അടുത്ത ദിവസം എപ്പോഴത്തെയും പോലെ ഡെയ്‌സി ഓഫീസിൽ എത്തി. നിരുപമായോട് പതിവ് പോലെ വിശേഷങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞ് ഡെയ്‌സി അവളുടെ ചെയറിൽ ചെന്നിരുന്നു. നിരുപമ അവളെ നന്നായി ശ്രദ്ധിച്ചു. എന്തൊക്കയോ മാറ്റങ്ങൾ അവൾക്ക് വന്നതായി നിരുപമക്ക് തോന്നി. കുറെ നേരം ഫോണിൽ ചിലവഴിക്കുന്നു. ഫോണിൽ നോക്കിയുള്ള കള്ള ചിരികൾ. എല്ലാം താൻ ഉദ്ദേശിച്ചത് തന്നെയെന്ന് നിരുപമക്ക് മനസ്സിലായി.
ഡേയ്‌സിയും നിരുപമയും ഉച്ചക്ക് ഊണ് കഴിക്കാനായി അങ്ങനെ കാന്റീനിൽ എത്തി. ഇപ്പോൾ തന്നെ ഡെയ്‌സിയോട് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കണം എന്ന് നിരുപമക്ക് തോന്നി. അവൾ ഡേയ്‌സിയോട് ചോദിച്ചു.
നിരുപമ : എന്താടി നീ രണ്ട് ദിവസം ലീവായിരുന്നല്ലോ…
ഡെയ്‌സി ഒന്ന് പരുങ്ങി. അവൾ അൽപ്പം വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു.
ഡെയ്‌സി : അത് പിന്നെ അപ്പച്ചനെയും കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.
നിരുപമ : ഇന്നലെ ഒരു സംഭവം ഉണ്ടായി. ഏകദേശം നിന്നെ പോലെ തന്നെയിരിക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണ്, കല്യാണം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞത. നിന്റെ അതേ പ്രായം. ഒരു കൊച്ചു ചെറുക്കാനുമായിട്ട് അവൾ നമ്മുടെ ബോട്ട് ജെട്ടിക്ക് അടുത്ത് ബൈക്കിൽ വന്നിറങ്ങി. എന്നിട്ട് നടു റോഡിൽ വെച്ചിട്ട് കൈയിൽ പിടിക്കുന്നു, ഉമ്മ വെക്കാൻ നോക്കുന്നു. എനിക്ക് അപ്പഴേ കാര്യം പിടികിട്ടി. സംഭവം മറ്റേതാണെന്ന്. ഏത്… അവിഹിതം.
ഡെയ്‌സിയുടെ നെഞ്ചിൽ ഒരു ഇടിവാൾ ഏറ്റത് പോലെയാണ് അവൾക്ക് തോന്നിയത്. ആ നിമിഷം ഈ ഭൂമി അവസാനിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി. തന്റെ എല്ല കള്ളതരങ്ങളും പിടിക്കപെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന് ഡെയ്‌സിക്ക് മനസ്സിലായി അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങി. നിരുപമ അവളോട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
ഡെയ്‌സി : ആരാടി അവൻ… നിന്റെ അനിയൻ ആകാനുള്ള പ്രായമല്ലേടി അവനുള്ളു. നീയായിട്ട് അവനെ വളച്ചതാണോ അതോ അവൻ നിന്നെ വളച്ചതോ…
ഡെയ്‌സി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഡെയ്‌സി : ചേച്ചി… എനിക്ക് അറിയാതെ പറ്റി പോയതാ… ഇനി ഞാൻ ആവർത്തിക്കില്ല. ചേച്ചി ഇത് ആരോടും പറയരുത്‌ പ്ലീസ്. ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ കാല് പിടിക്കാം.
ഡെയ്‌സി വീണ്ടും കരഞ്ഞു. ഇത് കണ്ട് നിരുപമ പൊട്ടി ചിരിച്ചു. അവൾ വീണ്ടും ചിരിച്ചു. ഇത് കണ്ട് ഡെയ്‌സി വല്ലാത്ത ആശയകുഴപ്പത്തിലായി. തന്നെ വഴക്ക് പറയും എന്ന് വിചാരിച്ചിരുന്ന ആളിപ്പോ ഇരുന്ന് ചിരിക്കുന്നത് കണ്ട് ഡെയ്‌സിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
നിരുപമ : എന്താണെങ്കിലും രണ്ട് പേരും എന്റെ മുന്നിൽ തന്നെ വന്ന് പെട്ടല്ലോ. അത് നിങ്ങളുടെ ഭാഗ്യം.
ഡെയ്‌സിക്ക് ചെറിയൊരു ആശ്വാസം തോന്നി. അവൾ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു. അവൾ പാരഞ്ഞു.
ഡെയ്‌സി : ചേച്ചി അത് പിന്നെ…
ഡെയ്‌സി എന്തെങ്കിലും പറയാൻ തുടങ്ങുന്നതിന് മുമ്പ് തന്നെ നിരുപമ കയറി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
നിരുപമ : നീ ഒന്നും പറയണ്ട… നിന്റെ അവസ്ഥ എനിക്ക് മനസ്സിലാകും. ബെന്നിയുടെ കാര്യം ഒക്കെ നീ എന്റെയടുത്ത് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ലേ. അല്ലെങ്കിലും നമ്മൾ പെണ്ണുങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങൾ എന്താണെന്ന് ആണുങ്ങൾക്ക് മനസിലാകില്ല. അവർക്ക് അവരുടെ വികാരങ്ങൾ തീർക്കാൻ പല മാർഗങ്ങൾ ഉണ്ടല്ലോ. വേണൊങ്കിൽ ബ്ലൂ ഫിലിം കാണാം. ബസ്സിൽ കയറി പെണ്ണുങ്ങളെ കയറി പിടിക്കാം. ഇനി അത് പോരെങ്കിൽ കാശിന് കിടന്ന് കൊടുക്കുന്ന മറ്റ് പെണ്ണുങ്ങളുടെ അടുത്ത് പോകാം. ഒരു കൊച്ചുണ്ടായി കഴിഞ്ഞാൽ നമ്മളൊക്കെ വെറും കല്ലുകളാണെന്നാണ് അവരുടെയൊക്കെ വിചാരം.
നിരുപമയുടെ മുഖത്ത് ദേഷ്യവും നിരാശയും ഒക്കെ കൂടി കലർന്ന ഒഎസ് വികാരം ഡെയ്‌സിക്ക് അപ്പോൾ കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.
നിരുപമ : ജീവിതം ഒന്നേ ഉള്ളു മോളെ… കുടുംബത്തിനും കുട്ടികൾക്കും എന്ന് പറഞ്ഞ് കുറെ നമ്മൾ അത് പാഴാക്കി കളയുന്നുണ്ട്. അതിന്റെ ഇടയിൽ നമ്മൾക്ക് വേണ്ടിയും കുറച്ച് സമയം കണ്ടെത്തണം.
നിരുപമ തന്റെ കയ്യിലിരുന്ന മൊബൈൽ ഫോൺ എടുത്ത് അതിൽ ഒരു ചിത്രമെടുത്ത് ഡെയ്‌സിക്ക് കാണിച്ച് കൊടുത്തു. അവൾ അതിലേക്ക് നോക്കി.
അതിൽ ഒരു കൊച്ചു പയ്യന്റെ ചിത്രമായിരുന്നു. വിഷ്ണുവിനെക്കാളും ചെറുപ്പം. മീശ പോലും മുളക്കാത്ത ആ പയ്യന്റെ ചിത്രം കണ്ട് ഡെയ്‌സി നിരുപമയെ നോക്കി. അവൾ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
നിരുപമ : ഇത് ജിത്തു. എന്റെ മോളുടെ കൂടെ പഠിക്കുന്നത. പക്ഷെ അവളെക്കാളും 3 വയസിന് മൂത്തതാ. അവളുടെ ക്ലാസിലെ ഏറ്റവും വലിയ അലമ്പ് പയ്യൻ. ക്ലാസിലെ ടീച്ചർമാർ ഉന്തി തള്ളി ഇവനെയും മറ്റ് ചില കുട്ടികളെയും കൂടെ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് compain studyക്ക് വിട്ടു. ചെക്കൻ വന്നപ്പോ തന്നെ എന്നെയായിരുന്നു നോട്ടം. പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ ഇവൻ എന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് മാറുന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. സുഖിപ്പിച്ചുളള വർത്തമാനങ്ങളും, പിന്നെ ഇടക്കിടക്ക് അവിടെയും ഇവിടെയും ഉള്ള തട്ടലും മുട്ടലും ഒകെ ആയപ്പോൾ എനിക്ക് അവന്റെ ഉള്ളിൽ ഇരുപ്പ് മനസ്സിലായി. ആദ്യം മോന്തക്ക് ഒന്ന് കൊടുക്കാന തോന്നിയത്, പിന്നെ തോന്നി. ചെറിയ ചെക്കനല്ലേ പ്രായത്തിന്റെ ആയിരിക്കും എന്നൊക്കെ. പിന്നെ അവൻ എന്റെ നമ്പർ വാങ്ങിക്കൊണ്ട് പോയി മുടിഞ്ഞ ചാറ്റിംഗ്. എല്ലാം double meaning ആയിരുന്നു. ഞാനും അതൊക്കെ ചെറുതായിട്ട് എൻജോയ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഒരു ദിവസം ഇവൻ എന്നോട് പറയുവ ഞാൻ ഒരു കിടിലൻ ചാരക്കാണെന്ന്… (ഡെയ്‌സിയും ചരിച്ചു) ഓഹ് അതിൽ ഞാൻ വീണ് പോയി മോളെ… പിന്നെ അവൻ എന്തും ചെയ്യാമെന്നുള്ള ഒരു സ്വതന്ത്രം കിട്ടിയപ്പോലെയായി. വീട്ടിൽ compain study എന്ന് പറഞ്ഞു വരും. എന്നിട്ട് എന്റെ അവിടെയും ഇവിടെയും കേറി പിടിക്കാൻ ഞെക്കാനുമൊക്കെ തുടങ്ങി. പിന്നെ ഞാനും വിചാരിച്ചു. എന്തിന് വേണ്ടിയാ ഞാൻ ഇങ്ങനെ എല്ലാം അടക്കി പിടിച്ച് ജീവിക്കുന്നത് എന്ന്. രാജീവ് (ഭർത്താവ്) ആണെങ്കിൽ വിദേശത്ത് പോകണം എന്ന ഒറ്റ ചിന്തയില. എന്നോട് ഒന്ന് നേരെ ചോവേ സംസാരം പോലുമില്ല. ഞാൻ ലൈഫ് അങ്ങോട്ട് ആസ്വദിക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. ഇടക്കിടകക് compain studiക്ക് മാത്രം വീട്ടിൽ വന്നിരുന്ന ജിത്തു പിന്നെ വീട്ടിൽ ആരുമില്ലാത്തപ്പോൾ വരാൻ തുടങ്ങി. ചിലപ്പോൾ അവന് വേണ്ടി ഞാൻ ലീവ് എടുത്ത് വീട്ടിൽ നിൽക്കും. കാര്യം ചെറിയ പയ്യൻ ആണെങ്കിലും നമ്മുടെയൊക്കെ ഭർത്താക്കാൻമാരെക്കാളും അടിപൊളിയ ഇവന്മാര്. ഒരു പെണ്ണിനെ എങ്ങനെ സുഖിപ്പിക്കണം എന്ന് നന്നായിട്ട് അവന്മാർക്ക് അറിയാം.
ഇത് കേട്ട് ഡെയ്‌സി അൽപ്പം നാണത്തോടെ ചിരിച്ചു.
നിരുപമ : ഓഹ് നീ ചിരിക്കുകയൊന്നും വേണ്ട. നീയും അവന്റെ കൂടെ പോയത് എന്തിനാണ്ന്നൊക്കെ എനിക്ക് അറിയാം..
ഡെയ്‌സി : ഒന്ന് പോ ചേച്ചി… അവൻ നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ അവന്റെ കൂടെ മൂന്നാർ വരെ പോയതാ…
