും കൂടി പിതൃ സ്മരണ ചെയ്തിട്ട്, ഞാൻ എന്റെ സീറ്റ് തേടി നടന്നു.

ആഹാ കൊള്ളാം. ചുമ്മാതല്ല ആൾക്കാർ ഇവരോട് തർക്കിച്ചത്. എന്റെ സീറ്റ് നമ്പർ 15 വിന്ഡോ സീറ്റ് ആയിരുന്നു. പിറകിൽ നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു പ്രണയ ജോഡി. ഒരു ചരക്കു പെണ്ണും ഒരു അടിപൊളി പയ്യനും. കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാം സെറ്റ് അപ്പ് ആണെന്ന്. ഒറ്റയ്ക്ക് കൊണ്ട് തിന്നെടാ തെണ്ടി എന്ന് മനസ്സിൽ ആ ചെറുക്കനെ പ്രാകി കൊണ്ടി എന്റെ സീറ്റിൽ ഞാൻ ആസനസ്ഥനായി.സീറ്റിൽ ഇരുന്നു ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി.

ഫ്രന്റ് സീറ്റിൽ 2 ആന്റിമാർ. ബെസ്‌റ് കണ്ണാ ബെസ്‌റ് . എന്റെ വിധിയെ പഴിച്ചു കൊണ്ടിഉ എനിക്ക് എതിരെ ഉള്ള സീറ്റിൽ നോക്കി. അവിടെ ഒരു ആന്റിയും, ഒരു പയ്യനും. എനിക്ക് സംശയമായി.. ആന്റി അധികം പ്രായമില്ല. പയ്യൻ മകൻ ആവാൻ വഴി ഇല്ല. അങ്ങനെ മനസ്സിൽ പലവിധ ചിന്തകളും ആയി ഇരിക്കുമ്പോൾ ഐവ…, നേരത്തെ നോട്ടമിട്ട ആന്റി എന്റെ തൊട്ടടുത്ത് വന്നിരുന്നു.. പഴവങ്ങാടി ഗണപതി ഭഗവാനുള്ള നേര്ച്ച 21 തേങ്ങയായി ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചു.

കൈയിലുണ്ടായിരുന്ന ചെറിയ ബാഗ് ലഗേജ് ക്യാരിയറിൽ വച്ചിട്ട് ആ ആന്റി എന്റെ അടുത്തുള്ള സീറ്റിൽ വന്നിരുന്നു. ആന്റി വിന്ഡോ സീറ്റിലും ഞാൻ സൈഡ് സീറ്റിലും. അവർ ഇരുന്നപ്പോൾ മുതൽ എനിക്ക് ഒരു കർപ്പൂര തുളസിയുടെ മണം കിട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“കൂടിയ പെർഫ്യൂം ആയിരിക്കും. നല്ല പണ ചാക്ക് ആയിരിക്കും ആന്റി” എന്ന് ഞാൻ മനസിയിൽ വിചാരിച്ചു. എല്ലാ മാസവും ബാംഗ്ലൂരിൽ നിന്നും നാട്ടിലേക്ക് ബസിൽ യാത്ര ചെയ്യാറുണ്ടെങ്കിലും ഒരു പരിചയമില്ലാത്ത സ്ത്രീ തൊട്ടടുത്ത സീറ്റിൽ യാത്ര ചെയ്യുന്നത് ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു.

സീറ്റിൽ ഇരുന്ന ശേഷം ആരെയോ ഫോൺ ചെയ്തു ബസിൽ കയറിയിട്ടുണ്ട് എന്ന് പറയുന്നത് കേട്ട്. വളരെ ദൈർഘ്യം കുറഞ്ഞ കാൾ ആയിരുന്നു. എന്റെ ഇടം കണ്ണ് കൊണ്ട് ഒന്ന് ആന്റിയെ സ്കാൻ ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചു. രക്ഷയില്ല… സാരി കൊണ്ട് മൂടി പുതച്ചിരിക്കുകയാണ്. സാരി കണ്ടു പിടിച്ചവൻ തുലഞ്ഞു പോട്ടെ എന്ന് മനസ്സിൽ പ്രാകി കൊണ്ട് എന്റെ തൊട്ടു എതിരെ ഇരിക്കുന്ന പയ്യനെയും ആന്റിയെയും ഒന്ന് നോക്കി. ചെറിയ ചിരിയും കളിയുമായി അവർ ഇരിക്കുന്നു. ആന്റിക്കു ഒരു 45 വയസു വരും. കാണുമ്പോൾ നല്ല മുഖ പരിചയം തോന്നുന്നു.

പെട്ടെന്നാണ് എനിക്ക് അത് മനസിലായത്, ഇത് എന്റെ ഗിരിജ ആന്റിയെ പോലെ ഉണ്ടല്ലോ കാണാൻ.അതെ, മുഖത്തിന്റെ ഷെയിപ്പും സംസാരവും എല്ലാം ഗിരിജ ആന്റിയെ പോലെ തന്നെ. കുറച്ചു കാലമായി ഞാൻ ഗിരിജ ആന്റിയെ പറ്റി ഓർത്തിട്ടു തന്നെ. മനസ്സിൽ വല്ലാത്തൊരു കുറ്റബോധം വന്നു. ഒപ്പം തന്നെ ഗിരിജ ആന്റിയോടോന്നിച്ചു ചിലവഴിച്ച നിമിഷങ്ങൾ ഓർത്തപ്പോൾ ഒരു കുളിരും. ബസ് യാത്ര ആരംഭിച്ചിരുന്നു. അപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സ് വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുന്നേ സഞ്ചരിക്കുകയായിരുന്നു… എന്റെ ഗിരിജ ആന്റിക്കൊപ്പം…

എനിക്ക് പ്രായം പതിനെട്ടു. മീശ മുളച്ചിട്ടുണ്ട്. പന്ത്രണ്ടാം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു എൻട്രൻസ് എഴുതി റിസൾട്ട് കാത്തിരിക്കുന്ന സമയം. എന്റെ വീട് ഒരു ഉൾപ്രദേശത്തിലാണെന്നു പറഞ്ഞല്ലോ. സാധാരണക്കാരായ കുറെ നിഷ്കളങ്കരായ മനുഷ്യർ വസിക്കുന്ന നാട്. പ്രധാന ടൗണിൽ നിന്നും നാല് കിലോ മീറ്റർ ടാറിട്ട റോഡിൽ സഞ്ചരിച്ച ശേഷം മൂന്നു കിലോ മീറ്റർ ചെമ്മണ്ണ് പാതയിൽ സഞ്ചരിക്കണം.

ഈ ചെമ്മണ് പാത വഴി കാറും ഓട്ടോറിക്ഷയും എല്ലാം പോകുമായിരുന്നു കേട്ടോ. ചെമ്മണ്ണ് പാതയിൽ നിന്നും നൂറു മീറ്റർ ഒരു ഒറ്റയടി പാത. അച്ഛന്റെ ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ 3 ലിങ്ക്സ് വീതി ഉള്ള ഹൈ വേ. 2 പുരയിടങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ ഉള്ള ആ വഴിയിലൂടെ ആണ് എന്റെ വീട്ടിലേക്കു പോകേണ്ടത്. ഒരു ഭാഗത്തു കള്ളി മുല ചെടികൾ വളർന്നു നിൽക്കുന്ന അതിർത്തിയും മറു സൈഡ് മറ്റു വീട്ടുകാരുടെ പുരയിടവും. കള്ളിമുൾ ചെടി വളർന്നു നിൽക്കുന്നഭാഗത്താണ് എന്റെ ഗിരിജ ആന്റിയുടെ ചെറിയ വീട്.

 

ആന്റി എന്റെ ഒരു ബന്ധുവായി വരും. മുറക്ക് എന്റെ വല്യമ്മ. പക്ഷെ ഞാൻ ചെറുപ്പം മുതൽ ആന്റി എന്നും മാമി എന്നും മാറി മാറി വിളിക്കുമായിരുന്നു. എന്നെ ചെറുപ്പം മുതൽ വല്യ കാര്യമായിരുന്നു ആന്റിക്കു.

 

ആന്റിക്കു എന്നെ കാൾ മൂത്ത രണ്ടു ആണ്കുട്ടികളുണ്ടായിരുന്നു. ചെറിയ പ്രായത്തി തന്നെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞത് കൊണ്ട്, മൂത്ത ആൾക്ക് 25 വയസ്സായപ്പോഴും ആന്റിക്കു 45 വയസു തികഞ്ഞിരുന്നില്ല. മൂത്ത മകൻ പട്ടാളത്തിൽ ജോലിക്കു കയറി. രണ്ടാമത്തെ മകൻ ടൗണിൽ ഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുന്നു ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്ന്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *