ഗൾഫ് വില്ലാസ് – 3 35

This story is part of the ഗൾഫ് വില്ലാസ് (കമ്പി നോവൽ) series
ഇതൊരു ഇൻസെസ്റ്റ് കഥാ സീരീസാണ്. നിഷിദ്ധസംഗമ കഥകൾ ഇഷ്ടമുള്ളവർ മാത്രം തുടർന്ന് വായിക്കുക.

ആന്റി ഷെഡി റൂമിൽ നോക്കുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ അത് ബാത്‌റൂമിൽ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. അതു കേട്ട് ആന്റി എൻ്റെ കണ്ണുരുട്ടി നോക്കുന്നുണ്ട്.

റീത്ത: ബാത്‌റൂമിൽ…. ഞാൻ ഇവിടെ ഇട്ടതാണല്ലോ. ഇനി എങ്ങാനും കയ്യും കാലും വെച്ച് പോയതാവോ.

അതും പറഞ്ഞു ആന്റി ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറി ആ ഷഡ്ഡി നോക്കി തിരിച്ചുവന്നു.

റീത്ത: എടാ, നീ കഴിച്ചിട്ടല്ലേ പോകുന്നുള്ളൂ?

ഞാൻ: ഇല്ലാ ആന്റി, ഞാനിപ്പോൾ പോകും….

റീത്ത: എന്നാൽ നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ….

ഞാൻ: എന്താ ആന്റി?

റീത്ത: വൈകിട്ട് വരുമ്പോൾ നീ ആ വഴുതനങ്ങ കൊണ്ടുവായോ.

ഞാൻ: ഇന്നുതന്നെ വേണോ? അത് പൊട്ടിച്ചിട്ടില്ല.

റീത്ത: ആ, വേണമെടാ. വൈകിട്ട് മതി, രാത്രിക്ക് വയ്ക്കാൻ വേണ്ടിയാണ്.

അതു പറയുമ്പോൾ ആന്റിയുടെ മുഖത്ത് ഒരു കള്ളച്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഞാൻ: ആ… കൊണ്ട് തരാം. അതെ… സ്കൂട്ടർ ഇവിടെ വെക്കുന്നുണ്ട്. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഞാനും എസ്തറും പുറത്ത് പോവും.

റീത്ത: ആ…. മനസിലായി. ഗിഫ്റ്റ് വാങ്ങാൻ അല്ലെ?

ഞാൻ: അതെ….

അങ്ങനെ ഞാൻ അവിടെ നിന്ന് പോന്നു. വരുന്ന വഴി ആമിറയുടെ വീടിനു മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവളുടെ ഉമ്മ റംലത്ത് വീട് മുറ്റത്തു ഗാർഡനിൽ എന്തോ പണി ചെയ്യുന്നത് കണ്ടു. ഞാൻ മതിലിനു മുകളിലൂടെ എത്തി നോക്കിയതും അവരുടെ അവർ അവിടെ ഇരുന്ന് ചട്ടിയിൽ മണ്ണ് നിറക്കുന്നുണ്ട്.

അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ആ കാഴ്ച്ച കണ്ടത്. നിലത്തു കുനിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഉമ്മാടെ ആ പർദ്ദ മുട്ടിനു മുകളിലേക്ക് കയറി, തുട കുറച്ചു കാണുന്ന വിധത്തിലാണ് നിൽക്കുന്നത്. ആ വെളുത്തു കൊഴുത്ത തുടകൾ അങ്ങനെ കറുത്ത പർദ്ദയ്ക്കുള്ളിൽ കാണുമ്പോൾ വല്ലാത്ത ഒരു അട്രാക്ഷൻ ആയിരുന്നു.

ഹിജാബിൻ്റെ മുഖത്തുള്ള മറ പൊക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ട്. തൊട്ടാൽ ചോര തുളുമ്പുന്ന, അത്രയും ഭംഗിയുള്ള തുടുത്ത മുഖമാണ് അവരുടെ. പാൽവെണ്ണയുള്ള കാലും ആ കൊളുത്തുണ്ട തുടകളും കണ്ടു ഞാൻ ഒരു നിമിഷം സ്തബ്ദ്ധനായി നിന്ന്.

ഞാൻ: റംലമ്മ… എന്ത് ചെടി വെക്കാനാ അത്?

സൗണ്ട് കേട്ടതും പെട്ടെന്നവർ ചാടി എഴുന്നേറ്റ് ഹിജാബും പർദ്ദയും നേരിട്ട് എന്നെ നോക്കി.

റംലത്ത്: ഹോ, ഇയ്യ് മനുഷ്യനെ പേടിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ, സാലു….

ഞാൻ: ആഹാ, ഇത്ര പേടിക്കണോ? വല്ല ബോംബും ആണോ കുഴിച്ചിടുന്നത്?

റംലത്ത്: ഒന്ന് പോടാ ചെക്കാ, അൻ്റെ വീടീന്ന് തന്ന വഴുതനങ്ങാ വിത്ത് ആണ്. അതു കുഴിച്ചിടായിരുന്നു പഹയാ… ഇജ്ജ് ഇങ്ങട് വന്നേ…

ഞാൻ വേഗം ഗേറ്റ് തുറന്ന് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അവർ പിന്നെയും പഴയ പടിയിരുന്ന് ആ ചട്ടിയിൽ മണ്ണ് നിറയ്ക്കുന്നുണ്ട്.

ഞാൻ: ഇതെന്താ ഇവിടെ എല്ലാവർക്കും വഴുതന ഭ്രാന്തായോ?

റംലത്ത്: ആടാ….

ഞാൻ അവരുടെ മുന്നിൽ നോക്കി നിന്നു. അപ്പോഴും ആ ഉള്ളം തുടകൾ എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു.

റംലത്ത്: സാലു…അനക്ക് വഴുതനങ്ങ നടാൻ അറിയോ?

ഞാൻ: ഇങ്ങനെ തന്നെ…. ഇനി വെള്ളം ഒഴിച്ചോ…. അല്ല, ഈ ഗാർഡനിൽ ആണോ വഴുതനങ്ങ ചെടി വയ്ക്കുന്നത്?

റംലത്ത്: അല്ലടാ, ഈ ചെടിച്ചട്ടി ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതോണ്ട് ഇതിൽ തന്നെ നിറച്ചു.

ഞാൻ: ആ…..

ഞാൻ അങ്ങനെ അവിടെ നിന്നുകൊണ്ട് അവർ ചെയ്യുന്നത് നോക്കി. പക്ഷേ എൻ്റെ നോട്ടം മുഴുവൻ അവരുടെ ആ വെളുത്ത തുടുത്ത ഉള്ളം തുടകളിൽ ആയിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് എൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ അവർ എൻ്റെ നോട്ടം കണ്ട് താഴേക്ക് നോക്കിയതും അവരുടെ തുടകൾ അകന്നു നിൽക്കുന്നു എന്ന് മനസിലായി. പക്ഷേ ഒന്നും പറയാതെ അവർ അങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നു.

റംലത്ത്: സാലു…നോക്കിക്കേടാ ഞാൻ ശരിക്കും തന്നെയാണോ ചെയ്യുന്നേ എന്ന്.

ഞാൻ: ആ….

റംലത്ത്: ഇയ്യ് ശരിക്ക് നോക്കണണ്ടാ?

അവർ കാൽ കുറച്ചു അകത്തി വെച്ച് ചോദിച്ചതും ഞാൻ ശരിക്കും ഞെട്ടി. പാൽവെന്മയുള്ള ആ ഉള്ളം തുടകൾ മുഴുവനോടെ എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു. പക്ഷേ ഉള്ളിൽ അറ്റത്ത് ആകെ ഇരുട്ടുപിടിച്ചു കിടക്കുകയാണ് അതുകൊണ്ട് ഷെഡ്‌ഡി ഇട്ടിട്ടുണ്ടോ അതോ ഇല്ലാതെയാണോ ഇരിക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല.

ഞാൻ: ആ, നല്ലോണം കാണാനുണ്ട്…പക്ഷേ ഇതിൽ ആകെ കാടുപിടിച്ചു കിടപ്പാണല്ലോ.

റംലത്ത്: എവിടെ കാടുപിടിച്ചു കിടക്കണ്?

ഞാൻ: അല്ല, ഈ ഗാർഡനിൽ….

അതും പറഞ്ഞ് അവർ പെട്ടെന്ന് മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയത് ഞാൻ അവരുടെ കവക്കിടയിലേക്ക് നോക്കുന്നതാണ് കണ്ടത് കാര്യം മനസ്സിലായവർ ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ പിന്നെയും ചട്ടിയിലേക്ക് മണ്ണ് വാരി ഇടാൻ തുടങ്ങി.

റംലത്ത്: പൂന്തോട്ടത്തിലെ കുറ്റിച്ചെടി ഒക്കെ ഞമ്മള് ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് വെട്ടി വൃത്തിയാക്കും മോനെ..അല്ലെങ്കിലെ പൂവിന് ഒരു ചേലും കാണില്ല.

ഞാൻ: അതെ…..

റംലത്ത്: സാലു…. ഇതൊന്നു പുരെടെ പുറകിൽ വെച്ച് തരുവോ?

ഞാൻ: എൻ്റെ വഴുതനങ്ങ അല്ലേ, പുറകിലാ മുന്നിലാ എവിടെ വേണമെങ്കിലും വയ്ക്കാം….

റംലത്ത്: ആ…. അനക്ക് വിളച്ചിൽ ഇത്തിരി കൂടണുണ്ട്……

ഞാൻ: അതെ…. വിളച്ചിലായ വഴുതനങ്ങ അല്ലേ ഉപയോഗിക്കാൻ കൊള്ളുക.

റംലത്ത്: ഈയിപ്പോൾ തൽക്കാലം ചട്ടി പുറകി വച്ച് താ….അൻ്റെ വിളഞ്ഞോന്ന് ഞമ്മള് കമ്മിറ്റി കൂടി തീരുമാനിക്കണുണ്ട്…

ഞാൻ: ആ….

ഞാന് ചട്ടിയെടുത്ത് പുറകിലേക്ക് നടക്കുന്ന വഴി അവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു. എൻ്റെ മുന്നിൽ നടന്ന അവരുടെ ആ കുടുംബം എത്തിയ പോലുള്ള ചന്തികൾ രണ്ടും നടക്കുന്ന താളത്തിനനുസരിച്ചു തുള്ളി കളിക്കുന്നത് കാണാം.

റംലത്ത്: ഇബിടെ വെക്ക്, സാലു….

അവർ സ്ഥലം ചൂണ്ടികാണിച്ചു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ഞാൻ ആ ചെടി ചട്ടി അവിടെ വെച്ചു.

ഞാൻ: അല്ല ഉമ്മാ….ആമിറയും ഇത്തമാരും എവിടെ പോയി?

റംലത്ത്: അൻസീനാൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയേക്കാ.

അൻസീന ഷെമീന എന്നിവരാണ് ആമിറാടെ ഇത്തമാർ. അൻസീന ഇത്ത കല്യാണം കഴിഞ്ഞതാണ്. ഇത്ത ഇവിടെ തന്നെയാണ് നിൽപ്പ്. കെട്യോൻ്റെ വീട്ടിൽ ആള് കൂടുതൽ ഉള്ളത് കൊണ്ട് അങ്ങേര് ഗൾഫിൽ നിന്ന് വരുമ്പോൾ ഇവിടെ തന്നെയാണ് നിൽപ്പ്. വേറെ വീട് വെക്കാൻ പരിപാടി ഉണ്ട്.

റംലത്ത്: ഇയ്യ് വാ… നാരങ്ങാ വെള്ളം എടുത്ത് തരാം.

ഞാൻ: ആഹാ…. അപ്പൊ ഊണ് റെഡിയായില്ലേ?

റംലത്ത്: ആ… ആയെടാ…. ന്നാ കഴിച്ചേച്ചും പോവാ.

ഞാൻ: ഞാൻ വെറുതെ ചോദിച്ചതാ…

റംലത്ത്: ന്നാ വാ…. എന്തേലും കുടിക്കാൻ എടുക്കാം.

അങ്ങനെ ഞാൻ അവരുടെ പിന്നാലെ നടന്നു. എൻ്റെ നോട്ടം മുഴുവൻ ആ തുള്ളി കളിക്കുന്ന ചന്തികളിൽ ആയിരുന്നു. പെട്ടന്ന് അവർ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും എൻ്റെ നോട്ടം അവരുടെ ചന്തികളിൽ ആണെന്ന് മനസിലായപ്പോൾ കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു. ഞാൻ ആകെ ചമ്മിപോയി.

റംലത്ത്: ഇയ്യ് ഇരിക്ക്…ഞാൻ വെള്ളം കലക്കി കൊണ്ടു വരാം.