“ ഇപ്പോ എന്ത്പറയുന്നു നായരേ..?
ഇത് ഞങ്ങൾക്ക് എവിടുന്ന് എങ്ങിനെ കിട്ടിയെന്ന് ഇനി പറയണോ..?”
ഗംഗക്ക് മിണ്ടാട്ടമില്ല. ഇനി എന്ത്പറയാൻ.. ?
ഏത് ശിക്ഷയും ഏറ്റുവാങ്ങാൻ തയ്യാറാവുക എന്നല്ലാതെ ഇനിയൊന്നും തനിക്ക് പറയാനില്ല.
“ ഇനിയെന്റെ കുട്ടൻ പറ.. ഇതെന്തിനാണ് എന്റെ മോൻ കട്ടെടുത്തത്.. ?
ഇതുകൊണ്ട് നിനെക്കെന്താണ് ആവശ്യം..?
ഒരാളുമറിയാതെ എന്തിനാണ് ഇതെല്ലാം നിന്റെ അലമാരയിൽ ഭദ്രമായി പൂട്ടിവെച്ചത്..?”
പിന്നിൽ നിന്നും സ്നേഹയുടെ ശബ്ദം അവന്റെ ചെവിയിൽപ്രകമ്പനം കൊണ്ടു.
പക്ഷേ, അമ്മയുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഒരു കുസൃതിയും, കൊഞ്ചലുമാണെന്നവന് തോന്നി.
കാർത്തുവിന്റെ മുഖത്തും ചെറിയൊരു കുസൃതിച്ചിരിയാണ്.
ഇനി കീഴടങ്ങുക തന്നെ. വേറെവഴിയില്ല.ഇനി സെന്റിമെൻസിൽ പിടിച്ച്കയറാൻനോക്കാം.
അവൻകണ്ണിൽപണിപ്പെട്ട് വെള്ളം വരുത്തി.
ഡ്രൈവിംഗിനിടയിൽ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് പാളിനോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന കാർത്തു അത് കണ്ടുപിടിച്ചു.
“ അയ്യേ, അമ്മേ, നായര് കരയുന്നു.. “
കാർത്തു വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
സ്നേഹ ഏന്തിവലിഞ്ഞ് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“ എന്തിനാടാ കുട്ടാകരയുന്നേ.. ?
അതിന് ഞങ്ങളെന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ.?”
അവൾ സ്നേഹത്തോടെ അവന്റെ മുടിയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ഗംഗ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
ഇവരുടെ മനസിലെന്താണെന്ന് പിടികിട്ടുന്നില്ല. കൊല്ലാനാണോ.. വളർത്താനാണോ എന്നും മനസിലാകുന്നില്ല. എന്തായാലും ഒന്ന് പൊട്ടിക്കരയാം.. അതിൽ രണ്ടും വീഴും. കരഞ്ഞ്കൊണ്ട് മാപ്പ്പറയാം.. ഇനി ആവർത്തിക്കില്ലെന്ന് പറയാം…
പെട്ടെന്ന് തലതാഴ്തി ഗംഗ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.
അത് കേട്ട് സ്നേഹ പേടിച്ചുപോയി.
പക്ഷേ, കാർത്തൂന് മനസിലായി ഇത് കള്ളക്കരച്ചിലാണെന്ന്.
“ എന്തിനാടാകുട്ടാ നീയിങ്ങിനെ കരയുന്നേ.. ആദ്യം നീ കരച്ചില് നിർത്ത്.. എല്ലാം നമുക്ക് സാവധാനം സംസാരിക്കാം… കാർത്തൂ, നീ ഏതേലും ഹോട്ടലിലേക്ക് വിട്.. ഇനിയെല്ലാം എന്തേലും കഴിച്ചിട്ട്…”
സ്നേഹ പറഞ്ഞത് കേട്ട് കാർത്തുനല്ലൊരു ഹോട്ടൽ നോക്കി പതിയെ വണ്ടിവിട്ടു.
“ അമ്മേ.. അത്… ഞാൻ… എനിക്ക്.. “
ഗംഗയെന്തോ നുള്ളിപ്പെറുക്കി പറയാൻ തുടങ്ങിയതും കാർത്തൂന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു.
അവൾ ഫോണെടുത്ത് നോക്കി.
“ ഷീബടീച്ചറാണല്ലോ അമ്മേ…”
എന്നും പറഞ്ഞ് കാർത്തു ഫോണെടുത്തു.
“” എന്താടീ… ആ.. അമ്മയാണോ.. എന്താ അമ്മേ… ?’”
മുക്കിയും മൂളിയും എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ച് കാർത്തു ഫോൺവെച്ചു.
“അമ്മേ, ചെറിയൊരു പ്രശ്നമുണ്ട്… ഷീബക്ക് വീണ്ടും തലചുറ്റലുണ്ടായി ഇവിടെ നാഷണൽ ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റ് ചെയ്തെന്ന്.. എന്തോ പ്രശ്നമുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു. ചിലപ്പോഅബോർഷൻ ചെയ്യേണ്ടിവരുമെന്ന്… അവളുടെ അമ്മ മാത്രമേ കൂടെയുള്ളൂ.. അമ്മായമ്മക്ക് സുഖമില്ലാത്തത് കൊണ്ട് അവർക്ക് വരാൻ കഴിയില്ല. അവളുടെകെട്ട്യോനാണെങ്കിൽ കാസർകോടും.. ഇന്ന് രാത്രി എന്നോട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിൽക്കാൻ പറ്റുമോന്ന്.. എന്താമ്മേ ചെയ്യാ…?”
കടുത്ത നിരാശയോടെ കാർത്തു ചോദിച്ചു.
ഇന്ന് രാത്രി നടത്താൻ തീരുമാനിച്ച മദനോൽസവം നടക്കില്ലേ എന്നാണവളെ നിരാശയാക്കിയത്. സ്നേഹക്കും വിഷമമായി.
എന്നാൽ ഗംഗക്ക് സന്തോഷമാണ് ഉണ്ടായത്. കാർത്തൂന്റെ കുത്തിക്കുത്തിയുള്ള ചോദ്യത്തിന് തൽക്കാലം മറുപടി പറയേണ്ടല്ലോ.. നാളെയാവുമ്പോഴേക്കും ആലോചിക്കാനുള്ള സമയവുമുണ്ട്.അവളില്ലെങ്കിൽ അമ്മയൊന്നും ചോദിക്കില്ല. ഏതായാലും തൽക്കാലത്തേക്ക് സമാധാനമായി.
“എന്താ മോളേ ഇപ്പോ ചെയ്യാ…?
ഒരു സഹായം ചോദിച്ചിട്ട് വയ്യെന്ന് പറയാനും പറ്റില്ലല്ലോ… എന്തായാലും നീ തീരുമാനിക്ക്…”
“ ഏതായാലും ഞാൻ പോവാം അമ്മേ.. ഒരു ദിവസത്തെ കാര്യമല്ലേ… ഞാൻ ചെല്ലുമെന്ന് ഉറപ്പുള്ളത് കൊണ്ടാ അവളുടെ അമ്മയെന്നെ വിളിച്ചത്.. എന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിലിറക്കി നിങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കോ…”
പൂറ്റിലെകടിസഹിച്ചമർത്തി, കൂട്ടുകാരിക്ക് വേണ്ടി ഒരു ത്യാഗത്തിന് തയ്യാറായി കാർത്തു.
അപ്പോഴാണ് സ്നേഹക്ക് വേറൊരു കാര്യം കത്തിയത്. ഇന്ന് രാത്രി താനും ഗംഗയും മാത്രം വീട്ടിൽ..അങ്ങിനെ പലപ്പോഴും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടെങ്കിലും
അന്നെല്ലാം ഗംഗ തനിക്ക് മകൻ മാത്രമായിരുന്നു.ഇന്നതല്ല..ഇന്നവൻ തനിക്ക് മകൻ മാത്രമല്ല.. പിന്നെ.. പിന്നെ.. വേറെന്തോ..
കുത്തിയൊഴുകുന്ന പൂറ്റിൽ ജീൻസിന് പുറത്തൂടെ അവളൊന്ന് അമർത്തി ഞെക്കി.
“. ഞാനെന്താ മോളേ പറയാ…? നിന്റെ അടുത്ത കൂട്ടുകാരിയല്ലേ.. ഒരാവശ്യം വരുമ്പഴല്ലേ നമ്മൾ സഹായിക്കേണ്ടത്.. നീ ചെല്ല്.. രാവിലെ ഗംഗ വന്ന് നിന്നെ കൂട്ടിക്കൊണ്ട് വന്നോളും..”
പതഞ്ഞുയരുന്ന സന്തോഷം മറച്ച് വെച്ച് സ്നേഹ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“നിന്നെ വെറുതെ വിട്ടൂന്ന് കരുതണ്ട നായരേ… ഞാൻവീട്ടിലേക്ക് വരട്ടെ… നിനക്കുള്ള ശിക്ഷയെന്താണെന്ന്അപ്പോ കാണാം.. എല്ലാം ഒപ്പിച്ച് വെച്ചിട്ട് അവന്റെയൊരു ഇരിപ്പ് കണ്ടില്ലേ… പാന്റീസ് മോഷ്ടിക്കുന്ന കള്ളൻ… “
കാർത്തൂന്റെ പറച്ചിൽ കേട്ട് ഗംഗ ഒന്നും മിണ്ടാനാകാതെ തലയും താഴ്ത്തിയിരുന്നു.
“ നിനക്ക് വേറെ ഡ്രസൊന്നുമില്ലല്ലോ മോളേ… ഈ ജീൻസുമിട്ട് എങ്ങിനാ ആശുപത്രിയിൽ നിൽക്കുക..?”
“ അവളുടെ നൈറ്റിയെന്തെങ്കിലും അവിടെ ഉണ്ടാവുമമ്മേ… തൽക്കാലം അതിടാം… ഒറ്റ രാത്രിയിലെ കാര്യമല്ലേ.?”
നാഷണൽ ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ മുറ്റത്തേക്ക് കാറോടിച്ച് കയറ്റിക്കൊണ്ട് കാർത്തു പറഞ്ഞു.
പാർക്കിംഗിൽ വണ്ടിനിർത്തി മൂന്നാളും ഇറങ്ങി.
കാർത്തു, സ്നേഹയെ മാറ്റിനിർത്തി എന്തോ സ്വകാര്യം പറഞ്ഞു.
അമ്മയുടെ മുഖം തുടുക്കുന്നതും, പൂ പോലെ വിടരുന്നതും ഗംഗകണ്ടു.
അവനെ അടിമുടിയൊന്ന് നോക്കി കാർത്തു തിരിഞ്ഞ് നടക്കാനൊരുങ്ങി.
“ കാർത്തൂ, നിനക്ക് കഴിക്കാനെന്തെങ്കിലും വാങ്ങിത്തരണോ..?”
വളരെപതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ മുഖമുയർത്താതെ ഗംഗ ചോദിച്ചു.
അത്കേട്ട് കാർത്തു അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
“ അയ്യോ.. വേണ്ടായേ… എനിക്കിപ്പോ വിശപ്പില്ല… നീയൊര് കാര്യം ചെയ്യ്..അമ്മക്ക് നല്ല വിശപ്പുണ്ട്.. അമ്മക്ക് വയറ് നിറയെകൊടുക്ക്.. മതി എന്ന്പറയുന്നത് വരെ കൊടുക്ക്.. മതിയെന്ന് പറയും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല.. കുറേയായി അമ്മ വയറ് നിറയെ എന്തേലും കഴിച്ചിട്ട്..നല്ല വിശപ്പുണ്ടാവും..അല്ലേ അമ്മേ..?”
ഒരാക്കിയ ചിരിചിരിച്ച് കാർത്തു ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി.
ഗംഗവേഗം ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലേക്കിരുന്ന് വണ്ടി സ്റ്റാർട്ടാക്കി.
കാർത്തു കണ്ണിൽ നിന്ന് മറഞ്ഞതും, സ്നേഹ വന്ന് വണ്ടിയുടെ മുന്നിൽ കയറിയിരുന്നു.
“പോകാടാ കുട്ടാ…””
ഡോർ വലിച്ചടച്ച് സ്നേഹ പറഞ്ഞു.
ഗംഗ വണ്ടിയെടുത്തു. ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്നതും സ്നേഹക്ക് ദേഹമാസകലം ചോണനുറുമ്പുകൾ അരിക്കുന്നപോലെ ഇക്കിളിയുണ്ടായി.
കാർത്തു ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അവളെല്ലാം സംസാരിച്ച് ശരിയാക്കിയേനെ.
ഗംഗയിപ്പഴും പേടിച്ചിരിക്കുകയാണ്. അവന് ശിക്ഷയുണ്ടെന്നൊക്കെയല്ലേ കാർത്തു പറഞ്ഞത്. അവനെയൊന്ന് സമാധാനിപ്പിക്കാം.. അവന്റെ പേടിയൊന്ന് മാറട്ടെ..