അടുക്കളക്കളികള്‍ – 5

തുണ്ട് കഥകള്‍  – അടുക്കളക്കളികള്‍ – 5

മാലതിയുടെ കൺസൾട്ടിങ് റൂമിൽ നിന്നുള്ള മറ്റൊരു സംഭവം. അടുക്കളക്കാരൻറെ/കാരിയുടെ അടുത്തു നിന്ന് ജീവിതം നേർപടി പഠിച്ചതായതു കൊണ്ടു ഇതും ഞാൻ കിച്ചൻ സ്ലാബ് സീരീസിൽ പെടുത്തുന്നു. നിഷ്ക്കളങ്കതയിൽ മുതിർന്നവരുടെ ഇടപെടൽ ശരിയോ തെറ്റോ എന്ന ചോദ്യത്തിന് എനിക്കുത്തരമില്ല. പക്ഷേ ആ ഇടപെടൽ നിഷ്ക്കളങ്കരുടെ ജീവിതത്തിൽ ഗുണമാണോ ദോഷമാണോ ഉണ്ടാക്കിയതെന്ന ഉത്തരമാണ് പ്രധാനം. അടുക്കള സ്ലാബിൽ നിന്നു കിട്ടിയ പാഠങ്ങൾ, എൻറെ അനുഭവത്തിൽ മിക്കവാറും കൂടുതൽ നന്നായിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം. ഒരു മുതിർന്ന സ്ത്രീ, ഒരു കുട്ടിക്ക് നൽകുന്ന ലൈംഗിക പാഠങ്ങൾ ഭാവിയിൽ അവൻറെ മുതൽക്കൂട്ടായിരിക്കും എന്നാണ് എൻറെ അനുഭവം. സ്വന്തം സുഖത്തിനായി അവൾ അവനെ പഠിപ്പിക്കുന്ന പാഠങ്ങൾ, ഭാവിയിൽ അവൻറെ ജീവിതത്തിലെ പെണ്ണ് അവളുടെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ആഗ്രഹിക്കുന്നതൊക്കെയാണ്. അതിൽക്കൂടുതൽ ഒരു പെണ്ണിനും മറ്റൊരാളിൽ നിന്നും കിട്ടാനുണ്ടാവില്ല.

ഇതിനു മുന്‍പിലത്തെ പാര്‍ട്ട്‌ കള്‍ വായിക്കാന്‍ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക

എൻറെ മുന്നിലിരിക്കുന്ന, സാം എന്നു വിളിക്കുന്ന സാമുവേൽ അബ്രഹാം, അവൻറെ മൂത്ത സഹോദരി ഡയാന അബ്രഹാം, പിന്നെ അവരുടെ മദ്ധ്യവയസ്സു കഴിഞ്ഞ വീട്ടു വേലക്കാരി താത്ത എന്ന ആമിന, ഇവരാണ് ഇതിലെ പാത്രങ്ങൾ. ഉദ്യോഗസ്ഥരായ സാമിൻറെ മാതാപിതാക്കൾ അണിയറയിലും. ഭർത്താവുപേക്ഷിച്ച താത്തയുടെ മകൻ അനസ്, സാമിൻറെയൊപ്പം എട്ടാം ക്ലാസ്സിലാണ്. പതിവു പോലെ ഈ കഥാപാത്രങ്ങൾ തന്നെ അവരുടെ കഥ പറയുന്നതല്ലേ നല്ലത്? ഈ പേരുകളെല്ലാം യഥാർത്ഥ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ മതവിഭാഗത്തിൽ നിന്നും ഞാൻ മാറ്റിയെടുത്തതാണ്.

സാം വൈകിയാണെണീറ്റത്‌. ഈയാഴ്ച യുവജനോത്സവത്തിൻറെ അവധിയാണ്. പപ്പയും മമ്മിയും ഓഫീസിൽ പോയിക്കഴിഞ്ഞു. പത്താം ക്ലാസ്സിലായതു കൊണ്ട് ചേച്ചിക്ക് ഇന്നും ക്ലാസുണ്ട്. ഞാൻ അനസ് വരാൻ കാത്തിരുന്നു.
താത്തയുടെ, എൻറെ ക്ലാസിലുള്ള മകൻ അനസും, ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ നിന്നാണ് ആഹാരം കഴിക്കുന്നത്. അത്, മമ്മിയുടെ നിർദേശമായിരുന്നു. താത്തയുടെ ദാരിദ്ര്യം കണ്ടറിഞ്ഞ മമ്മിയുടെ മനസ്സ്. ആദ്യ ദിവസങ്ങളിൽ താത്ത അവനെ അടുക്കളയിലെ നിലത്തിരുത്തിയാണ് ആഹാരം കൊടുത്തിരുന്നത്. ഒരവധിദിവസം ഇതു കണ്ട മമ്മി എന്നോട് കർശനമായി നിർദേശിച്ചു, അവൻ എൻറെയൊപ്പം ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ ഇരുന്നു തന്നെ ആഹാരം കഴിക്കണമെന്ന്. അതിനു ശേഷം ഞങ്ങൾ അങ്ങനെയേ ചെയ്യാറുള്ളൂ. എനിക്കും അതു സന്തോഷമായിരുന്നു, കാരണം അവനെയെനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. താത്തക്കിന്ന് രണ്ടു പൊതിച്ചോറ് കുറച്ചു കെട്ടിയാൽ മതിയാവും, എൻറെയും അനസിൻറെയും. ഞാനവൻ വരാനായി എൻറെ മുറിയിൽ കാത്തിരുന്നു.

=ആമിന=

മണി എട്ടര. അവധിയായതു കൊണ്ട് അനസ് വളരെ വൈകി. സാമിനതിൽ പരാതിയൊന്നുമില്ല. അവരൊരുമിച്ചു പ്രാതൽ കഴിച്ചു. പിന്നെ സാമിൻറെ ഒരു ലൈബ്രറി ബുക്കുമായി അനസ് തിരിച്ചു പോയി. ഡയാനയുടെ ചോറു കെട്ടിവച്ചു. ഇനി ഡയാന കൂടി കാപ്പി കുടിച്ചാൽ രാവിലത്തെ തിരക്കു കഴിഞ്ഞു. ഞാൻ അടുക്കളയ്ക്കു വെളിയിലെ വർക്കേരിയയിൽ ഡയാനക്കായി കാത്തിരുന്നു. അൽപനേരത്തിനുള്ളിൽ അവൾ താഴെ വന്നു കാപ്പി കുടിച്ചു. അവളുടെ എച്ചിൽ പാത്രങ്ങളുമായി സിങ്കിലേക്കു പോകുമ്പോൾ അവൾ വാഷ്ബേസിനിൽ കൈ കഴുകി, മലക്കറിയുടെ പെട്ടിയിൽ തപ്പുകയായിരുന്നു. പുറം തിരിഞ്ഞ്, സിങ്കിലെ ടാപ്പു തുറന്ന് പാത്രങ്ങൾ കഴുകുന്നതിനിടെ ഞാനവളുടെ നേരേ ഒളിഞ്ഞു നോക്കി. എന്നെ പാളി നോക്കി കൊണ്ട് അവളൊരു വഴുതനങ്ങയെടുത്തു അരപ്പാവാടയിൽ ഒളിപ്പിച്ചു മുകളിലെ അവളുടെ മുറിയിലേക്കു പോയി.

പലപ്പോഴും അടുക്കളയിലെ വഴുതനങ്ങയുടെ എണ്ണം കുറയുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചെങ്കിലും ഞാനത് കാര്യമാക്കിയില്ലായിരുന്നു. ഇന്നതു കണ്ടപ്പോൾ എൻറെ മേലാകെ തരിച്ചു. അവൾ ഒരുപാട് വളർന്നിരിക്കുന്നു. ഭർത്താവുപേക്ഷിച്ച ശേഷം ഞാൻ മനഃപൂർവം മറന്ന എൻറെ ശരീരം എന്നെ വല്ലാതെ വീർപ്പുമുട്ടിച്ചു. 32 വയസ്സിൽ ഒരു ഫക്കീറാവാൻ എൻറെ ശരീരം വിസമ്മതിച്ചു. പെട്ടെന്നെനിക്ക് സാമിനെക്കുറിച്ചാണ് ഓർമ വന്നത്. എൻറെ അനസിൻറെ പ്രായമാണെങ്കിലും പലപ്പോഴും അവനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ എനിക്കു തോന്നിയിരുന്നു. അനസ് കുട്ടിയായിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ അവനെ പ്രത്യേകം കിടത്താൻ എൻറെ ഭർത്താവ് നിർബന്ധിച്ചിരുന്നു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ അവനെന്നോട് ഒരുപാട് ശാരീരിക അടുപ്പം കാട്ടിയിരുന്നില്ല. എൻറെ നെഞ്ചിൽ സാം ചേർന്നു നിൽക്കുമ്പോൾ എനിക്കൊരുപാട് സന്തോഷം തോന്നിയിരുന്നു. ഇപ്പോൾ അവനെ ഓർമ വന്നപ്പോൾ, അവനോടു തോന്നിയിരുന്നത് പുത്ര സ്നേഹമല്ലായിരുന്നു എന്നെനിക്കു ബോദ്ധ്യമായി. മനസ്സിൽ സാത്താനുദിച്ചാൽ അവനാരേയും കിടത്തി പൊറുപ്പിക്കില്ല.
ഡയാന വഴുതനങ്ങയുമായി മുകളിലോട്ടു പോയപ്പോൾ എൻറെ തുടയിടുക്കിൽ ഏതോവൊരു നരിച്ചീറ് അതിൻറെ പല്ലുകൾ ആഴ്ത്തിത്തുടങ്ങി. ഊൺ മേശയുടെ മൂലയിൽ ഞാനെൻറെ അരക്കെട്ടിൻറെ മുൻഭാഗം ചേർത്തുരസി. ഓരോ ഉരസലിലും എൻറെ ആർത്തി ഏറിയതല്ലാതെ ഒരു ശമനം എത്രയോ അകലെയായിരുന്നു. ശരീരത്തിൻറെ വാഞ്ചകൾ, ആണായാലും പെണ്ണായാലും, അവരെ എവിടെയൊക്കെ കൊണ്ടെത്തിക്കുമെന്നത് പ്രവചനാതീതമാണ്. വീണ്ടും എൻറെ നെഞ്ചിൽ ചേർന്നു നിൽക്കുന്ന സാം എൻറെ മനസ്സിലോടിയെത്തി. വികാരങ്ങൾക്ക് ചിലപ്പോഴൊക്കെ യുക്തിയെ അതിജീവിക്കാനാവും.

ഞാൻ ചുറ്റുപാടും നോക്കി. സാം മുറ്റത്തെ ചെടികൾക്കിടയിലാണ്. പൂന്തോട്ടം അവൻറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട ഇടമാണ്. എൻറെ ആദ്യത്തെ വിളിയിൽ തന്നെ അവനോടിയെത്തി. മുഖത്തെ ഭാവങ്ങളെല്ലാം ഒഴിവാക്കി, തികച്ചും സാധാരണമട്ടിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“ചേച്ചി ഇറങ്ങാറായോ എന്നു നോക്കിക്കേ. വിളിച്ചു ചോദിച്ചാൽ ചേച്ചിക്ക് ദേഷ്യം വരും. കതകിനിടയിലൂടെ ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതെ നോക്കിയാൽ മതി. ചേച്ചി ഡ്രെസ്സു ചെയ്തു കഴിഞ്ഞാൽ വന്നു പറ. ഞാൻ ലഞ്ച് ബോക്സ് റെഡിയാക്കാം”

അവൻ മുകളിലേക്കു പോകുന്നത് ഞാൻ നെഞ്ചിടിപ്പോടെ നോക്കി നിന്നു. അൽപ നേരത്തിനു ശേഷം ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങി മുകളിലേക്കു നോക്കി. ഡയാനയുടെ മുറിയുടെ താക്കോൽ പഴുതിലൂടെ ചുറ്റുപാടെല്ലാം മറന്ന് ഉറ്റു നോക്കി നിൽക്കയാണ് സാം. ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതു തന്നെ. പത്തു പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ പരവശനായി താഴേക്കു വന്നു. അവൻറെ ടീ ഷർട് വിയർപ്പിൽ നനഞ്ഞിരുന്നു. മുഖമാകെ വിളറിയിരുന്നു. മുൻവശം ബർമൂഡയിലൂടെ മുഴച്ചു നിൽക്കുന്നു. ഞാനതു കണ്ടതായി നടിച്ചില്ല.
“മോനേ, ചേച്ചി റെഡിയായോ?”

അവൻ മുഖം കുനിച്ചു പറഞ്ഞു.

“ഇപ്പോൾ വരും”

ഞാൻ വേഗം ലഞ്ച് ബോക്സ് പൊതിഞ്ഞെടുത്തു. അൽപം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഡയാന സ്‌കൂൾ ബാഗുമെടുത്തു താഴെ വന്നു. ലഞ്ച് ബോക്സ് വാങ്ങി അവൾ സ്‌കൂളിലേക്ക് പോയി. ഞാൻ ഒളി കണ്ണിലൂടെ സാമിനെ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അവൻ ചെടികൾക്കിടയിൽ ഒളിച്ചു. എന്തായാലും അവിടെ മറ്റൊന്നും ചെയ്യാനുള്ള മറവില്ലല്ലോ എന്ന് ഞാനാശ്വസിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *