“ഇരിക്കൂ…”
ബെന്നി ഇരുന്നപ്പോഴേക്കും വറീത്കുഞ്ഞ് വന്ന് പാത്രങ്ങളെല്ലാം എടുത്ത് കൊണ്ട് പോയി.
അച്ചൻ, ടോണിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“ ഇനി പറയൂ… താങ്കൾക്കെന്നോട് എന്താണ് പറയാനുള്ളത്… ?
എന്നോടെന്തും പറയാം.. ഇവിടെയുള്ള മനുഷ്യരെല്ലാം സാധുക്കളാ… അന്നന്നത്തെ അന്നത്തിന് വക തേടി നടക്കുന്നവർ… അവർക്കൊന്നും എന്നോട് സംസാരിക്കാനൊന്നും സമയമില്ല..അത്കൊണ്ട് തന്നെ എന്നോടാരെങ്കിലും മിണ്ടാനും, പറയാനും വന്നാൽ ഞാനവരെ വിടാറില്ല.. ഇനി ടോണി വന്ന കാര്യം പറയൂ.. “”
“ അതച്ചോ.. ഞാൻ അച്ചന്റെ ഒരു സഹായം ചോദിക്കാനാണ് വന്നത്…”
ടോണി ഒരൽപം വല്ലായ്മയോടെ പറഞ്ഞു.
“ ഈ കൊച്ചുപള്ളിയിലെ അച്ചനായ ഞാൻ ടോണിക്ക് എന്ത് സഹായം ചെയ്യാനാണ്… ? “
സുമുഖനും, കണ്ടാൽ തന്നെ അൽപം സമ്പന്നനുമായ ഈ ചെറുപ്പക്കാരന് തന്റെ എന്ത് സഹായമാണ് വേണ്ടന്നതറിയാതെ അച്ചൻ ചോദിച്ചു.
“” അച്ചോ.. ഞാൻ കാര്യങ്ങൾ ചുരുക്കിപ്പറയാം.. കേൾക്കാൻ അച്ചന് സമയമുണ്ടാകുമല്ലോ അല്ലേ… ?”
“ ചുരുക്കണ്ട, വിശദമായിത്തന്നെ പറഞ്ഞോളൂ…ടോണിയെ കേൾക്കാൻ എനിക്ക് ഇഷ്ടം പോലെ സമയമുണ്ട്…”
പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അച്ചൻ പറഞ്ഞു.
==========================
ജീപ്പിൽ നല്ല തിരക്കാണ്.. മുഴുവൻ പഠിക്കാൻ പോകുന്ന വിദ്യാർത്ഥികളാണ്. ജീപ്പിന്റെ പിറകിലെ സിറ്റിൽ, ഏറ്റവും മുൻപിൽ മുഖത്തോട് മുഖം ഇരിക്കുകയാണ്, നാൻസിയും, സൗമ്യയും. ടോണിയുടെ മുഖം നാൻസിയുടെ മനസിൽ നിന്നും, അവൾ പറഞ്ഞ് കൊടുത്ത രൂപം സൗമ്യയുടെ മനസിൽ നിന്നും മായുന്നില്ല. ജീപ്പിനകത്ത് തീരെ വെളിച്ചമില്ല. ഫുട്ബോർഡിൽ വരെ ചെക്കൻമാർ തൂങ്ങി നിൽക്കുന്നുണ്ട്. അയാൾ മൂത്രമൊഴിച്ച് കഴുകിയപ്പോൾ അതൊന്ന് കാണാൻ കഴിയാത്ത സങ്കടം ശരിക്കുമുണ്ട് നാൻസിക്ക്. എങ്കിലും ആ സമയം അതവന്റെ കയ്യിൽ കിടന്ന് പിടയുകയാവാം എന്ന ഓർമ തന്നെ അവളുടെ പൂറ് തരിപ്പിക്കാൻ പോന്നതായിരുന്നു.
അവൾ ചെരിപ്പൂരിയിട്ട്ഒരു കാല് കൊണ്ട് സൗമ്യയുടെ കാലിൽ ഒന്ന് ചൊറിഞ്ഞു..
സൗമ്യ അവളുടെ മുഖത്തേക്കൊന്ന് നോക്കി. കാഴ്ച വ്യക്തമല്ലെങ്കിലും നാൻസിയുടെ ചുണ്ടുകൾ വിറകൊളളുന്നത് സൗമ്യ കണ്ടു.