മുഖിൽ 2

Mukhil Part 2 | Author : Jyotish

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]

ഒരു ഫ്ലാഷ് back ആയതു കൊണ്ട് തന്നെ ഇനി കുറച്ചു വേഗത്തിൽ പറഞ്ഞു പോകുന്നതാണ്..
അല്ലെങ്കിൽ present time സ്റ്റോറിയുടെ ഫ്ലോ നഷ്ടപ്പെടും …

ജാൻസിയുടെ യൂണിഫോമിന്റെ കക്ഷഭാഗം എല്ലാം നഞ്ഞു കുതിർന്നു ഇരിക്കുന്നു… അവൾ അങ്ങനെ… അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.. അവിടെയും ഇവിടെയും എല്ലാം സ്റ്റാൻലിയെ തപ്പി നടന്നു.. സ്റ്റാൻലിയെ കണ്ടാൽ അറിയാമെങ്കിലും അവന്റെ പേര് അവൾക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു….

പുതിയ കെട്ടിടത്തിനരികിലേക് അവൾ നടന്നു നീങ്ങി… അപ്പോൾ വിഷ്ണുവിനെയും ടീം നെയും അവൾ കണ്ടു…
വിഷ്ണു അവളെ കാണാത്ത പോലെ മുന്നിൽ കേറി നടന്നു പോയി….
അവരുടെ പ്രണയബന്ധം അവസാനിച്ചത് മുതൽ അവർ തമ്മിൽ സംസാരിക്കാതെ ആയി…

ജാൻസിയുടെ സ്വഭാവം മോശമാണെങ്കിലും ഭയങ്കര നല്ല കുട്ടി ചമഞ്ഞാണ്
ആളുകളോട് അവൾ പെരുമാറിയിരുന്നത്…

അനന്തുവിനും വിജിത്തിനും ഇപ്പോഴും അറിയില്ല വിഷ്ണുവും ജാൻസിയും break up അവനുള്ള കാരണം..
വിഷ്ണു അവരോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ല എന്നതാണ് സത്യം..

വിജിത്ത് :ഇതെന്നാടി യൂണിഫോമിൽ… (വിജിത്ത് ജാൻസിയുടെ ഉരുണ്ട മുല മുഴുപ്പിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു )
ജാൻസി :അത് പറ്റിപ്പോയി…അനന്തു നീ ഒക്കെ എപ്പോഴും പിടിച്ചു നിർത്തുന്ന ഒരു ചെക്കൻ ഉണ്ടല്ലോ…
അനന്തു :പിടിച്ചു നിർത്തുന്ന ചെക്കനോ… എന്തോന്നാ….
ജാൻസി :അല്ലടാ… ഒരുമാതിരി പൊട്ടന്മാരെ പോലെ ഒക്കെ സംസാരിക്കുന്ന ഒരുത്തൻ ഇല്ലേ സിവിലിൽ 1 ഇയർ പഠിക്കുന്നെ..
അനന്തു :മനസിലായില്ല…
ജാൻസി :എടാ കോപ്പേ.. ഒരു ബുജ്ജി ലുക്ക്‌ ഒക്കെ ഒള്ള ഒരുതൻ, ഇന്ന് യൂണിഫോമിൽ വന്നേ..
വിജിത്:എടാ മറ്റേ സ്റ്റാൻലി ആയിരിക്കും…
അനന്തു :അവൻ civil ആണോ…
വിജിത്ത് :ആ ബെസ്റ്റ്…
ജാൻസി :ആാാ അവൻ അല്ലെ…
വിജിത്ത് :എടി ഇന്ന് യൂണിഫോമിൽ വന്നത് നിങ്ങൾ രണ്ടു പേരും മാത്രം ആണ്…
അനന്തു :അല്ലാ എന്തിനാ അവനെ തിരക്കുന്നെ…
ജാൻസി :അത്…
ജാൻസി ചെറുതായി ഒന്ന് പതറി…
വിജിത്ത് :എന്തോ കള്ളത്തരം ഉണ്ടല്ലോ…
ജാൻസി :എന്ത് കള്ളത്തരം… അവനെ ജിനു സാർ തിരക്കുന്നു…
അവൾ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു…..
അനന്തു :അല്ല മെക്കാനിക്കലിൽ ഉള്ള ജിനു സർ എന്തിനാ സിവിലിൽ പഠിക്കുന്ന ആ കിഴങ്ങനെ വിളിക്കുന്നത്.
വിജിത്ത് :എന്തോ മിസ്റ്റേക്ക് ഉണ്ടല്ലോ…
ജാൻസി പാനിക് ആവാൻ തുടങ്ങി…

വിജിത്ത് :നീ കാര്യം പറ….

ഈ സമയം ജാൻസിക്ക് ഈഗോ ഹർട്ട് ആയി… തന്റെ കള്ളത്തരം മറ്റൊരാൾ കണ്ടു പിടിക്കരുതെന്ന് അവളുടെ മനസ്സ് അവളോട് പറഞ്ഞു…
ജാൻസി അൽപ്പം ദേഷ്യത്തോടെ…
ജാൻസി :”ഞാൻ അല്ല ജിനു സാർ ആണ് വിളിച്ചത് അയാളോട് പോയി ചോദിക്ക്… ”
വിജിത്ത്:അത് പിന്നെ…
അനന്തു :എടി ഞങ്ങൾ അവനെ കണ്ടില്ല.. രാവിലെ വിഷ്ണു അവനെ ഒതുക്കി എങ്ങോട്ടോ വിട്ട്… പിന്നെ കണ്ടിട്ടില്ല…
ജാൻസി :ആആ
ജാൻസി തിരികെ നടന്നു…

വിജിത്ത് ജാൻസിയുടെ നടത്തതിൽ പാന്റിനുള്ളിൽ കുലുങ്ങുന്ന ജാൻസിയുടെ ചന്തികളെ നോക്കി ചുണ്ട് കടിച്ചു…

വിജിത്ത് :അളിയാ… ഇവളെ ഒന്ന് കളിക്കാൻ കിട്ടുവായിരുന്നേൽ അവളുടെ കുണ്ടി അടിച്ചു പൊളിക്കായിരുന്നു… ആ അടിച്ചു ഇളക്കി ഉള്ള നടത്തം കണ്ടോ…. കുലുങ്ങുന്ന കുലുക്കം കണ്ടോ… എന്നാ കുണ്ടി ആടാ…
അനന്തു :പറഞ്ഞിട്ട് എന്ത് കാര്യം യോഗം ഇല്ലാമ്മിണിയെ ആ പായ അങ്ങ് മടക്കിയാളിൻ…

ജാൻസി തിരികെ ആ പഴയ കെട്ടിടത്തിലേക്കു കയറി.. അവിടെ ഒന്നും ആരും ഇല്ല.. കോളേജിൽ അവിടെ ഇവിടെ ആയി കറങ്ങി നടക്കുന്ന ഒരു കറുത്ത പൂച്ച മാത്രം ആ കെട്ടിടത്തിനുള്ളിൽ ചുറ്റികറങ്ങുന്നുണ്ട്….
അവൾ നടന്നു മെല്ലെ ഓരോ ക്ലാസും കേറി ഇറങ്ങി തപ്പി…
ജാൻസി :എന്നാലും ഈ ചെക്കൻ ഇതെവിടെ പോയി കാണും.. ആരോടെങ്കിലും പറഞ്ഞു കാണുമോ…
അവൾ അവളോട് തന്നെ ചോദിച്ചു….
സ്റ്റാൻലി… ജാൻസി നിന്നിരുന്ന വരാന്തയുടെ പിറകിലെ ക്ലാസ്സ്‌ റൂമിനുള്ളിൽ ബാഗും കെട്ടിപിടിച്ചു മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…..
ജാൻസി അവിടെനിന്നു പോകാൻ ആയി തിരിഞ്ഞു നടന്നതും…
സ്റ്റാൻലിയുടെ തലയിലേക്ക്…മുകളിൽ നിന്നു ആ കറുത്ത പൂച്ച ചാടി വീണതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു…
സ്റ്റാൻലി :ആആആ…
അവൻ പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടി ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി…
ശബ്ദം കേട്ട് ജാൻസി ആ ക്ലസ് റൂം ചവിട്ടി തുറന്ന് ഉള്ളിലെ കയറി.. അകത്തു ബാഗും ആയി നിൽക്കുന്ന സ്റ്റാൻലിയെ ആണ് ജാൻസി കണ്ടത്…
സ്റ്റാൻലി ആവട്ടെ… ആ ഇരുണ്ട ക്ലാസ്സ്‌ മുറിക്കുള്ളിൽ വിയർത്തു ഇരിക്കുയിരുന്നു…

ജാൻസിയുടെ വരവും നിൽപ്പും കണ്ട് സ്റ്റാൻലി ഭയന്നു അവന്റെ കണ്ണു തള്ളി ഇപ്പൊ പുറത്തു വരും എന്നാ ഗതിയിൽ ആയി….
ജാൻസി അവനെ നേരിയ ദേഷ്യത്തിൽ നെറ്റി ചുളിച്ചു തന്നെ നോക്കികൊണ്ട് നിന്നു…
ആ മുറി ഒരു മിനിറ്റ് നിശബ്ദമായി…
കോളേജിലെ പരിപാടികളുടെ പതിഞ്ഞ എക്കോ കേൾക്കാം എന്നത് മാറ്റിയാൽ ആ ക്ലാസ്സ്‌ മുറിക്കുള്ളിൽ ഒരു രീതിയിലുള്ള ഒച്ചയും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….
ആ പൂച്ച മുറിക്കുള്ളിൽ നിന്ന് കരഞ്ഞു…. “മ്യാവൂ”…..
അത്രേം നേരത്തെ നിശബ്ദതയെ തച്ചുടച്ച പൂച്ചയുടെ ഒച്ച സ്റ്റാൻലിയിൽ ഒരു ചെറു ഞെട്ടൽ ഉണ്ടാക്കി….

അത്രേം നേരം പ്രതിമയെ പോലെന്ന വണ്ണം stuck ആയി നിന്ന സ്റ്റാൻലിയുടെ ആ ഞെട്ടൽ കണ്ടു ജാൻസി ചിരിച്ചു….

ജാൻസി :എടാ നീ ഇത്ര പേടിച് തൂറി ആയിരുന്നോ….
ജാൻസിയുടെ ചിരി കണ്ടപ്പോൾ സ്റ്റാൻലി അൽപ്പം കൂൾ ആയി.. അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ വിടർന്നു ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായി…
ജാൻസി :എന്തായാലും നമ്മൾ പുറത്ത് ഇറങ്ങിയാൽ യൂണിഫോം ഇട്ടോണ്ട് വന്നത് കൊണ്ട് എല്ലാരും നമ്മളെ കളിയാക്കും…
സ്റ്റാൻലി :ആഹ് ശെരിയാ…
ജാൻസി :നീ ഇവിടെ ഇരിക്ക്…
ജാൻസിക്ക് വേറെ പല ഉദ്ദേശങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു… എന്തായാലും തന്റെ കള്ളത്തരം കണ്ടുപിടിച്ച സ്റ്റാൻലിയെ വെറുതേ വിടാൻ ജാൻസിക് ഉദ്ദേശം ഇല്ലായിരുന്നു…
എന്ത് ചെയ്തിട്ടായാലും അവനെ വശത്തക്കാൻ അവൾതീരുമാനിച്ചു..
എന്തെക്കെയോ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചാണ് സ്റ്റാൻലിയെ തേടി പിടിച്ചു അവന്റെ കൂടെ ഇപ്പോൾ അവൾ ഇരിക്കുന്നത്…
ജാൻസി അവനോടൊപ്പം അവിടെ കിടന്ന ഒരു ബെഞ്ചിൽ ഇരുപ്പുറപ്പിച്ചു…
ജാൻസി :നീ എന്താ മുന്നേ കണ്ടത്…
സ്റ്റാൻലി :എന്താ ചേച്ചി…
ജാൻസി ട..ടാ ഞാൻ കണ്ട് നീ ജനാലക്ക് അടുത്ത് നിൽക്കുന്നെ….
സ്റ്റാൻലി :ചേച്ചി സോറി ഞാൻ അവിടെ അറിയാതെ വന്നു പെട്ടു പോയതാണ്… ഞാൻ സത്യം ആയിട്ടും ആരോടും പറയില്ല…
ജാൻസി :അതെങ്ങനെ ഞാൻ ഉറപ്പിക്കും….
സ്റ്റാൻലി :ഞാൻ ഈ കോളേജിൽ നിന്ന് പൊക്കോളാം…
ജാൻസി :കോളേജ് വിട്ടു ഒന്നും പോവണ്ട….അല്ലാതെ തന്നെ നിന്നെ നിലക്ക് നിർത്താൻ പറ്റുമോ എന്ന് ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കട്ടെ… എണ്ണിക്കടാ….
സ്റ്റാൻലി :എഹ്.. എന്തിനാ ചേച്ചി…
ജാൻസി :ഡാ… എണ്ണിക്കടാ അങ്ങോട്ട്…
സ്റ്റാൻലി എഴുന്നേറ്റു…
ജാൻസിയും ഒപ്പം എഴുന്നേറ്റു…
ജാൻസി :എനിക്ക് ഒരു ഉമ്മ താ….
സ്റ്റാൻലി :എന്താ…
സ്റ്റാൻലിക്ക് ആകെ കൺഫ്യൂഷൻ ആയി
ജാൻസി :നീ എന്താ പൊട്ടൻ ആണോ എന്റെ കവിളത്തു ഒരു ഉമ്മ താടാ…
സ്റ്റാൻലി :വേണ്ട ചേച്ചി…
ജാൻസി :ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കനെ നിനക്ക് ഇപ്പോൾ പറ്റു… ഉമ്മ വെക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ ഉമ്മ വെച്ചാൽ മതി….
സ്റ്റാൻലിക് അൽപ്പം മടി ഉണ്ടെങ്കിലും അവനു ജാൻസിയുടെ തുടുത്ത കവിളത്തു ഉമ്മ വെക്കണം എന്ന് ഉള്ളിൽന്റെ ഉള്ളിൽ എവിടെയോ ഒരു ആഗ്രഹം ഉണ്ട്…..
ജാൻസി :ഉമ്മ താടാ…
സ്റ്റാൻലി കണ്ണുകൾ അടച്ചു അവന്റെ മുഖം ജാൻസിയുടെ ഇടത്തെ കവിളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു….സ്റ്റാൻലിയുടെ മുക്കിലെ ചൂട് ശ്വാസ കാറ്റു ജാൻസിയുടെ മുഖ കവിളിനെ സ്പർശിച്ചു…
അവൻ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് പതിയെ ജാൻസിയുടെ കവിളിൽ ചുംബിച്ചു….
Ummahh……
ജാൻസി :ഒന്നും കൂടെ…
സ്റ്റാൻലി മടിക്കാതെ ഒന്നും കൂടെ ഒരു ഉമ്മ കൂടെ ആ കവിളിൽ കാച്ചി…
ജാൻസി :ഇനി എന്റെ കഴുത്തിൽ ഉമ്മ വെച്ചേ….
ഇതു കേട്ടപ്പോൾ സ്റ്റാൻലിയുടെ ചുരുങ്ങി കിടന്ന കുട്ടൻ പതിയെ അനങ്ങി…
അവൻ ഇത്തവണ തെല്ലും മടിക്കാതെ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ജാൻസിയുടെ കഴുത്തിൽ സ്പർശിപ്പിച്ചു ഉമ്മ…
ജാൻസി അവളുടെ കഴുത്തു അവനു വേണ്ടി കാഴ്ചവെക്കും പോലെ നിന്നു കൊടുത്തു തല മുകളിലേക്ക് നോക്കി…..
ജാൻസി: ഒന്നും കൂടെ…ആഹ്ഹ്..
അവളുടെ നിശ്വാസം ആ നിശബ്ദമായ മുറിയിലെ ചുവരുകൾ കേട്ടു…