“നീ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല…”
“എന്റെ മോളെ.. ഞാൻ ഇന്ന് വന്നല്ലേയുള്ളു… ജോലിപോലും തുടങ്ങിയിട്ടില്ല.. അതിനിടയിൽ വലിയ സ്വപ്‌നങ്ങൾ വേണ്ട സാബി… ” പകുതി കാര്യവും പകുതി തമാശയുമായി ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ ലീവ് കഴിഞ്ഞ് വന്നിട്ട് വർഷം ഒന്നാകുന്നു… ആവശ്യത്തിലധികം പണം ഉണ്ടാക്കുന്നു. മനസ്സിന് ഇഷ്ടപ്പെട്ടവർ വന്നാൽ ഒന്ന് സഹകരിക്കും.. ചിലപ്പോൾ സുഖവും പണവും… ചിലപ്പോൾ പണം മാത്രം… മറ്റുചിലപ്പോൾ സുഖം മാത്രം…” സാബി സിദ്ധാന്തം വിളമ്പി.
“എനിക്ക് ഉള്ള സുഖമൊക്കെ മതിയേ…” ഞാൻ നയം വ്യക്തമാക്കി.
“കുറച്ച് കഴിയട്ടെ… കാര്യങ്ങൾ നിനക്ക് മനസ്സിലാകും….”
പിറ്റേന്ന്, എട്ടുമണിക്ക് ഞാനും സാബിയും ജോലിക്ക് ഇറങ്ങി. അഞ്ച് മിനിറ്റ് നടക്കാനുള്ള ദൂരം മാത്രം. നാലാം നിലയിലെ വലിയ ഫ്ലാറ്റിൽ ലിഫ്റ്റിലൂടെ ഞങ്ങൾ എത്തി. കുഴമ്പിന്റെ മണം നിറഞ്ഞ വലുപ്പം കുറഞ്ഞ മുറികൾ. ഓഫീസിൽ ഒരു സ്ത്രീ (അവർ ഫിലിപ്പിനോ ആണെന്ന് പിന്നീട് അറിഞ്ഞു). “പത്താക്ക” ലഭ്യമാക്കാനുള്ള പേപ്പർ വർക്കുകൾ തീർത്ത്, ഉച്ചയോടെ ജോലി ആരംഭിച്ചു. സാബി തന്നെ ഒരു മുറിയിലേക്ക് ആനയിച്ചു.
“നാട്ടിലെ രീതിയിൽ വിശാലമായിട്ടൊന്നും തിരുമ്മേണ്ട. പൗഡർ, ബേബി ഓയിൽ ഇതിലേതെങ്കിലും ഒന്ന് കുറച്ച് എടുത്ത് ഒന്ന് തടവുക. പിന്നെ അവർ പറയുന്നത് ചെയ്യുക… അരമണിക്കൂർ തീർന്നുകിട്ടും…” വിദഗ്ധയേപോലെ അവൾ ഉപദേശിച്ചു.
“പിന്നെയ്…., വരുന്നവരിൽ മല്ലൂസ്സും കാണും… വീട്… കൂട്… നമ്പർ… ഇതൊന്നും ആർക്കും കൊടുക്കരുത്, ഒരിക്കലും…” അതിൽ ഒരു താക്കീത് നിഴലിച്ചു.
“അതിന് എനിക്ക് ഫോൺ ഇല്ലല്ലോ…”
“ഉള്ളപ്പോൾ കൊടുക്കരുത്.. അത് നിന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തും…”
“ശരി…”
ഞാൻ നെഞ്ചിടിപ്പോടെ മുറിയിൽ കയറി. അകത്തുള്ള ആളെ കണ്ടപ്പോൾ ഇന്ത്യൻ ആണെന്ന് തോന്നി. സാബി നിർദ്ദേശിച്ചതുപോലെ, കതക് കുറ്റിയിട്ടിട്ട് ഒരു ടർക്കി എടുത്ത് കൊടുത്തു. കക്ഷി അത് വാങ്ങി, പ്ലാസ്റ്റിക് പൊതിഞ്ഞ കട്ടിലിൽ വച്ച്, ഒന്നും പറയാതെ വിവസ്ത്രനായി. യന്ത്രം കണക്കെ ഞാൻ അത് നോക്കിനിന്നു. ഒരു പരപുരുഷൻ പുർണ്ണനഗ്നനായി തന്റെ മുൻപിൽ. അയാൾക്കില്ലാത്ത നാണം എന്നിൽ പടർന്നു. ഇങ്ങിനെയാണോ ഇനിയുള്ള ജോലി?
അയാൾ കട്ടിലിൽ കണ്ണടച്ച് കമഴ്ന്നു.
താൻ ജോലി ചെയ്ത ആയുർവേദ ആശുപത്രിയിൽ ഇത്തരം രീതികൾ അല്ല. ആരും വിവസ്ത്രരായി നിൽക്കാറുമില്ല. സമ്മതിക്കാറുമില്ല. ഇതിപ്പോൾ പുതിയ ജോലി.. പുതിയ ഇടം. എന്തെങ്കിലും ആവട്ടെ എന്ന് മനസ്സിൽ കരുതി ബേബി ഓയിൽ എടുത്ത് കമിഴ്ന്നു കിടക്കുന്നവന്റെ കഴുത്ത് മുതൽ പാദം വരെ ഒഴിച്ച് മെല്ലെ തിരുമ്മാൻ തുടങ്ങി. ചിലയിടങ്ങളിൽ അമർത്തിയും ചിലയിടത്ത് മൃദുവായും എന്റെ മാന്ത്രീക വിരലുകൾ ഓടിനടന്നു. തുടർന്ന് ഇരു ചെവികളിലും പാദത്തിനടിയിലും തിരുമ്മിയപ്പോൾ കക്ഷി കണ്ണ് തുറന്ന് എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ഞാനും ചിരിച്ചു. പിന്നെ, കക്ഷി മലർന്ന് കിടന്നതും ഞാൻ ഞെട്ടി!! വായുവിൽ വെട്ടിയാടി അയാളുടെ നീണ്ട സാധനം! മേലിഞ്ഞ, നീളം കൂടിയ, കറുകറുത്ത സാമാനത്തിൽ ഞാൻ അധികം ശ്രദ്ധ കൊടുക്കാതെ ആളുടെ ദേഹത്ത് ഓയിൽ ഒഴിച്ച് മസ്സാജ് തുടർന്നു. അയാളുടെ മുൻവശത്ത് പൊന്തിനിൽക്കുന്ന സാധനത്തിൽ സ്പർശിക്കാതെ എന്റെ ജോലി എളുപ്പത്തിൽ തീർക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. പെട്ടെന്ന്, അയാൾ എന്റെ കൈപിടിച്ച്, വെട്ടിയാടുന്ന സാധനത്തിൽ പിടിപ്പിച്ചു. ഞാൻ കുതറിയെങ്കിലും, അയാൾ സമ്മതിച്ചില്ല. അയാള് വീണ്ടും എന്റെ കൈ പിടിച്ച് അയാളുടെ സാധനത്തിൽ പിടിപ്പിച്ചു.
“പ്ലീസ്… ഇസ്‌ക്കെ ലിയെ മേം ഇതർ ആയാ…”
അയാൾ പറഞ്ഞതിന്റെ അർഥം എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല എങ്കിലും ഭാവം എന്തെന്ന് മനസ്സിലായി. ആൾക്ക് കളഞ്ഞുകൊടുക്കണം. അത്രയേയുളളു. എതിർത്താൽ അത് വിഷയമാകാം. ആദ്യദിനമല്ലേ. ഒരു സീൻ വേണ്ട. മനസ്സ് കലുഷിതമാകുന്നു. അവസാനം ഞാൻ അതിൽ പിടിച്ചു.
“ധോട ഓയിൽ ഡാൽക്കേ മാർ….”
ഓയിൽ എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ അൽപ്പം ഓയിൽ അതിൽ ഒഴിച്ച് മെല്ലെ അടിച്ചു ഇടതുകൈകൊണ്ടും, വലതുകൈകൊണ്ടും പിന്നെ, ഇരു കൈകളും ചേർത്ത് പിടിച്ചും മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ സാമാന്യം വേഗത്തിൽ അടിച്ചു കൊടുത്തു. സുഖം മൂത്തപ്പോൾ ആകണം കക്ഷി എന്റെ ചന്തിയിൽ പിടിച്ചു… ഞാൻ ഒരു തട്ട് കൊടുത്തു… എങ്കിലും അടി നിർത്തിയില്ല. വൈകാതെ ഒരു പൂക്കുറ്റി വായുവിൽ ഉയർന്നു… ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു വന്നു.. അന്യപുരുഷന്റെ ശുക്ലദർശനം ആദ്യം. ടിഷ്യു എടുത്ത് അയാളുടെ ദേഹമെല്ലാം തുടച്ച് വൃത്തിയാക്കി, കൈ കഴുകി വന്നപ്പോൾ ആൾ ഡ്രസ്സ് ധരിച്ച് കുട്ടപ്പനായി നിൽക്കുന്നു. എന്നിട്ട്, ഞാൻ നാളിതുവരെ കാണാത്ത ഒരു നോട്ട് എടുത്ത് എനിക്ക് നീട്ടി. ഞാൻവേണ്ടെന്ന് ആംഗ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു. പക്ഷെ, അയാൾ ആ നോട്ട് എന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിപ്പിച്ച് ഒന്നും പറയാതെ ഇറങ്ങിപ്പോയി.
ആദ്യ ദിവസത്തെ ജോലി കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ സമയം രാത്രി 11 കഴിഞ്ഞു. സാബി രണ്ട് പാർസൽ വാങ്ങിയതുകൊണ്ട് അത്താഴം കുശാൽ. കുളികഴിഞ്ഞ് വസ്ത്രം മാറി ഞങ്ങൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഇരുന്നു.
“ആദ്യ ദിവസം ആറ് കസ്റ്റമേഴ്സ്… ആറും ഹാപ്പി… കൈ നിറയെ കാശ്.. എന്ത് തോന്നീ???” സാബി വക കമന്റ്.
“സത്യം പറയാല്ലോ… ഈ പണി അധികം ഞാൻ തുടരില്ല….”
“അതെന്തേ…. തിരുമ്മൽ നമ്മുടെ ജോലിയല്ലേ… പിന്നെ, ഒരു ഹാപ്പി എൻഡിങ്… അത്രയല്ലേയുള്ളൂ…”
“എന്തോ.. എനിക്ക് ഉൾക്കൊള്ളാൻ ഒരു മടി…”
“എന്റെ മല്ലി… നീ തിരുമ്മൽ അവസാനിപ്പിക്കുന്ന നേരം, ഹാപ്പി എൻഡിങ്ങിൽ, കണ്ണടച്ച് ഹബ്ബിയുടെ സാധനമാണ് കൈയ്യിൽ എന്ന് കരുതി സഹകരിക്കുക… ” അവൾ ഒരു കണ്ണടച്ച് പറഞ്ഞു.
“ഇന്ന് വന്നവരിൽ ഒരുത്തൻ എന്റെ പിന്നിൽ തപ്പി.. വേറൊരാൾ മുന്നിലും…”
“അവർ ഒന്ന് തൊട്ടെന്ന് കരുതി എന്ത് സംഭവിക്കാൻ… ഏറിയാൽ ഒരു തടവൽ.. അല്ലെങ്കിൽ വിരൽ പ്രയോഗം .. ഞാൻ അത്രയേ കരുതു….”
“എനിക്കിതൊന്നും ശീലമില്ല.. ശീലമാക്കാനും താല്പര്യം ഇല്ല…” എന്റെ നീരസം ഞാൻ അറിയിച്ചു.
“ഞാനും വന്ന നാളുകളിൽ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആയിരുന്നു. പിന്നെ, വീട്ടിലെ സ്ഥിതി, നമ്മുടെ ഒറ്റപ്പെടൽ, എല്ലാത്തിനും ഉപരി നമ്മുടെ ബിയോളജികൾ ആവശ്യകത.. എല്ലാം ഓർത്തപ്പോൾ….” അവൾ ഒരിറക്ക് വെള്ളം കുടിച്ചു.
“നാട്ടിൽ നിന്നും തിരിക്കുമ്പോൾ സത്യത്തിൽ ഒരു ആയുർവ്വേദ ആശുപത്രിയിലെ ജോലിയായിരുന്നു എന്റെ മനസ്സിൽ… ഇതിപ്പോൾ… എന്തായാലും വന്നില്ലേ… ഒരുവർഷം പിടിച്ച് നിൽക്കാം..”
ആ വിഷയം അതോടെ അവസാനിച്ചു. ദിവസങ്ങൾ ആഴ്ചകൾക്കും മാസങ്ങൾക്കും വഴിമാറി. അതിനിടയിൽ സെന്ററിൽ വന്നുപോയവർ നിരവധി. അതിൽ നല്ല മനസ്സും മോശം മനസ്സും ഉള്ളവർ ഉണ്ടായിരുന്നു. ചിലർക്ക് മസ്സാജ് വേണ്ട, തുടയ്ക്ക് വെച്ച് കളഞ്ഞാൽ മതി. ചിലർക്ക് “പിന്നിൽ മാത്രം” മതി, പൈസ എത്രയാ എന്ന് വെച്ചാൽ തരാം… ഇങ്ങനെ നിരവധി ആവശ്യങ്ങളുമായി ഒരുപാട്പേർ വന്നിരുന്നു. പക്ഷെ, ഒരെണ്ണത്തിനും തന്റെ മുന്നും പിന്നും തുറന്ന് കൊടുത്തില്ല. കൂട്ടത്തിൽ പറയട്ടെ, പിടിച്ചുനിൽക്കാൻ ആവശ്യമായ ഹിന്ദിയും അറബിയും ഇതിനകം സ്വയത്തമാക്കുകയും ചെയ്തു.