Related Posts
ഹലോ ഫ്രണ്ട്‌സ്..
ഞാൻ റോക്കി. അടിമ ജീവിതത്തിന്റെ രണ്ടാം ഭാഗമാണ്. ഇതെന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ (അതായതു പഴയ കഥയിലെ കുണ്ണക്കുട്ടന്റെ കഥയാണ്…. കുണ്ണക്കുട്ടന്റെ അടിമ ജീവിതത്തിന്റെ രണ്ടാം അധ്യായം അവന്റെ വാക്കുകളിലൂടെ കാണിക്കുകയാണ്). ഇതൊരു കുകോൾഡ് കം സ്ലേവ് കഥയാണ്. ഇഷ്ടമില്ലാത്തവർ വായിക്കരുത്. വെറുതെ വായിച്ചു തെറി പറഞ്ഞു പാവം കുണ്ണക്കുട്ടനെ വിഷമിപ്പിക്കരുത്.
“ഇരിക്ക് കുടിക്കാനന്തെങ്കിലും എടുക്കാം” ന്നു പറഞ്ഞു അകത്തേക്ക് പോയ അവരുടെ നിതബത്തിന്റെ പിന്നാലെ പോവാതിരിക്കാൻ എന്റെ കണ്ണുകളെ ആവത് വിലക്കിയെങ്കിക്കും നിരാശയയായിരുന്നു ഫലം. പിന്നെ ചായയും കൊണ്ട് വരുന്ന മകളെ കാണാനായി കണ്ണുകൾ വാതിലിലോട്ട് പായിച്ചു കൊണ്ട് ഇരിപ്പുറക്കാതെ പകുതി ചന്തിയിൽ ഇരുന്നു.. ദേവതപോലെയുള്ള അമ്മയുടെ മകൾ ദേവകന്യക ആയിരിക്കുമല്ലോ
സ്വപ്നം കാണാൻ അധികം സമയം കാത്തിരിപ്പിക്കാതെ അമ്മയുടെ കൂടെ ചായകപ്പും കൊണ്ട് നടന്നടുക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ആശ്ചര്യത്തിന് വകയില്ലെങ്കിലും അമ്മയെ കണ്ടു ഇറക്കാൻ തുടങ്ങിയ ഉമിനീര് ഇപ്പോൾ തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ അവസാന തുള്ളിയും തിളച്ചാവിയായത് അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു.. ഒരു തുള്ളി വെള്ളം കുടിക്കാനുള്ള പരവേശത്തിൽ ഇപ്പോൾ ശ്വാസം നിലക്കുമോ എന്ന് ഭയപ്പെട്ടു..
അഞ്ചര അടി വലിപ്പത്തിൽ പാൽ വെണ്ണ ഉരുക്കി ഒഴിച്ച് വാർത്തെടുത്ത ഒരു സ്ത്രീ രൂപം. അമ്മയെപ്പോലെ തന്നെ ബോബ് ചെയ്ത, അഞ്ജനം കടഞ്ഞെടുത്ത കറുപ്പോട് കൂടിയ നീല തടാകത്തിന്റെ മൃതുവായ ഓളം വെട്ടുന്ന കറുകറുത്ത, രണ്ടു കയ്യ് കൊണ്ടും ചേർത്ത് പിടിച്ചാൽ എത്താത്ത തലമുടി ഉച്ചിയിൽ പോണിറ്റൈൽ പോലെ കെട്ടിവച്ചിരിക്കുന്നു. പൂർണചന്ദ്രൻ ഉദിച്ചപോലുള്ള സ്വർണ രൂപമുള്ള മുഖത്തു നിന്നും ചോര തൊട്ടെടുക്കാം. നീണ്ട നാസികയുടെ അറ്റത്തു പൊടിഞ്ഞ നനുത്ത വിയർപ്പ് വജ്രം പോലെ തിളങ്ങി. കാമം ഉറങ്ങിക്കിടന്ന കണ്ണുകളിൽ എവിടെയോ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആജ്ഞാ ഭാവം എന്റെ മനസിലെ വിധേയൻ പെട്ടെന്ന് കണ്ടെടുത്തു… നനുത്ത സ്വർണപ്പൊടി രോമങ്ങൾ തിളങ്ങുന്ന മേൽചുണ്ടിന് താഴെ തുടുത്തു കാശ്ശ്‍മീർ ഓറഞ്ചിന്റെ അല്ലിപോലുള്ള തുടുത്ത അധരത്തിലെ തേൻ നുകരാൻ അതിയായി മനസ് കൊതിച്ചു..
ശില്പി കൊത്തിയ ശില്പത്തിന്റെ പൂർണതയുള്ള ആ അഴകുടൽ വല്ലാതെ കൊതിപ്പിച്ചു. കഴുത്തിലെ നേർത്ത സ്വർണ മാല അതെ നിറമുള്ള ആ കഴുത്തിൽ കണ്ടുപിടിക്കുക അസാധ്യം.. ചായ കപ്പ് ടേബിളിൽ വയ്ക്കാനായി മുന്നിൽ കുനിഞ്ഞപ്പോൾ ആ തങ്കകുടം പോലുള്ള മുലകാമ്പുകൾ എന്റെ മുന്നിൽ അനാവൃതമായി നേർത്ത പാൽ നിറമുള്ള ബ്രായ്ക്കുള്ളിൽ ആ 36 സൈസ് ലക്ഷണമൊത്ത മുലകൾ മുഴച്ചു നിന്നു. കടും കുങ്കുമ നിറത്തിൽ തെറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലക്കണ്ണുകൾക്ക് ആവശ്യത്തിലധികം വലിപ്പമുണ്ടായിരുന്നു…..ഒന്നാകെ അതിനെ മോതികുടിക്കാൻ മനസ് കൊതിച്ചു. 3ഇഞ്ച് കുണ്ണകുട്ടൻ പാന്റീനടിയിൽ വെകിളിപൂണ്ട് ഒറ്റക്കണ്ണിൽ സ്കലിച്ചു…
ചായ വച്ചു എന്നെ നോക്കി പാൽ പുഞ്ചിരി പൊഴിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് കാമപ്രാന്ത് കൊണ്ട് ഭ്രാന്തു പിടിക്കുമെന്ന് തോന്നി..
“രാമേട്ടാ എനിക്ക് കുറച്ചു സംസാരിക്കണം”. അവൾ എന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് രാമേട്ടനോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ സംസാരിക്കേണ്ടത് എന്നോടാണെന്നും അവർക്ക് രാമേട്ടനെ മുൻപേ പരിചയമുണ്ടെന്നും മനസിലായി.
തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ നേർത്ത മനോഹരമായ ലോങ്ങ്‌ ഗൗണിനുള്ളിൽ താളത്തിൽ അതിമനോഹരമായ തുളുമ്പുന്ന നിതംബ വടിവും പരസ്പരം ഉരസുന്ന കുണ്ടി പാളികളും നോക്കി വെള്ളമിറക്കുമ്പോൾ എന്നെ സാകൂതം നോക്കുന്ന അമ്മ ചരക്കിനെയും രാമേട്ടനേയും തികച്ചും വിസ്മരിച്ചു പോയി.
അവരുടെ മുരടനക്കം എന്നെ സ്വപ്നത്തിൽ നിന്നുണർത്തി.
“രാമേട്ട മോൾക്ക്‌ ഇവനോട് സംസാരിക്കണം പോലും അവർ വളപ്പിലൊക്കെ ഒന്ന് നടന്നു വരട്ടെ..,. രാമേട്ടൻ വേണമെങ്കിൽ കുറച്ചു വിശ്രമിച്ചോ… ഞാൻ ഊണ് കാലമാക്കാം”….എന്നും പറഞ്ഞു അടുക്കളയിലേക്ക് നോക്കി രമ്യേ ടേബിൾ ക്ലീൻ ആക്കെന്നു വിളിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോൾ മൂന്നാമത്തെ കഥാപാത്രം ആരെന്നറിയാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് കണ്ണുകൾ നീണ്ടു..
ഇളം കറുപ്പ് നിറത്തിൽ വടിവൊത്ത ശരീരത്തിന്റെ ഉടമയായ ഒരു 28വയസു തോന്നിക്കുന്ന പെണ്ണ് വന്നു ടേബിളിൽ നിരത്തിയ സാധനങ്ങളൊക്കെ ക്ലീൻ ആക്കുമ്പോൾ എന്റെ ചോദ്യഭാവം കണ്ടു പറഞ്ഞു.
“ഇത് രമ്യ.. ചെന്നൈയിൽ എന്റെ കൂടെ ആയിരുന്നു. പറയത്തക്ക ബന്ധുക്കൾ ഒന്നും ഇല്ല. ഞങ്ങൾ പോരുമ്പോൾ കൂടെ കൂടി.. അടുക്കളയിലും തൊടിയിലും എനിക്കൊരു സഹായമാണ്. പിന്നെ നല്ല വൃത്തിയും വെടിപ്പും, കൈപ്പുണ്യവും ഉണ്ട്….. പിന്നെ വിശ്വസിച്ചു കൂടെ നിർത്താം… നമ്മുടെ എന്ത് കാര്യവും നോക്കിയും കണ്ടും ചെയ്യും..”
അവൾ നമ്മുടെ സ്വന്തമാണെന്ന് പറയാതെ പറയുകയാണെന് തോന്നി വിവരണം കേട്ടപ്പോൾ. അണ്ണാൻ കുഞ്ഞു മരം കയറ്റം മറക്കുമോ എന്ന് പറഞ്ഞ പോലെ കിട്ടിയ സമയം കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവളെ ഒന്ന് ഭോഗിച്ചു. ആവശ്യത്തിലധികം കുണ്ടിയും മുലയും നല്ല ശരീര മുഴുപ്പും ഉള്ള അവൾ ഔഡി കാർ വാങ്ങുമ്പോൾ ഫ്രീ കിട്ടുന്ന അംബാസിഡർ ആയിരിക്കണേ എന്ന് മനസ് സ്വപ്നം കണ്ടു
കൂടെ നടക്കാൻ ആംഗ്യം കാട്ടി മുന്നിൽ നടന്ന അവളുടെ കൂടെ വിശാലമായ തോട്ടത്തിലേക്ക് നടക്കാൻ ഇറങ്ങുമ്പോൾ പെരുമ്പറ മുഴക്കുന്ന ഹൃദയമിടിപ്പ് മുഖത്തു കാട്ടാതിരിക്കാൻ നാനായി പണിപ്പെട്ടു. മുന്നിൽ നടന്ന അവളുടെ കാലടികളെ പിന്തുടരുമ്പോൾ കണ്ണുകൾ ആ ചന്തികളെ മനസിലിട്ടു താലോലിച്ചു… വിടർന്നു കൊഴുത്ത ആ കുണ്ടി പന്തുകൾ പിടിച്ചു തുറന്നു ആ മലദ്വാരം മുതൽ തേൻ പൂർ വരെ നക്കാൻ മനസ്സ് കൊതിച്ചു.,!! കുഞ്ഞു രാജീവ് ജട്ടിക്കുള്ളിൽ കിടന്നു കണ്ണീർ പൊഴിച്ചു..
രാജീവ് അവൾ നടത്തത്തിനിടയിൽ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ വിളിച്ചു..
“ഫസ്റ്റ് ഓഫ് ഓൾ എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ”..
“ഉം ഒരുപാട്… മറുപടി പറയാൻ എനിക്ക് ഒരു നിമിഷം പോലും ആലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല…”
“രാജീവ് നന്നായി ആലോചിച്ചു തീരുമാനിച്ചാൽ മതി… രാമേട്ടൻ പറഞ്ഞിട്ട് കുറച്ചൊക്കെ എനിക്ക് രാജിവിനെ പറ്റി അറിയാം.. അതാ ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞത് വരട്ടെ നമുക്ക് നോക്കാം എന്ന്… രാജീവ് എന്നെ കല്യാണം കഴിച്ചാൽ ഇത് വരെ ജീവിച്ച പോലെ ഒരു ജീവിതം അല്ലായിരിക്കും ഇനി മുൻപോട്ട്… ഈ 40 ആക്രെ ചുറ്റളവിൽ, ഉയർത്തി കെട്ടിയ മതിലിനകം ഞങ്ങടെ ലോകമാണ് .. ഞങ്ങൾ എന്നാൽ ഞാനും അമ്മയും, പിന്നെ രമ്യയും.. ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഒരു തരത്തിലുള്ള രഹസ്യ ഇടപാടും ഇല്ല….. യാതൊരു മറയും ഇല്ലാത്ത രീതിയിലാണ് ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ജീവിക്കുന്നത്.. രമ്യ ഞങ്ങൾക്ക് വെറും വേലക്കാരി അല്ല…. ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയം സൂക്ഷിപ്പ് ക്കാരി കൂടി ആണ്… . ഇവിടെ ഞങ്ങളുടേതായ ഒരു ജീവിത രീതി ഉണ്ട്… അതിൽ ഒരു ഭാഗമാവാൻ രാജീവിന് എത്രത്തോളം പറ്റും എന്നതിനനുസരിച്ചായിരിക്കും നമ്മുടെ ജീവിതം മുന്നോട്ടു പോവുന്നത്… ജീവിതം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ മനസിലാവും.. പിന്നെ ഒന്ന് മനസിലാക്കുക ഇവിടെ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒന്നിന്നും ഒരു അതിരും മറയും ഇല്ല.. ആ സെക്കൻഡിൽ എന്ത് ചെയ്യണം ന്നു തോന്നുന്നോ അത് ചെയ്യണം….ആരെങ്കിലും കാണുമോ അവരെന്തു കരുതും ഇത്തരം കാര്യങ്ങൾക്കൊന്നും ഇവിടെ ഒരു പ്രസക്തിയും ഇല്ല… ഞങ്ങൾക്ക് മനസിൽ അപ്പോൾ അപ്പോൾ തോന്നിയത് ചെയ്യാൻ അതൊക്കെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരാളെ കണ്ടെത്തുക എന്ന ആശയം അമ്മയുടേതായിരുന്നു… അത് എന്റെ ഭർത്താവായി ആണെങ്കിൽ കൂടുതൽ നന്നായിരിക്കും എന്ന് കരുതിയെന്നെ ഉള്ളു…..എന്ന് വച്ചു നിങ്ങൾ ഇവിടെ എന്റെ സ്വകാര്യ സ്വത്തൊന്നും ആയിരിക്കില്ല.. ഞങ്ങടെ പൊതു സ്വത്തു തന്നെ ആയിരിക്കും..
ഞങ്ങളുടെ എല്ലാ കാര്യവും അറിയുന്ന, എല്ലാത്തിനും കൂടെ ഉള്ള രാമേട്ടനോട് എനിക്കൊരാലോചന കൊണ്ട് വരാൻ പറഞ്ഞത് അത് കൊണ്ടാണ്….. രാമേട്ടനാ പറഞ്ഞത് അയാളുടെ പരിചയമുള്ള ഒരു സതീഷ് തന്നെ പറ്റി പറഞ്ഞിരുന്നെന്ന്…
സ്വയം അടിമയാവാനും കൂടി ഇഷ്ടമുള്ള ഒരാളാണെന്നു പറഞ്ഞറിഞ്ഞപ്പോൾ തീരുമാനിച്ചു ഇയാൾ ഞങ്ങൾക്ക് പറ്റിയ കക്ഷി ആയിരിക്കുമെന്ന്…ഇനി കല്യാണം കഴിഞ്ഞാലും ഈ സ്വഭാവത്തിൽ മാറ്റം വരാതിരുന്നാൽ മതി…”
