🔥ചർമ്മ സുഖം – 2🔥 94അടിപൊളി 

ഭാസ്കരൻ :ഇത്രയും നാൾ ആയിട്ടും നളിനിക്ക് പേടി മാറിയിട്ടില്ലേ…

നളിനി :എന്റെ ഭാസ്കരേട്ടാ, ഇരുട്ട് വന്നാൽ പിന്നെ എവിടെ ആണേലും പേടിച്ചു പോകും

ഭാസ്കരൻ : മോള് കിടന്നോ….!

നളിനി :അവൾ കുറെ നേരം നോക്കി ഇരുന്നു പിന്നെ കിടന്നു… വാ അത്താഴം എടുക്കട്ടേ എന്നാൽ..

ഭാസ്കരൻ :പിന്നെന്താ….

കഴിക്കാൻ ഇരിക്കുന്ന മുറിയുടെ അപ്പുറത്ത് ആണ് ശേഖരന്റെ മുറിയും. അവിടെ ഇരുന്നു അയാൾക്ക് നളിനി ആഹാരം വിളമ്പി കൊടുത്തു, അയാൾ അതിനിടയിൽ ദുബായ് ജീവിതത്തിൽ നടന്ന രസകരമായ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു അവളെ ചിരിപ്പിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. അവിടെ കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണങ്ങൾ പേര് പറഞ്ഞു തന്നെ അയാൾ അവളെ ചിരിപ്പിച്ചു.. നളിനിയുടെ ചിരി കേട്ടപ്പോൾ ശേഖരൻ കണ്ണ് തുറന്നു…

അയാൾ ബെഡിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് വാതിൽ സൈഡിൽ നോക്കി.. അവിടെ ഭാസ്കരൻ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കഴിക്കുക ആണെന്ന് തോന്നുന്നു അത് കേട്ടിട്ട് ആകണം നളിനി ചിരിക്കുന്നു. നളിനിയെ വിളിക്കണം എന്നോർത്തു പക്ഷേ വേണ്ട എന്ന് അയാളുടെ മനസ്സിൽ പറയുന്നത് പോലെ അയാൾക്ക് തോന്നി… അവൾ എന്തോ സന്തോഷത്തിൽ ഇരിക്കുക ആണ്..

സത്യത്തിൽ നാളുകൾ ഏറെ ആയി അവൾ ഇങ്ങനെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കണ്ടിട്ട്. പരിസരം മറന്നു ചിരിക്കും പോലെ ശേഖരനും തോന്നി. സത്യത്തിൽ ഇതിനെല്ലാം നന്ദി പറയേണ്ടത് തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട സുഹൃത്തു ഭാസ്കരനോട് ആണ് അവൻ ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ ഇതൊന്നും ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുക ഇല്ലായിരുന്നു. ഒരുപാട് സഹായിച്ചു അവൻ, ഇപ്പോൾ ഈ പൊട്ടിച്ചിരിക്കു പിന്നിലും അവൻ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ശേഖരന് സന്തോഷം ആയി.. അതേ സമയം നളിനിയുടെ ചിരി കേട്ട് ബീനയും ജനൽ കർട്ടൻ പൊക്കി പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു..

ഭാസ്കരൻ അങ്കിൾ പറയുന്നത് കേട്ടിട്ട് ആണ് അവർ അങ്ങനെ ചിരിക്കുന്നത് എന്ന് അവൾക്ക് മനസിൽ ആയി. സത്യത്തിൽ മനസ്സ് തുറന്നുള്ള ചിരിയിൽ അവൾക്ക് ഭാസ്കരനോട് ഉള്ള മതിപ്പ് കൂടി. ഒരു പ്രത്യേക എനർജി ഉള്ള മനുഷ്യൻ ആണ് അയാൾ.. ആരെയും ഏത് സാഹചര്യത്തിൽ നിന്നും കര കയറ്റാനും ചിരിപ്പിക്കാനും അറിയാവുന്ന ഒരു പ്രത്യേക മനുഷ്യൻ.

നളിനിയുടെ മനസ്സ് തുറന്നുള്ള ചിരി കണ്ടിട്ട് ആകണം ബീനയ്ക്ക് മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത ഒരു ആശ്വാസം കിട്ടിയപോലെ തോന്നി. അവൾ തിരികെ ബെഡിൽ വന്നു കിടന്നു എന്നിട്ട് മെല്ലെ ഉറങ്ങി പോയി..

ആഹാരം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു അയാൾ എഴുന്നേൽക്കാൻ ആയി…

നളിനി :എന്നാലും എന്റെ ഭാസ്കരേട്ടാ, ഞാൻ ഇങ്ങനെ ചിരിച്ചിട്ടില്ല അടുത്ത കാലത്ത് ഒന്നും.. അവൾ കണ്ണ് നീര് തുടച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

ചിരിച് ചിരിച് അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് വെള്ളം വന്നു..

ഭാസ്കരൻ :സത്യത്തിൽ എന്റെ ജീവിതം പകുതിയും കോമഡി ആണ്… ഇടയ്ക്ക് ഞാൻ തന്നെ ഇരുന്ന് ആലോചിച്ചു ചിരിച്ചിട്ടുണ്ട്…

നളിനി :കൈ വെറുതെ ഉണക്കണ്ട കൈ കഴുകിക്കോ അല്ലേൽ കല്യാണം താമസിക്കും…

ഭാസ്കരൻ :അതേ ഇപ്പോൾ ആണെങ്കിൽ ഒട്ടും താമസിക്കാതെ ആണല്ലോ ഇരിക്കുന്നത്….

നളിനി :ദേ പിന്നേം,, അതേ നമുക്ക് എന്നാൽ ആരേലും ഒന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്കിയാലോ..

ഭാസ്കരൻ :എങ്ങനെ…!

നളിനി :ബ്രോക്കർ വെച്ച് നോക്കിയാലോ…

ഭാസ്കരൻ :ചുമ്മാ പൈസ കളയാം എന്നല്ലാതെ ഈ പ്രായത്തിൽ എനിക്ക് ഇനി ഏത് പെണ്ണ് കിട്ടാൻ…

നളിനി :ഭാസ്കരേട്ടാ നിങ്ങളെ ഒക്കെ കെട്ടുന്ന പെണ്ണിന്റെ ഭാഗ്യം ആണെന്നെ ഞാൻ പറയുള്ളു…

അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഭാസ്കരന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് തണുത്ത വെള്ളം കോരി ഒഴിച്ച ഒരു ഫീൽ ആയിരുന്നു. അയാൽ പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റ് കൈ കഴുകാൻ അടുക്കള വഴി മുറ്റത്തു ഇറങ്ങി… അയാൾ വായിൽ വെള്ളം ഒഴിച്ച് നന്നായി കുലുക്കി തുപ്പിയപ്പോൾ ആണ് അയയിൽ കിടക്കുന്ന പാന്റി കണ്ടത്.. അത് നളിനിയുടെ ആണെന്ന് അവനു മനസ്സിൽ ആയി. അയാൾ തിരിഞ്ഞു അടുക്കള വാതിൽക്കൾ നോക്കി. നളിനി അകത്തു ആണെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ അയാൾ ആ പാന്റി വലിച്ചു എടുത്തു അരയിൽ കയറ്റി വെച്ചു… തിരിച്ചു ഒന്നും അറിയാത്തവനെ പോലെ നടന്നു…

നളിനി ഭാസ്കരൻ കഴിച്ച പാത്രം
എടുത്തു വേഗം കഴുകി വെക്കാൻ മുറ്റത്തു ഇറങ്ങി. അപ്പോൾ താൻ വിരിച്ചിട്ട പാന്റി കാണുന്നില്ല എന്ന് അവൾക് തോന്നി. അടുത്ത് പോയി നോക്കിയപ്പോൾ താഴെ എങ്ങും കണ്ടില്ല. ഭാസ്കരേട്ടൻ വരുന്നതിനു മുൻപ് വരെ അത് അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.. അവളുടെ സംശയം വീണ്ടും അയാളിലേക്ക് തന്നെ ചെന്ന് നിന്നു. പാത്രം കഴുകി അടുക്കളയിൽ വെച്ച് കഴിഞ്ഞു മുകളിൽ മുറിയിൽ വരെ പോയി നോക്കിയാലോ എന്ന് മനസ്സ് വല്ലാതെ വിങ്ങി പറയും പോലെ തോന്നി. എന്ത് പറഞ്ഞു അങ്ങോട്ട്‌ പോകും എന്ന് അവൾ ചിന്തിച്ചു.. അതിനു താൻ ഒളിഞ്ഞു നോക്കാൻ പോകുവല്ലേ…..

എങ്ങാനും കണ്ടാലോ…! വീണ്ടും പല ചോദ്യങ്ങൾ കടന്ന് വന്നു. ആദ്യം ശേഖരേട്ടന്റെ മുറിയിൽ ചെന്നു പുള്ളി നല്ല ഉറക്കത്തിൽ ആണ്. അവൾക്ക് ഇപ്പോൾ എന്താണ് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ തോന്നാൻ കാരണം അതും അവൾക്ക് അറിയില്ല. തന്റെ സംശയം പോലെ തന്നെ ആണെങ്കിലോ എന്ന് അവളുടെ മനസ്സ് പറയുന്നത് കൊണ്ട് ആണ് അവൾക്ക് വീണ്ടും ഭാസ്കരന്റെ മുറിയിൽ എന്താണ് നടക്കുന്നത് എന്ന് തോന്നൽ ഉണ്ടാക്കുന്നത്. ബീന ഉറങ്ങി ഇനി അവൾ രാത്രി എങ്ങാനും എഴുന്നേറ്റ് വരുമോ എന്ന് പോലും നളിനി ചിന്തിച്ചു അപ്പോൾ തന്നെ തീരക്കിയാൽ അവളുടെ മനസ്സ് വല്ലാതെ ചാഞ്ചാടി.. എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ കണ്ണടച്ചു ഒരു നിമിഷം അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു..

കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ നിന്ന ശേഷം എന്തോ ഒരു തീരുമാനം എടുത്തത് പോലെ കണ്ണ് തുറന്നു. മെല്ലെ കോണി പടി ഓരോന്നായി ചവിട്ടി കയറാൻ തുടങ്ങി. പരമാവധി ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ ആണ് അവൾ ഓരോ ചുവടും വെക്കുന്നത്. മുകളിൽ എത്തിയപ്പോൾ ടെൻഷൻ വീണ്ടു കൂടി കൈകൾ വല്ലാതെ വിറച്ചു. സാരിയുടെ തുമ്പ് കൊണ്ട് മുഖത്ത് ഉരുണ്ട് വന്നു തുടങ്ങിയ വിയർപ്പിന്റെ കണങ്ങൾ ഒപ്പി എടുത്തു.. മെല്ലെ കതകിന്റെ അടുത്ത് വന്നു എന്നിട്ട് അത് സൂക്ഷിച് നോക്കി..

വാതിൽ പഴുതിൽ കൂടി മറുവശത്തു നോക്കി.. മുറിയുടെ അകത്തു പ്രകാശം ഉള്ളത് കൊണ്ട് കാണുന്നത് ബെഡ് ആണ് എന്നാൽ ബെഡിൽ ഭാസ്കരനെ കണ്ടില്ല… അവൾ കുറച്ചു നേരം കൂടി നോക്കി എന്നിട്ട് ജനൽ സൈഡിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ. ജനലിൽ കൂടി പുക പുറത്തേക്ക് വരുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചു. അപ്പോൾ അയാൾ ജനൽ ഭാഗത്തു ആണ് നിൽക്കുന്നത് എന്ന് നളിനിക്ക് ഉറപ്പ് ആയി. ഭാഗ്യം നേരെ പോയി ജനൽ വഴി എത്തി നോക്കാഞ്ഞത്..

അവൾ അവിടെ തന്നെ കുറച്ചു നേരം അനങ്ങാതെ നിന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ സിഗരറ്റ് കുറ്റി ജനൽ വഴി പുറത്തേക്ക് എറിയുന്നത് കണ്ടു… ഭാഗ്യം എന്ന് പറയണം പുള്ളി ജനൽ അടയ്ക്കാൻ വെമ്പെട്ടില്ല. അയാൾ പെട്ടെന്ന് കതക് തുറന്നു വന്നാൽ തുരു മുന്നിൽ തന്നെ താൻ നിൽക്കുന്നത് കാണും.. അവളുടെ നെഞ്ച് വല്ലാതെ ഇടിച്ചു വേഗം ഭിത്തിയിലേക്ക് ചേർന്ന് നിന്ന് കൊണ്ട് ശ്വാസഗതി അൽപ്പം നിയന്ത്രിച്ചു.. പെട്ടെന്ന് കട്ടിൽ ഞെരങ്ങുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.