മലയാളം കമ്പികഥ – മുത്തുവിന്റെ മകള് – 1
സ്കൂള് ഫൈനല് പരീക്ഷ എഴുതി വീട്ടില് നില്ക്കുമ്പോഴാണു ഞാന് വളരെക്കൊല്ലങ്ങള് കൂടി അഞ്ചു കിലോമീറ്റര് അകലെയുള്ള അപ്പച്ചിയുടെ വീട്ടില് അമ്മയുമൊത്ത് പോയത്. ഒന്നാമത് അതൊരു കുഗ്രാമം, പട്ടിക്കാട്. പിന്നെ എനിക്കു പറ്റിയ കൂട്ടൊന്നും അവിടെയില്ല. അപ്പച്ചിയുടെ മകളെ കെട്ടിച്ചു വിട്ടു, അടുത്തു തന്നെ. മകന് പട്ടണത്തില് പഠിച്ചു, ദൂരെയെവിടെയോ ചെറിയ ജോലിയുമായി കഴിയുന്നു.
കവികള്ക്കു പറ്റിയ നാടായിരുന്നു അപ്പച്ചിയുടെ ഗ്രാമം. നാട്ടുവഴിയില് നിന്നും ഒരു ഇടവഴി കയറിച്ചെന്നാല് പഴയ രീതിയില് രണ്ടാം നിലയും അതിലൊരു കിടപ്പുമുറിയും ഉള്ള ഒരു വീട്. തെക്കു ഭാഗത്ത് കന്നുകാലിക്കൂട്, അതില് എന്നും കറക്കുന്ന രണ്ടു പശുക്കള്. ഒന്നിനു കറവ വറ്റിയാല് വേറൊന്നു വന്നിരിക്കും. തൊടിയിലാണെങ്കില് നിറയെ പച്ചക്കറിയും വാഴയും മറ്റെല്ലാ കൃഷികളും. പുറകു വശത്ത് ചെറിയ ഒരു പുല്ലുമൈതാനം പോലെ പറമ്പ് അതു കഴിഞ്ഞാല് പാടം. അമ്മാമ നല്ല കൃഷിക്കാരനായിരുന്നു. ചെറിയ ഒരു സര്ക്കാരു ജോലിയും അധികം താമസിയാതെ പെന്ഷന് പറ്റും. അമ്മാമ അധിക സംസാരിക്കില്ല. പകല് വീട്ടിലുണ്ടെങ്കില് എപ്പോഴും പറമ്പിലായിരിക്കും. അല്ലെങ്കില് വായന.
പണ്ട് നേരത്തേ അവിടെ ചെന്നപ്പോഴൊക്കെ ചാണകം മണത്തിട്ട് ഞാന് ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല. പക്ഷേ അപ്പച്ചിക്ക് എന്നെ വലിയ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. അങ്ങനെ വളരെ നിര്ബന്ധിച്ചിട്ടാണു ഞാനും കൂടി അമ്മയുടെ കൂടെ അന്ന് പോയത്. ഊണിന്റെ സമയത്ത് എത്തിയ ഞങ്ങള് സന്ധ്യയ്ക്കു മുമ്പു തിരിച്ചു പോരാനൊരുങ്ങി. അപ്പച്ചിയ്ക്കു നിര്ബന്ധം ഞാന് രണ്ടു ദിവസം തങ്ങിയിട്ടു പോന്നാല് മതിയെന്ന്. പിന്നെ, കുറെ പച്ചക്കറിയും ഒന്നു രണ്ടു വാഴക്കുലയും ചക്കയും പുളിമാങ്ങയുമൊക്കെ ചുമന്ന് ഞാന് നാട്ടുവഴിയിലെത്തി അമ്മയെ ഓട്ടോയില് കേറ്റി വിട്ടു. തിരിച്ചു അപ്പച്ചിയുടെ അടുത്ത് തിരിച്ചെത്തി. പശുക്കളെ അഴിച്ചു കൂട്ടില് കെട്ടാനും മറ്റും ഞാനും സഹായിച്ചു. ഇടയ്ക്കു അപ്പച്ചി പറഞ്ഞു.
‘ ആ മുത്തുവിനേ ഇന്ന് കണ്ടില്ല. അവനാരുന്നു പശുക്കളേ അഴിച്ചു കെട്ടിയിരുന്നത്…’
അന്നു രാത്രി, അപ്പച്ചിയുടെ കുറെ കഥകളും കേട്ടു. ഏതായാലും പണ്ടത്തേപ്പൊലെ അത്ര ബോറായി തോന്നിയില്ല. കാരണം ഞാന് മാനസികമായും ശാരീരികമായും വളര്ന്നിരുന്നു.
രാത്രി ഊണു കഴിച്ചു നേരത്തേ തന്നെ ഉറങ്ങാന് കിടന്നു. സാധാരണ ചെയ്യുന്ന പോലെ ഒന്നു വാണമടിക്കാനുള്ള വിഷയമോ, മൂഡോ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. പാടത്തു നിന്നും വീശിയ തണുത്ത കാറ്റിന്റെ സുഖശീതളിമയില് രണ്ടാം നിലയിലേ മുറിയില് ഞാനുറങ്ങി.
വെളുപ്പാന് കാലമായപ്പോള് പതിവു പോലെ കുട്ടികൃഷ്ണന് വടിപോലെയായി മുണ്ടില് കൂടാരമടിച്ചു സമരം തുടങ്ങി. . മൂത്രം മുട്ടിയിട്ടു സഹിക്കുന്നില്ല. എഴുന്നേറ്റു നോക്കിയപ്പോള് നേരം ഏതാണ്ടു വെളുത്തിരുന്നു. കോണിപ്പടിയിറങ്ങി കതകു തുറന്നു വെളിയില് വന്നു. തെക്കു വശത്ത് ചായ്ച്ചു കെട്ടിയിരിക്കുന്ന തൊഴുത്തിന്റെ വശം ചരിഞ്ഞു നിന്നു. മുണ്ടു പറിച്ച് തോളിലേയ്ക്കു ചുറ്റി. ഈ നാട്ടിമ്പുറത്ത് ആരെ പേടിക്കണം, ആരു കാണാന്, നല്ല രസം ഇങ്ങനെ നില്ക്കാന് തന്നേ. ഗുലാനെ കയ്യിലെടുത്തു, അവനങ്ങനെ ദേഷ്യം പിടിച്ച് പരമാവധി ഗംഭീരനായി നില്ക്കുകയാണു. കാണാന് നല്ല ശേല്. അടിമുടി അവനേ ഒന്നു തഴുകി. നല്ല ഗാംഭീര്യം. മൂത്രം കെട്ടിനില്ക്കുന്ന അവസ്ഥയിലും അവനെ ഒന്നു താലോലിക്കാന് മറന്നില്ല. എന്നും രാത്രി അവനൊന്നു ഛര്ദ്ദിക്കുന പതിവുണ്ടായിരുന്നു, അതിന്റെ പിണക്കമാകാം അവന് അടങ്ങാന് കൂട്ടാക്കിയില്ല. പിന്നെ അടുത്തു നിന്ന ചേമ്പിലക്കൂട്ടങ്ങളിലേയ്ക്കു ലക്ഷ്യം വെച്ച് പമ്പു ചെയ്യാന് നോക്കി. ആ നില്പ്പില് ഒന്നൊന്നര മിനിട്ടു വേണ്ടി വന്നു മൂത്രം വന്നു തുടങ്ങാന്. കാരണം വാല്വ് അടഞ്ഞ് അവന് കമ്പിയായി നില്ക്കുവല്ലേ. പിന്നെ പിന്നെ എളുപ്പമായി.
ആഹാ.. പല ചേമ്പിലകളില് തട്ടി മഞ്ഞ നിറമുള്ള മൂത്രം തെറിക്കുന്നത് കണ്ടു രസിച്ച് പരിപാടി ഒരു വിധത്തില് അവസാനിപ്പിച്ചു. ഒന്നു രണ്ടു കുടഞ്ഞു, അപ്പോഴേയ്ക്കും അവന്റെ വീര്യം അടങ്ങിയിരുന്നു. മുണ്ടെടുത്ത് അരയില് ചുറ്റാന് ഒരുങ്ങി. അപ്പോഴൊരു പെണ്ണിന്റെ ശബ്ദം.
‘ എന്നയ്യാ ഇത്..? കൊഞ്ചം ഓരം തിരിഞ്ഞു നിന്നു പണ്ണലാമേ…’
‘ ങേ’… ‘ ഞാന് ഞെട്ടി. ഇതെവിടുന്ന് ഈ പെണ്ണിന്റെ ശബ്ദം. പെട്ടെന്ന് മുണ്ടുടുത്തു ചുറ്റും നോക്കി.
‘ ആരാത്…’ ഞാന് ചോദിച്ചു.
‘ നാന് താന് … ഇങ്കെ… ഉള്ളേ ഇരുക്ക്…’ തൊഴുത്തില് നിന്നാണു ശബ്ദം. താഴ്ത്തി ചെരിച്ചു കെട്ടിയിരുന്ന തൊഴുത്തിന്റെ മേല്ക്കൂരയ്ക്കടിയില് കൂടി ഞാന് കുനിഞ്ഞു നോക്കി. ദേ, അവിടെ ഇരിക്കുന്നു ഇങ്ങോട്ടു നോക്കി നീലപ്പാവാടയും ചുവന്ന ബ്ലൗസും വെള്ള ഡാവണിയും ചുറ്റി ഒരു പെണ്ണ്. ഭഗവാനേ ! അവളെല്ലാം കണ്ടു. ചരിഞ്ഞ മേല്ക്കൂരയുടെ അറ്റം കാരണം തൊഴുത്തിലിരുന്ന അവളേ ഞാനൊട്ടു കണ്ടുമില്ല, അരികില് കടന്നു പോന്നപ്പോള് ശ്രദ്ധിച്ചുമില്ല.
അയ്യോ.. ഞാന്… രാവിലേ മുള്ളാന്…
എന്നയ്യാ ഇത്… നാന് ഇങ്കേ ഒരു പൊണ്ണ് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടും എല്ലാം പൊക്കിപ്പിടിച്ച് …’
‘ സത്യമായിട്ടും ഞാന് ഇതിനേ കണ്ടില്ല… നിങ്ങളാരാ..?…’
‘ അതു ശെരി, നാന് ആരാന്ന്… അമ്മാക്കിട്ടെ ശൊല്ലപ്പോറേന്…’
‘ അമ്മയാണെ സത്യം ഞാനറിഞ്ഞില്ല…. ഇയാളിവിവിടെ എന്തെടുക്കുവാ… ഈ പരപരാ വെളുപ്പിനു…?..’
‘ നാന് പശുവിനേ കറക്കുവാരുന്നു. അപ്പോ നീങ്കെ… വന്ത്… അന്ത തുണി മേലെപ്പോട്ട്… അന്ത പെരിയ സാമാനം… കയ്യിലേ എടുത്ത് എന്നെന്നവാ ശെയ്യറത്…. ഉങ്കളുക്ക് വെക്കമേ ഇല്ലയാ…? ഛെ.. ഛെ..’ ആ പെണ്ണ് നിര്ത്തി.
‘ അയ്യോ ഞാനറിയാതെയാ… അപ്പച്ചിയോടു പറയേണ്ട… ഇനി ഉണ്ടാവില്ല…’
ഞാനാകെ വിരണ്ടു. പണ്ടേ ഞാന് പേടിത്തൊണ്ടനാ. മനസ്സില് സകല പെണ്ണുങ്ങളേയും തുണിയുരിച്ചു പണ്ണും, വാണമടിക്കും. നേരില് കണ്ടാല് നെഞ്ചിടിക്കും, മറ്റൊന്നു കൊണ്ടുമല്ല, മാനഭയം കൊണ്ട്. ഒരു പെണ്ണിനേ ബലാല്സംഗം ചെയ്യാന് പോലുമുള്ള മനക്കരുത്തുണ്ട്. പക്ഷേ മാനം. എന്റേയും കുടുംബത്തിന്റെയും. അതോര്ക്കുമ്പം എല്ലാം പോകും, പിന്നെ വാണമടി തന്നേ ശരണം. ഞാന് അവളേ കടന്നു പോരുമ്പോള് അവള് പറയുന്നത് കേട്ടു.
‘ നാന് എല്ലാമേ പാത്താച്ച്… എന്നാ പെരിയ സാമാനം.. ആനാലും ഇപ്പടി വെളിയേ കാട്ടറുതുക്ക് ഉനക്ക് വെക്കമേ ഇല്ലയാ…?…
ഞാന് ഓടി അടുക്കളയില് കേറി. അപ്പച്ചി ദോശ ചുട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. കിതപ്പൊതുക്കി, ഞാന് ചോദിച്ചു.
‘ അപ്പച്ചീ.. തൊഴുത്തില് ഒരു പെണ്ണിരിക്കുന്നു. അതാരാ… എന്തു ചെയ്യുവാ അവിടെ ഈ വെളുപ്പിനു…?…’
‘ ഓ.. അവളോ അത് ചെല്ലമ്മയല്ലേ.. ഇവിടെ വരുന്ന മുത്തുവിന്റെ മകള്… അവനു ഇന്നലെ മുതല് പനിയോ മറ്റോവാ… അതു കാരണം ഇന്നലെ രാവിലെ പോയിട്ട് പിന്നെ വന്നില്ല. പകരം ഇവളാ സഹായത്തിനു വന്നിരിക്കുന്നേ…..’
‘ അതൊരു തമിഴത്തിയല്ലേ…?..’
‘ അതേന്നേ.. തള്ളയില്ലാത്ത പെണ്ണാ… അര പൊട്ടി മാതിരിയാ… എന്നാലും നല്ലവളാ.. എനിക്ക് വെല്യ സഹായമാ…… അതിനു പത്തു പന്ത്രണ്ടു വയസ്സായപ്പം തള്ള ഇട്ടേച്ചു പോയി…. അവന്റെ സ്വഭാവം അത്ര മെച്ചമാ… എന്നും കുടീം വഴക്കും തല്ലും.. പിന്നെ, മോളേ അവനു വെല്യ കാര്യമാ… ഒരുത്തന് അവളേ നോക്കാന് പോലും അവന് സമ്മതിക്കുകേല. അറിഞ്ഞാന് അവന് വെട്ടുകത്തിയെടുക്കും… എന്നാ ഈ പെണ്ണോ… ആരേക്കണ്ടാലും വളാവളാന്നു കൊഞ്ചിക്കൊണ്ടു നിക്കും… അതു കാരണം പൊറകേ മണത്തോണ്ടു നടക്കാന് ചെറുപ്പക്കാരും.. എന്നും നാട്ടുകാരുമായിട്ടു വഴക്കിനേ മുത്തുവിനു നേരമുള്ളു. പിന്നേ.. നീ അതിനോടു സംസാരിക്കാനൊന്നും നിക്കണ്ട… അവനല്പം ബഹുമാനിക്കുന്നത് ഇവിടെയാ… എന്നാലും അറിഞ്ഞാ അവന് ഇവിടെയും കത്തിയെടുക്കും… ‘ അപ്പച്ചി ദോശ മറിച്ചിട്ടു.
ഭഗവാനേ, അവളെങ്ങാനും അപ്പച്ചിയോടു പറഞ്ഞാല്, പിന്നത്തേ ഗതി ഓര്ത്തിട്ട് തല കറങ്ങുന്നു. അവളുടെ തന്തേടെ തല്ലു ശരീരത്തിനേ കൊള്ളൂ, എന്നാലും മാനം…
‘ അവളിപ്പം പശൂനേ കറന്നിട്ടു പോകുവാരിക്കും ഇല്ലേ അപ്പച്ചീ…?..’ ഞാന് ചോദിച്ചു.
ഏയ്, മിക്കവാറും ഉച്ച വരേ ഇവിടെ കാണും, പിന്നെ ഊണും കഴിഞ്ഞ് അവളുടെ അപ്പായ്ക്കുള്ളതും കൊണ്ടേ അവള് പോകത്തുള്ളു. അതാ പതിവ്. ഏതായാലും എനിക്കൊരു സഹായമാ… ങാ.. പറഞ്ഞ പോലെ, നീ എന്തിനാ ഇത്ര രാവിലേ എഴുന്നേറ്റത്… ഒറങ്ങിക്കോളാന് മേലാരുന്നോ…’ അപ്പച്ചി ചോദിച്ചു.
‘ ഒന്നു മുള്ളിയേച്ചു കെടക്കാമെന്നു കരുതി… ഇപ്പം ഒറക്കം പോയി…’
ഞാന് വെളിയിലേക്കിറങ്ങി, തോട്ടു വക്കില് പോയി രണ്ടും കഴിച്ച്, പല്ലും തേച്ച് തിരിച്ചു വന്നു. കുളി പിന്നെയാകാമെന്നു വെച്ചു.