ഹായ് എല്ലാവർക്കും വണക്കം. കഥയെഴുത്തിന്റേ മാസ്മരിക ലോകത്തിലേക്ക് ഞാനും പിച്ചവെയ്ക്കുന്നു. വായിക്കുക ലൈക്ക് ചെയ്യുക കമന്റിലൂടേ അഭിപ്രായം രേഖപെടുത്തുക……
എന്റേ കൂട്ടുകാരി ജസ്നിയാണു എന്നേ നിർബന്ധിപ്പിച്ചത് അവളേ പരിചമുള്ള ഒരു പത്രാധിപർ “ആദ്യാനുഭവങ്ങൾ” ശേഖരിച്ച് ഒരുമാസിക ഇറക്കാൻ പോകുന്നുവെന്നും അതിലേക്ക് എന്റേ ഒരു സൃഷ്ടി നിർബന്ധമായും വേണമെന്നും ഒക്കേ..
ചുറ്റും പെരുമഴ പെയ്യുമ്പോൾ ദാഹമടക്കാൻ ഒരു തുള്ളി ജലം പോലും ലഭ്യമല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ കഴിഞ്ഞു കൂടിയിരുന്ന ആളായിരുന്നല്ലോ ഞാൻ..
അധികം വർണ്ണന വേണമെന്നു തോനുന്നില്ല. ഞാൻ എന്റേ അനുഭവത്തിലേക്കു കിടക്കാം.
ഹൈസ്‌കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസം കഴിഞ്ഞു പ്രീഡിഗ്രിക്കായി ടൗണിൽ കോളേജിൽ ചേർന്നപ്പോഴാണ് ഞാൻ റഹീസിനേ പരിചയപ്പെട്ടത്. സുന്ദരനായിരുന്നു അയാൾ. വെളുത്തു തടിച്ച് സുന്ദരനായ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ.
രാവിലെ പട്ടണത്തിലക്കുള്ള ബസ്സ് പൊതുവെ ഭയങ്കര തിരക്കായിരുന്നു. എന്റേ സീറ്റിൽ ചാരി നിൽക്കാനായി തിക്കിതിരക്കുന്ന അയാളേ ശ്രദ്ധിക്കാതിരിക്കാൻ എനിക്കു കഴിയില്ലായിരുന്നു.
സീറ്റിൽ ചാരിച്ചാരി സാവകാശം എന്റെ ചുമലിലേക്ക് സ്പർശിക്കുകയും അവിടേ ചേർന്നു നിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്ന റഹീസിക്ക, എന്റേ കക്ഷത്തിലേക്ക് എന്തോ ബലമുള്ള സാധനം കൊണ്ടയാൾ അമർത്തികൊണ്ടിരിക്കും. ബസിന്റേ ഇളക്കത്തിനനുസരിച്ച് അയാളവിടേ ഒരു കസർത്തുതന്നേ നടത്തും.
ആദ്യദിവസങ്ങളിൽ ഞാനയാളേ തുറിച്ചു നോക്കുകയും മറ്റും ചെയ്യുമായിരുന്നെങ്കിലും, പതിവായി എന്നേ തിരഞ്ഞുപിടിച്ചെത്തുന്നതു, കൊണ്ടോ എനിക്കയാൾ അടുത്തില്ലെങ്കിൽ അസ്വസ്ഥത അനുഭവപ്പെടുമായിരുന്നു.
പതിവായ ബസ് യാത്രയും സുന്ദരനായ റഹീസിക്കയുടേ വികൃതികളും എന്റേ പഠനത്തേ പിന്നോക്കം വലിച്ചുവെന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ.
പതിവായ ബസ് യാത്രയും അതിനോടൊപ്പമുള്ള റഹീസിക്കയുടേ ‘കടന്നുകയറ്റവും’ എനിക്കൊരു ദിനചര്യപോലേ ആയെന്നു പറഞ്ഞാൽ അധികമാവില്ല.
പിന്നീടയാൾ പതിവായി ഞാനിറങ്ങുന്നിടത്ത് ഇറങ്ങുകയും എന്നോടപ്പം സംസാരിച്ചു നടക്കാൻ സമയം ചിലവാക്കുകയും പതിവായി.
അതുകൊണ്ട് തന്നേ ഞങ്ങൾ വിവാഹിതരായത് വീട്ടുകാരുടേ അനുവാദത്തോടുകൂടിയായിരുന്നില്ല. റഹീസിക്കയുടേ നിർബന്ധത്താൽ ഞാൻ കൂടേ ചെല്ലുകയായിരുന്നു.
പക്ഷേ, അത് അബദ്ധമായെന്ന് പിന്നീട് എനിക്ക് ബോദ്ധ്യമായി.
ആദ്യരാത്രിയിൽ തന്നേ എന്നേ ബസ് യാത്രയിൽ ഇരിക്കുന്നതുപോലേ കസേരയിൽ ഇരിക്കാനാവശ്യപെടുകയും എന്നേ ചാരിനിന്നു കൊണ്ട് ചെയ്യാവുന്നതൊക്കേ ചെയ്തു ആനന്ദം കണ്ടെത്തുന്നതിലുമായിരുന്നു അയാൾക്ക് താത്പര്യം.
കൂടേ കിടക്കാൻ സന്നദ്ധനാണെങ്കിലും ആ സന്ദർഭത്തിലേ അയാളുടെ പെരുമാറ്റം എന്നേ വളരേയധികം വിഷമത്തിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്.
നിർജ്ജീവമായിക്കിടക്കുന്ന അയാളുടെ പുരുഷായുധത്തേ ഞാൻ കയ്യിലെടുക്കുകയും ഉമ്മവെയ്ക്കുകയും ഒക്കേ ചെയ്തു നോക്കിയെങ്കിലും അത് കൂടുതൽ ചുരുങ്ങുകയാണ് പതിവ്.
എന്നാൽ ഉടുത്തൊരുങ്ങി ബസ് യാത്രയിലെന്ന പോലേ കസേരയിലിരിക്കുകയും നിന്നു യാത്ര ചെയ്യുന്ന മട്ടിൽ എന്നേ ചാരിനിന്നുകൊണ്ട് തന്റേ ആഗ്രഹപൂർത്തീകരണം നിർവ്വഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിൽ റഹീസിക്ക ഉത്സാഹവാനായിരുന്നു.
ചിലപ്പൊഴൊക്കേ അയാളുടേ പുരുഷദണ്ഡ് പുറത്തെടുത്തു എന്റേ കക്ഷത്തിലേക്ക് തിരുകുകയും ബലമായി അമർത്തുകയും സീൽക്കാര ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിക്കുകയുമൊക്കേ ചെയ്യുംമ്പോൾ ഞാൻ അത് പിടിച്ചുനോക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. ഈ സന്ദർഭങ്ങളിൽ ഞാൻ പലപ്പോഴും വസ്ത്രങ്ങൾ ഊരി വലിച്ചെറിഞ്ഞ് അയാളേ കെട്ടിവരിയുകയും വേഴ്ചക്ക് പ്രേരിപ്പിക്കുകയുമൊക്കേ ചെയ്തിരുന്നെങ്കിലും അപ്പോഴേക്കുമത് കുഴഞ്ഞ് വീണ് കഴിഞ്ഞിരിക്കും.
പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് ക്ലാസിലേയും മറ്റും ആൺകുട്ടികൾ എന്റേ വലിയ നിതംബത്തിലേക്കും വലിയ മുലകളിലേക്കും നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ അഭിമാനിക്കുമായിരുന്നു. സൗന്ദര്യം മാത്രമല്ല ഏതു പുരുഷനേയും ആകർഷിക്കാൻ പോന്ന മുഴുത്ത മുലകളും കുഴഞ്ഞാടുന്ന ചന്തിയും മാത്രമല്ല ,അതിനൊത്ത മഞ്ഞനിറവും എനിക്കു തന്ന ദൈവം തമ്പുരാനോട് ഞാൻ ആയിരം തവണ നന്ദി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
സ്കൂൾ പ്രായത്തിലേ ഞാൻ അങ്ങിനേയായിരുന്നു. ഇത്രയും വലിയ മുലകളും ചന്തിയും ഉള്ള അവിടത്തേ ചില പെൺകുട്ടികളിൽ ഞാനും പെട്ടിരുന്നു. ടീച്ചർമാക്ക് അവരോടെന്ന പോലേ എന്നോടും അസൂയ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നെനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.
കോളേജിലാകട്ടെ ഇടവേളകളിൽ ലോഹ്യമടിക്കാനും മുഴുത്ത മുലകളിൽ നോക്കി പുന്നാരം പറയാനും ആൺകുട്ടികൾ മത്സരിക്കുകയായിരുന്നു.
ക്ലാസിലേ അനുകുട്ടൻ ഇടക്കിടെ എന്നോട് പറയുമായിരുന്നു, ഒരു പ്രാവശ്യമെങ്കിലും ഈ നെഞ്ചത്തൊന്ന് കയറികിടന്നിട്ട് ജീവൻ വെടിഞ്ഞാലും അത് ഒരു ഭാഗ്യമായാണ് ഞാൻ കാണുന്നത്. ലൈബ്രറിയിലേക്കും ലാബിലേക്കുമുള്ള ഇടനാഴികളിൽ വെച്ച് അബദ്ധത്താലെന്നപോലേ കൂട്ടിമുട്ടുകയും സോറി പറയുകയും അവരുടേ പതിവായിരുന്നു.
ആ ഞാനാണിപ്പോൾ ഒരാണിന്റേ തളർന്നുറങ്ങുന്ന മാംസദണ്ഡിനേ പിടിച്ച് സഹതപിക്കുന്നത്. കീഴ്ജീവനക്കാരേയും നാട്ടുകാഷേയുമൊക്കേ വിറപ്പിക്കുന്ന ചില ഉദ്യോഗസ്ഥരേ കുറിച്ച് പറഞ്ഞ് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. വീട്ടിനു പുറത്ത് സിംഹവും ഭാര്യക്കുമുന്നിൽ പൂച്ചക്കുട്ടിയുമാണെന്ന്. സ്വന്തം ജീവിതത്തിലേ അനുഭവം വെച്ച് നോക്കുംമ്പോൾ അത് ശരിയാണെന്നെനിക്കു തോന്നുന്നു.
മാസങ്ങൾ വർഷങ്ങളായി മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
അലക്കിത്തേച്ച വസ്ത്രങ്ങളുടുത്ത് ബസ്സിലെന്നവണ്ണം ഞാനിരുന്നുകൊടുത്തു. ചൂടുള്ള അയാളുടേ പാലുകൊണ്ട് കക്ഷം നനഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.
ഭർത്താവിന്റെ പാലഭിഷേകത്താൽ നനഞ്ഞു വൃത്തികേടായ ബ്ലൗസും സാരിയും അലക്കിയലക്കി എന്റേ യവ്വനം പാഴാവുകയാണെന്നെനിക്കു തോന്നിത്തുടങ്ങിയകാലം.
“ദേ എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്, റഹീസിക്കയുടേ കൂടേയുള്ള ജീവിതം എനിക്കു മടുത്തുകഴിഞ്ഞു. വഴക്കിനും വക്കാണത്തിനുമൊന്നും ഞാനില്ല. ജീവിതത്തിൽ തെറ്റ് എല്ലാവർക്കും സംഭവിക്കും അതോർത്ത് ഇനിയും സങ്കടപ്പെടുന്നതിലർത്ഥമില്ലെന്നു ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു. നല്ല മനസ്സോടെ നമുക്ക് വേർപിരിയാം, ഇതിന്റേ പേരിൽ കലഹത്തനൊന്നും ഞാനില്ല. നിങ്ങളേ നാണം കെടുത്താൻ ഞാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല. നല്ല രീതിയിൽ നിയമത്തിന്റെ വഴിയിലൂടേ പിരിയുന്നതായിരിക്കും നല്ലത്, എന്താ നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം.”
ഒന്നും മുപടി പറഞ്ഞില്ല അദ്ദേഹം.
പക്ഷെ അതിനു ശേഷമുള്ള മൂപ്പരുടെ പെരുമാറ്റത്തിനൊക്കേ നേർത്ത വ്യത്യാസം എനിക്കനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അന്ന് രാത്രി വളരേ നേരത്തെ റഹീസിക്കയെത്തി. കയ്യിലോരു ബീർകുപ്പിയും , പൊതിഞ്ഞ മുല്ലപ്പൂമാലയുമൊക്കേ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കാദ്യം സംശയം തോന്നി. വല്ല മാനസിക രോഗവും….