ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഇരിക്കുമ്പോൾ എന്റെ നോട്ടവും ശ്രദ്ധയുമെല്ലാം മാമിയിലേക്ക് തന്നെ ആയിരുന്നു.
ഇടയ്ക്കു മാമി എന്നെ നോക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ചുണ്ടിൽ ച പുഞ്ചിരി വരുത്തികൊണ്ട് മാമിയെ നോക്കും.
മാമി കണ്ണുകൊണ്ടു എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കി കൊണ്ട് വീണ്ടും ഫുഡ്‌ കഴിക്കും. ഇങ്ങിനെ അഞ്ചാറ് തവണ ആയപ്പോൾ മാമി പിന്നെ എന്നെ നോക്കാതെ ആയി..
ഭക്ഷണം കഴിച്ചെണീറ്റു ഞാൻ പോകുമ്പോയും മാമിയെ സ്കാൻ ചെയ്തോണ്ട് ആണ് പോയത്..
അത് മാമി കാണുകയും ചെയ്തു.
ഞാൻ നേരെ പോയി റൂമിൽകയറി ബെഡിലേക്ക് ചാഞ്ഞു കൊണ്ട് ഫോണെടുത്തു ഓരോന്നും നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു.
വാട്സപ്പിൽ മെസ്സേജ് വരുന്നത് കണ്ടു തുറന്നു നോക്കി..
മാമിയുടെ മെസ്സേജ് ആയിരുന്നു.
മാമി – എന്താടാ നിന്റെ കണ്ണിനു ഓരോയിവും ഇല്ലേ.
മനുഷ്യനെ ഫുഡ്‌ കഴിക്കാനും സമ്മതിക്കില്ലേ നീ. എന്നൊക്കെ യുള്ള മെസേജ് കണ്ടു ഞാൻ റിപ്ലേ അയച്ചു.
ഞാൻ – കാണാൻ കൊള്ളാവുന്നത് കാണുമ്പോൾ പിന്നെങ്ങിനെ മാമി കണ്ണിനു ഒഴിവു കൊടുക്കുക.
മാമി – നീ ആദ്യമായിട്ടൊന്നും അല്ലല്ലോ എന്നെ കാണുന്നെ.
ഞാൻ – ആദ്യമായിട്ടല്ല എങ്കിലും ഇപ്പൊ കാണുമ്പോൾ എന്തോ കണ്ണിനു നല്ല കുളിർമ പോലെ മാമി.
മാമി – എല്ലാവരും ഉണ്ടായിപ്പോയി അല്ലേൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു തന്നേനെ അവിടെ വെച്ച് തന്നെ.
ഞാൻ – ഇപ്പൊ പറഞ്ഞോ. ഇപ്പോഴകുമ്പോൾ നമ്മൾ രണ്ടുപേരും മാത്രമല്ലെ കേൾക്കു.
മാമി – നീയെന്താ പറഞ്ഞെ അപ്പം ആണ് കഴിക്കാൻ ഇഷ്ടമെന്നോ.
ഞാൻ – അപ്പൊ അത് ഓർമയുണ്ടല്ലോ.
മാമി – ഇല്ലാതിരിക്കാൻ ഞാൻ പൊട്ടിയൊന്നും അല്ലല്ലോ.
നീ പറഞ്ഞപ്പോ എനിക്ക് പ്രതികരിക്കാൻ കഴിയാതെ പോയി.
ഞാൻ – ഇപ്പൊ പ്രതികരിച്ച പോരെ.
മാമി – വേണ്ടാത്തത് നിന്റെ നാവിൽ നിന്നും വരികയുള്ളു അല്ലേ.
ഞാൻ – അപ്പം എന്നത് വേണ്ടാത്തത് ആണോ മാമി.
മാമി – നീ ഉദ്ദേശിച്ച അപ്പം അതല്ലല്ലോ.
ഞാൻ – വേറെ ഏതു അപ്പത്തിന്റെ കാര്യമാ മാമി പറയുന്നേ.
മാമി – ദേ വെറുതെ എന്നെകൊണ്ട് പറയിക്കണ്ട കേട്ടോ. അവനു അപ്പം കഴിക്കണം പോലും..
ഞാൻ – ഞാനിപ്പോഴും ചോദിക്കുന്നു – എനിക്കാ അപ്പം ഒന്ന് തരുമോ.
മാമി – ച്ചി അപ്പം കഴിക്കണേ നിന്റെ മാറ്റവളോട് പോയി ചോദിക്ക്.
ഞാൻ – അങ്ങിനെ ഇല്ലാത്തോണ്ടല്ലേ മാമി മാമിയോട് ചോദിക്കുന്നെ.
വീണ്ടും ചോദിക്കുകയാ അപ്പം ഒന്ന് തരുമോ ടേസ്റ്റ് അറിയാന.. മാമി.
മാമി – ഈ അപ്പത്തിന്റെ ടേസ്റ്റ് മോനു അറിയേണ്ട കേട്ടോ അതറിയേണ്ട ആൾ അറിഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട് കഴിച്ചിട്ടുമുണ്ട്.
ഞാൻ – എന്ന് വെച്ച് എനിക് അറിയാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ലല്ലോ മാമി. എങ്ങിനെ പുളിപ്പാണോ അതോ ചവർപ്പോ.
മാമി – അത് നിന്റെ മാമനോട് ചോദിച്ചു നോക്ക് അപ്പൊ അറിയാം പുളിപ്പാണോ അതോ ചവർപ്പാണോ എന്നൊക്കെ.
ഞാൻ – ഇവിടെ ഇല്ലല്ലോ മാമി
ഉണ്ടായിരുന്നേൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു വരത്തുമില്ലല്ലോ. അങ്ങേർക്കു തന്നെ തികയുന്നുണ്ടാകില്ല. എന്നിട്ടല്ലേ ചോദിക്കാൻ.
മാമി – ഇല്ല എന്ന് കരുതി നിന്നെ കൊണ്ട് ഞാൻ തീറ്റിക്കില്ല മോനെ.
ആ മോഹവും കൊണ്ട് എന്റെ മോൻ നടക്കേണ്ട കേട്ടോ.
ഞാൻ – എങ്ങിനെ ആയാലും ഞാനതു കഴിക്കാതെ വിടില്ല കേട്ടോ.
മാമി – ഞാൻ നാളെ പോകും പിന്നെ നീ എങ്ങിനെ കഴിക്കും.
ഞാൻ – ആരാ പറഞ്ഞെ നാളെ മാമിയെ പറഞ്ഞയക്കൂന്നു എന്ന്.
മാമി – പിന്നെ നിന്നെ കഴിപ്പിക്കാൻ ഞാനിവിടെ നിൽക്കാം.
ഞാൻ – അതിനു വേണ്ടിയല്ലെങ്കിലും മാമി ഇനി സെമിയുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞേ പോകു..
മാമി – അത് നീയല്ലല്ലോ തീരുമാനിക്കുന്നെ.
ഞാൻ – ഈ കാര്യം ഞാനാ തീരുമാനിക്കുന്നെ.
കേൾക്കണോ മാമിയുടെ പുയ്യാപ്ല പറഞ്ഞത്.
മാമി – നിന്നോടോ.
ഞാൻ – പിന്നെ ആരോടാ.
എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് മാമന്റെ വോയിസ്‌ മെസ്സേജ് സെന്റ് ചെയ്തു കൊടുത്തു..
മാമി – അത് കേട്ടതിനു ശേഷം
മാമി – ഹോഹോ അപ്പൊ മാമനും മോനും കൂടെ അങ്ങ് തീരുമാനിച്ചോ. എല്ലാം.
ഞാൻ – ഹ്മ്മ് തീരുമാനിക്കേണ്ടത് എല്ലാം തീരുമാനിച്ചു.
അപ്പൊ മാമൻ പറയുകയാ.
എന്റെ സൽമുവിനെ നല്ലോണം ശ്രദ്ധിച്ചോനെ എന്ന്.
മാമി – അതാടാ ഈ അപ്പത്തിന്റെ പവർ..
ഞാൻ – ഹ്മ്മ് ഉവ്വ് ഉവ്വ് ഈ അപ്പത്തിന്നു ഇച്ചിരി കാരം കൂടുതൽ ആണേ..
മാമി – അതുകൊണ്ടല്ലേ നിന്റെ മാമൻ വന്നാലൊരു ദിവസം പോലും ഒഴിവില്ലാതെ കഴിക്കുന്നത്‌.
ഞാൻ – ദിവസവും.
മാമി – ഹ്മ്മ് എന്തെ അങ്ങേരുടെ സ്വന്തമല്ലേ..
ഞാൻ – അല്ല മാമിക്ക് എതിർപ്പൊന്നും ഇല്ലേ ഇവിടെ നിൽക്കാൻ.
മാമി – ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ നിന്റെ മാമൻ നിനക്ക് മെസ്സേജ് വിട്ടത്.
ഞാൻ – ഹോഹോ അപ്പൊ അങ്ങിനെയാണോ കഥ.
മാമി – അല്ലപിന്നെ നീയെന്താ കരുതിയെ.
നീ എന്താ പറയുന്നേ എന്ന് നോക്കാൻ വേണ്ടിയല്ലേ ഞാൻ മിണ്ടാതിരുന്നത്.
ഞാൻ – അപ്പൊ പിന്നെ ഇനി ഞാൻ കഴിച്ചിട്ട് തന്നെ ബാക്കി കാര്യം.
മാമി – എന്ത്.
ഞാൻ – അപ്പം
മാമി – അയ്യെടാ കഴിക്കാൻ ഇങ്ങു പോര് ഇപ്പോ തരാം.
ഞാൻ – വന്നാൽ കിട്ടുമോ.
മാമി – ഹ്മ്മ് കിട്ടും കിട്ടും നല്ല തല്ല് കിട്ടും.
ഞാൻ – അപ്പം തന്നിട്ട് തല്ലുകയോ
കൊല്ലുകയോ എന്താ എന്ന് വെച്ചാൽ ആയിക്കോ.
മാമി – അപ്പം തന്നിട്ട് കൊല്ലുന്നതെന്തിനാ നല്ലവണ്ണം കഴിക്കാനറിയാമെങ്കിൽ.
ഞാൻ – ശ്രമിച്ചു നോക്കാം ആദ്യമായിട്ടാണ് അതിന്റെ കുറവുകൾ കാണും.
മാമി – 💞 ഈ ചിന്നവും ഇട്ടോണ്ട്
നീ കഴിക്കുമോ. എന്നുള്ള ചോദ്യവും ചോദിച്ചോണ്ട് പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഡിലീറ്റ് ആക്കി.
ഞാൻ – രണ്ടെണ്ണം ഉണ്ടോ ചെറുതും വലുതുമായി. 😜
മാമി – ഒന്നിനെ തന്നെ കൊണ്ട് നടക്കാൻ പെടുന്ന പാട്..
ഞാൻ – എന്തിനാ പാടുപെടുന്നേ ആവിശ്യക്കാരൻ ഉണ്ടല്ലോ ഇവിടെ.
വന്നാൽ തരുമോ.
മാമി – ഇപ്പൊയോ.
ഞാൻ – പിന്നെ എപ്പോയാ. ഇതുപോലെ ഇനി നല്ല അവസരം കിട്ടിയെന്നു വരില്ല.
മാമി – പേടിയുണ്ടെടാ.
ഞാൻ – അതില്ലാതിരിക്കുമോ.മാറ്റിയെടുക്കണം.
മാമി – എടാ പിന്നെ എപ്പോയെങ്കിലും
ഞാൻ – മാമി എന്തിനാ പേടിക്കുന്നെ. ആരും കാണില്ല.
മാമി – വേണ്ടെടാ കുറച്ചൂടെ കഴിയട്ടെ.
ഞാൻ – എന്നാണെങ്കിലും എനിക്ക് നൽകാൻ സമ്മതമല്ലേ.
മാമി – നീ ഇങ്ങിനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു കൊതിപ്പിച്ചത് കൊണ്ട.
ഞാൻ – അപ്പൊ മാമിക്ക് സമ്മതമില്ലേ.
മാമി – എനിക്കും കാണില്ലേ മോഹം.
ഞാൻ – അതിനുള്ള അവസരം മാമി കളയണോ.
മാമി – അതല്ലെടാ ഇവിടെ ആകുമ്പോ നിന്റെ ഉമ്മയും സെമിയും എല്ലാവരും…
ഞാൻ – അതോർത്തു പേടിക്കേണ്ട അവരറിയാതെ ഇന്നൊരു ദിവസം മാത്രം. പിന്നീട് മാമിയുടെ ഇഷ്ടം പോലെ…
മാമി – വീട്ടിൽ പോയിട്ട് പോരെ അതല്ലേ നല്ലത്.
ഞാൻ – അതുവരെ കാത്തിരിക്കണോ മാമി –
മാമി – ഇവരറിഞ്ഞാൽ..
ഞാൻ – ഒന്ന് വന്നു കണ്ടോട്ടെ എന്റെ സൽമുവിനെ.
മാമി – കാണാൻ ആണെങ്കിൽ പ്രേശ്നമില്ലായിരുന്നു ഇത് നിനക്ക് എന്നെ കണ്ടാൽ മാത്രം പോരല്ലോ.
ഞാൻ – 😍 ആദ്യമായിട്ടാ മാമി.
സ്വന്തമാക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു പോയി അതാ