സക്കീർ : ക്ഷീണം മാറ്റാൻ ചായ മാത്രെ ഉള്ളോ മിസ്സേ.
സ്വപ്ന : സാറൻമാർക്ക് പിന്നെ എന്ത് വേണം.
സക്കീർ : ഹെവി ആയിട്ട് എന്തെങ്കിലും കിട്ടിയാൽ കൊള്ളാമായിരുന്നു.
സ്വപ്ന : നേരത്തെ അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ വല്ല ബേക്കറി ഐറ്റംസ് എന്തെങ്കിലു മേടിച്ച് വെച്ചേനെ.
വിഷ്ണു : എന്തായാലും എനിക്ക് ഒന്നും വേണ്ടേ, ഞാൻ കുറച്ചു മുൻപ് ഒരു സൂപ്പർ വട കഴിച്ചായിരുന്നു.
വിഷ്ണു പറഞ്ഞത് സ്വപ്നയുടെ കൊഴുത്ത വടയെക്കുറിച്ചാണ് എന്ന് മനസിലായ സക്കീറും വിഷ്ണുവും പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു.
സ്വപ്ന : എന്നിട്ട് നീ അത് ഇവന് കൊടുക്കാതെ ഒറ്റയ്ക്ക് കഴിച്ചോ.
സക്കീർ : അതേ മിസ്സേ, അവൻ അത് ശെരിക്കും അങ്ങ് ആസ്വദിച്ചു കഴിച്ചു. എനിക്ക് ഒന്ന് ടേസ്റ്റ് നോക്കാൻ പോലും കിട്ടിയില്ല.
വിഷ്ണു : നല്ല സൊയമ്പൻ വട ആയിരുന്നു മിസ്സേ, അതാ ഒറ്റയ്ക്ക് കഴിച്ച് പോയത് . അടുത്ത പ്രാവിശ്യം അവനും കൂടെ കൊടുത്തിരിക്കും മിസ്സ്‌.
സ്വപ്ന : ആഹ് അങ്ങനെ വേണം കൂട്ടുകാരായാൽ. എന്തായാലും ചായ കുടിക്ക്, പണി ചെയ്ത് രണ്ടും ക്ഷീണിച്ചിട്ടുണ്ട്.
സക്കീർ : ഇനി ഞങ്ങൾ എല്ലാം ഷെയർ ചെയ്യും, അല്ലേടാ മോനെ.
വിഷ്ണു : പിന്നല്ലാതെ. ഷെയറിങ് ഈസ്‌ കെയറിങ് എന്നാണല്ലോ.
സ്വപ്ന : അപ്പോൾ നാളെ ഇതേ സമയത്ത് പോര്, നേരെ ക്ലാസ്സ്‌ എടുക്കാം.
സക്കീർ : ഓക്കേ മിസ്സ്‌.
സ്വപ്നയുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയ സക്കീറും വിഷ്ണുവും വേഗം വീട് എത്താൻ കൊതിച്ചു. ഇന്ന് രണ്ടു പേർക്കും കുറച്ചു ആർത്തി കൂടിപ്പോയി എന്ന് അവർക്ക് മനസ്സിലായി, പക്ഷെ സ്വപ്നയുടെ പൂമേനിയുടെ ദർശന സുഖവും സ്പർശന സുഖവും ആവോളം കിട്ടി എന്നുള്ളതിനാൽ രണ്ടു പേരും ഹാപ്പി ആയിരുന്നു. അടുത്ത ദിവസവും ആ പൂമേനി ഒന്ന് തൊട്ട് തലോടാനായി എന്തൊക്കെ പ്ലാൻ ചെയ്യണം എന്ന് അവർ ആലോചനയിൽ മുഴുകി. അതിന് പറ്റിയ ഒരു പ്ലാനിങ് അവരുടെ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.
