അടിമക്കുണ്ടൻ – 2

Related Posts


അധ്യായം രണ്ട്:അമ്മയുടെ വാത്സല്യം

* * * * * * അമ്മ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളോടെ എന്നെ നോക്കി.ഞാൻ അമ്മെ എന്ന് വിളിക്കാൻ തുടങ്ങിയെങ്കിലും എൻ്റെ ശബ്ദം തൊണ്ടയിൽ തടഞ്ഞു നിന്നു. അമ്മ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി. ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ അവിടെ തന്നെ നിന്നു. മുറിയിൽ നിന്നും അമ്മയുടെ ഏങ്ങലടിച്ച കരച്ചിൽ എന്നെ പൊള്ളിച്ചു. ഞാൻ പതുക്കെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. എന്നെ കണ്ട അമ്മ ഒന്നുകൂടി കട്ടിലിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു. പാവം പേടിച്ച് പോയിക്കാണും… ഞാൻ പതിയെ വിളിച്ചു അമ്മേ… അമ്മ നോക്കിയില്ല ഞാൻ ഒന്നുകൂടെ വിളിച്ചു അമ്മെ… അമ്മ പെട്ടെന്ന് പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി. എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഞാൻ അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു അമ്മ കരച്ചിലടക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു “”നിൻ്റെ അച്ഛന് പണം മാത്രം മതി എന്നെ വേണ്ട,നിന്നെ വേണ്ട ഈ വീട് വേണ്ട…പണം പണം പണം.. ആ ഒരൊറ്റ ചിന്ത മാത്രം. നീ മാത്രമേ എനിക്ക് കൂടിനുള്ളു.നീ എന്നെ പൊന്നുപോലെ നോക്കും എന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്. നീ കൂടെ ഇങ്ങനെ ആയാൽ ഈ അമ്മ എന്ത് ചെയ്യും.പറ”.. ഞാൻ അമ്മയുടെ അടുത്തിരുന്നു. അപ്പോളും എൻ്റെ വേഷം അമ്മയുടെ ഷഡ്ഡിയും ബ്രായും തന്നെയായിരുന്നു. ഞാൻ അമ്മയുടെ തോളിൽ കൈവച്ചു. അമ്മ കൈ തട്ടിമാറ്റി. ഞാനും കരച്ചിലിൻ്റെ വക്കിലെത്തി എന്നതാണ് സത്യം. ഞാൻ പയ്യെ വിളിച്ചു അമ്മേ…. അമ്മ തലയുയർത്തി ഒന്ന് നോക്കി. കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളും വിതുമ്പുന്ന ചുണ്ടുമായി നിന്ന അമ്മയുടെ മുൻപിൽ ഞാൻ കൈ കൂപ്പി പറഞ്ഞു “അമ്മേ മാപ്പ്”.. മനപ്പൂർവ്വം ചെയ്തതല്ല, എനിക്കെന്തൊക്കെയോ തോന്നിപ്പോയി,അങ്ങനെ പറ്റിയതാണ്. വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങിയ അമ്മയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ ശക്തിയില്ലാതെ ഞാൻ പയ്യെ എൻ്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി. അങ്ങനെ തന്നെ എൻ്റെ ബെഡിലേക്ക് വീണു. ഞാനും കരയാൻ തുടങ്ങി. എനിക്ക് അങ്ങനെയൊക്കെ തോന്നിയ ആ നിമിഷത്തെ,എന്നെത്തന്നെ ഞാൻ ശപിച്ചു. ഇനിയൊരിക്കലും ഇങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്യില്ലെന്നും അമ്മയെ കരയിക്കില്ലെന്നും ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.
കരഞ്ഞു തളർന്ന ഞാൻ എപ്പോളോ ഉറങ്ങിപ്പോയി കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു എണീറ്റപ്പോളും അമ്മയുടെ ഡ്രസ്സിൽ തന്നെയാണ് എൻ്റെ കിടപ്പ് ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അതെല്ലാം ഊരി ബർമൂടയും ടീ ഷർട്ടും ഇട്ടു അമ്മയുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി.അമ്മ അപ്പോളും കട്ടിലിൽ തന്നെ കിടക്കുകയായിരുന്നു.ഞാൻ അമ്മയുടെ ഡ്രസെല്ലാം മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചിട്ട് അമ്മയെ വിളിച്ചു.അമ്മ അനങ്ങിയില്ല. ഞാൻ വിഷമത്തോടെ എൻ്റെ റൂമിലേക്ക് ചെന്നു. എൻ്റെ ബെഡ് ഒരഭയവും ഒരാശ്വവും ആണെന്ന് അന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി എൻ്റെ കണ്ണീർ മുഴുവനും ബെഡ് കുടിച്ചു തീർത്തു

അന്ന് മുതൽ കാര്യങ്ങളാകെ മാറി മറിഞ്ഞു. മിക്ക ദിവസങ്ങളിലും അമ്പലത്തിൽ പോയി ചന്ദനക്കുറിയുമിട്ട് ഒരു ദേവിയെപ്പോലെ വന്നിരുന്ന അമ്മ ഇപ്പൊൾ അമ്പലത്തിൽ പോകാറില്ല എപ്പോളും ചിരിച്ച മുഖത്തോടെ വീട്ടിൽ പ്രകാശം പരത്തിയിരുന്ന അമ്മ ഇപ്പൊൾ മിണ്ടാറെയില്ല. കഴിക്കാൻ സമയമാകുമ്പോൾ ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ ഭക്ഷണം വിളമ്പി വെക്കും,വൈകുന്നേരം ഫ്ലാസ്‌ക്കിൽ ചായ തിളപ്പിച്ച് വെക്കും. അല്ലാതെ എന്നെ ഗൗനിക്കാറെയില്ല.ഞാൻ മിണ്ടാൻ അടുത്തേക്ക് ചെന്നാലും എന്നെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ ഒഴിഞ്ഞു മാറിക്കളയും. ഇപ്പൊൾ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് …””സത്യത്തിൽ എൻ്റെ അമ്മ മരിച്ചു.ഇത് വേറാരോ ആണ്””എന്ന് എൻ്റെ മനസ്സ് പോലും മന്ത്രിക്കാൻ തുടങ്ങി. വീടെനിക്ക് നരകമായി തുടങ്ങി. പല രാത്രികളിലും എൻ്റെ ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടു.ഞാൻ ഒരു ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ മുറിയിൽ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നടക്കാൻ തുടങ്ങി.. അങ്ങനെ ചിന്തകൾക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഒരു രാത്രി ഞാൻ അമ്മയുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറിച്ചെന്നു. അമ്മ പാവം ഒന്നും അറിയാതെ ഉറക്കമാണ്. ഞാൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അമ്മയുടെ കാലിലേക്ക് വീണു.. അമ്മ ഞെട്ടലോടെ ചാടി എഴുന്നേറ്റു ലൈറ്റ് ഇട്ടു.തറയിൽ മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു കരയുന്ന എന്നെ നിസ്സഹായതയോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് നിന്നു.

“ക്ഷമിക്കമ്മെ..””ഞാൻ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് അറിയാതെ പറ്റിയതാ.ഇനി ഞാൻ ഒരിക്കലും അങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്യില്ല…മാപ്പ്”

എനിക്ക് അമ്മയില്ലാതെ ജീവിക്കാൻ പറ്റില്ല”.. “എന്നെ വെറുക്കല്ലെ അമ്മെ..”

ഞാൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞ് പോയി..

കുറച്ചു നേരം അമ്മ മിണ്ടാതെ നിന്നു..

“ടാ കിച്ചു”… അമ്മ വിളിച്ചു. സ്നേഹം കൂടുമ്പോൾ അമ്മ അങ്ങനെയാണ് എന്ന വിളിക്കുന്നത്..

ഞാൻ തലയുയർത്തി അമ്മയെ നോക്കി. അമ്മയും കരയാൻ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു..
അമ്മ പെട്ടെന്ന് നിലത്തിരുന്നു. എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു എൻ്റെ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു “പോട്ടെടാ കുട്ടാ…” അമ്മ വിഷമം കൊണ്ട് പറഞ്ഞതല്ലേ..”” “മോനെ വെറുക്കാൻ അമ്മയ്ക്കും പറ്റില്ല..”

ഞാൻ അമ്മയുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് തല ചായ്ച്ചു..മാതൃത്വത്തിൻ്റെ ആഴം ഞാൻ വീണ്ടും തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു… * * * “ടാ ചെക്കാ എഴുന്നേൽക്കട..എന്തൊരു ഉറക്കമാട ഇത്..” അമ്മയുടെ ശബ്ദമാണ് എന്നെ ഉണർത്തിയത്..

അമ്മ കുളിച്ചു ഒരു സെറ്റ് സാരി ഉടുത്ത് മുൻപിൽ നിൽക്കുന്നു.കൈയ്യിൽ ആവി പറക്കുന്ന ചൂട് ചായ. ഞാൻ ഇതെവിടെയാണ് എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല. പയ്യെപ്പയ്യെ ഇന്നലത്തെ രാത്രിയിലെ കാര്യങ്ങൾ എൻ്റെ മനസ്സിലേക്ക് വന്നു.ഞാൻ കൈ കുത്തി നിവരാൻ നോക്കി.ഉറക്കക്ഷീണംവിട്ടുമാറുന്നില്ല. അമ്മയുടെ നനുത്ത മുടിയിൽ നിന്നും എൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് വീണ രണ്ടു തുള്ളി വെള്ളം എന്നെ സ്വബോധത്തിലേക്കെത്തിച്ചു. എനിക്ക് കാര്യങ്ങൾ ഓർമ്മ വന്നു തുടങ്ങി..

അതേ…എൻ്റെ അമ്മ എന്നെ വീണ്ടും സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഞാൻ അമ്മയുടെ പഴയ കിച്ചു ആയിരിക്കുന്നു.

“എന്താടാ ചെക്കാ നീ ആലോചിക്കുന്നത്..” ഇന്നലെ എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു എൻ്റ നെഞ്ചിൽ തല ചേർത്ത് ഉറങ്ങിയത് നീ മറന്നോ.. അമ്മ ചിരിച്ചു..വാത്സല്യം നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുന്ന ഒരു ചിരി. ഞാൻ ചായക്കപ്പു വാങ്ങി ചൂട് ചായ പയ്യെ ഊതിക്കുടിച്ചു.. അമ്മ ചായക്കപ്പു വാങ്ങി മേശമേൽ വെച്ചിട്ട് എൻ്റെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ച് എന്നെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു…

ചെല്ലു പോയി കുളിച്ചിട്ട് വാ..നമുക്ക് അമ്പലത്തിലൊന്ന് പോയി വരാം.. അമ്മ എന്നെ തളളി അമ്മയുടെ കുളിമുറിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.

ഒരു നിമിഷം ഞാൻ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അമ്മ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്നു കുളിമുറിയിലെ കാച്ചിയ എണ്ണയുടെയും ഷാമ്പുവിൻ്റെയും മണം എൻ്റെ മൂക്കിലേക്കും നിറഞ്ഞു. ഏതോ ഒരു പോസിറ്റീവ് എന്നർജിയിൽ എൻ്റെ ഹൃദയം മിടിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *