Kambi Story – Kumara Sambhavam Part 2 | Author : Pokker Haji

Related Posts

None found

സമയം ഒരു അഞ്ചര ആയിക്കാണും രമണി കുഞ്ഞാറ്റയെ കുളിപ്പിച്ച് ഒരുക്കുന്ന സമയത്തു ഇന്ദു മുറ്റമടിച്ചു വൃത്തിയാക്കിയതിനു ശേഷം അവളും പോയി കുളിച്ചു.സന്ധ്യക്കു വിളക്കു വെക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പുകളൊക്കെ ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടയില്‍ മുറ്റത്തൊരു കാല്‍പ്പെരുമാറ്റം കേട്ടു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ഇന്ദു ഞെട്ടിപ്പോയി
‘ങ്ങേ അച്ചനല്ലെ ആ നിക്കുന്നതു ദൈവമെ വല്ല്യമ്മ പറഞ്ഞതു പോലെ തന്നെ ഇങ്ങോട്ടെഴുന്നള്ളിയല്ലൊ.ഇനിയെന്തുചെയ്യും.’
അവള്‍ പെട്ടന്നു തന്നെ താലവും വിളക്കും കിണ്ടിയുമൊക്കെ അവിടെ തന്നെ ഇട്ടു കൊണ്ടു കൈ തുടച്ചു ഉമ്മറത്തേക്കു കേറി .തന്നെ നോക്കി നിക്കുന്ന അച്ചനൊടെന്തു പറയണമെന്നറിയാതെ കുഴങ്ങി.കുറച്ചു നേരം അവര്‍ക്കിടയില്‍ വലിയൊരു ഇരുട്ടു വന്നു മറഞ്ഞതു പോലെ തോന്നി.രണ്ടു പേര്‍ക്കും ഒന്നും പറയാന്‍ പറ്റാതെ കണ്ണില്‍ കണ്ണില്‍ നോക്കി നിന്നപ്പൊ അതു താങ്ങാനാവാതെ ഇന്ദു നോട്ടം പിന്‍ വലിച്ചു.അപ്പോഴേക്കും കുഞ്ഞാറ്റയെ കണ്ണോക്കെ എഴുതി ഉടുപ്പൊക്കെ ഇടീപ്പിച്ചു കൊണ്ടു രമണി അകത്തു നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി വന്നു.
‘എടീ മോളെ ഇനി വരുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല നേരമിത്രെം ആയില്ലെ’
എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ടു ഇന്ദുവിന്റെ നോക്കിയ രമണി അവളു പന്തിയല്ലാത്ത രീതിയില്‍ നിക്കുന്നതു കണ്ടു അവളു കണ്ണു കാണിച്ചിടത്തേക്കു നോക്കിയപ്പോഴാണു മുറ്റത്തൊരാള്‍ നിക്കുന്നതു കണ്ടതു.
‘ങ്ങേ കുമാരന്‍’
രമണിയുടെ വായടഞ്ഞു പോയി.അവരും ആകെക്കൂടി അങ്കലാപ്പിലായി.ദൈവമെ ഇങ്ങോട്ടു തന്നെ കേറി വരുമെന്നാരറിഞ്ഞു എന്നു ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടു എന്തു പറയണം എങ്ങനെ പെരുമാറണം എന്നൊന്നുമറിയാതെ മൂന്നു പേരും നിന്നപ്പോള്‍ കുമാരന്‍ ഇന്ദുവിനെ വിളിച്ചു
‘മോളെ’
അപ്പോഴേക്കും മും താഴ്ത്തി നിലത്തു നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഇന്ദുവിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയിരുന്നു.
‘മോളെ’
‘ഊം ‘
അവളറിയാതെ വിളി കേട്ടു പോയി.
‘മോള്‍ക്കു സുാണൊ’
‘ഊം’
വിഷമം സഹിക്കാന്‍ വയ്യാതെ അവള്‍ കണ്ണീരു തുടച്ചു.ഇതു കണ്ട രമണിക്കും വിഷമം വന്നു.അവര്‍ കുഞ്ഞാറ്റയെ നിലത്തു നിറുത്തിയിട്ടു ഇന്ദുവിനെ ചേര്‍ത്തു പിടിക്കാന്‍ നോക്കിയെങ്കിലും അപരിചിതനെ കണ്ട കുഞ്ഞാറ്റ നിലത്തിറങ്ങാന്‍ കൂട്ടാക്കിയില്ല.രമണി കുഞ്ഞാറ്റയേയും ഒക്കത്തു വെച്ചു കൊണ്ടു ഇന്ദുവിനെ തന്റെ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചു.ഒരമ്മയുടെ മാറിലെന്ന പോലെ ഇന്ദു രമണിയുടെ മാറില്‍ തല ചായ്ച്ചു കൊണ്ടു എങ്ങലടിച്ചു കരഞ്ഞു.അവളെ എങ്ങനെ ആശ്വസിപ്പിക്കണമെന്നു അറിയാതെ രമണി കുഴങ്ങി.അമ്മയുടെ കരച്ചിലു കണ്ടിട്ടു കുഞ്ഞാറ്റയും കരച്ചിലു തുടങ്ങി.ഇതെല്ലാം കണ്ടു കുമാരനു വരേണ്ടിയിരുന്നില്ലെന്നു തോന്നി.ഇനി എന്തു ചെയ്യുമെന്നറിയാതെ കുമാരനും നിന്നു.രമണി കുമാരനെ നോക്കിയപ്പോള്‍ അയാളുടെ മുത്തെ ധൈന്യത കണ്ടപ്പൊ വിഷമം തോന്നി.അങ്ങു റോഡിലൊക്കെ മൂന്നാലു പേരു നിന്നു നോക്കുന്നുണ്ടു.കൂടുതല്‍ താമസിച്ചാലതു നാട്ടാര്‍ക്കു പറഞ്ഞു ചിരിക്കാനവസരമാകും എന്നു മനസ്സിലായ രമണി തന്നെആരും ഒന്നും പറയാതിരുന്ന അവസ്ഥയില്‍ സംസാരത്തിനു തുടക്കമിട്ടു.
‘അനിയന്‍ വരുന്ന വഴിയാണൊ’
‘അ. അതെ’
‘വാ കേറിയിരിക്കു.’
രമണി ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചിടത്തു കുമാരന്‍ കേറിയിരുന്നപ്പോഴേക്കുംഇന്ദുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു
‘എടി മോളെ നീ വെളക്കു കത്തിക്കാനുള്ളതു ചെയ്യു.ഈ ത്രിസന്ധ്യ നേരത്തു കണ്ണീരൊലിപ്പിച്ചോണ്ടു വെളക്കു വെക്കരുതു.’
ഇതു കേട്ടു ഇന്ദു പോയി കിണറ്റിന്‍ കരയില്‍ പാതി കഴുകി വെച്ചിരുന്ന വിളക്കും താലവും എടുത്തു കഴുകി തുടച്ചു വെച്ചിട്ടു കുഞ്ഞു കിണ്ടിയില്‍ വെള്ളം നിറച്ചതിനു ശേഷം ചെടിയില്‍ നിന്ന ഒന്നു രണ്ടു പൂക്കളിറുത്തു കിണ്ടിയിലെ വെള്ളത്തിലേക്കിട്ടു.എന്നിട്ടു താലത്തില്‍ വിളക്കും കിണ്ടിയും വെച്ചു കൊണ്ടു പോയി വിളക്കു കത്തിക്കുന്നിടത്തു വെച്ചിട്ടു അതില്‍ എണ്ണയും തിരിയും ഇട്ടു വെച്ചു.അപ്പോഴേക്കും രമണി പോയി ഒരു കട്ടന്‍ ചായ ഇട്ടൊണ്ടു വന്നു.
‘ഊം അനിയാ ദെ ഇതു കുടിക്കു.’
യാന്ത്രികമായി കുമാരന്‍ ആ ഗ്ലാസ്സു മേടിച്ചു പതിയെ ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ചു ചൂടു കട്ടന്‍ മൊത്തി മൊത്തി കുടിച്ചു.
‘എപ്പോഴവിടുന്നു തിരിച്ചു.’
‘ഒരു പത്തു മണിയായപ്പൊ .എല്ലാ ഓഫീസ് കാര്യങ്ങളും കഴിഞ്ഞപ്പൊ ഇറങ്ങി .’
‘ഊം വല്ലതും കഴിച്ചാരുന്നൊ’
‘ഊം കഴിച്ചു അവിടുന്നു ബസ്സു കേറുന്നതിനു മുമ്പു തമ്പാനൂരു നിന്നു ചോറുണ്ടു.പിന്നെ ചാരുമ്മൂടിറങ്ങിയപ്പൊ അവിടന്നു ചായയും കുടിച്ചു.’
‘എങ്കി കൊറച്ചു ചോറുണ്ണുന്നൊ വെളമ്പട്ടെ ഞാന്‍ .’
‘യ്യൊ വേണ്ടചേട്ടത്തീ എനിക്കു വിശപ്പില്ല കുഴപ്പമില്ല’
‘ചോറു കുറച്ചേയുള്ളു ഞങ്ങളു രണ്ടു പേരല്ലെയുള്ളു.പിന്നെ അനിയന്‍ വരുമെന്നു അറിയില്ലാരുന്നല്ലൊ.’
എന്നിട്ടു അത്രയും നേരം സംസാരം കേട്ടു കൊണ്ടു ഉമ്മറത്തു ചുമരും ചാരി നിന്നിരുന്ന ഇന്ദുവിനോടായി പറഞ്ഞു.
‘എടി മോളെ ഗോതമ്പു പൊടിയിരുപ്പില്ലെ അതോണ്ടു ദോശയൊ ചപ്പാത്തിയൊ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ഉണ്ടാക്കു.അല്ലാതെ ചോറു തികയില്ല.’
‘അയ്യൊ എനിക്കായിട്ടൊന്നും ഉണ്ടാക്കണ്ട.എനിക്കു വിശപ്പില്ല.’
‘അതു പറഞ്ഞിട്ടു കാര്യമില്ല ഉച്ചക്കു മുമ്പെങ്ങൊ കഴിച്ചതല്ലെ.അല്ല അനിയാ വീടെങ്ങനെ മനസ്സിലായി.’
‘അതു ഞാന്‍ വണ്ടിയിറങ്ങിയപ്പൊ തന്നെ ഒറ്റാക്കലെ രാമനെ കണ്ടിരുന്നു.അവനാ ഇവിടെ കൊണ്ടു വന്നു വിട്ടതു.’
ഇതു കേട്ടു റോഡിലേക്കു നോക്കിക്കൊണ്ടു രമണി പറഞ്ഞു
‘ആരാ അതു രാമേട്ടനാണൊ’
അപ്പൊ ദൂരെ നിന്നും അശരീരി പോലെ മറുപടി വന്നു
‘ആന്നെ’
‘എന്താ അവിടെ തന്നെ നിന്നതു ഇങ്ങോട്ടു പോന്നൂടായിരുന്നൊ.’
അതു കേട്ടു മുറ്റത്തേക്കു കേറി വന്ന രാമനും വേറെ രണ്ടു പേരും കൂടി ഉമ്മറത്തിനടുത്തു വന്നു നിന്നു.
‘എന്താ അവിടെ തന്നെ നിന്നു കളഞ്ഞതു’
‘ഒന്നുമില്ലെന്റെ രമണീ ഞാനാണു വീടു പറഞ്ഞു കൊടുത്തതെന്നറിഞ്ഞാല്‍ ചെലപ്പൊ എന്നെ ചീത്ത വിളിച്ചാലോന്നു പേടിച്ചാ നിന്നതു.’
‘അതിനു രാമേട്ടാ നിങ്ങളെ എന്തിനാ ഞാന്‍ ചീത്ത വിളിക്കുന്നെ .പിന്നേ തേയില വെള്ളം വേണൊ ഉണ്ടാക്കണം’
‘യ്യൊ വേണ്ട രമണീ ഞങ്ങളു പോകട്ടെ.ഇവന്‍ വരുന്നൂന്നറിഞ്ഞപ്പൊ മൊതലു ഞാന്‍ ചുനക്കര പോയി നിക്കുവായിരുന്നു.എന്റെ മനസ്സു പറഞ്ഞു ഇവന്‍ ഇങ്ങോട്ടു തന്നെ വരുമെന്നു.എന്തായാലും കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഇങ്ങനോക്കെയായില്ലെ ഇനീപ്പൊ പഴേതൊക്കെ ചിന്തിച്ചിട്ടൊരു കാര്യവുമില്ല.’
‘അതു ശരിയാ രാമേട്ടാ’
‘ആ എങ്കി രമണി ഞങ്ങളിറങ്ങുവാ .മോളെ ഇന്ദുവേ പോകട്ടെ’
എല്ലാം കണ്ടും കേട്ടും ചുമരും ചാരി നിന്ന ഇന്ദു അവരെ നോക്കിയൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു.
‘ടാ കുമാരാ ഞങ്ങളിറങ്ങുവാ നാളെ കാണാം.’
ഊം എന്നു മൂളിയിട്ടു കുമാരന്‍ അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു.ഇതിനിടയില്‍ ഇന്ദുവിനോടായി രമണി പറഞ്ഞു
‘എടീ മോളെ നീ ഇതുവരെ ദോശയുണ്ടാക്കാന്‍ പോയീലെ’
‘അതു വല്ല്യമ്മേ വിളക്കു കത്തിച്ചിട്ടു പോകാം.’
‘യ്യോടീ അതു ശരിയാണല്ലൊ എന്നാ പെട്ടന്നു കത്തിക്കു.എടീ കുഞ്ഞാറ്റക്കിളീ ഇതാരാണെന്നറിയൊ നിന്റെ അപ്പൂപ്പനാടീ മോളെ നിന്റെ അപ്പൂപ്പന്‍’
അപ്പൂപ്പന്‍ എന്നു പറഞ്ഞാലെന്താണെന്നു മനസ്സിലാവാഞ്ഞ കുഞ്ഞാറ്റ രമണിയുടേയുംകുമാരന്റേയും മുത്തേക്കു മാറി മാറി നോക്കി.ആ നോട്ടം കണ്ടിട്ടു ചിരി വന്നെങ്കിലും സാഹചര്യത്തിന്റെ ഗൗരവം കണക്കിലെടുത്തു രമണി അതു വിട്ടു കളഞ്ഞു.എന്നിട്ടു ഉമ്മറത്തിന്റെ മറ്റേമൂലയിലിരുന്നു കൊണ്ടു
‘അല്ല അനിയാ ജയിലീന്നു വരുന്ന ആളോടു എന്തൊക്കെയാ ചോദിക്കേണ്ടതു എന്നറിയത്തില്ല എങ്കിലും ഒന്നു പറഞ്ഞെ അവിടെ എങ്ങനോക്കെയായിരുന്നു കാര്യങ്ങളു.’
‘അവിടെ ഏഴു മണിയാകുമ്പൊ അത്താഴം കഴിക്കും ഉറങ്ങും രാവിലെ എണീറ്റു ജോലി ചെയ്യണം.എന്തെങ്കിലും തൊഴിലറിയുന്നവരാണെങ്കി ആ പണിയുണ്ടു അല്ലാത്തോര്‍ക്കു വെട്ടും കെളയും കൃഷിയുമൊക്കെ ആണു.’
പിന്നേയും പിന്നേയും രമണിയും കുമാരനും കൂടി എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
‘എടി മോളെ നീ ഇതുവരെ വെളക്കു കത്തിച്ചില്ലെസന്ധ്യ ആയതു കണ്ടീലെ’
അത്രയും നേരം അവരുടെ സംസാരം കേട്ടോണ്ടിരുന്ന ഇന്ദു പെട്ടന്നു ചിന്തകളില്‍ നിന്നുണര്‍ന്നു കൊണ്ടു രമണിയെ നോക്കി എന്നിട്ടബദ്ധം പറ്റിയ പോലെ പെട്ടന്നു അടുക്കളയിലേക്കോടി തീപ്പെട്ടി എടുത്തോണ്ടു വന്നു വിളക്കു കൊളുത്തി ഒരു ചന്ദനത്തിരിയും കത്തിച്ചു വെച്ചു എന്നിട്ടതിലേക്കു കൈ കൂപ്പി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു.അതു കണ്ടു രമണിയും കുമാരനും എഴുന്നേറ്റു തൊഴുതതിനു ശേഷം വീണ്ടും ഇരുന്നു.
‘എടീ നീ പോയി ദോശയൊണ്ടാക്കു.’
‘ യ്യോ ചേട്ടത്തീ എനിക്കൊന്നും വേണ്ടാ നേരം ഇത്രയായില്ലെ ഞാനിറങ്ങുവാ.’
അതുകേട്ടു ദോശയുണ്ടാക്കാനായി അകത്തേക്കു നീങ്ങിയ ഇന്ദു ആരോ പിടിച്ചു നിറുത്തിയ പോലെ പെട്ടന്നു അവിടെ നിന്നിട്ടു തിരിഞ്ഞു നോക്കി.കുമാരന്റെ പറച്ചിലു കേട്ടു രമണി
‘അതെന്തു വര്‍ത്താനാ അനിയാ പറയുന്നെ.ഈ ത്രിസന്ധ്യ നേരത്തു വെളക്കും കത്തിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ടിനി നീയെങ്ങോട്ടാ ഈ പോകുന്നെ.എന്തായാലും എന്റെ കാര്യം വിടു ഞാന്‍ നിന്റെ ചേട്ടത്തിയാണെന്നുംഅവളുടെ വല്ല്യമ്മയും ആണെന്നു വെക്കാം.ഞാനെന്തായാലും പോകേണ്ടവളാ പക്ഷെവേറാരുമല്ലല്ലൊ ഇവിടെ താമസിക്കുന്നതു നിന്റെ മോളും കൊച്ചു മോളുമല്ലെ.പിന്നെ അനിയാ നീ ഇനി എവിടെ പോകാനാ.ആ അല്ലെങ്കി എന്തിനാ അതൊക്കെ പറയുന്നതു നാളെ നേരം വെളുത്തിട്ടു തീരുമാനിക്കാം എന്തുണ്ടെങ്കിലും. ഇപ്പൊ അനിയന്‍ ഒരു കാര്യം ചെയ്യു പോയി കിണറ്റിന്റെ കരേലു നിന്നൊരു കുളിയങ്ങു പാസ്സാക്കു.അപ്പോഴേക്കും ഇന്ദു ദോശയുണ്ടാക്കും.ചോറു വേണെങ്കി ചോറു ദോശ വേണെങ്കി ദോശ എന്താന്നു വെച്ചാ കഴിച്ചിട്ടു കെടന്നൊറങ്ങു.ഇത്രേം കാലം കുടുസ്സു റൂമിനുള്ളില്‍ കെടന്നുറങ്ങിയതല്ലെ സന്തോഷത്തോടെ സമാധാനത്തോടെ കെടന്നൊറങ്ങു.’
വല്ല്യമ്മയുടെ വര്‍ത്താനം കേട്ട ഇന്ദുവിനു മനസ്സില്‍ ചെറിയൊരു ആശ്വാസം തൊന്നി. കുമാരന്‍ കുളിക്കാനായി ഇറങ്ങിയപ്പൊ രമണി വിളിച്ചു ചോദിച്ചു
‘അനിയാ കുളിച്ചിട്ടു മാറാനുള്ളതു ഉണ്ടൊ.’
‘ആ കൈലി മുണ്ടും ഷര്‍ട്ടും ഉണ്ടു.’
‘ആ അതു നന്നായി ഇവിടെ ഞങ്ങളു രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങളു മാത്രല്ലെ ഉള്ളൂ ആണുങ്ങളുടെ ഉടുപ്പൊന്നുമില്ല.പിന്നെ വേണമെങ്കി എന്റെ മുണ്ടുണ്ടു അതു തരാം.’
‘വേണ്ട ഞാന്‍ കായംകുളത്തു നിന്നും മേടിച്ചിരുന്നു’
‘ആ എങ്കി കുളിച്ചിട്ടു വാ’
കുമാരന്‍ കുളിക്കാനായി പോയപ്പൊ രമണി കുഞ്ഞിനെയെടുത്തു കൊണ്ടു അടുക്കളയിലേക്കു ചെന്നു.അപ്പോഴവിടെ ഇന്ദു മാവില്‍ ഉപ്പു ചേര്‍ത്തിളക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു.കുഞ്ഞാറ്റയെ നിലത്തു നിറുത്തിയിട്ടു രമണി ചോദിച്ചു
‘പൊതിച്ച തെങ്ങയിരുപ്പുണ്ടോടീ.ഒണ്ടെങ്കി ദോശക്കു ചമ്മന്തിയുണ്ടാക്കാം’
‘ആ ദോ അവിടിരിപ്പുണ്ടു ഇച്ചിരിയെ ഉള്ളൂ’
‘ആ അതു മതി കുമാരനു മാത്രം തിന്നാല്‍ പോരെ.കൊറച്ചു വേണെകി കുഞ്ഞാറ്റക്കും കൊടുക്കാം.’
രമണി തേങ്ങ ചിരവിയതിനു ശേഷം മിക്‌സിയിലിട്ടു അരച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പൊ ഇന്ദുവിനോടു ചോദിച്ചു
‘മോളെ ടീ നിനക്കു വിഷമമൊ ദേഷ്യമൊ വല്ലോമുണ്ടൊ എന്നോടു’
‘എന്തിനു’
‘അല്ല കുമാരനോടു ഇന്നിവിടെ നിന്നോളാന്‍ പറഞ്ഞതു കൊണ്ടു’
‘ഓഹ് ഞാനെന്തു പറയാനാ തള്ളെ.ഇവിടുന്നിപ്പൊ പറഞ്ഞു വിട്ടാല്‍ തന്നെ വേറെ എവിടെ പോകാനാ ഈ രാത്രീലു.ജയിലീന്നു വന്ന ആളെ ആരു വീട്ടിക്കേറ്റി കെടത്തും.ഈ രാത്രീലിനി പറഞ്ഞു വിട്ടാ ദൈവം പോലും പൊറുക്കില്ല.ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും എന്റെസ്വന്തം അച്ചനല്ലെ.’
‘ആ അതാടി മോളെ ഞാനും ചിന്തിച്ചതു.കുമാരന്‍ നമ്മളോടൊരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ലല്ലൊ പിന്നെന്തിനാ നമ്മളു തള്ളിപ്പറയുന്നതു.’
‘അല്ലാ ഇനിയെവിടെ കെടത്തും ആകെയൊരു മുറിയല്ലെ ഉള്ളൂ.’
‘അതിനിപ്പൊ എന്തിനാ തല പുകക്കുന്നെ തിണ്ണയിലൊരു പായ വിരിച്ചു കൊടുക്കാം.പുതയ്ക്കാന്‍ പൊതപ്പും കൊടുക്കാം പോരെ.’
‘ഊം അതു മതി.’
‘പിന്നതുമല്ലെടി വീട്ടിലൊരാണുണ്ടാവുന്നതു നല്ലതാ ആരേയും പേടിക്കാതെ കെടന്നൊറങ്ങാമല്ലൊ.’
‘അതു ശരിയാ നമ്മളു പെണ്ണുങ്ങളു മാത്രല്ലെ ഉള്ളൂ കൂട്ടിനൊരാണുണ്ടാവുന്നതു നല്ലതാ.’
‘പക്ഷെ വേറെ ഒരു കാര്യമുണ്ടു’
‘എന്തുവാ’
‘എടി ഇനി നിന്റെ കണ്ണന്‍ മോനെ വിളിച്ചു കളിപ്പിക്കാന്‍ പറ്റില്ല.നിന്റച്ചന്‍ കണ്ണന്റെ കുണ്ണ ചെത്തിക്കളയും’
ഇതു കേട്ടു ഇന്ദു ദോശ ചട്ടുകം കൊണ്ടു അടിക്കാനോങ്ങിക്കൊണ്ടു
‘ദേ തള്ളേനിങ്ങളിപ്പഴും അതോര്‍ത്തോണ്ടിരിക്കുവാണൊ കൊള്ളാം.’
‘അതു പിന്നെ കളയാന്‍ പറ്റുമോടി കൊച്ചെ.സാമാനത്തിന്റെ കടി എളകിയാ പിന്നെ നമ്മളെന്തു ചെയ്യും.നിന്റച്ചനില്ലാത്തപ്പൊ വേണെങ്കി നമുക്കൊന്നു നോക്കാം’
‘ആ അതു പിന്നത്തെ കാര്യമല്ലെ അതെന്തെങ്കിലുമൊക്കെ അപ്പൊ ചെയ്യാം.ഇപ്പൊ തല്‍ക്കാലം നിങ്ങളതു നിറുത്ത് വല്ല്യമ്മെ.അച്ചനെങ്ങാനും കുളി കഴുഞ്ഞു വരുമ്പം ഇതുംകേട്ടോണ്ടു വന്നാല്‍ പിന്നെ ചത്താ മതി’
‘ഓഹ് ഞാനൊന്നും പറയുന്നില്ലെ.പക്ഷെ ഒരു കാര്യം ഞാന്‍ പറയാം .ദെ ഈ കുണ്ടിയൊക്കെ മുഴുപ്പിച്ചെന്റെ മുന്നിലിങ്ങനെ നടന്നാല്‍ കൂടുതലു ദെവസം ക്ഷമിച്ചു നിക്കാനെനിക്കു പറ്റീന്നു വരത്തില്ല കേട്ടൊ.’
രമണി അവളുടെ കുണ്ടിയുടെ പുറത്തു കൂടി കയ്യോടിച്ച് അതിന്റെ ചാലില്‍ ചൂണ്ടു വിരല്‍ കൊണ്ടു കുത്തിക്കൊണ്ടതു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഇന്ദു തന്റെ കുണ്ടിയിളക്കിക്കൊണ്ടു കുണുങ്ങി.അപ്പോഴേക്കും കിണറ്റിന്‍ കരയില്‍ നിന്നും വെള്ളം വീഴുന്നതിന്റെ ശബ്ദ്ദം നിലച്ചു.
‘എടീ അവന്‍ കുളി കഴിഞ്ഞെന്നാ തോന്നുന്നെ’
അല്‍പം കഴിഞ്ഞു ഉമ്മറത്തേക്കു വന്ന രമണി കണ്ടതുമുറ്റത്തു നിന്നു ബീഡി കത്തിച്ചു വലിച്ചോണ്ടു റോഡിലേക്കു നോക്കി നിക്കുന്ന കുമാരനെയാണു
‘അനിയാ ഇപ്പൊ കഴിക്കാന്‍ വേണൊ എല്ലാം റെഡിയായി’
രമണി വിളിച്ചു ചോദിച്ചു
‘ഊം എടുത്തൊ’
‘എങ്കി വാ ഇവിടിരിക്കാം,ദോശ മതിയൊ അതൊ ചോറെടുക്കണൊ’
‘എന്തായാലും കുഴപ്പമില്ല, ദോശയായിക്കോട്ടെ എനിക്കായിട്ടുണ്ടാക്കിയതല്ലെ അതു മതി.’
‘എങ്കി ഇരി ഞാന്‍എടുത്തോണ്ടു വരാം’
കുമാരന്‍ കഴിക്കാനിരുന്നപ്പോഴേക്കും രമണി ദോശയും ചമ്മന്തിയും കൊണ്ടു വന്നു വെച്ചു കൊടുത്തു.അയാള്‍ കഴിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പൊ രമണി അവിടിരുന്നു കൊണ്ടു ഓരോരൊ കഥകളുടെ കേട്ടഴിച്ചു തുടങ്ങി.ഇതിനിടയില്‍ ഇന്ദു ചോറില്‍ അല്‍പം ഉപ്പും വെളിച്ചെണ്ണയും പുരട്ടി കുഞ്ഞാറ്റക്കു വാരിക്കൊടുത്തു കൊണ്ടു ഉമ്മറപ്പടിയില്‍ വന്നിരുന്നു കൊണ്ടു വല്ല്യമ്മയുടേയും അച്ചന്റേയും സംസാരം കേള്‍ക്കാനിരുന്നു.കൊറേകാര്യങ്ങള്‍ ചോദിക്കുകയും പറയുകയും ചെയ്തതിനു ശേഷം രമണി ചോദിച്ചു
‘അനിയനിതു വരെ സുലതയെ പറ്റി ഒന്നും ചോദിച്ചില്ലല്ലൊ.’
പെട്ടെന്നു കഴിപ്പു നിറുത്തിയിട്ടു കുമാരന്‍ രമണിയെ നോക്കി എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു
‘ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു വരുന്ന വഴിക്കു രാമന്‍ പറഞ്ഞു’
‘ഊം എന്തു ചെയ്യാനാ അങ്ങനെ സംഭവിച്ചു പോയി.ഇപ്പൊ അഞ്ചാറു വര്‍ഷമാകുന്നു അവള്‍ പോയിട്ടു.വീട്ടു ചെലവിനൊന്നും ഇല്ലാതെ വന്നപ്പോഴാ അവളു റോഡു പണിക്കിറങ്ങിയതു.നമ്മടെ ഈ റോഡിന്റെ ടാറിങു പണിക്കു വന്ന ഒരു പാറശ്ശാലക്കാരനൊരുത്തനുണ്ടായിരുന്നു. അവനുമായി ഭയങ്കര കൂട്ടായിരുന്നു.നമ്മടെ മുറ്റത്തെ റോഡിന്റെ പണിയായതു കൊണ്ടു എല്ലാവരും ഇവിടായിരുന്നു ചോറു വെപ്പും കുടീമൊക്കെ.അവളേയും പറഞ്ഞിട്ടു കാര്യമില്ല.അവളു ചെറുപ്പമല്ലെ ആണൊരുത്തന്റെ തുണയില്ലാതെ ചൂടറിയാതെ എത്ര നാളു നിക്കാന്‍ പറ്റും അല്ലെ .’
എല്ലാം ശരിയാണെന്ന മട്ടില്‍ കുമാരന്‍ തലയാട്ടി.അയാള്‍ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞെണീറ്റു പോയി കൈ കഴുകി ഒരു ബീഡിക്കു തീ കൊടുത്തു വീണ്ടും ഉമ്മറത്തിരിക്കാന്‍ വന്നപ്പോഴേക്കും അയാള്‍ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ പാത്രമൊക്കെ എടുത്തോണ്ടു പോയിരുന്നു.അപ്പോഴും ഇന്ദു കുഞ്ഞാറ്റക്കു ചോറു കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.രമണി തിരികെ വന്നു അവിടിരുന്നു വീണ്ടും സംസാരത്തിനു തുടക്കമിട്ടു.
‘അനിയനു അതു കേട്ടിട്ടു വിഷമമുണ്ടൊ’
‘എനിക്കൊ എനിക്കെന്തു വിഷമം അല്ലെങ്കിത്തന്നെ ഞാന്‍ വിഷമിച്ചിട്ടെന്തു കാര്യം.ഞാനവളെ കണ്ടിട്ടു ഏഴെട്ടു വര്‍ഷമായി.രണ്ടു വട്ടമെ വന്നിട്ടുള്ളു എന്നെക്കാണാന്‍.പിന്നെ പിന്നെ കൊറേ കാലം ഞാന്‍ ഓരോ മാസവും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു അവളൊ വേറെ ആരെങ്കിലുമൊ കാണാന്‍ വരുമെന്നു.പക്ഷെ ആരും വന്നില്ല പിന്നെ പിന്നെ ആ ഒരു ജീവിതത്തിലേക്കു ഞാനങ്ങു പൊരുത്തപ്പെട്ടു പോയി.ആരോടു പരാതി പറയാനാ.അല്ലെങ്കി തന്നെ പറഞ്ഞിട്ടെന്തു കാര്യം.’
അച്ചന്‍ അവസാനം പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ കേട്ടു താനടക്കം എല്ലാവരും അച്ചനെ മറന്നു ഒറ്റപ്പെടുത്തി എന്നോക്കെ ചിന്തിച്ചപ്പോള്‍ ഇന്ദുവിന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞൊഴുകി.
‘പിന്നെ പിന്നെ ഞാനാ ജീവിതവുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു ചേട്ടത്തീ’
‘അനിയന്‍ പോയതിനു ശേഷം പിന്നെ ആ പഴയ വീടു സുലത വിറ്റിട്ടാണു ഈ വീടു മേടിച്ചതു.ഇപ്പൊ ഇവിടെ താമസം തുടങ്ങീട്ടു ആറേഴു കൊല്ലമായി.’
‘എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു രാമനെ കണ്ടപ്പൊ അവനാ പറഞ്ഞെ എല്ലാവരും വീടു വിറ്റു ഇങ്ങേക്കരയിലേക്കു മാറീന്നു.’
‘എന്റെ എളയവളു വാവാച്ചിയില്ലെ അവളുടെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞപ്പൊ ആ വീടു അവള്‍ക്കു കൊടുത്തു.ഇപ്പൊപ്പിന്നെ രണ്ടു വര്‍ഷം മുമ്പു വീടു പുതിയതു പണിയണം എന്നും പറഞ്ഞു മരുമോന്‍ അതങ്ങു മുഴുവന്‍ പൊളിച്ചു കളഞ്ഞു.ഇപ്പൊ പഴേതും ഇല്ല പുതിയതും ഇല്ല.ഇപ്പൊ ഞാനിവിടാ ഇവളുടെ കൂടെയാ.ഇന്ദൂന്റെ കാര്യം വല്ലോം അറിഞ്ഞൊ.’
‘ഇല്ല’
‘ആ സുലത പോകുന്നേനു മുന്നെ ഇന്ദൂന്റെ കല്ല്യാണം നടത്തിയാരുന്നു.മോളും മരുമോനുമൊക്കെ ആയപ്പൊപ്പിന്നെ അവള്‍ക്കു അവളുടെ കാര്യങ്ങളൊന്നും ശരിക്കു നടക്കുന്നില്ലെന്നു തോന്നിക്കാണും അതോണ്ടല്ലെ അയാളുടെ കൂടെ പോയതു.പിന്നെ ഇവളുടെ ജീവിതവും ഒരു വലിയ ശോകമാണു.ഒരു ദിവസം കെട്ടിയോന്‍ ജോലിക്കു പോകുന്നെന്നും പറഞ്ഞു രാവിലെ പോയതാണു പിന്നെ ഇന്നുവരെ തിരിച്ചു വന്നിട്ടില്ല.വേറേതൊ പെണ്ണിന്റെ കൂടെ താമസിക്കുന്നുണ്ടെന്നാ പറഞ്ഞു കേട്ടതു.എന്റെ വീടും പൊളിച്ചപ്പൊ ഇവളും കുഞ്ഞും ഇവിടെ ഒറ്റക്കായി പോയപ്പൊ ഇവര്‍ക്കൊരു കൂട്ടിനു വന്നതാ ഞാനിവിടെ.’
കുമാരന്‍ ഇന്ദുവിനെ നോക്കി അവളുടെ കണ്ണു നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നതു കണ്ടു അയാള്‍ക്കും വിഷമം തോന്നി.
‘ ഇപ്പൊപ്പിന്നെ ഞാന്‍ തൊഴിലുറപ്പിനു പോകുന്നുണ്ടു ഇവളു ചാരുമ്മൂട്ടെ ഒരു തുണിക്കടേലും പോകുന്നുണ്ടു.കുഞ്ഞിനെ അടുത്തൊരു വീട്ടില്‍ അക്ഷരം പഠിക്കാന്‍ വിടുന്നുണ്ടു വൈകുന്നേരം വരെ അവിടെ നിന്നോളും.പഠിത്തം ഇല്ലാത്ത ദിവസംഅവളു ലീവെടുക്കും എന്നുമെന്നും കൊച്ചിനെ നോക്കാന്‍ വിടുന്നതെങ്ങിനാ പഠിത്തമുള്ള ദിവസമാണെങ്കി കൊഴപ്പമില്ല.ഇങ്ങനോക്കെ കൊണ്ടു ജീവിതം വലിയ കുഴപ്പമില്ലാതെ പോകുന്നുണ്ടു.’
ഇതിനിടയില്‍ ഇന്ദു കുഞ്ഞാറ്റയെ നിലത്തു നിറുത്തിയിട്ടു കുമാരന്റെ അടുത്തേക്കു ചെന്നിട്ടു പറഞ്ഞു.
‘അച്ചാ എന്നോടു ക്ഷമിക്കണം എനിക്കാരും കൂട്ടിനു വരാനില്ലായിരുന്നു അച്ചനെ വന്നു കാണാന്‍.അമ്മയുള്ളപ്പൊ അതിനു സമ്മതിച്ചിരുന്നില്ല പിന്നെ അമ്മ പോയപ്പോള്‍ ആരുമില്ലായിരുന്നു അച്ചനെയൊന്നു കാണാന്‍ എന്റെ കൂടെ വരാന്‍’
‘ഊം കുഴപ്പമില്ല മോളെ നിന്റെ വിഷമം എനിക്കു മനസ്സിലാകും.ഈ പത്തു വര്‍ഷം കൊണ്ടു ഞാന്‍ ഒരുപാടു പഠിച്ചു ഒരുപാടു മാറി.കാണാന്‍ വന്നില്ലെങ്കിലും നീയിങ്ങനെ പറഞ്ഞല്ലൊ എനിക്കു ഭക്ഷണം തന്നല്ലൊ അതു മതിയെനിക്കു അതുമതി.’
അത്രയും പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും കുമാരന്റെ കണ്ണില്‍ നിന്നും കണ്ണുനീരു വന്നു.അതു കണ്ട ഇന്ദുവിന്റെ കണ്ണും നിറഞ്ഞു.ആ ഒരു വിഷമ ഘട്ടം മാറ്റിയെടുക്കാന്‍ പെട്ടന്നു രമണി പറഞ്ഞു
‘ആ പോട്ടെ പോട്ടെ ഇപ്പൊ മനസ്സിലെ ആ വെഷമങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു തീര്‍ത്തീലെ.ഇനിയതു വിടു.അനിയാ ഇവിടെ പായ വിരിച്ചു തരട്ടെ ഇവിടെ കെടന്നോളാവൊ’
‘എനിക്കിതു മതി ചേട്ടത്തീ ഇതു തന്നെ ധാരാളം.’
‘വേറെ റൂമൊന്നുമില്ല.ആകെയൊരു കിടക്കമുറിയുംഅടുക്കളയും പിന്നെയീ തിണ്ണയും ഉണ്ടു.ഈ തിണ്ണയും ഒന്നു കെട്ടി മുട്ടിച്ചാല്‍ ഇതുമൊരു റൂമാക്കാം.’
എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ടു രമണി അകത്തു നിന്നും ഒരു പായും തലയിണയും എടുത്തു കൊടുത്തപ്പൊ ഇന്ദു അതിന്റെ കൂടെ പുതക്കാനും വിരിക്കാനും ഓരോ ഷീറ്റും എടുത്തു കൊടുത്തു.കുമാരന്‍ അതു
വിരിക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പു നടത്തിയപ്പോള്‍ ഇന്ദുവും രമണിയും ചോറുണ്ണാന്‍ പോയി.എല്ലാം കഴിഞ്ഞു പാത്രങ്ങളും കഴുകി വെച്ചിട്ടു വന്ന രമണി നോക്കിയപ്പോള്‍ മുറ്റത്തെ നിലാവും നോക്കിക്കിടക്കുന്ന കുമാരനെയാണു .
‘അനിയാ ഉറങ്ങീല്ലെ ഇതു വരെ.’
‘ഓഹ് ഇല്ല ചേട്ടത്തീ ഓരോന്നോര്‍ത്തു കൊണ്ടങ്ങനെ കെടന്നു അത്ര തന്നെ’
‘ആ എങ്കി ഒന്നും ഓര്‍ക്കണ്ട ഒറങ്ങിക്കൊ എന്തെങ്കിലുമുണ്ടെങ്കി അതു ബാക്കി വെച്ചേക്കു നാളെ ഓര്‍ക്കാം ബാക്കിയുള്ളതു.എട്ടു മണി ആയതെ ഉള്ളൂ എന്നാലും ഞങ്ങളു രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങളായതു കണ്ടു നേരത്തെ കിടക്കും.’
‘നിങ്ങളു പോയി കിടന്നൊ ഞാനൊറങ്ങിക്കോളാം.’
രമണി അകത്തേക്കു ചെന്നപ്പോള്‍ അകത്തു ഇന്ദു കിടക്കയൊക്കെ ശരിയാക്കി വെച്ചിട്ടു കുഞ്ഞാറ്റയെ കേറ്റിക്കിടത്തുകയായിരുന്നു.
‘അച്ചനൊറങ്ങിയൊ’
‘ഇല്ലെടി ഞാന്‍ ചെന്നപ്പൊ കണ്ണും തൊറന്നങ്ങനെ കെടക്കുന്നു.ഒറങ്ങിക്കൊ ബാക്കിയുള്ളതു ഇനി നാളെ ആലോചിക്കാമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടു ഞാനിങ്ങു പോന്നു ഹിഹി’
‘ആ പോട്ടെ വല്ല്യമ്മെ അച്ചന്‍ ഗള്‍ഫീന്നു ലീവിനു വന്നതൊന്നുമല്ലല്ലൊ.ആലോചിക്കട്ടെ’
‘ആ എന്തെങ്കിലുമാകട്ടെ.നീ കൊച്ചിനെ ഒറക്കീട്ടിങ്ങു വാ നമുക്കു താഴെ കെടക്കാം.’
‘ഒന്നു പോ തള്ളെ ഇങ്ങനെയുമുണ്ടൊ ഒരാക്രാന്തം.ഇത്രേം കാലം എന്റെ കൂടെ കഴിഞ്ഞിട്ടൊന്നും ഇങ്ങനെ ഇല്ലാരുന്നല്ലൊ.’
‘ഒന്നു പോടീ ദേ ഇതീന്നു ചൊരത്തുന്ന തേനിന്റെരുചിയങ്ങു പിടിച്ചെടി ചക്കരെ’
എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ടു രമണി ഇന്ദുവിന്റെ പൂറിനു പുറത്തു മാക്‌സിക്കു മുകളിലൂടെ തടവി.പൂറിന്റെ നടിവിലെ ചാലിലൂടെ വിരലിട്ടു വലിച്ചപ്പോള്‍ ശരീരമാസകലം ഒരു കുളിരു കോരിയതു പോലെ ഇന്ദുവിനു തോന്നി
‘ദേ തള്ളേ കൊച്ചൊറങ്ങീട്ടില്ല കേട്ടൊ നോക്കീം കണ്ടുമൊക്കെ പെരുമാറണെ.ഓരോന്നോക്കെ കണ്ടിട്ടു കൊച്ചു ചെലപ്പം അക്ഷരം പഠിക്കുന്നിടത്തു വല്ലോം ചെന്നു പറയും.അല്ല ഇന്നുച്ചക്കല്ലെ സാമാനം കൊറേ തിന്നതു അതു പോരെ.’