മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ – 9 26അടിപൊളി 

“ നീയിത് എവിടെപ്പോയി വരുവാടാ ഉവ്വേ.. ഈ കൊച്ചു വെളുപ്പാൻ കാലത്ത്…?”

“ ഒന്നും പറയണ്ട കറിയാച്ചാ.. നമ്മുടെ ശിവരാമൻ ചേട്ടന്റെ അമ്മക്ക് വയ്യാതായി.. രാത്രി ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ടുപോയതാ… അങ്ങേർക്ക് മനുഷ്യനെ കുറ്റം പറയാൻ അറിയാമെന്നല്ലാതെ ഒരു ചുക്കുമറിയില്ല..അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടുമോടാൻ ഞാൻ മാത്രമേ ഉണ്ടായുള്ളൂ….ഇപ്പഴാ ടെസ്റ്റെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് അഡ്മിറ്റാക്കിയത്.. നാലഞ്ച് ദിവസം കിടക്കേണ്ടിവരും…”

“ നിനക്ക് ചായ വേണോടാ… “

കറിയാച്ചൻ സ്നേഹത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“” ഓ.. ഇപ്പ വേണ്ട കറിയാച്ചാ.. ഞാനൊന്ന് പോയി ഉറങ്ങട്ടെ… ഒരു പോള കണ്ണടച്ചിട്ടില്ല.. “

മാത്തുക്കുട്ടി ജീപ്പുമായി പോയി.

രാവിലെ സൗമ്യ വന്നത് സങ്കടമുണ്ടാക്കുന്ന, ഒരു സന്തോഷ വാർത്തയുമായിട്ടാണ്..
അവളുടെ അച്ചമ്മയെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റാക്കിയിരിക്കുന്നു. നാല് ദിവസത്തേക്ക്.. ഇന്നലെ അയൽവാസി നാണിത്തള്ളയെ അവൾക്ക് കൂട്ട് കിടത്തിയിട്ടാണ് അവർ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോയത്. ഇന്നും നാണിത്തള്ള തന്നെയാണ് കൂട്ട്.. പക്ഷേ, അവൾക്ക് കൂട്ട് കിടക്കാൻ വരുന്ന നാല് ദിവസവും നാൻസി ചെല്ലണം.. നാണിത്തള്ളയെ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞവൾ ഒഴിവാക്കും…

അത് പറഞ്ഞു കൊണ്ടവൾ കിതപ്പോടെ നാൻസിയെ നോക്കി.
പക്ഷേ നാൻസിക്ക് പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും തോന്നിയില്ല.. ഇതിന് മുൻപും പലവട്ടം സൗമ്യയുടെ വീട്ടിൽ അവൾ അന്തിയുറങ്ങിയിട്ടുണ്ട്..

“ എടീ പൊട്ടീ… നിനക്കൊന്നും തോന്നുന്നില്ലേ… ?”

സഹികെട്ട് സൗമ്യ ചോദിച്ചു.

“ എന്ത് തോന്നാൻ.. ഞാൻ വരാം, നിനക്ക് കൂട്ട് കിടക്കാം… “

നാൻസി സാധാരണ മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.

“ എടീ മണ്ടീ.. എടീ പൂറീ… നിന്റെ കൂട്ട് ആർക്ക് വേണം… എനിക്ക് വേണ്ടതേ, ടോണിച്ചന്റെ കൂട്ടാ… നീ വേണേൽ വല്ല വരാന്തയിലോ, ഹാളിലോ ചുരുണ്ട് കൂടി കിടന്നോ.. ഞാനേ, ടോണിച്ചന്റെ കൂടെ കിടന്നോളാം… “

ഇപ്പഴാണ് നാൻസിക്ക് സംഗതി കത്തിയത്,. ഇവൾക്ക് കൂട്ട് കിടക്കാനെന്ന പേരിൽ താൻ അവളുടെ വീട്ടിൽ ചെല്ലണം.. രാത്രി ടോണിച്ചനെ വിളിച്ച് വരുത്തി അവര് രണ്ടാളും മുറിയിൽ കയറി ആർമാദിക്കും. താൻ വല്ല വരാന്തയിലോ, ഹാളിലോ കിടന്നുറങ്ങിക്കോണം…

“ കൊള്ളാമെടീ… സ്വന്തം അച്ചമ്മ ചാകാൻ കിടക്കുമ്പോ തന്നെ പുലയാടണം,.. അല്ലേടീ…”

“നാൻസീ… നീ എന്ത് പറഞ്ഞാലും കുഴപ്പമില്ല.. ഇതിനേക്കാൾ നല്ലൊരവസരം ഇനി അടുത്ത കാലത്തൊന്നും കിട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല… ഈ നാല് ദിവസവും പുലയാടാൻ തന്നെയാണ് എന്റെ തീരുമാനം.. അതിന് നീയെന്നെ സഹായിക്കണം…”

സൗമ്യ പറഞ്ഞത് ശരിയാണെന്ന് നാൻസിക്കും തോന്നി.. പാവം.. ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്.. നാല് ദിവസം അവൾ ആഘോഷിക്കട്ടെ.. പിന്നെ താനും അവിടെ ഉണ്ടാകുമല്ലോ.. ഇടക്ക് തനിക്കും അവരോടൊപ്പം കൂടാം.. അത് വ്യത്യസ്ഥമായൊരു അനുഭവമായിരിക്കും. തന്റെ വീട് പോലെ ശ്വാസം പിടിച്ചൊന്നും ചെയ്യേണ്ടി വരില്ല. വലിയ വീടാണ് അവളുടേത്. ഓടി നടന്ന്, ശബ്ദമുണ്ടാക്കി കളിക്കാം.. എന്നാ പിന്നെ അങ്ങിനെ..

അപ്പോ ഇന്ന് രാത്രി സൗമ്യയുടെ വീട്ടിൽ…

(തുടരും)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *