തുണ്ട് കഥകള്‍ – താഴ് വാരത്തിലെ പനിനീർപൂവ് – 1
ഞാൻ നിങ്ങളുടെ AKH. ഇത് എന്റെ പുതിയ കഥയാണു ,കഴിഞ്ഞ എന്റെ എല്ലാ കഥകളും എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടപെട്ടു എന്ന് അറിഞ്ഞതിൽ വളരെ സന്തോഷം ഉണ്ട്.ഒരു ചെറുപ്പകാരന്റെ പ്രണയജീവിത യാത്ര ആണു ഈ കഥ ,ഈ കഥക്ക് എല്ലാവരുടെയും സപ്പോർട്ട് പ്രതീഷിച്ചു കൊണ്ട് തുടങ്ങുന്നു.
“മറഞ്ഞൊരെന്‍ കഴിഞ്ഞകാലത്തിലാരോ പിഴുതെറിഞ്ഞൊരെന്‍ പ്രണയപുഷ്പമേ
ചിതലരിച്ച നിന്‍ മധുരമാം ഓര്‍മ്മയില്‍ സമര്‍പ്പിക്കുന്നു ഞാന്‍ എന്‍ സര്‍വ്വവും! നിറഞ്ഞൊരെന്‍ മിഴികളും, ഉടഞ്ഞൊരെന്‍ ഹ്യദയവും,
കൊഴിഞ്ഞു വീണൊരെന്‍ പകല്‍ കിനാക്കളും, മോഹങ്ങളും,
പിന്നെയീ പാഴ്മരുഭൂവിലെ ഏകാന്തവാസവും…….
നീ മരിക്കുന്നതിന്‍ മുമ്പ് ഞാന്‍ മരിക്കാതിരിക്കട്ടെ. പ്രിയപ്പെട്ടവളേ നിന്നേ കാണുന്നതു വരേക്കും.”
അജിയുടെ യാത്ര ഇവിടെ തുടങ്ങുന്നു.
സൂര്യൻ കടലിന്റെ ആഴങ്ങളിലെക്ക് മുങ്ങി താണു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ആകാശത്ത് ചുവന്ന പ്രകാശരശ്മികൾ മങ്ങി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. സമയം എഴു മണി യോട് അടുത്തു .വഴി വിളക്കുകൾ പ്രകാശിച്ചു തുടങ്ങി ,
ആനോൺസ്മെന്റു കളും യാത്രക്കാരുടെ ഒച്ച പാടുകളും
നിറഞ്ഞ ഒരു പേരുക്കേട്ട റയിൽവെ സ്റ്റേഷൻ , അതിന്റെ ഫ്ലാറ്റ്ഫോംമിൽ കൈയിൽ ട്രെയിൻ ടിക്കറ്റും പിടിച്ച് ട്രെയിനിന്റെ വരവും കാത്ത് നിൽക്കുക ആണു ഞാൻ. കുറച്ചു നേരത്തെ കാത്തിരിപ്പിനു ഒടുവിൽ അങ്ങ് അകലെ നിന്ന് ഒരു വലിയ ശബ്ദവും മുഴക്കി കൊണ്ട് എനിക്ക് പോകണ്ട ട്രൈയിൻ ഫ്ലാറ്റ് ഫോമിന്റെ അടുത്ത് എത്തി, ഞാൻ
അമ്മയോടും അച്ചനോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് പെട്ടിയും എടുത്ത് ട്രെയിനിൽ കയറി ,ട്രെയിൻ എടുക്കുന്നത് വരെ ഞാൻ പുറത്തു നിൽക്കുന്ന അച്ചനെയും അമ്മയെയും നോക്കി വാതിക്കലിൽ
നിന്നു. അവരുടെ രണ്ടു പേരുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞിരുന്നു ,
ഞാൻ അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നിർവികാരനായി വാതിക്കലിൽ തന്നെ കുറച്ചു നേരം നിന്നു.
അവരുടെ ഒറ്റ മോനായ എന്നെ ഇനി ഒരിക്കലും കാണാൻ സാധിക്കുകയില്ലല്ലോ എന്ന നോമ്പരത്തിൽ ആയിരിക്കാം അവരുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞത്.
കുറച്ചു സമയത്തിനുള്ളിൽ ഒരു വലിയ ചൂളം വിളിയോടെ വണ്ടി മുൻപോട്ട് എടുത്തു ,ഞാൻ അവരെ നോക്കി കൈ കാണിച്ചു ,അമ്മ അച്ചന്റെ നെഞ്ചിൽ തല വെച്ച് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു .ട്രെയിൻ പതുക്കെ നിങ്ങി തുടങ്ങി ,സ്റ്റേഷൻ വിട്ട് ട്രെയിൽ കൊൽക്കത്ത നഗരം
ലക്ഷ്യം ആക്കി ചെറു ശബ്ദത്തിൽ ചലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു,
ഞാൻ വാതിക്കലിൽ നിന്ന് പെട്ടിയും എടുത്ത് സീറ്റ് ലക്ഷ്യം വെച്ച് അകത്തെക്ക് നടന്നു ,അങ്ങനെ കുറച്ചു സമയത്തെ അന്വേഷത്തിനോടുവിൽ സീറ്റ് കണ്ടെത്തി ,
ഞാൻ സീറ്റിൽ ചെന്നു ഇരുന്നു, അതൊരു വിൻഡോ സീറ്റ് ആയിരുന്നു ,ടിക്കറ്റ് റിസർവേഷൻ ഉള്ളത് കൊണ്ട് സീറ്റിനു കുഴപ്പം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല ,സീസൺ അല്ലത്താ കാരണം തിരക്കും കുറവാണ് ,
ഞാൻ പുറത്തെ കാഴ്ച്ചകളും നോക്കി
ഇരുന്നു ,
ഞാൻ ചേയ്ത തെറ്റുകൾക്ക് ഈശ്വരൻ എന്നെ കുറെ യെറെ ശിക്ഷിച്ചു ,ഇനിയെങ്കിലും അതിൽ നിന്ന് എനിക്ക് ഒരു മോചനം വേണം, അതിനു വേണ്ടി ആണു ഈ യാത്ര, ഈ യാത്രയിലും ഞാൻ ലക്ഷ്യം കണ്ടിലെങ്കിൽ ഇനിയൊരു തിരിച്ചു വരവ് ഇവിടെക്ക് ഉണ്ടാകില്ല എന്നു പറഞ്ഞാണ് ഞാൻ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയത്.
ട്രെയിൻ നല്ല വേഗത്തിൽ സഞ്ചരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു ,ഞാൻ പുറത്തെ കാഴ്ച്ചകൾ കണ്ടു കൊണ്ട് ഇരുന്നു ,
പതിയെ പതിയെ ഞാൻ പഴയ ഓർമ്മകളിലേക്ക് വഴുതി വീണു, ട്രൈയിനിന്റെ ഇരമ്പല്ലോ അടുത്തുള്ളവരുടെ ശബ്ദ കോലഹലങ്ങളോ ഒന്നും എന്റെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞില്ല ,എന്റെ ചിന്തകൾ കുറെ പിന്നിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ചു ,
” കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് “
ഒരു സന്ധ്യ സമയം ഉപരിപഠനം കഴിഞ്ഞ് നാട്ടിലെക്ക് തിരിച്ചു വരുന്ന എന്നെ കാത്ത് വീടിന്റെ പുറത്ത് തന്നെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്റെ അമ്മ ,
ഞാൻ എന്നെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞില്ലല്ലേ ,എന്റെ പേരു അജിത്ത്
എല്ലാവരും എന്നെ അജി എന്നു വിളിക്കും ,എനിക്ക് ഇപ്പോ ഇരുപത്തിമൂന്ന് വയസ് കോയമ്പത്തുരിലെ ഒരു പേരുക്കേട്ട
കോളെജിൽ നിന്നും MBA നല്ല മാർക്കൊടെ പാസായി തിരിച്ചു വരുകയാണ് നാട്ടിലെക്ക് ,അച്ചൻ ഒരു റിട്ടയേർഡ് സർക്കാർ ഉദ്ദോഗസ്ഥൻ ആണു ,അമ്മ വീട്ടു പണിയും നോക്കി നല്ലോരു കുടുംബസ്ഥ ആയി കഴിയുന്നു ,ഞാൻ അവരുടെ ഒറ്റ സന്തതി ആണു ,അധികം സൗന്ദര്യം ഒന്നും എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല ,കളർ ഒരു ഇരു നിറം ആയിരുന്നു അത്യവശ്യത്തിനോള്ള പോക്കവും ,
ഒരു ശരാശരി മലയാളിക്കു വേണ്ടാ എല്ലാ ഗുണങ്ങളും ഒത്തു ഇണങ്ങിയ രൂപം. വെള്ളം അടിയോ മറ്റു ദുശ്ശീലങ്ങളൊ ഒന്നും ഇല്ല .പിന്നെ കോളെജിൽ ആയിരുന്ന സമയത്ത് പല പെണ്ണുങ്ങളുടെ പുറകെ നടന്നിട്ടും ഉണ്ട് കുറയെണ്ണത്തിനെ വളച്ചിട്ടും ഉണ്ട് പിന്നെ ചെറിയ ടെച്ചിങ്ങ്സും മറ്റും കിട്ടിയിട്ട് ഉണ്ട് അല്ലാതെ ഒന്നും നടന്നിട്ടില്ല.
അതോക്കെ ഒരു നേരം ബോക്ക് ആയിട്ടുണ്ടായൊള്ളു, ഞാൻ ഒരു പെണ്ണിനും പിടി കൊടുത്തിട്ടും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല ,ഹോസ്റ്റലിൽ ഫ്രണ്ട്സ് ഒക്കെ ഗേൾഫ്രണ്ടിനെ വളച്ചു കൊണ്ട് ചില്ലറ പരിപ്പാടികൾ നടത്താറുണ്ടായിരുന്നു ,ഞാൻ മാത്രം അങ്ങനത്തെ പരിപ്പാടിക്ക് ഒന്നും പോയിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്റെ മനസിൽ ചില ദൃഡ നിശ്ചയങ്ങൾ ആണു അതിനു കാരണം ,
ഞാൻ ഒരു പെണ്ണിന്റെ കൂടെ മാത്രമെ കിടക്ക പങ്കിടുകയോള്ളു ,അവൾ എന്റെ ഒപ്പം ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ഉണ്ടായിരിക്കുകയും വേണം എന്ന് ഞാൻ മനസിൽ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു , ഇതു കാരണം ആണു ഞാൻ ആർക്കും പിടികൊടുക്കാതിരുന്നത്. എന്റെ മനസിന് ഇഷ്ട പ്പെട്ട ഒരാളിനെയും ഇതുവരെ കണ്ടുമുട്ടിയിട്ടും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
അങ്ങനെ ഞാൻ ഒട്ടോയിൽ വിടിന്റെ പടിക്കൽ എത്തി നിന്നു, പഴയ ഒരു പേരു കെട്ട തറവാട് ആണു ഞങ്ങളുടെ ,
ഇപ്പോഴും കൂട്ടുകുടുബം ആണു മാമനും അമ്മായി മാരും ചെറിയച്ചനും ചെറിയമ്മയും അവരുടെ കുട്ടികളും ആയിട്ട് കുറെ എണ്ണം വീട്ടിൽ ഉണ്ട് ,കുറച്ച് കൃഷിയും മറ്റും ഉള്ളത് കൊണ്ട് വലിയ കുഴപ്പം ഇല്ലതെ കഴിഞ്ഞു പോകാൻ ഉള്ള വകയുണ്ട് ,അച്ചൻ റിട്ടയർഡ് ആയതിനു ശേഷം അതോക്കെ നോക്കി നടത്തുന്നു, ബാക്കി ഉള്ളവർക്ക് പലവിധ ജോലികളും ഉണ്ട്.
അങ്ങനെ ഞാൻ ഒട്ടോയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ,അമ്മ മുറ്റത്തു തന്നെ നിൽപുണ്ടായിരുന്നു ,ഞാൻ അടുത്തെക്ക് ചെന്നപ്പോൾ അമ്മ വന്നു കെട്ടി പിടിച്ചു ,കുറച്ചു നാളായി ഞാൻ നാട്ടിൽ വന്നിട്ട് അതിന്റെ സ്നേഹം ആണു. അപ്പോഴേക്കും അച്ചൻ വന്നു ,അമ്മ എന്നിൽ നിന്ന് അകന്നു മാറി അമ്മയുടെ കണ്ണിൽ സന്തോഷത്തിന്റെ കണ്ണുനീർത്തുള്ളികൾ കാണാൻ സാധിച്ചു ,പിന്നിട് പിള്ളേർ സംഘം വന്ന് എന്നെ അകത്തേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടുപോയി ,എല്ലാവരോടും വിശേഷങ്ങൾ പങ്കുവെച്ച് അന്നത്തെ ദിവസം പോയതറിഞ്ഞില്ല ,
എല്ലാവർക്കും എന്റെ വരവിൽ വളരെ അധികം സന്തോഷം തോന്നിയിരുന്നു,
അന്നു രാത്രി ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിച്ച്
ഞാൻ റൂമിൽ ഉറങ്ങാനായി പോയി ,
അങ്ങനെ ഒരോന്നാലോചിച്ച് കിടക്കുബോൾ ആണ് ഒരു കാര്യം മനസിൽ വരുന്നത്.
പഠിപ്പ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞുല്ലോ ഇനി എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഒരു ജോലി നോക്കണം, കുറച്ച് കമ്പനികളിൽ ബയോഡാറ്റ അയച്ചിരുന്നുന്നു ഒന്നിനും റിപ്ലെ വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല ,
നാളെ മുതൽ ഇതിന്നായി ഇറങ്ങണം
എന്നു മനസിൽ ഓർത്തു കൊണ്ട് ഞാൻ ഉറക്കത്തിലെക്ക് വഴുതി വീണു.
