അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ സുമിത്രയും ഒന്ന് പേടിച്ചു.. ചുവന്ന് തുടുത്ത അനിതയുടെ മുഖം രക്തമയമില്ലാതെ വിളറി വെളുത്തിരിക്കുന്നു. പേടി കിട്ടിയത് പോലെ കണ്ണൊക്കെ പുറത്തേക്ക് തള്ളി, ശക്തമായി കിതക്കുകയാണ്.
സുമി അവളുടെ തോളിൽകൈ വെച്ചു.
“ അനീ.. നീ സമാധാനപ്പെട്.. ഒക്കെ നമുക്ക് ശരിയാക്കാടീ…”
പെട്ടെന്ന് അനിത, സുമിത്രയുടെ ദേഹത്തേക്ക് വീണ് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. സുമിത്ര ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളുടെ പുറം തടവി ആശ്വസിപ്പിച്ചു.. കുറേ നേരം കരഞ്ഞ് അനിത മുഖമുയർത്തി. കരഞ്ഞ് ചുവന്ന കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് സുമിത്രയെ നോക്കി.
“” എന്റെ സുമീ… ഞാനെന്തിനാടീ ഇനി ജീവിച്ചിരിക്കുന്നേ… എനിക്കിനി ചത്താ മതി… ഞാനെങ്ങിനെ ഇനി അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കും… അവനെന്റെ മകനല്ലേടീ… അവൻ കേൾക്കാൻ പറ്റുന്ന കാര്യങ്ങളാണോ നമ്മൾ തമ്മിൽ പറഞ്ഞത്… ? ഈശ്വരാ… എന്റെ ഹരിക്കുട്ടൻ… അവൻ അമ്മയെ കുറിച്ച് എന്താവും കരുതിയിട്ടുണ്ടാവുക… ? സുമീ.. എന്താടീ ഞാനിനി ചെയ്യുക.. എന്റെ ഹരിക്കുട്ടൻ… എന്നെ…”
അനിത വീണ്ടും ഉച്ചത്തിൽ നിലവിളിച്ചു.സുമിത്ര പേടിയോടെ ഏട്ടനെ നോക്കി. അയാൾ ഇപ്പഴും ഉറക്കമാണെന്നറിഞ്ഞ അവൾക്ക് സമാധാനമായി. പക്ഷേ ഇവളുടെ ഈ കരച്ചിൽ പുറത്തേക്ക് കേൾക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്.
“ എടീ… ഒന്ന് നിർത്തെടീ… നിന്റെ മകന് ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല… എങ്ങിനെയാണ് ഞാൻ അമ്മയെ സഹായിക്കേണ്ടത് എന്നാണ് അവൻ എന്നോട് ചോദിച്ചത്…”
അനിതയുടെ കരച്ചിൽ ഒറ്റയടിക്ക് നിന്നു. കണ്ണുരുട്ടിക്കൊണ്ടവൾ സുമിത്രയെ നോക്കി.
“ എന്താടീ നീ പറഞ്ഞത്… ?അവന് പ്രശ്നമില്ലെന്നോ… ?അവനെന്നെ സഹായിക്കാമെന്നോ… ?””
“അതേടീ… അവന് യാതൊരു പ്രശ്നവുമില്ല… അവൻ രാത്രി വീട്ടിൽ വന്നിരുന്നു… എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ സംസാരിച്ചു… നിന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയൊക്കെ ഞാനവനോട് പറഞ്ഞു… അവൻ പറഞ്ഞതെന്താണെന്നോ… ?ആന്റി ഒരു കാളക്കൂറ്റനേയും അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് അയക്കരുതെന്ന്.. അമ്മയെ സഹായിക്കാൻ അവനുണ്ടെന്ന്… മാത്രമല്ല, ചെറിയൊരു സഹായം ഇന്നലെത്തന്നെ അവൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്… നീയൊന്ന് ഓർത്തു നോക്ക്… “”
അനിതക്ക് ദേഹമാസകലം വിറച്ചു പോയി. അവൻ തന്നെ സഹായിക്കാമെന്നോ… ? ഇന്നലെത്തന്നെ അവൻ തന്നെ സഹായിച്ചെന്നോ…?എങ്ങനെ… ?
“ എടി പൊട്ടീ… ഇന്നലെ നിനക്കവൻ എത്ര പാന്റീസ് കൊണ്ടു വന്നു.. ആറെണ്ണം, അല്ലേ… അവനറിയാം അമ്മയുടെ പൂറ് നിർത്താതെ ഒലിക്കുകയാണെന്ന്..നിനക്ക് ഇടക്ക് മാറാനാടീ അവൻ അത്രയും പാന്റീസ് കൊണ്ടുവന്നത്… അതൊരു സഹായമല്ലേ… ?”
കുസൃതിച്ചിരിയോടെ സുമിത്ര ചോദിച്ചു. അത് കേട്ട് അനിത പുളഞ്ഞ് പോയി. താനപ്പത്തന്നെ ചിന്തിച്ചതാണ്, എന്തിനാണവൻ ഇത്രയും പാന്റീസ് എടുത്തോണ്ട് പോന്നതെന്ന്.. അപ്പോ അവൻ തന്നെ സഹായിച്ചതാണോ… ?നനഞ്ഞ പാന്റീസുമിട്ട് അമ്മനടക്കണ്ടാന്ന് കരുതി.
എന്റീശ്വരാ… അവനെല്ലാം അറിഞ്ഞോണ്ടല്ലോ അത് കൊണ്ടുവന്നത്.. ഇതിപരം ഒരു മകന്റെ മുന്നിൽ നാണം കെടാൻ ഇനിയെന്തുണ്ട്.
പക്ഷേ സുമിത്രക്കൊരു പ്രശ്നവും ഉള്ളതായി അനിതക്ക് തോന്നിയില്ല. അവളവന്റെ അമ്മായിയല്ലേ.. അവൾക്കും നാണക്കേടുണ്ടാവില്ലേ.. അങ്ങിനെയൊന്നും തോന്നുന്നില്ല.
“ സുമീ… ഞാനിനി എന്താടീ ചെയ്യേണ്ടത്.. നിനക്കിതറിഞ്ഞിട്ടും ഒന്നും തോന്നുന്നില്ലേ… നമ്മളെങ്ങിനെയാടീ അവന്റെ മുഖത്തേക്കിനി നോക്കുക… നീ എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് പറയെടീ…”
“ എനിക്കെന്ത് തോന്നാൻ… ? എനിക്കവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല… അവൻ അറിഞ്ഞത് നന്നായെന്നേ ഞാൻ കരുതൂ..”
സുമി അടുത്ത പദ്ധതിക്ക് തുടക്കം കുറിച്ചു.
‘’ എന്റെ സുമീ… നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്… ?അവനറിഞ്ഞത് നന്നായെന്നോ… ? എനിക്കിവിടെ കയ്യും, കാലും വിറച്ചിട്ട് ഇരിക്കാൻ വയ്യ… “
“” അതേടീ… അവനിതെല്ലാം അറിഞ്ഞത് നന്നായി… അനീ… നമ്മളേ തായാലും വീട്ടിലെത്തിയാൽ ഒരു കാര്യം തീരുമാനിച്ചിട്ടില്ലേ… അതിനിവേണ്ട എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്…”
“ വേണ്ട സുമീ… വേണ്ട… എനിക്കിനി ഒന്നും വേണ്ട..എനിക്കെന്റെ മോനെയൊന്ന് കണ്ടാ മതി.. അവന്റെ കാല് പിടിച്ച് എനിക്ക് മാപ്പ് പറയണം… എന്റെ ഹരിക്കുട്ടൻ എന്താണാവോ എന്നെപ്പറ്റി വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ടാവുക… ?”
അത് കേട്ട് സുമിത്രയൊന്ന് ചിരിച്ചു.
“” അവൻ നിന്നെപ്പറ്റി വിചാരിച്ചത് കേട്ടാൽ നീയവന്റെ കാലാവില്ല പിടിക്കുക.. മറ്റു പലതുമായിരിക്കും..””
അമർത്തിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സുമി പറഞ്ഞു.
“ സുമീ… ഞാൻ വന്നപ്പോ തൊട്ട്‌ നിന്നെശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്… നിനക്കിതൊന്നും ഒരു പ്രശ്നമായി തോന്നുന്നേയില്ല… ഹരിക്കുട്ടൻ ഇവിടെ നിന്നപ്പോഴും നിങ്ങൾ നല്ല കളിയും, ചിരിയുമായിരുന്നു… അമ്മയല്ലെങ്കിലും നീയവന്റെ അച്ചന്റെ പെങ്ങളല്ലേ… എന്റെ സ്ഥാനം തന്നെയല്ലേ നിനക്കും… എന്നിട്ടും നിനക്കൊരു കൂസലുമില്ലല്ലോ…”
അത് കേട്ട് സുമി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
“ ആയിരുന്നെടീ… ഇന്നലെ വരെ അമ്മയുടെ സ്ഥാനം തന്നെയായിരുന്നു… പക്ഷേ ഇന്നലത്തോടെ അത് മാറി.. നിനക്കറിയോ അനീ… ഇന്നലെ രാത്രി ഹരിക്കുട്ടൻ എന്റെ വീട്ടിലായിരുന്നു… രാവിലെഒരുമിച്ചാ ഞങ്ങൾ പോന്നത്… “
സുമി ആ പറഞ്ഞത് അനിതക്ക് വിശ്വാസമായില്ല.
“” അതെങ്ങനെയാടീ… ആ വരാന്തയിലെ ബെഞ്ചിൽ കിടന്നവൻ നിന്റെ വീട്ടിലെത്തുന്നേ… വെറുതേ എന്തെങ്കിലും പറയാതെ സുമീ…”
“” അവൻ അവിടെ കിടന്നുറങ്ങുന്നത് നീ കണ്ടോ… ”
സുമിത്ര തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
“” കണ്ടില്ല… അവനത് പറഞ്ഞാണല്ലോ പുറത്തേക്ക് പോയത്… രാവിലെ ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ എഴുന്നേറ്റ് പോയിരുന്നു… “
“” എഴുന്നേറ്റ് പോകാൻ അവനവിടെ കിടന്നിട്ട് വേണ്ടേ അനീ.. ഇന്നലെ രാത്രി പത്ത് മണി മുതൽ ഇന്ന് രാവിലെ വരെ ഹരിക്കുട്ടൻ എന്റെ വീട്ടിലായിരുന്നു… “
“ എന്തിന്…? എന്തിനാണവൻ അങ്ങോട്ട് വന്നത്… ?””
അനിത സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“” അനീ… ഇന്നലെ രാവിലെയാണവൻ എല്ലാം കേട്ടത്… അതിന് ശേഷം അവനനുഭവിച്ച വിഷമം.. ഇതാരോടെങ്കിലും ഒന്ന് പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ പറ്റില്ല എന്ന അവസ്ഥ വന്നു.. നിന്നോട് പറയാൻ പറ്റോ..? പുറത്താരോടെങ്കിലും പറയാൻ പറ്റോ..?
അവസാനം അവൻ കണ്ടത് എന്നെയാണ്..എന്നോടവൻ എല്ലാം പറഞ്ഞു… കൂടുതലും ചീത്തയാണ് പറഞ്ഞത്..എന്റമ്മ പാവമാണ്…എന്റമ്മയെ വഴി തെറ്റിക്കരുത്… ആന്റി എങ്ങിനെ വേണേലും നടന്നോ… അമ്മയെ ഇതിലൊന്നും കൊണ്ട് പോയി ചാടിക്കരുത്.. കാളക്കൂറ്റൻമാരെ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പറഞ്ഞയക്കരുത്…എന്നെല്ലാം.. ‘“
അത് കേട്ട് അനിതക്ക് വീണ്ടും കരച്ചിൽ വന്നു.
“” അവന്റെ വർത്തമാനം എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടില്ല… ഞാൻ തിരിച്ചും പറഞ്ഞു… നിന്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞു… ചേട്ടനിൽ നിന്നും നിനക്ക് ഒരു സുഖവും ഇത് വരെ കിട്ടിയിട്ടില്ല… ചേട്ടന്റെ അത് വളരെ ചെറുതാണ്… നിനക്ക്ഒരിക്കലെങ്കിലും ആ സുഖമൊന്നറിയണം..എന്നൊക്കെ ഞാനും പറഞ്ഞു.. കാളക്കൂറ്റൻമാരെ പറഞ്ഞയക്കണ്ടങ്കിൽ നീ പോയി അമ്മയെ സഹായിച്ച് കൊടുക്കെടാ എന്നും പറഞ്ഞു…”