അവരുടെ രതിസംഗമത്തിന് തടസമെന്നോണം പ്രതീക്ഷിക്കാതെയാണ് നന്ദൻ ആ മുറിയിലേക്ക് കടന്നു വന്നത്…
നന്ദനെ കണ്ട മാത്രയിൽ അവൾ അയാളുടെ നെഞ്ചിൽ പിടിച്ചവൾ തള്ളി മാറ്റി…
“നന്ദു.. എന്റെ നന്ദു”
അവനെ സ്നേഹത്തോടെയും അതിലുപരി ആകാംഷയോടെയും അവൾ കണ്ണിമവെട്ടാതെ നോക്കി കിടന്നു…
“ഹ എവിടായിരുന്നു ചെറുക്കാ നി കണ്ടോ ഇപ്പൊ നി അല്ലേടാ പറഞ്ഞത് ഇ കൊച്ചു ആളു ഇത്തിരി പിശക ഒന്ന് തൊടാൻ പോലും നിന്നു തരില്ലെന്ന് ഇപ്പൊ കണ്ടോ എന്റെ പൊന്നു മോള് കിടന്നു തന്നത് കാശ് കിട്ടാൻ വേണ്ടി ഇങ്ങനെ ഒന്നും കള്ളം പറയലെന്റെ നന്ദു”
രതി മൂർച്ഛയിൽ എത്തി തുടങ്ങിയിരുന്ന അവരുടെ സഭോഗം നശിപ്പിച്ചതിന്റെ ഇർഷ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും നന്ദനെ കണ്ടപ്പോൾ ഫൈസൽ തന്റെ മുണ്ടോന്നു വാരി ചുറ്റി…
ഫൈസലിന്റെ ആ വാക്ക് കേട്ടതും അവളുടെ ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു..
“അപ്പൊ.. നീയും കൂടി ചേർന്നാണല്ലേ അന്നെന്നെ”
അവരു കേൾക്കാതെ അവളൊന്നു പിറു പിറുത്തു…
അവരുടെ മുന്നിൽ നാണം മറയ്ക്കാൻ എന്നവണം ഒരു പുതപ്പെടുത്തു പുതച്ചവൾ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു മുഖം മറച്ചു…
അവളുടെ മുഖഭാഗങ്ങൾ മാറി മറിഞ്ഞു…
കണ്ണുകളിൽ കനലെരിഞ്ഞു ദ്രംഷ്ട്രകൾ പുറത്തു കാട്ടി അവൾ ക്രോധക്നിയിൽ കത്തി തുടങ്ങി…
“ഞാനും അങ്ങനെയ വിചാരിച്ചേ എന്റിക്ക എന്റെ മാളു ഇങ്ങനെ കിടന്നു തരുമെന്ന് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിച്ചില്ല അല്ലിക്ക ഞാൻ ഇപ്പൊ കേറി വന്നത് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടായോ ഞാൻ തായെ പോയി ഒന്ന് മയങ്ങി പോയി ഇവിടെ ന്തായിന്നറിയാൻ കേറി നോക്കിയതാ സോറി ഇക്ക”
അവരെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചെന്നോണം നന്ദൻ ക്ഷമ ചോദിച്ചു…
“എന്തു ബുദ്ധിമുട്ട് നീ അല്ലേടാ കുട്ടാ ഇ പൊന്നു മുത്തിനെ ഞങ്ങൾക്ക് കൊണ്ടു തന്നത് നി ഇല്ലായിരുന്നോ ഇതു പോലൊരു കൊച്ചിനെ കണി കാണാൻ കിട്ടുവോ നി ഞങ്ങടെ മുത്താട മോനെ”
ഫൈസലിന്റെ വാക്കുകളൊക്കെ കേട്ടു പകയുടെ കനലിൽ നീറി പുകയുകയായിരുന്നു അവൾ…
“എന്ന പിന്നെ ഇക്ക തുടങ്ങിക്കോ നിർത്തണ്ട മാളുവേ ഇക്കയെ ഒന്ന് നന്നായി നോക്കി കൊള്ളണേ മോളെ നമ്മുക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ട ആളാ ഇതു”
വല്ലാത്തൊരു ചിരി ചിരിച്ചു നന്ദൻ അതും പറഞ്ഞു പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി വാതിൽ ചാരി അടച്ചു…
——————————————
ഇ സമയം അങ്ങ് നവ്യയുടെ വീട്ടിൽ അമ്മ മീരയുടെ ചക്കപോലുള്ള നിതംബപാളികളെ കീറി മുറിച്ചു കുണ്ണ കേറ്റി സുഖിക്കുകയായിരുന്നു രമേശൻ….
“ആഹ്ഹ് മാഷേ ഉഫ്ഫ് വേദനിക്കുന്നു മാഷേ വേണ്ട ആഹ്ഹ് ആഹ്ഹ്ഹ് മെല്ലെ എന്റെ മനുഷ്യ ഇങ്ങനെ ആഹ്ഹ്”
മീരയുടെ ഭർത്താവ് ഒരിക്കൽ പോലും ഒന്ന് തൊട്ടു പോലും നോക്കാത്ത ആ നിതംബത്തിൽ രമേശന്റെ തടിയൻ കുണ്ണ കയറി ഇറങ്ങുന്ന ആ വേദനകലർന്ന സുഖത്തിൽ അവൾ ബെഡിൽ കിടന്നു ഞെരിഞ്ഞമർന്നു ….
“എന്തു കുണ്ടിയാടി മീരേ നിനക്ക് എന്തു സുഖമാടി ഇവിടെ ഇങ്ങനെ കേറ്റാൻ”
അവളുടെ ചന്തിയോളം മുട്ടിയിരുമി നിൽക്കുന്ന കാർകുന്തൽ വകഞ്ഞു മാറ്റി അവളുടെ വിയർപ്പാൽ പൊതിഞ്ഞ പുറം കഴുത്തിലേക്കയാൾ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി….
“മാഷേ ആഹ്ഹ് മ്മ്മ് എന്തു സുഖം ഉഫ്ഫ് അമ്മ ഹ്ഹ ഉഫ്ഫ്”
മീരയുടെ കാൽപാദം തൊട്ടു ശിരസ് വരെ സുഖത്തിന്റെ പുത്തിരി കത്തി വിരിഞ്ഞു…
അവളുടെ ഇറുങ്ങിയ ചന്തിവിടവിൽ അമർന്നു ഞെരുങ്ങുന്ന തന്റെ കുണ്ണയുടെ സുഖത്തിൽ രമേശൻ അവളുടെ മുന്നിലേക്ക്‌ കൈ കടത്തി ബെഡിൽ അമർന്നു ഞെരിയുന്ന ആ പാൽകുടങ്ങളിൽ പിടുത്തമിട്ടു…..
“ആഹ്ഹ് മാഷേ പതിയെ”
ഒരിക്കൽ പോലും സ്വന്തം ഭർത്താവിൽ നിന്നും പോലും കിട്ടാത്ത പരമാനന്ദരസം രമേശനിൽ നിന്നും മീര അറിയുകയായിരുന്നു….
പ്ലക്… പ്ലക്….
മീരയുടെ നിതംബപാളികളിൽ അവന്റെ അരക്കെട്ട് ചെന്നിടിക്കുമ്പോയുള്ള ശബ്‌ദം ആ മുറിയിലാകെ പ്രതിദ്വനിച്ചു…
“എന്റെ മീര കുട്ടി എന്തു സുഖമാ പൊന്നെ ഇങ്ങനെ”
അവളുടെ നിതംബപാളികളെ വകഞ്ഞു മാറ്റി കൊണ്ട് അവന്റെ കുണ്ണയുടെ ചലനം വേഗത്തിലായി….
“ആഹ്ഹ് മനുഷ്യ ഉഫ്ഫ് ഹ്മ്മ്മ് ഹാഹ്ഹ”
മറ്റെല്ലാം മറന്നുകൊണ്ടവൾ രമേശനിലേക്കു അലിഞ്ഞു ചേർന്നു…
——————————————
കാറ്റും കോളും വർധിച്ചു….
മുഖം മറച്ചു പിടിച്ച് കമിയ്ന്നു കിടക്കുന്ന നവ്യയുടെ ശരീരം കൊതിയോടെ നോക്കി നിന്ന ഫൈസൽ അവൾ ദേഹം മറച്ച ആ പുതപ്പെടുത്തു വലിച്ചു മാറ്റി…
“എന്റെ പൊന്നെ എന്തു രസമാടി നിന്നെ ഇങ്ങനെ കാണാൻ”
അവളുടെ വെളുത്തുരുണ്ട നിതബങ്ങളിൽ ഫൈസലിന്റെ കൈകൾ അമർന്നു…..
“ഇക്ക… ടാ നിനക്ക് മതിയായില്ല അല്ലെ ഇനിയും”
ദ്രംഷ്ട്രകൾ പുറത്തു കാട്ടി ജ്വലിക്കുന്ന കണ്ണുകളോടെ അവളൊന്നു മുഖം ഉയർത്തി അവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…
ഒരു നിമിഷം ആ ശബ്‌ദം കേട്ടു അവന്റെ ഉള്ളൊന്നു വിറച്ചു നാടി ഞരമ്പുകൾ വലിഞ്ഞു മുറുകി…
“പൂജ… പൂജ നീ നീയാണോ ഇതു”
അവളുടെ ദേഹത്തു നിന്നും ഭയത്തോടെ അവൻ അകന്നു മാറി…
അനുനിമിഷം നവ്യയുടെ ശരിരം പൂജയുടേതായി മാറി..
ആ മുറിയിലാകെ രക്തഗന്ധം പരന്നു…
കുറുനരികൾ ഓരിയിട്ടു….
“ഹ ഹ ഹ….. ഹ ഹഹഹ…. ”
ഇരയെ കൈയിൽ കിട്ടിയ യക്ഷിയുടെ അട്ടഹാസം ആ മുറിയുടെ ഓരോ കോണിലും മുഴങ്ങി….
“വേണ്ട…വേണ്ട പൂജ എന്നെ കൊല്ലരുത് വേണ്ട”
ഓടി രക്ഷപെട്ടാൻ എന്നവണ്ണം കട്ടിലിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വാതിലിനടുത്തു എത്തിയപ്പോൾ അതൊന്നു തുറക്കാൻ പോലും അവനു സാധിച്ചില്ല…
അവന്റെ മരണവെപ്രാളം കണ്ടവൾ അട്ടഹസിച്ചു…
“നീ എന്തു വിചാരിച്ചു മൃഗമേ എന്നെ ഇല്ലാണ്ടാക്കി നിനക്കും നിന്റെ കൂട്ടാളിക്കൾക്കും സുഖമായി ജീവിക്കാൻ പറ്റുമെന്നോ ഹ ഹ ഹ ഹ”
അവളുടെ കണ്ണിലെ അഗ്നിജ്വാലയിൽ തന്റെ മരണം അവൻ കാണുകയായിരുന്നു…
“വേണ്ട വേണ്ട പൂജ എന്നെ കൊല്ലല്ലേ കൊല്ലല്ലേ പൂജ അയ്യോ ആരേലും ഓടി വായോ ഹംസേ അനസേ നന്ദ”
പ്രാണരക്ഷാത്രം അവൻ അലമുറയിട്ടു…
“ഇവിടെ ആരും വരില്ല നിന്നെ രക്ഷിക്കാൻ ആദ്യം നീ പിന്നെ അവർ കൊന്നു ഭക്ഷിക്കും ഞാൻ എല്ലാത്തിനെയും”
നീണ്ടു നിവർന്നു പോയ അവളുടെ കൈ രക്ഷപെടാൻ വേണ്ടി ഓടി ഒളിക്കുന്ന അവന്റെ കഴുത്തിൽ പിടുത്തമിട്ടു…
“ആഹ്ഹ് ഹ്മ്മ് എന്നെ കൊല്ലല്ലേ പൂജ എന്നെ കൊല്ലല്ലേ”
കൈകൾ കൂപ്പി ജീവന് വേണ്ടി ഫൈസൽ അവളോട്‌ യാചിച്ചു…
ആ രാത്രി അവൾ അവരോടു യാചിച്ചു കരഞ്ഞത് അവളുടെ മനസിലൂടെ ഓടി മറഞ്ഞു…
അവന്റെ കഴുത്തിൽ മുറുക്കി പിടിച്ച് ഭിത്തിയോട് ചേർത്തു പിടിച്ചവൾ അവനെ മുകളിലോട്ടു പൊക്കി…
“ഹ്മ്മ് അള്ളോഹ് ആഹഹ ഹ്ഹ എന്നെ കൊല്ലല്ലേ പൂജ”
ശ്വാസമെടുക്കാൻ പറ്റാതെ അവൻ പുളയുന്നത് കണ്ടു കൊണ്ടവൾ അട്ടഹസിച്ചു ചിരിച്ചു….
ജീവന് വേണ്ടി ഒരിറ്റു ശ്വാസത്തിനു വേണ്ടിയവൻ പിടയുമ്പോൾ അന്ന് വരെ ചെയ്തു കൂട്ടിയ പാപങ്ങൾ മുഴുവൻ അവന്റെ കണ്മുന്നിൽ എന്നപോലെ കാണുകയായിരുന്നു…
അന്നുവരെ താൻ നശിപ്പിച്ചതും കൊന്നു തള്ളിയതുമായ പാവം പെൺകുട്ടികളുടെ വിലാപങ്ങളും യാചനകളും കണ്മുന്നിൽ എന്നപോലെ അവൻ കണ്ടു കൊണ്ടിരുന്നു….