മദനപൊയിക – 4 5

പെട്ടന്ന് അമ്മ അകത്ത് നിന്ന് കോലായിലേക്ക് വന്നു,
“എടാ… എഴുന്നേക്കടാ… സമയം 4ആയി.. ഡോക്ടറിൻ്റെ അടുത്ത് പൊണ്ടേ..??”

ഞാൻ പെട്ടന്ന് എൻ്റെ മുണ്ട് കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് എഴുന്നേറ്റു,
“ആ പോവാം.. ഞാനൊന്നു റെഡി ആവട്ടെ.”
എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ നേരെ ബാത്റൂമിലെക്കോടി..

മുണ്ടൂരി നോക്കിയപ്പോൾ, സാതരണയിലും അതികം ശുക്ലം പോയിട്ടുണ്ട്..
പിന്നെ രാധികേച്ചിയുടെ കര സ്പർശം എനിക്കപ്പോഴും ഫീൽ ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. സ്വപനത്തിൽ നിന്നും ഉണരേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്നെനിക്ക് തോന്നി…
അങ്ങിനെ ഞാൻ വേഗം ഫ്രഷ് ആയി.. പോകാനായി റെഡി ആയി..

മഴ ആയതുകൊണ്ട് ഞാൻ കാറെടുത്ത് പോകാമെന്ന് തീരുമാനിച്ചു, ഇച്ചിരി പഴയ ആൾട്ടോ കാർ ആണ്.. പക്ഷെ ആള് ഇപ്പോഴും നല്ല കണ്ടീഷൻ ആണ്..

ഞാൻ ഷെഡ്ഡിൽ നിന്നും കാറെടുത്ത് അമ്മയെയും കയറ്റി.. സുഭാഷ് ഡോക്ടറെ കാണാനായി ഇറങ്ങി..

കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയത്ത് കാർ ഓടിച്ച് പോകാൻ എനിക്ക് ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാണ്.
ഇച്ചിരി നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഞങൾ ഡോക്ടറുടെ വീട്ടിൽ എത്തി.. കുറച്ച് നേരം കാത്തുനിന്ന് കാണിച്ച് ഞങൾ പുറത്തിറങ്ങി..
അമ്മയ്ക്ക് മുട്ടിനു തെയ്മാനവും ഉണ്ട് പിന്നെ കാലിൻ്റെ മസിൽ എല്ലാം ലൂസആയിട്ടുണ്ട്, അതിൻ്റെ ഒക്കെയാണ് ഈ വേദന.. അതുകൊണ്ട് വിറ്റാമിൻ ഗുളികയൂം വേദനയുടെ ഗുളികയും ഉണ്ട്.. പിന്നെ ഫിസിയോതെറാപ്പിയൂം ഉണ്ട്.. കാര്യമായിട്ട് റെസ്റ് എടുക്കാനാണ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്..

അടുത്തുള്ള മെഡിക്കൽ ഷോപ്പിൽ നിന്ന് മരുന്നും വാങ്ങി ഞങൾ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി..

“ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ.. നന്നായി റെസ്റ്റെടുക്കാൻ.. ഇനീയെങ്കിലും ഒന്ന് ആവശ്യമില്ലാത്ത പണിയൊന്നും ചെയ്യാതെ അടങ്ങിയൊതുങ്ങി ഇരിക്ക്..” ഞാൻ വണ്ടിയോടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ എവിടുന്നാ മോനെ ആവശ്യമില്ലാത്ത പണി എടുക്കണേ…? എനിക്ക് സഹായത്തിനു ആരുമില്ലാലോ.. പിന്നെ ഞാൻ എന്താ ചെയ്യാ..? അഹ്… ഒരു മോളോ, മരുമോളോ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എനിക്കിങ്ങനെ കഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു..” അമ്മ ആത്മഗതം പറഞ്ഞു.

“എന്നാ പിന്നെ ഞാൻ ഒരു പെണ്ണുകെട്ടിയാലോ!?” ഒരു തമാശയ്ക്ക് അങ്ങ് പറഞ്ഞു.

“അഹ്.. അതും ഞാൻ ആലോചിക്കുന്നുണ്ട്..!”

തമ്പുരാനേ പണിപ്പാളിയോ….!!! “പൊന്നമ്മേ… ചത്തിക്കല്ലേ.. ഞാനൊരു തമാശയ്ക്ക് പറഞ്ഞതാ..”

“പക്ഷേ ഞാൻ കാര്യമായിട്ട് പറഞ്ഞതാ.. ആദ്യം നീ ജോലിക്ക് കേറി.. ബാക്കി എന്നിട്ട് ആലോചിക്കാം..”

അത് കേട്ടതും ഞാനാകെ ധർമ്മ സങ്കടത്തിലായി..

പെട്ടന്ന് അമ്മ എന്തോ ഓർത്തപോലെ ,

“അയ്യോ … നാളെ കുടുംബശ്രീയുടെ കണക്കും പൈസയും കൊടുക്കാൻ പോവണമായിരുന്നല്ലോ..”

“മിണ്ടാണ്ടിരുന്നോണം.. ഒരു കുടുംബശ്രീ !!!! മര്യാദയ്ക് പോയി റെസ്റ്റെടുത്തോ , ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലാന്നു വേണ്ടാ ” ഞാൻ കുറച് കർശനമായി തന്നെ പറഞ്ഞു.

“എന്നാ പിന്നെ ശോഭയെ വിളിച്ചു പറയാം ” ‘അമ്മ അതും പറഞ് പയ്യെ തടി തപ്പി .

“അഹ് … അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും ചെയ് ”

 

അങ്ങനെ ഇച്ചിരി ദൂരം മുന്നോട്ട് പോയപ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷം തരുന്ന കാഴ്ചയായിരുന്നു.

“അമ്മേ.. ഓമനേച്ചിയല്ലേ അത്..?” ആവേശത്തിൽ ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു

“എവടെ.. ?”

“ദേ.. നടന്ന് പോവുന്നു..”

ഒരു വെള്ളയിൽ പുള്ളികൾ ഉള്ള ഹാഫ് സാരീ ആയിരുന്നു ഓമനേച്ചിയുടെ വേഷം, കയ്യിൽ ഒരു കുടയും ഒരു സഞ്ചിയും.

https://imgur.com/dPwBk9Q

 

ഞാൻ വണ്ടി ചേച്ചിയുടെ അടുത്തായി നിർത്തി..

“അല്ലാ..മഹിളാമണി എങ്ങോട്ടാ…!!??” ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഓമനേച്ചിയോട് .

ചേച്ചി ഞങ്ങളെ കണ്ടതും മുഖത്ത് സുന്ദരമായൊരു ചിരിപടർന്നു..

“ഇതാരൊക്കെയാ…?? ഇവിടെ പോയതാ രണ്ടാളും കൂടി..?”

“മോള് വീട്ടിലേക്കാണോ?”

“അഹ് ഏടത്തി.. കുറച്ച് സാധനങ്ങൾ വാങ്ങാൻ പോയതായിരുന്നു..”

“അതെയോ.. ഞങ്ങളും വീട്ടിലേക്കാണ്.. കേറിക്കോ..” അമ്മ വത്സല്ല്യത്തോടെ ഓമനേച്ചി യെ ക്ഷണിച്ചു.. അത് കേട്ടതും ചേച്ചി എൻ്റെ മുഖത്തേക്കൊന്ന് നോക്കി.. വാ കേറ് എന്ന് ഞാൻ തല കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.. ചേച്ചി കാറിൻ്റെ പുറകിലെ സീറ്റിൽ കയറി.
ഞാൻ അപ്പൊൾ തന്നെ കാറിൻ്റെ അകത്തുള്ള കണ്ണാടി തിരിച്ച് ഓമനേച്ചിയെ കാണും വിധം സെറ്റ് ആക്കി.. എന്നിട്ട് ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.. ചേച്ചി പുറത്തേക്ക് പോകാൻ ഇറങ്ങിയതുകൊണ്ടാണെന്നു തോന്നുന്നു അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി സുന്ദരികുട്ടിയായിട്ടുണ്ട്.
അപ്പൊൾ ചേച്ചിക്ക് എന്നെയും കാണാമായിരുന്നു..
ഞാൻ ചേച്ചിയെ നോക്കിയൊന്ന് ചിരിച്ച്..എപ്പോൾ ചേച്ചി പുരികം ചുളിച്ച് എന്നെ നോക്കിയൊരു കള്ളച്ചിരി പാസാക്കി.

അമ്മ അതിൻ്റെ ഇടയിൽ, “ഞങൾ സുഭാഷ് ഡോക്ടർ നെ ഒന്ന് കാണാൻ പോയതാ മോളെ..”

“അയ്യോ… എന്താ പറ്റിയെ?” ചേച്ചി ചെറിയ ടെൻഷനോടെ ചോതിച്ചു.

“വേറെന്താ മോളെ.. എൻ്റെ കാലുവേദന തന്നെ..തീരെ വയ്യണ്ടായ് അത പോയത്”

“ഞാൻ എത്ര കലായി ഏടത്തിയോട് പറയുന്നു, ഒന്ന് പോയി ഡോക്ടർ നേ കാണിക്കാൻ.. എന്തിനാ വേദനയും സഹിച്ച് ഇത്രേം കാലം കഴിച്ച് കൂട്ടിയത്?”

“അങ്ങനെ തന്നെ ചോതിക്ക് ഓമനേച്ചി, പറഞ്ഞാല് കേക്കണ്ടെ.. എന്നിട്ട് ഇപ്പൊ ആരാ അനുഭവിക്കണേ..” ഞാൻ ചെറിയ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“എന്നിട്ട് ഡോക്ടർ എന്ത് പറഞ്ഞ്?” ചേച്ചി തിരക്കി..

“മുട്ടിനു തെയ്മാനം.., നല്ലോണം റസ്റ്റ് എടുത്താലേ സുഗവുള്ളുന്ന് ഡോക്ടർ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് ആര് കേൾക്കാൻ. പിന്നെ ഫിസിയോതെറാപ്പി ചെയ്യാനുണ്ട് മരുന്നുകൾ ഉണ്ട്..”

“എന്തിനാ ഏടത്തി ഇങ്ങനെ കഷ്ടപ്പെട്ട് വേണ്ടത്ത ഓരോ അസുഖം വരുത്തി വെക്കണേ..?”

“ഞാൻ വെറെന്താ മോളെ ചെയ്യാ.. വേറാരുണ്ട് എന്നെ സഹായിക്കാൻ.! ഞാൻ തന്നെ ചെയ്തല്ലേ പറ്റു.” അമ്മ, അമ്മയുടെ സങ്കടം പറഞ്ഞു.

ഇച്ചിരി നേരത്തെ നിശബ്ദതയ്ക്ക് ശേഷം,
“ഏടത്തിക്ക് ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ ഞാൻ വന്നോട്ടെ ഒരു സഹായത്തിന്..?”

ദൈവമേ… ഓമനേച്ചിയുടെ ആ ചോദ്യം കേട്ട് എൻ്റെ ഉള്ളം കോരിത്തരിച്ചു പോയി..
ഞാൻ ഒളിക്കണ്ണിട്ട് കണ്ണാടിയിലൂടെ ചേച്ചിയെ ഒന്ന് നോക്കി.. ചേച്ചിയും എന്നെ ഒരു കള്ള നോട്ടം നോക്കി.
അമ്മ സമ്മതിക്കണേ എന്നായിരുന്നു എൻ്റെ പ്രാർത്ഥന..

” നീ എനിക്ക് സ്വന്തം മൊളുത്തന്നയല്ലേ.. അപ്പോ എനിക്ക് എന്ത് ഇഷ്ടക്കേടുണ്ടാവനാ!! പക്ഷേ അതല്ല കാര്യം, നീ അല്ലെങ്കിലെ ഒരുപാട് കഷ്ടപെടുന്നുണ്ട് അതിൻ്റെ കൂടെ ഇതും കൂടി വേണ്ട മോളെ..”

“ഏടത്തിയല്ലേ ഇപ്പൊ പറഞ്ഞത് ഞാൻ മോളെ പോലെയാണെന്ന്, എന്നാല് ഞാൻ ആ അതികാരത്തിൽ പറയുവാന്ന് കൂട്ടിക്കോ.. ഞാൻ നാളെ മുതൽ അവിടുത്തെ ഒരു അങ്കമായിരിക്കും.”
ഓമനേച്ചി വളരെ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.. എനിക്കാണേൽ മനസ്സിൽ -മോന്നെ…മനസ്സിൽ ലഡ്ഡു പൊട്ടിയ- അവസ്ഥയായിരുന്നു.!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *