പെട്ടെന്ന് ജെയ ടീച്ചർ ചെരിഞ്ഞ കിടപ്പിൽ നിന്ന് നേരെ മലർന്ന് കിടന്നു അങ്ങനെ നേരെ കിടന്നപ്പോൾ ടീച്ചറുടെ കൈകൾ വിജയ് ദേവിൻറെ ദേഹത്തേക്കാണ് വീണത്. വിജയ് ദേവും ഒപ്പം ടീച്ചറും ഞെട്ടിപ്പോയി. ടീച്ചർ കണ്ണുകൾ തുറന്നു പെട്ടെന്ന് അവർക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല വിജയ് ദേവാകട്ടെ നിശ്ചലനായി ഉറക്കം നടിച്ചും കിടന്നു. ടീച്ചർ കൈകൾ വിജയ് ദേവിന്റെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും എടുത്തശേഷം തല പതിയെ ചരിച്ച് വിജയിദേവിനെ നോക്കി, ഇരുട്ടിൽ അവൻറെ കണ്ണുകൾ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല എങ്കിലും അവൻ ഉറങ്ങുന്നതായാണ് ജയ ടീച്ചർക്ക് തോന്നിയത്. എങ്കിലും ഒരു സ്ത്രീയുടെ മനസ്സിൽ സംശയങ്ങൾ സ്വാഭാവികം, അവൻ ഉറക്കം നടിക്കുന്നതാണോ എന്നുള്ള സംശയവും തോന്നാതിരുന്നില്ല. എന്തായാലും ടീച്ചർ അവനിൽ നിന്ന് അകലം പാലിച്ച് വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.
പിന്നെയും മണിക്കൂറുകൾ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി വിജയ് ദേവന് തിരികെ തൻറെ സ്ഥാനത്തേക്കും മടങ്ങാനും ആ കിടക്കുന്ന പൊസിഷനിൽ നിന്ന് മറ്റൊരു രീതിയിലേക്ക് മാറുവാനോ കഴിയുന്നില്ല.
ദീർഘനിശ്വാസമെടുത്ത് വിജയ് ദേവ് തൻറെ അമ്മയെ ഒരിക്കൽ കൂടി നോക്കി.
താൻ കൈകൾ അമ്മയുടെ ശരീരത്തിൽ വെച്ചാൽ അമ്മയുടെ പ്രതികരണം എന്താവും എന്ന് അവൻ ഭയപ്പെട്ടു.
കുറച്ചുനേരത്തിനുശേഷം രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് വിറക്കുന്ന കൈകളോടെ അവൻ പുതപ്പിന് മുകളിലൂടെ ടീച്ചറുടെ വയറിൻറെ ഭാഗത്തായി കൈകൾ പതിയെ വച്ചു.
വളരെ മൃദുവായി അധികം ഭാരം തോന്നാതെ അവൻറെ കൈകൾ അവരുടെ ശരീരത്തിൽ വിശ്രമിച്ചു ശ്വാസഗതിക്കൊപ്പം അവരുടെ ശരീരം ഉയരുകയും താഴുകയും ചെയ്യുന്നതിനനുസരിച്ച് വിജയിദേവിന്റെ കൈകളും ഉയർന്നു താഴ്ന്നു പതിയെ വിജയ് ദേവിന്റെ കൈകളുടെ ഭാരം പൂർണമായും ടീച്ചറുടെ കൈകൾക്ക് മീതെ അവരുടെ വയറിലേക്ക് എത്തി.
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ജെയ ടീച്ചർക്ക് തന്റെ ശരീരത്തിൽ എന്തോ ഭാരം ഉള്ളതുപോലെ തോന്നി അവർ കൈകൾ അനക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ അവർക്ക് മനസ്സിലായി അവരുടെ കൈകൾക്ക് മുകളിൽ വിജയി ദേവിന്റെ കൈകൾ ഉണ്ട് എന്ന് ടീച്ചർ കൈകൾ അയക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചില്ല.
ടീച്ചർ കൈകൾ അനക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് വിജയ ദേവും അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും അവൻ ഉറക്കം നടിച്ചു തന്നെ കിടന്നു.
രാത്രി ഏകദേശം ഒരു മണിയോട് അടുക്കുന്നു ഒരു അമ്മയും മകനും ഒരു കട്ടിലിൽ നിദ്ര പ്രാപിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും രണ്ടുപേരുടെയും ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടു. വിജയ് ദേവിന്റെ തൊണ്ട ഉണങ്ങി വരണ്ടു തുടങ്ങി ജയ ടീച്ചർ ആവട്ടെ തണുത്ത അന്തരീക്ഷത്തിലും തൻറെ കഴുത്തിലൂടെ വിയർപ്പ് ചാലുകൾ ഒഴുകുന്നതായി അനുഭവപ്പെട്ടു.
വിജയ് ദേവിന്റെ മനസ്സിൽ എന്താവും സ്വന്തം അമ്മയെ പ്രാപിക്കാനുള്ള ഒരു ശ്രമമാണോ അവന്. താൻ എന്തുകൊണ്ടാണ് അവനെ ഇതിൽ നിന്ന് വിലക്കാത്തത് തൻറെ മനസ്സും അത് ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ അതോ ഭയമാണോ തന്നെ അതിൽ നിന്നും തടുക്കുന്നത്.
അമ്മയുടെയും മകൻറെയും മനസ്സിൽ ഉരുണ്ടുകൂടിയിരിക്കുന്ന ഭയം നിമിത്തം അവർക്ക് രണ്ടുപേർക്കും ചലിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.
ഇതേസമയം കനകാംബിരിയമ്മയുടെ മുറിയിൽ എന്തൊക്കെയോ ശബ്ദം കേട്ടുതുടങ്ങി. പക്ഷേ അത്, മുനിയമ്മയോ ജയ ടീച്ചറോ, വിജയ്ദേവോ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. മൂന്ന് പേരുടെയും മനസ്സിലെ ഭയം അവരുടെ കാതുകളെ ശബ്ദ തരംഗങ്ങളിൽ നിന്ന് മറച്ചുവെച്ചു.
അമ്മയിൽ നിന്ന് പ്രതികരണം ഒന്നും കാണാഞ്ഞതിനെ തുടർന്ന് വിജയ് ദേവിന്റെ കൈകൾ പതിയെ അവരുടെ ശരീരത്തിൻറെ മുകളിലേക്ക് അതായത് അവരുടെ സ്തനങ്ങളുടെ ഭാഗത്തേക്ക് നീങ്ങി തുടങ്ങി.
വിരലുകൾ പതിയെ പതിയെ പുതപ്പിനു മുകളിലൂടെ മാംസഗോളങ്ങൾ തേടിയുള്ള പരതൽ ആരംഭിച്ചു.
ഇതേസമയം ജെയ ടീച്ചറും അവൻറെ കൈയുടെ ചലനങ്ങൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു എതിർക്കുവാനും തടസ്സപ്പെടുത്തുവാനും അവർക്ക് കഴിയുന്നില്ല.
ഏതാണ്ട് 5 മിനിറ്റ്ലേറെ സമയമെടുത്താണ് വിജയദേവിന്റെ കരങ്ങൾ അവൻറെ അമ്മയുടെ നെഞ്ചിന് മുകളിലായി എത്തിയത്.
അമ്മയുടെ പ്രതികരണം ഒന്നും ഇല്ല എന്നതും ജയ ടീച്ചർ ദീർഘ ശ്വാസം എടുക്കുന്നതും മനസ്സിലാക്കിയ വിജയദേവിന് അമ്മ ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല എന്നത് മനസ്സിലായി.
അവർ പ്രതികരിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നതും തൻറെ കൈകൾ തടസ്സപ്പെടുത്താതെ ഇരിക്കുന്നതും ഒരു ഗ്രീൻ സിഗ്നലായാണ് വിജയിദേവന് തോന്നിയത്.
ഇത് അവനിലെ ഭയത്തെ ചെറുതായി ഇല്ലാതെയാക്കി തുടങ്ങി.
കൈ വിരലുകൾ പതുക്കെ അമർത്തി നോക്കിയെങ്കിലും കട്ടിയുള്ള പുതപ്പിനും അവരുടെ വസ്ത്രത്തിനും മുകളിലൂടെ സ്തനങ്ങളുടെ മാർദവവും, അതിൻറെ വലിപ്പവും അവൻറെ വിരലുകൾക്ക് അനുഭവിക്കാൻ ആയില്ല.
ജയ ടീച്ചറും അവൻറെ വിരലുകളുടെ ചലനം ചെറുതായി അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഉറക്കത്തിൽ എന്നപോലെ ജയ ടീച്ചർ പതിയെ നേരെ മലർന്ന് കിടന്നു ഒപ്പം അവരുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് പുതപ്പു നെഞ്ചിന് താഴേക്ക് നീങ്ങുകയും ചെയ്തു.
ജയ ടീച്ചറുടെ ഈ പ്രവർത്തി വിജയദേവിന് അസാമാന്യ ധൈര്യമാണ് പകർന്നു നൽകിയത്. ജെയ ടീച്ചർ തിരിയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ പതിയെ കൈകൾ എടുത്തു മാറ്റിയിരുന്നു.
മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിൽ ടീച്ചറുടെ നെഞ്ചിലെ മാംസ ഗോളങ്ങൾ ഉയർന്ന താഴുന്നത് അവൻ കണ്ടു അത് അവനിലെ പുരുഷ വികാരത്തെ ഉത്തേജിപ്പിച്ചു.
വീണ്ടും അവൻ പതിയെ കൈകൾ അവരുടെ സ്തനങ്ങൾക്ക് താഴെയായി സ്ഥാപിച്ചു.
അതിനുശേഷം പതിയെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് ആ മാംസളതയുടെ അടിഭാഗത്തായി സ്പർശിച്ചു തുടങ്ങി.
ഇത്തവണ ടീച്ചറുടെ ഹൃദയം പെരുമ്പറ കൊട്ടുന്നതും അതിൻറെ സ്പന്ദനവും അവന് നന്നായി അവന്റെ കൈകളിൽ അനുഭവപ്പെട്ടു തുടങ്ങി.
ജയ ടീച്ചറുടെ മനസ്സിലെ ഭീതി അതിൻറെ പാരമ്യതയിൽ എത്തിയിരുന്നു താൻ ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണോ ശരിയാണോ എന്നുള്ള ഒരു സംഘർഷം മൂലം അവരുടെ ഹൃദയം ഇപ്പോൾ നിലച്ചു പോകുമോ എന്ന് പോലും അവർക്ക് തോന്നി.
മരിച്ചുപോയ തൻ്റ്റെ ഭർത്താവിനെയും ദൂരെ പഠനത്തിനായി പോയിരിക്കുന്ന തന്റെ മൂത്ത മകനെയും അടുത്ത മുറിയിൽ അന്തിയുറങ്ങുന്ന അമ്മായിഅമ്മയെയും അവരെ ശുശ്രൂഷിക്കാനായി എത്തിയിരിക്കുന്ന തമിഴ് സ്ത്രീയെയും എല്ലാം ജയ ടീച്ചർ മറന്നു കഴിഞ്ഞു.
അവരുടെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോൾ ഈ നിമിഷം തൻറെ മകൻറെ കൈകൾ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ആ ഒരു കാര്യത്തിൽ മാത്രമായി ശ്രദ്ധ.
എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ജയ ടീച്ചർ നിശ്ചലയായി തന്നെ കിടന്നു.
വിജയ് ദേവിന്റെ മനസ്സിൽ നിന്നും ഭയം മാറി. അവന്റെ വിരലുകൾക്ക് ശക്തി കൂടി പതിയെ അവന്റെ വിരലുകൾ അവരുടെ മാംസ നിബിഡമായ നെഞ്ചിലേക്ക് അമർന്നു വിരലുകൾ കൊണ്ട് അതിൻറെ ഗോളാകൃതി അവൻ മനസ്സിലാക്കി തുടങ്ങി.
പതിയെ നൈറ്റിയുടെ മുകളിലെ സബ്ബിന്റെ ലോക്കിൽ അവൻ വിരലുകൾ ഉടക്കി അതിൽ രണ്ട് വിരലുകൾ ചേർത്ത് പതിയെ താഴേക്ക് വലിച്ചു പ്രതികരിക്കാനാവാതെ തടസ്സപ്പെടുത്താനാവാതെ ജയ ടീച്ചർ കണ്ണുകൾ അടച്ച് വളരെ വേഗത്തിൽ ശ്വാസം എടുത്തു കൊണ്ടേയിരുന്നു.