ഓർമ്മപ്പൂക്കൾ 7

Oormappokkal Part 7 | Author : Nakul

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]

PART 6 RECAP

” പിന്നെ എങ്ങനാ പോകുന്നേ?” ഞാൻ സംശ്ശയിച്ചു.” നമ്മള് ചോയ്ച്ച് ചോയ്ച്ച് പോകും” . ചീറിപ്പാഞ്ഞ് പോയ ഒരു മീൻ ലോറിയെ ഓവർടേക്ക് ചെയ്ത് കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു.ഞാൻ ഡാഷിലെ ക്ലോക്കിൽ നോക്കി .സമയം 9. 29.പിന്നെ സ്പീഡോമീറ്ററിലും . വേഗത110 km/h. ഇനിയും രണ്ടര മണിക്കൂർ കൂടിയുണ്ട് ഞാൻ കാത്തിരിക്കുന്ന നിമിഷത്തിന് !.
( തുടർന്ന് വായിക്കുക)

ആക്സിലേറ്ററിൽ നിന്ന് കാലെടുക്കാതെ ഒരേ ഇരുപ്പാണ് അമ്മ . ഞാൻ റോഡിനിരുവശവും, അമ്മപ്പറഞ്ഞ ജനുസ്സിലുള്ള ഒരു wayside restaurant ഓ തട്ടുകടയോ കാണാനുണ്ടോ എന്ന നോട്ടത്തിലും . പക്ഷേ എറണാകുളത്തിൻ്റെ സിറ്റി ലിമിറ്റിലൊന്നും ആ ഇനത്തിൽപ്പെട്ട ഒരു സ്ഥലം കണ്ടുകിട്ടുമോന്ന് സംശ്ശയമാണ്. കളമശ്ശേരി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ റോഡിൽ തിരക്കൊഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു . അതിനിടയിൽ ഒന്ന് രണ്ട് തട്ട് കടകൾ ഞാൻ അമ്മയെ കാണിച്ചിരുന്നു. ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് മിണ്ടാതെ ഡ്രൈവിംഗ് തുടർന്നു . ഫ്യുവൽ ഗേജിലേക്ക് ഞാനൊന്ന് പാളിനോക്കി. ഡീസൽ കുറവല്ല. പക്ഷ ഈ ഓട്ടം എത്ര ദൂരം പോകും എന്നറിയില്ല .
” കുറച്ച് ഡീസൽ അടിച്ചിടുന്നതല്ലേ സേഫ് . പതിനൊന്നൊക്കെ കഴിഞ്ഞാൽ ഒട്ടു മിക്ക പമ്പുകളും അടക്കും.” . ഞാൻ റോഡിൽ നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ പറഞ്ഞു .
” അടിച്ചേക്കാം “. Fuel gauge ലേക്ക് ഒന്ന് പാളി നോക്കി അമ്മയും സമ്മതിച്ചു .
” റോയിക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ടോ? ഒണ്ടേൽ നമുക്ക് എവിടേലും കേറാം ” അമ്മ പറഞ്ഞു.
” അത് വേണ്ട . അമ്മ പറഞ്ഞത് പോലൊരു സ്ഥലം കാണട്ടെ. എന്നിട്ട് മതി ” .
” ചുമ്മാ ഞാനൊരു ആഗ്രഹം പറഞ്ഞുന്നേയുള്ളു അതിന് വിശന്നിരിക്കണ്ട . നമുക്ക് മറ്റൊരു ദിവസം പോകാം ” .അമ്മ എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“നേരെ നോക്കി വണ്ടി ഓടിക്ക് “. ഞാൻ ശാന്ത സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു. അതിൻ്റെ അർത്ഥം അമ്മക്ക് മനസ്സിലായി, പിന്നൊന്നും പറയാതെ അമ്മ റോഡിലേക്ക് നോക്കി പെഡൽ കൊടുത്തു . എതിരെ വന്ന വാഹനത്തിൻ്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അമ്മയുടെ സന്തോഷം നിറഞ്ഞ മുഖം ഞാൻ കണ്ടു. വേഗത 90-ൽ നിന്ന് 100 ലേക്ക് എത്തിയത് നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ടായിരുന്നു.
ഒരു പെട്രോൾ പമ്പിൻ്റെ ഹൈമാസ്റ്റ് സൈൻ ബോർഡ് ദൂരെ നിന്നേ കണ്ടു .
” അവിടെ കേറ്റാം ല്ലേ? ” . അമ്മ പറഞ്ഞു. ലെഫ്റ്റ് ഇൻഡിക്കേറ്ററിട്ട് അമ്മ വണ്ടി പമ്പിൽ കയറ്റി. കമ്പനി നേരിട്ട് നടത്തുന്ന ഫില്ലിംഗ് സ്റ്റേഷനായിരുന്നു അത്. വിശാലമായ പമ്പ് . ഒരു സൈഡിൽ കോഫി ഷോപ്പും patisserie യും പമ്പിൽ തിരക്കില്ല. 24 മണിക്കുറും പ്രവർത്തിക്കുന്ന പമ്പാണ്. വണ്ടി ഓഫ് ചെയ്ത് കീയും എ.ടി.എം കാർഡും എന്നെ എൽപ്പിച്ച് പുറത്തിറങ്ങി കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു.
” എത്രായാന്ന് വെച്ചാൽ അടിക്ക് . എയറും ചെക്ക് ചെയ്യണം. ഞാനൊന്ന് വാഷ് റൂമിൽ പോയിട്ട് വരാം “.
”ശരി” ഞാനും പുറത്തിറങ്ങി . ഡീസൽ അടിക്കാൻ അങ്ങോട്ട് വന്ന ജീവനക്കാരനോട് അമ്മ എന്തോ ചോദിച്ചു . അയാൾ പമ്പിൻ്റെ ഇടത് വശത്തേക്ക് കൈചൂണ്ടി. ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കി ലേഡിസ് ടോയ്ലെറ്റ് എന്ന ബോർഡ് കണ്ടു . അതിന് നേരേ നടക്കുന്ന അമ്മയെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി വെള്ളമിറക്കി മദ്ധ്യവയസ്ക്കനായ അയാൾ അടുത്ത് വന്നു.
“എത്രയാ സാറെ ”
” മുപ്പത്” ഞാൻ പറഞ്ഞു. അയാൾ ലിറ്റർ സെറ്റ് ചെയ്ത് നോസ്സിൽ ടാങ്കിലേക്ക് തിരുകി. പക്ഷേ നോട്ടം അമ്മ പോയ ഭാഗത്തേക്ക് ആയിരുന്നു. . അടഞ്ഞ ടോയ്ലെറ്റ് വാതിലിനകത്തെ കാഴ്ച അയാൾ മനസ്സിൽ കാണുകയായിരിക്കണം .
” ചേട്ടാ അടിച്ചു കഴിഞ്ഞ് എയറും കൂടെ ഒന്ന് നോക്കണം . ഞാൻ ആ കോഫീ ഷോപ്പ് വരെ ഒന്ന് പോകുവാണേ “. കീയും കൂടെ നൂറ് രൂപയും അയാൾക്ക് കൊടുത്തു കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. ” സാറ് ചെന്നാട്ടെ . ഞാൻ അവിടെ കൊണ്ട് തരാം വണ്ടി ” . സന്തോഷത്തോടെ ആ കാമക്കണ്ണൻ സമ്മതിച്ചു.
ഞാൻ patisserie ലേക്ക് കയറി .
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
സമയം 10:09
ഹൈവേ.
വീൽ എന്നെ ഏൽപ്പിച്ച് സീറ്റിൽ ചാരി കിടക്കുകയാണ് അമ്മ . മാറിലൂടെ സീറ്റ് ബെൽറ്റ് കുറുകെ കിടക്കുന്നത് കൊണ്ട് രണ്ട് മുലകളും അല്പം ഉയർന്ന് ഉന്തി നിന്നു . വണ്ടി 80 ൽ ആണ് ‘
” അയാള് പറഞ്ഞ സ്ഥലം ഉള്ളതാണോ റോയ്. കാടിനടുത്താന്നൊക്കെ പറയുമ്പം നല്ല ആംബിയൻസ്സായിരിക്കും അല്ലേ?.” .അമ്മ സീറ്റിൽ നിവർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ഉള്ളതാ. അയാള് ആ തട്ടുകടക്കാരനെ വിളിച്ചു നമ്മള് വരുന്ന കാര്യമൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ”
“റോയി കടക്കാരനുമായി സംസാരിച്ചോ? ” അമ്മക്ക് പിന്നേയും സംശ്ശയം’.
“പിന്നല്ലാതെ ഈ മഴയത്ത് ഇത്രയും ദൂരം നമ്മള് പോകുവോ ? അമ്മ പറഞ്ഞ എല്ലാ ഫുഡും അതേപടിയുണ്ടാവും അയല മാത്രം ഇല്ല. പക്ഷേ എന്തോ മീൻ സംഘടിപ്പിക്കാം എന്ന് അയാള് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ” .
കാമക്കണ്ണൻ പറഞ്ഞ ലൊക്കേഷൻ ഞാൻ ഗൂഗിൾ മാപ്പിൽ സെർച്ച് ചെയ്ത്, ഡെസ്റ്റിനേഷൻ സെറ്റ് ചെയ്തിരുന്നു. ഇനിയും ഇരുപത്തിയഞ്ച് കിലോമീറ്റർ പോകണം . ആലുവയിൽ നിന്ന് മലയാറ്റൂർ റോഡിൽ മുളങ്കുഴി മഹാഗണി പ്ലാൻ്റേഷൻ റോഡിൽ ആണ് സ്ഥലം . ഒരു രാമൻ കുട്ടിയാണ് കട നടത്തുന്നത്. വീടിനോട് ചേർന്നായത് കൊണ്ട് എപ്പോൾ ചെന്നാലും ചൂടോടെ ഭക്ഷണം കിട്ടും എന്നാണ് കാമക്കണ്ണൻ പറഞ്ഞത്. രാമൻകുട്ടിയും ഭാര്യയും ആണത്രേ കുക്കിംഗും സെർവിങ്ങും. നേത്തേ വിളിച്ചു പറഞ്ഞാൽ വെടിയിറച്ചിയും ഇടിയിറച്ചിയും കരിമീനും കൊഞ്ചും എന്തു വേണേലും കിട്ടും. പരിസരം വൃക്ഷനിബിഢമാണ്. രാത്രിയായാൽ മറ്റൊരു വൈബാണ്. ഇത്രയും വിവരങ്ങളാണ് ഞാൻ അമ്മക്ക് കൈമാറിയത്. പമ്പിൽ വെച്ച് തന്നെ കാമക്കണ്ണനെ കൊണ്ട് ഞാൻ രാമൻ കുട്ടിയെ വിളിച്ച് ഞങ്ങൾ വരുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നു . അത് ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞില്ല.
” റോയി എന്നാ അയാളെ കാമക്കണ്ണൻ എന്നു വിളിക്കുന്നേ” അമ്മ ചോദിച്ചു.
” അതാ അയാളുടെ പേര്. ” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
” ചുമ്മാ പറയുവാ “. അമ്മ വിശ്വസിച്ചില്ല.
“തമാശയല്ലമ്മേ!’ താമരക്കണ്ണൻ, നെറ്റിക്കണ്ണൻ,പീലി കണ്ണൻ എന്നൊക്കെ കേട്ടിട്ടില്ലേ . അത് പോലൊരു കണ്ണനാ ഇതും ” . ഞാൻ സീരിയസ്സായി പറഞ്ഞു . എനിക്ക് നല്ല ചിരി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
“എന്നതായാലും അയാടെ അച്ഛനും അമ്മേം അറിഞ്ഞിട്ട പേരാ ” . ഡാഷിൽ ഞാൻ പമ്പിലെ കടയിൽ നിന്ന് വാങ്ങിയിട്ടിരുന്ന കപ്പലണ്ടി മിഠായിയുടെ പാക്കറ്റ് പൊട്ടിച്ചു കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു . അയാളുടെ കാമനോട്ടം അമ്മയും കണ്ടിരിക്കുന്നു.
” അതെന്നാ അങ്ങിനെ പറഞ്ഞേ”? ഞാൻ ആകാംക്ഷായോടെ ചോദിച്ചു.
” കണ്ണ് കൊണ്ട് ഗർഭം ഉണ്ടാക്കുന്ന ഇനമാ ” . അമ്മ ഒരു കഷ്ണം കടല മിഠായി വായിലിട്ട് ചവച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. എനിക്കും ഒരു കഷ്ണം വായിൽ വെച്ച് തന്നു. അത് ചവച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു
” അപ്പോൾ കാമക്കണ്ണൻ മാറ്റി ഗർഭക്കണ്ണൻ ആക്കാം ?”.
അമ്മ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു . വായിലുണ്ടായിരുന്ന കടല മിഠായി ബോംബ് പൊട്ടിയിട്ടെന്നപ്പോലെ ചിതറിത്തെറിച്ചു . ‘സോറി സോറി, എന്ന് പറഞ്ഞ് അമ്മ ടിഷ്യൂ എടുത്ത് തെറിച്ച് വീണ മിഠായി പൊട്ടുകൾ തുടച്ചു മാറ്റി. അപ്പോഴും ചിരിയടക്കാൻ പാടുപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു അമ്മ .പെട്ടെന്ന് വണ്ടിക്കു മേലേ വലിയ കല്ലുകൾ വന്നു വീഴുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു . ഞാനും അമ്മയും ഒരു നിമിഷം ഞെട്ടിപ്പോയി . വിൻഡ്ഗ്ലാസ്സിൽ നോക്കിയപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത് ഓർക്കാപ്പുറത്ത് ആർത്തലച്ച് വന്ന മഴ!. വൈപ്പറിൻ്റെ ശക്തിക്കുമപ്പുറമായിരുന്നു മഴയുടെ പെയ്ത്ത് . വണ്ടിയുടെ വേഗം കുറക്കേണ്ടിവന്നു. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് റോഡ് കാണാൻ പറ്റാത്ത വിധം മഴയായി. ഞാൻ ഹെഡ് ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്തു. മഴയുടെ മറ തുളച്ച് പോകാൻ ഹെഡ് ലൈറ്റിൻ്റെ ഹൈ ബീമിന് പോലും കഴിഞ്ഞില്ല . വിൻഡ്ഷീൽഡിൽ നിന്ന് മഴയെ മായ്ക്കാൻ വൈപ്പർ നന്നായി കഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്. റോഡിലെ വണ്ടികളെല്ലാം പെട്ടെന്ന് സ്ലോ മോഷനിലായപ്പോലെ . ഓർക്കാപ്പുറത്ത് പെയ്ത മഴയിൽ നനഞ്ഞ് കുളിച്ച ബൈക്ക് യാത്രക്കാർ കേറി നിൽക്കാൻ ഒരു ഇടം കാണാതെ പതറി.
“ഇതെന്നാ ലോകാവസാനമാണോ ” ?.ഞാൻ മഴ നോക്കി പറഞ്ഞു.
” Mmm . Doomsday ‘! . അമ്മ മഴയുടെ ഭീകരത നോക്കി പറഞ്ഞു.
” വണ്ടി നിർത്ത് റോയി . ഞാനോടിക്കാം” . ആ മഴയത്ത് എന്നെ കൊണ്ട് ഡ്രൈവ് ചെയ്യിക്കാൻ അമ്മക്ക് ഭയുള്ളത് പോലെ .
ഞാൻ അനുസരിച്ചു. ലെഫ്റ്റ് ഇൻഡിക്കേറ്ററിട്ട് ഞാൻ വണ്ടി ഓരം ചേർത്ത് നിർത്തി . സീറ്റ് ബെൽറ്റ് അഴിച്ച് ഞാൻ ഗിയറിനു മുകളിലൂടെ ബാക്ക് സീറ്റിലേക്ക് മാറി കൊടുത്തു. അമ്മ ഗിയറിനു മുകളിലൂടെ കാലെടുത്ത് വെച്ച് ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലേക്ക് ഇരുന്നപ്പോൾ എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട അമ്മയുടെ നിതംബ ഗോളങ്ങൾ എൻ്റെ മുഖത്തിന് നേരേ കുതിച്ചുന്തി വന്നു. അത് ചെറുതായി എൻ്റെ കവിളിൽ ഉരസികടന്നുപോയി. കനം കുറഞ്ഞ ലിനൻ ട്രൗസറിനടിയിലെ മൃദുലത! .ഉഫ്!!! .
“സോറി ” . അമ്മ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലേക്ക് ഇരുന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഞാൻ മുൻ സീറ്റിലേക്ക് കടന്നിരുന്നു. സീറ്റിൽ ആ ചന്തിയുടെ ചൂട്. അമ്മ ശ്രദ്ധയോടെ വണ്ടി റോഡിലേക്ക് കയറ്റി. മഴ കുറയുന്ന ലക്ഷണം കാണുന്നില്ല . മാർത്താണ്ഢവർമ്മ പാലം കഴിഞ്ഞ് വണ്ടി മുന്നോട്ട് പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു .മഴ കാരണം വാഹനങ്ങൾ പതുക്കെയാണ് നീങ്ങുന്നത്. google Map ൽ കുറച്ചു കൂടെ മുന്നോട്ട് പോയാൽ വലത്തേക്ക് ഒരു ടേണിംഗ് കാണിക്കുന്നുണ്ട്. . ആ റോഡിലേക്ക് തിരിഞ്ഞാൽ ഇത്രയധികം വാഹന തിരക്ക് ഉണ്ടാവില്ല .
” ഒരു മിഠായി എടുത്ത് തന്നെ റോയ് “.റോഡിൽ നിന്ന് കണ്ണെടുക്കാതെ അമ്മ ആവശ്യപ്പെട്ടു .
പാക്കറ്റിൽ നിന്ന് ഒരു കടല മിഠായി എടുത്ത് ഞാൻ അമ്മയുടെ വായിൽ വെച്ച് കൊടുത്തു. അമ്മയുടെ നനുത്ത ചുണ്ടുകളിൽ എൻ്റെ വിരൽത്തുമ്പുകൾ തട്ടി. ശരീരം ത്രസിപ്പിചുകൊണ്ട് രതി തരംഗം ഞരമ്പുകളിലൂടെ പാഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് ഗൂഗിൾ പെണ്ണിൻ്റെ ശബ്ദം കാറിൽ മുഴങ്ങി;
AFTER FIVE HUNDRED METERS TURN RIGHT TO KALADY ROAD..
”Oh Thank god ” . അമ്മ ആശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് വലത്തേക്ക് ഇൻഡിക്കേറ്റർ ഇട്ട് മീഡിയനോട് ചേർത്തു വണ്ടി ഓടിച്ചു .
മഴയുടെ ശക്തി തെല്ല് കുറഞ്ഞിരിക്കുന്നു . പക്ഷേ കാറ്റ് താണ്ഡവമാടുന്നുണ്ട്. വൃക്ഷത്തലപ്പുകൾ ആടിയുലയുന്നത് കണ്ടാൽ അറിയാം കാറ്റിൻ്റെ ശക്തി.
-TURN RIGHT TO KALADY ROAD- ഗൂഗിൾ പെണ്ണ് വീണ്ടും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. വണ്ടി കാലടി റോഡിലേക്ക് കയറി . കാറ്റ് കാരണമാവാം റോഡും വീടുകളും ഇരുട്ടിലാണ് . കൂരാകൂരിരുട്ട് . ഹെഡ് ലൈറ്റിൻ്റെ വെളിച്ചം ഇരുട്ടിൽ തുളച്ച് കയറി . വാഹനങ്ങൾ തീരെയില്ല. അമ്മ സ്പീഡ് കൂട്ടി വളവുകളിൽ ടയറുകൾ തേങ്ങി. വളവുകളും തിരിവുകളും ഏറെയുണ്ടെങ്കിലും ഗട്ടറുകൾ ഇല്ലാത്ത റോഡാണ്. അമ്മയൊരു വളവ് വീശിയെടുത്തു. ടയറുകൾ റോഡിൽ കരഞ്ഞ് ശബ്ദമുണ്ടാക്കി.
” അമ്മ .പതുക്കെ .സ്കിഡ് ആവും !” . ഞാൻ പറഞ്ഞു.
” എന്നെയും ഇവനെയും ചുമ്മാ അണ്ടർ എസ്റ്റിമേറ്റ് ചെയ്യരുത് .കേട്ടല്ലോ “.വേഗത ഒട്ടും കുറക്കാതെ, സ്റ്റീയറിംഗിൽ തട്ടി കൊണ്ട് അമ്മ ഗമയിൽ പറഞ്ഞു .
” സംഗതി എത്താറായോന്ന് നോക്ക് “?.
” 5 കിലോമീറ്റർ കൂടിയുണ്ട് ” ഞാൻ മാപ്പിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു.
റോഡിന് ഇരുവശത്തും വീടുകൾ കുറഞ്ഞ് കുറഞ്ഞ് വരുന്നു .പകരം മരങ്ങൾ കൂടിയും . വനമേഖലയുടെ ആരംഭം . “എ.സി. ഓഫ് ചെയ്ത് ഗ്ലാസ്സ് താഴ്ത്തിയിട്ടാലോ റോയ്. ചാറ്റൽ മഴയേ ഉള്ളു. ശുദ്ധമായ ഓക്സിജൻ ശ്വസിക്കാം ” അമ്മ പുറത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
” That’s an idea. പക്ഷേ വണ്ടി ഒന്ന് നിർത്തി തരണം. എമർജൻസിയ ” . ഞാൻ AC ഓഫ് ചെയ്ത് വിൻഡോ ബട്ടണുകൾ അമർത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു . ഗ്ലാസ്സുകൾ താണു.
” മൂത്രം? … എനിക്കും ഒഴിക്കണം” . ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു .പുറത്തെ മഴയും അകത്തെ എ.സി.യുടെ തണുപ്പും ഞങ്ങളുടെ ബ്ലാഡറുകൾ നിറച്ചിരുന്നു.
“എവിടെ നിർത്തും?”. ഞാൻ.
” ഈ കൂരാകൂരിരുട്ടിൽ ,വിജനമായ റോഡിൽ, രണ്ട് പേർക്ക് മൂത്രമൊഴിക്കാൻ എന്തിനാ റോയ് പ്രത്യേകിച്ചൊരു സ്ഥലം “.
റോഡരികിൽ അധികം ചെടികളും പുല്ലും ഒന്നുമില്ലാത്ത ഒരിടത്ത് അമ്മ വണ്ടിയൊതുക്കി. മഴ ചാറുന്നുണ്ട്. അമ്മ ഹെഡ് ലൈറ്റ് ഡിമ്മാക്കി. ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും വണ്ടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി. ഞാൻ പാൻ്റിൻ്റെ സിബ്ബ് തുറന്നുകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അമ്മ വിലക്കി.
“എങ്ങോട്ടാ? . വെളിച്ചമുള്ളിടത്ത് നിന്നാ മതി. വല്ല പാമ്പോ പുലിയോ കാണും” . ശരിയാണ് എന്ന് തോന്നി.
ഞാൻ ഡിം ലൈറ്റിൻ്റെ പ്രകാശ പരിധിക്കുള്ളിലേക്ക് തിരിച്ച് നടക്കുമ്പോഴേക്കും അമ്മ പാൻ്റും പാൻ്റീസ്സും താഴ്ത്തി റോഡ് വക്കിൽ ഇരുന്ന് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. വിരിഞ്ഞ കുണ്ടിയും വിടർന്ന പൂറും ഇത്തിരി വെട്ടത്തിൽ കണ്ടു . പെട്ടെന്ന് ഒരു ഹുങ്കാരത്തോടെ ചൂട് മൂത്രം മണ്ണിൽ പതിച്ച് പതഞ്ഞൊഴുകി. ഞാൻ എൻ്റെ ലിംഗം പുറഞ്ഞെടുത്തു. വിർപ്പ് മുട്ടി നിന്ന മൂത്രം മണ്ണിലേക്ക് കുത്തി വീണു. അമ്മ ഒന്ന് തലതിരിച്ച് നോക്കി. മൂത്രസഞ്ചി ഒഴിഞ്ഞതിൻ്റെ ആശ്വാസം. !. ചീവിടുകളും തവളകളും മത്സരിച്ച് കരയുന്നു. മഴക്കാലരാത്രികളുടെ പിന്നണി സംഗീതം . കയ്യിൽ കരുതിയിരുന്ന ടിഷ്യു പേപ്പറുകൾ കൊണ്ട് അമ്മ യോനിയും പരിസരവും നന്നായി തുടച്ചു. ടിഷ്യു പൊന്തക്കാട്ടിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു .പിന്നെ എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന് ആദ്യം ഷെഡ്ഡിയും പിന്നെ പാൻ്റും വലിച്ചു കയറ്റി സിബ്ബിട്ടു.
ഞാനും കാര്യം കഴിഞ്ഞ് ആയുധം എടുത്തിടത്ത് തിരിച്ച് വെച്ച് വണ്ടിയിൽ കയറി . അമ്മ ഡോർ തുറന്ന് ബോട്ടിൽ ഹോൾഡറിൽ നിന്ന് വെള്ളക്കുപ്പി എടുത്ത് വിരലുകൾ കഴുകി. പിന്നെ കയറിയിരുന്ന് വണ്ടി എടുത്തു. തേർഡ് ഗിയറിടേണ്ട ദുരമെത്തിയപ്പോൾ അമ്മ ചോദിച്ചു.
” അത് കൊണ്ട് എന്ത് ചെയ്താലും കഴുകുകേലാന്ന് നിർബന്ധമാണല്ലേ?”.
” ഓ . ആണുങ്ങൾക്ക് ക്ലീൻ ചെയ്യാനിത്തിരി ലേറ്റായാലും നിങ്ങളെ പോലെ ഇൻഫെക്ഷനും ചൊറിച്ചിലും ഒന്നും വരത്തില്ല . ഞങ്ങളുടേത് നിങ്ങളെ പോലെ എപ്പഴും നനഞ്ഞ് കുതിർന്നല്ല ഇരിക്കുന്നേ. ഡ്രൈയാണ്. പിന്നെ അതിന് അത്യാവശ്യം കവറിങ്ങും പ്രൊട്ടക്ഷനുമൊക്കെ തന്നിട്ടുണ്ട്. ” ഞാൻ വീറോടെ വാദിച്ചു.
“ഈ നാക്കിലാ റോയിയുടെ ബലം. ഇതില്ലേൽ കാണായിരുന്നു ” . അമ്മ വിട്ടില്ല.
” എൻ്റെ നാക്കിൻ്റെ കാര്യം അമ്മ തന്നെ പറയണം. കെട്ടോ ” . ഞാൻ അർത്ഥം വെച്ച് പറഞ്ഞു.
” ഛീ…. വൃത്തികെട്ടത് !”‘. ഗിയറിനടുത്ത് കിടന്ന മൊബൈൽ ചാർജ്ജറിൻ്റെ കേബിൾ എടുത്ത് അമ്മ എന്റെ കൈത്തണ്ടയിലടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. കളിയായിട്ടാണ് അടിച്ചതെങ്കിലും കേബിൾ ആയതുകൊണ്ട് എനിക്ക് വേദനിച്ചു. ഞാൻ അയ്യോ എന്ന് വിളിച്ചു പോയി. അമ്മയുടെ മുഖം നാണക്കേട് കൊണ്ട് ചുമന്നിരുന്നു. അതൊന്നു മാറ്റാനായി ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“എന്തായാലും ഇതൊരു മെമ്മറബിൾ ഡേ ആവും ” . ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കി.
” മാരിയട്ടിന്റെ അകത്തായിരുന്നെങ്കിൽ ഇതൊക്കെ അനുഭവിക്കാൻ പറ്റുമോ?”.
” അതില്ല പക്ഷ അനുഭവങ്ങൾ തീർന്നില്ലല്ലോ വരാനിരിക്കുന്നതല്ലേ ഉള്ളൂ “.ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“Yes, the woods , the wind and the rain and its cold and dark vibe. God gave us this as a bonus.” . അമ്മ ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് കവിത ചൊല്ലുന്ന പോലെ പറഞ്ഞ് നിർത്തി ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. എൻ്റെ മനസ്സിലെന്താണെന്ന് പാവം അമ്മക്കുട്ടിക്കറിയില്ലല്ലോ. ഞാൻ പുറത്തേ ഇരുട്ടിലേക്ക് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. അത് കണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു.
“Still you hiding something from me “.കട കണ്ണുകൊണ്ട് എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി അമ്മ പറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് എൻ്റെ ഫോൺ ശബ്ദിച്ചു. സ്ക്രിനിൽ Raman തട്ടുകട എന്ന് തെളിഞ്ഞു. പമ്പിൽ വെച്ച് സേവ് ചെയ്തതാണ്. എൻ്റെ നെഞ്ച് ഒന്നു കത്തി .
വരണ്ടാന്ന് പറയാനാവുമോ? കോരി ചൊരിയുന്ന മഴ കാരണം അയാൾ കട പൂട്ടി കാണുമോ? .അമ്മ ആംഗ്യഭാഷയിൽ ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചു. ഞാൻ ഫോൺ അമ്മക്ക് കാണിച്ചു കൊടുത്തു
അമ്മ സ്ക്രീനിലെ പേര് വായിച്ചു. ഞാൻ കാൾ എടുത്തു.
” ഹലോ ” .
” ഹലോ ഇത് രാമൻകുട്ടിയാ സാറെ. നേരത്ത വിളിച്ചില്ലേ സാറ് ‘”
” അറിയാം .എന്താ കാര്യം ” . ഞാൻ ചോദിച്ചു.
” എത്താറായോ സാറെ ?
” നാല് കിലോമീറ്ററാ കാണിക്കുന്നേ ഒരു പത്തിരുപത് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ എത്തും “. ഞാൻ അറിയിച്ചു.
“എല്ലാം റെഡിയാ കേട്ടോ . മീൻ പൊഴ മീനാ കിട്ടിയേ പക്ഷേ ഫ്രഷാ. മുളകിട്ടതും വറത്തതും ഉണ്ട്. ബാക്കിയെല്ലാം പറഞ്ഞപോലെ തന്നെ റെഡിയാ. ”
” കൊള്ളാം ചേട്ടാ ”
” ശരി സാറെ. അമ്മയുള്ളതോണ്ട് മറ്റേതൊന്നും വേണ്ടല്ലോ? ഒരു ഫുള്ള് ജവാൻ റമ്മേയുള്ളു ഇവിടിപ്പം’”. രാമൻകുട്ടി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
” വേണ്ട ചേട്ടാ. എത്താറാവുമ്പോൾ വിളിക്കാം “. ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.
” അയാള് എന്ത് ചോദിച്ചപ്പഴാ റോയി വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞേ”?’ ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത ഉടനെ അമ്മ ചോദിച്ചു. ഞാൻ അമ്പരന്നു
” ഇതൊക്കെ ശ്രദ്ധിച്ചോണ്ടിരുന്നാണോ ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നേ”.
” റോയി പറ ” അമ്മ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
” ഡ്രിങ്ക് ‘! …..അമ്മയുള്ളതോണ്ട് വേണ്ടല്ലോ എന്ന് . ഒരു ഫുള്ള് റം ഉണ്ട് പോലും. എതോ വില കുറഞ്ഞ സാധനം! . അതാ വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞേ. പുറകില് ജിന്നും ടോണിക്കും കിടപ്പുണ്ട്. വേണേൽ “. ഞാൻ പറഞ്ഞു.
” അയാളെ നിരാശപ്പെടുത്തണ്ടായിരുന്നു റോയ്. ഒന്നുമില്ലേലും ഈ രാത്രിയിലും മഴയിലും അയാൾ നമുക്ക് വേണ്ടി എന്തെല്ലാം വെച്ചുണ്ടാക്കി. കൂടെ ഇതും കരുതി. നമ്മള് വാങ്ങുമെന്ന പ്രതിക്ഷയിലാവും ചോദിച്ചത് ” .
ഞാനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. ചില ദിവസങ്ങളിൽ അമ്മ വളരെ ഫിലോസഫിക്കലാവും. ആ ദിവസം ഓവർ ഇമോഷണലുമാവും . ഇന്നും ഞാൻ എൻ്റെ അമ്മയുടെ മനസ്സെന്താണെന്ന് പൂർണ്ണമായി മനസ്റ്റിലാക്കിയിട്ടില്ല. അതിന് കഴിയുമെന്നും തോന്നുന്നില്ല. പൂന്തോട്ടത്തിൽ പാറി നടക്കുന്ന ചിത്രശലഭത്തെ പോലെയാണ് അമ്മയുടെ മനസ്സ് എന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. അതങ്ങിനെ അങ്ങുമിങ്ങും എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ പാറി നടക്കും . കുറെ പാറികഴിഞ്ഞ് ഏതെങ്കിലും ഒരു പൂവിലിരിക്കും. പിടിക്കാനായി നമ്മൾ അടുത്ത് എത്തുമ്പോഴേക്കും പിടിതരാതെ വീണ്ടും പറക്കും. മഴശലഭങ്ങൾ വിൻഡ്ഷീൽഡിൽ വന്ന് ഇടിച്ചു. ചിലത് തെറിച്ച് പ്പോയി. ഗ്ലാസ്സിൽ പറ്റിയിരുന്നതിനെ വൈപ്പർ ബ്ലേഡുകൾ തുടച്ച് കളഞ്ഞു.
–YOU HAVE REACHED YOUR DESTINATION – പെട്ടെന്ന്
ഗൂഗിൾ മാപ്പിൽ നിന്ന് അറിയിപ്പ് വന്നു.
അമ്മ വണ്ടി നിർത്തി. ഹെഡ് ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തില്ല. മഴ വീണ്ടും ശക്തമായി പെയ്യാൻ തുടങ്ങി. മുന്നിൽ ഇരുവശത്തേക്കും പോകുന്ന റോഡ്’ . വലത് വശത്ത് ഫോറസ്റ്റ് ഡിപ്പാർട്ട്മെൻ്റിൻ്റെ പച്ചയും ചുവപ്പും കലർന്ന ബോർഡ് . വണ്ടിയുടെ വെട്ടത്തിൽ കണ്ടു.
KERALA FOREST AND WILDLIFE DEPARTMENT
ENTRY OF VEHICLES PROHIBITED
AFTER 4 PM
Divisional Forest Office, Malayattoor.
“റോയ് അയാളെ ഒന്ന് വിളിക്ക് . എങ്ങോട്ടാ തിരിയണ്ടേ എന്ന് ചോദിക്ക് ” . അമ്മ ഹെഡ് ലൈറ്റ് ഡിമ്മാക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു .സിഗ്നൽ തീരെ കുറവാണ്. പെട്ടെന്ന് രാമൻകുട്ടിയുടെ കോൾ വന്നു ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു ” സാറേ എനിക്ക് വണ്ടി കാണാം . അവിടുന്ന് ഇടത്തോട്ട് തിരിഞ്ഞാലുടനെ വലതു കാണുന്ന ആദ്യത്തെ വീടാ.ഞാൻ പുറത്ത് നിപ്പൊണ്ട് ” .
“ഓക്കേ ” ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു അമ്മയോട് ഇടത്തേക്ക് എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു. അമ്മ വണ്ടി ഇടത് റോഡിലേക്ക് തിരിച്ചു . ഗിയർ മാറ്റുന്നതിനു മുമ്പേ കാലൻ കുടയും ചൂടി കയ്യിലൊരു വലിയ ടോർച്ചുമായി വഴിയിലിറങ്ങി നിൽക്കുന്ന അയാളെ ഹെഡ് ലൈറ്റ് വെളിച്ചത്തിൽ കണ്ടു .എൻ്റെ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്ന രൂപത്തിന് നേർവിപരീതമായിരുന്നു രാമൻ കുട്ടി. വെളുത്ത് മെലിഞ്ഞ ഒരു അമ്പത്കാരൻ . ഏതോ അമ്പലത്തിലെ പൂജാരിയെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്ന ശരീരഭാഷയും മുഖഭാവവും . അയാൾ കാറ് ഒതുക്കിയിടാൻ റോഡിൻ്റെ ഇടത് വശത്തെ ഒഴിഞ്ഞ സ്ഥലത്തേക്ക് കൈവീശി കാണിച്ചു. അമ്മ അങ്ങോട്ട് വണ്ടി നീക്കിയിട്ട് എഞ്ചിൻ ഓഫ് ചെയ്തു. അമ്മയിരുന്ന ഭാഗത്തെ വിൻഡോ ഗ്ലാസ്സിൽ അയാൾ ഒന്ന് തട്ടി .അമ്മ ഗ്ലാസ്സ് താഴ്ത്തി. ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ എന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ച അയാൾ അമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ പരുങ്ങി . പറയാൻ വന്നത് മറന്നു.
” എന്താ “. അമ്മ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
” അല്ല . കൊട ഉണ്ടാവോ കയ്യില് ?”
” സാരമില്ല ചാറ്റൽ മഴയല്ലേ ഉള്ളു. ” അമ്മ പുറത്തിറങ്ങി ഡോർ അടച്ചു.
ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങി . അയാൾ എന്നേയും അമ്മയേയും മാറി മാറി നോക്കുന്നുണ്ട്.
ഞങ്ങൾ കടക്കകത്തേക്ക് നടന്നു . വീടിൻ്റെ മുറ്റത്ത് തന്നെയാണ് ഹോട്ടൽ . പരിസരത്ത് നിന്ന് ചീവിടുകളുടേയും പേരറിയാത്ത പക്ഷികളുടേയുമൊക്കെ ശബ്ദം മുഴങ്ങുന്നുണ്ട്.
ഹോട്ടലിൻ്റെ ഉള്ളിൽ ലൈറ്റുണ്ട്. ഇൻവെർട്ടറാണ്.
അകത്ത് യൂണിഫോമിൽ രണ്ട് ഫോറസ്റ്റ് ജീവനക്കാർ ഇരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു മദ്ധ്യ വയസ്സ് പിന്നിട്ടവരാണ്..കഞ്ഞിയും കപ്പയും മീനും .പിന്നെ മാങ്ങാ അച്ചാറും മുളക് പപ്പടം ചുട്ടതും,. അവർ ഞങ്ങളെ കണ്ട് ഒന്ന് അമ്പരന്നു . ആ നേരത്ത് അത് പോലൊരു സ്ഥലത്ത് അവർ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. ഫോറസ്റ്റുകാർ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് തീരാറായിരുന്നു രാമൻ അവരെ ഞങ്ങൾക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി.
” ഇവിടുത്തെ ഫോറസ്റ്റ് ഗാർഡുമാരാ .ജോൺ സാറും ബഷീർ സാറും .” രണ്ട് പേരും ഞങ്ങളെ നോക്കി ചിരിച്ചു .
” ഞാൻ റോയ്. ഇതെൻ്റെ അമ്മ ‘”‘അമ്മ അവരെ നോക്കി ചരിച്ചു കൊണ്ട് സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി.
“പ്രമീള ”
“ഈ സമയത്ത് ഈ വഴി കുറച്ച് റിസ്ക്ക് ആണ് ട്ടോ. . ആനത്താരയാണ് . രാത്രി ഏഴ് കഴിഞ്ഞാൽ അവരുടെ സമയാ ” ബഷിർ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“വേഗം ഭക്ഷണം കഴിച്ച് തിരിച്ച് പോകുന്നതാ നല്ലത്. ” ജോൺ മുന്നറിയിപ്പ് തന്നു.
ഫോറസ്റ്റ് കാരുടെ വായിൽ നിന്ന് അത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് കാലിൽ നിന്ന് ഭയം ഉച്ചന്തല വരെ അരിച്ചുകയറി .ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കി. അവിടെ ഒരു കൂസലും ഇല്ല. അവർ രണ്ടുപേരും ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ് . വലിയ ടോർച്ചുകളും തോക്കുകളും വാക്കിടോക്കിയുമെടുത്ത് യാത്ര പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങിപ്പോയി.
ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു. രാമേട്ടൻ കഴുകിയ രണ്ടു പുതിയ വാഴയിലകൾ ഞങ്ങളുടെ മുന്നിൽ വെച്ചു. എന്നിട്ട് അകത്തേത് നോക്കി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
” ലീലേ . ഒക്കെ ഇങ്ങട് എടുത്താളു “.
” ഫോറസ്റ്റുകാര് പറഞ്ഞത് നേരാന്നോ “? അമ്മ വാഴയിലയിലെ വെള്ളം തുടച്ചു കളഞ്ഞു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
” ആനയിറങ്ങണ കാര്യല്ലേ? അത് ഒന്നും ഒറപ്പ് പറയാൻ പറ്റില്ല. കഴിഞ്ഞ ദിവസം നിങ്ങടെ കാറ് ഇട്ടിരിക്കണ സ്ഥലത്ത് നിക്കണു ഒരുത്തൻ ! ”
ഞാനും അമ്മയും ഞങ്ങടെ ചെക്കൻ നിക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് ഒരേസമയം നോക്കിപ്പോയി .
” MT 5 .ഒറ്റയാനാ ” .
പെട്ടെന്ന് ഒരു സ്ത്രീ ശബ്ദം കേട്ട് ഞാനും അമ്മയും വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കി. രണ്ട് കൈകളിലും പാത്രങ്ങളുമായി മുപ്പത് വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ഒരു യുവതി.
” ഭാര്യയാണ്. ലീല. ഗുരുവായൂരാണ് വീട്. ” . അമ്മ ലീലയെ നോക്കി ചിരിച്ചു ലീലയും . നല്ല ഭംഗിയുണ്ട് ലീലക്കും ലീലയുടെ ചിരിക്കും പിന്നെ മൊത്തത്തിലും . ഒരിക്കലും തമ്മിൽ ചേരാൻ പാടിലാത്തത്ര വൈരുദ്ധ്യങ്ങളുണ്ട് ലീലയും രാമനും തമ്മിൽ . പ്രായം തന്നെയാണ് അതിൽ പ്രധാനം.
മറ്റ് വിഭവങ്ങൾ എടുക്കാൻ രാമൻ അകത്തേക്ക് പോയി. പോയതല്ല വീശിയ കാറ്റിൽ പറന്നു പോയതാണ് എന്ന് തോന്നും . അത്ര മെലിഞ്ഞതാണ് അയാൾ . വയലറ്റ് സാറ്റിൻ നൈറ്റിയിൽ ലീല തിളങ്ങി .വിളങ്ങി.
” ഈ MT -5 എന്ന് പറഞ്ഞലെന്താ “അമ്മയുടെ സംശ്ശയം
ലീല മുന്നിൽ വെച്ച ,കൊച്ചു ഓട്ടുരുളിയിൽ നിന്ന് ചൂടുള്ള ബീഫ് ഫ്രൈ കോരി എൻ്റെ ഇലയിലേക്ക് ഇട്ടു കൊണ്ട് അമ്മ ചോദിച്ചു. ബീഫിൽ നിന്ന് കുരുമുളകിന്റെയും ജീരകത്തിന്റെയും വെളിച്ചെണ്ണയിൽ മൊരിഞ്ഞ സവാളയുടേയും തേങ്ങാക്കൊത്തിൻ്റേയും മണം പരന്നു.
” അത് ഫോറസ്റ്റ് കാര് കാട്ടാനകൾക്കിടുന്ന കോഡ് നമ്പരാണ് മേഡം ” .
അമ്മ തന്റെ ഇലയിലേക്കും രണ്ട് കൈയിൽ ബീഫ് കോരിയിട്ടു. ബീഫ് അമ്മയുടെ ഒരു വീക്ക്നെസ്സ് ആണ്. എല്ലാ മലയാളികളേയും പോലെ !.
ലില തുടർന്നു , MT – 5 എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മലയാറ്റൂർ ടസ്ക്കർ 5 ” .
അകത്തുനിന്ന് മീൻകറിയും മീൻ ഫ്രൈയും ഇടിയിറച്ചിയും ഒക്കെയായി രാമൻ തിരിച്ചുവന്നു.
“ഫോറസ്റ്റുകാരായിട്ടുള്ള ഇടപെഴകല് കാരണം ഇമ്മാതിരി കാര്യമൊക്കെ നല്ല നിശ്ചയാണ് ലീലയ്ക്ക്” . അയാൾ കൊണ്ടുവന്ന സാധനങ്ങൾ മേശപ്പുറത്ത് നിരത്തുന്നതിനിടെ പറഞ്ഞു. അതിൽ നിന്ന് കൈപുണ്യത്തിന്റെ ഗന്ധമുയർന്നു.
ഒരു കാസറോൾ തുറന്ന് അയാൾ മൊരിഞ്ഞ ചൂടുള്ള പൊറോട്ട എടുത്ത് എൻ്റെയും അമ്മയുടെയും ഇലയിൽ ഓരോന്നു വെച്ചു. .ഓർക്കാപ്പുറത്ത് അമ്മ രാമനോട് ചോദിച്ചു ” ജവാൻ എന്തിയെ ?”നമ്മുടെ ജവാൻ ? രാമനും ലീലയും ഞാനും ഒരുമിച്ച് ഞെട്ടി.രാമനും ലീലയും പരസ്പരം നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ അമ്മയെയും രാമനെയും നോക്കി .രാമൻ എന്നേയും.
“അല്ല ..അത് പിന്നെ ..അതൊരു കാടൻ സാധനമാ. ഞങ്ങള് ….ഇവിടുത്തെ ഈ മഴയും തണുപ്പും… അതൊന്നു മാറ്റാൻ ജവാനെ പറ്റൂ ” . അയാൾപരുങ്ങുന്നത് കണ്ട് ലീല പറഞ്ഞു ” അതു കൊള്ളൂല .ചാത്തനാ ”
“ലീല പോയി ജവാന് ഒരു സല്യൂട്ട് ഒക്കെ കൊടുത്തു കൂട്ടി കൊണ്ട് വാ .നമുക്ക് ഒന്ന് നോക്കാം. എന്നാ മുടിഞ്ഞ മഴയും തണുപ്പുമാ. പിന്നെ ഇതൊക്കെ ഒന്നു ദഹിച്ചും കിട്ടണ്ടേ. അല്ലേ റോയ് “. അമ്മ ഇലയിലെ ബീഫിലേക്ക് കപ്പ കോരിയിട്ടുകൊണ് പറഞ്ഞു.
” അതെ. “ഞാൻ പിന്താങ്ങി. എല്ലാം കണ്ടും കേട്ടും രാമൻ അന്തിച്ചു നിൽക്കുകയാണ്.
അയാളെ ഒന്ന് നോക്കി ലീല അകത്തേക്ക് പോയി .ഉത്സാഹത്തോടെ. ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനിടെ ഞാൻ വാച്ചിൽ നോക്കി സമയം 10:55 . ഒരു മണിക്കൂറും 5 മിനിറ്റും ഉണ്ട് എൻ്റെ സമയമെത്താൻ . ദൂരെ നിന്ന് ഏതോ മൃഗത്തിൻ്റെ നിലവിളി കേട്ടു.
കുരങ്ങനാ . പുലിയെ കണ്ടിട്ടാ ആ വിളി ” .രാമൻ പറഞ്ഞു തീർന്നതും അകത്തുനിന്നും ലീല കയ്യിൽ ജവാനും മൂന്ന് ഗ്ലാസുകളുമായി വന്നു.
“പുലിയും ഉണ്ടോ ഇവിടെ “.അല്പം ഭയത്തോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു .
” മലക്കപ്പാറ റേഞ്ചീന്ന് കയറി വരുന്നതാ , ഇത് വരെ ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല”. കുപ്പിയും ഗ്ലാസ്സുകളും മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചുകൊണ്ട് ലീല പറഞ്ഞു. അമ്മ ജവാനെ കയ്യിലെടുത്ത് തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കി.