അനന്തപുരിയിൽ ആനന്ദം – 1

സുധീർ: മോനെ നീ ഞങ്ങളെ ഒരിക്കലും അന്യരായി കാണല്ലെ… ഇതൊക്കെ ഇത്രയും കാലം നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി തന്നെയാണ് ഞങ്ങൾ കാത്ത് സൂക്ഷിച്ചത്. ഇതൊക്കെ പെട്ടന്ന് ദഹിക്കാൻ എളുപ്പമുള്ള കാര്യമല്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം…. എല്ലാം സമയം പോലെ നിനക്ക് മനസ്സിലാവും…
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല… ഒരു ചിരിയിൽ ഒതുക്കി…
അവിടെ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വരുമ്പോൾ മനസ്സിൽ കുറേ ചോദ്യങ്ങൾ ആയിരുന്നു… ഉമ്മയെ പടി അടച്ച് പിണ്ഡം വെച്ച ആളാണ് ഉപ്പുപ്പ… എന്നിട്ടും എന്തിനാണ് എല്ലാം ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി മാറ്റി വച്ചത്… എനിക്ക് തന്ന മുറിയിൽ എൻറെ ഓരോ വയസിലെയും ഫോട്ടോകൾ…
എല്ലാം സമയം പോലെ അറിയും…
ഞാൻ നേരെ ഹാളിൽ പോയപ്പോൾ സുമി മാമിയും എൻറെ കസിൻസ് എല്ലാവരും അവിടെ ടിവി കാണുന്നു… ഞാൻ ഉമ്മ എവിടെ എന്ന് സുമി മാമിയോട് ചോദിച്ചു… ഉമ്മ റൂമിൽ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞു ഞാൻ നേരെ റൂമിൽ പോയപ്പോൾ ഉമ്മ കട്ടിലിൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു… ഞാൻ ഉമ്മയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് കിടന്നു… എൻറെ സാമിഭ്യം അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഉമ്മ കണ്ണ് തുറന്നു എന്നെ നോക്കി…
ഉമ്മ: എന്ത് പറ്റി മോനേ
ഞാൻ: ഉമ്മാ… മാമാമാർ എന്നെ ഉപ്പുപ്പാടെ റൂമിൽ കൊണ്ട് പോയി… അവിടെ വച്ച് കുറെ സ്വത്ത് വിവരങ്ങൾ ഒക്കെ കാണിച്ചിട്ട് എല്ലാം നമ്മുടെ ആണെന്ന് പറഞ്ഞു.. എനിക്ക് എന്ത് പറയണം എന്ന് പോലും അറിയാതെ ആയി… ഞാൻ അവസാനം വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞു… അപ്പോൾ മാമാ പറയുന്നു അവരെ അന്യരായി കാണല്ലെ ഇതൊക്കെ സമയം ആവുമ്പോൾ നിനക്ക് മനസ്സിലാവും എന്നൊക്കെ… എനിക്ക് ഇതൊന്നും വേണമെന്നില്ല ഉമ്മ… നമുക്ക് ജീവിക്കാൻ ഉള്ളത് വാപ്പച്ചി ഉണ്ടാക്കി തന്നിട്ടില്ലേ….
ഉമ്മ ഒന്നും മിണ്ടാതെ എൻറെ മുഖത്ത് തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു…
ഞാൻ: എന്താ ഉമ്മ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇങ്ങനെ നോക്കി ഇരിക്കനെ…
ഉമ്മ: (കണ്ണ് നിറഞ്ഞു) ഒന്നുമില്ലട ഞാൻ നിൻറെ വാപ്പച്ചിയെ ഇപ്പൊ ദാ എൻറെ മുന്നിൽ കണ്ടൂ…
ഞാൻ: എന്തോന്ന്???
ഉമ്മ: നിൻറെ വാപ്പച്ചിയും ഇത് പോലെ തന്നെയാ… സ്വന്തമായി സമ്പാതിക്കുന്നെ അല്ലാതെ ഒന്നും സ്വീകരിക്കില്ല… അതേ കൊണം തന്നെ നിനക്കും… പക്ഷേ ഇത് നിനക്ക് അവകാശപ്പെട്ടതാണ്… നീ ഇത് സ്വീകരിക്കണം… നിൻറെ ഉപ്പൂപ്പ ഒന്നും കാണാതെ ഒരു തീരുമാനവും എടുക്കില്ല… നിൻറെ മാമാരെ നിനക്ക് വിശ്വസിക്കാം…
ഞാൻ ശരിയെന്ന അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി…
ഞാൻ: എന്നാ ഉമ്മച്ചി കിടന്നോ… ഞാൻ റൂമിൽ പോകുവാ…
ഉമ്മ: നീ എന്തിനാ വെറുതെ റൂമിൽ പോയി ഒറ്റക്ക് ഇരിക്കുന്നെ… നിൻറെ മാമാടെയോക്കെ മക്കൾ അല്ലേ അവരൊക്കെ അവരോടൊക്കെ പോയി സംസാരിക്കു… ഇല്ലെങ്കിൽ നിനക്ക് ജാട ആണെന്ന് കരുതും…
ഞാൻ: ശരി ഉമ്മ… ഞാൻ പോട്ടെ..
ഞാൻ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയതും നേരെ മുന്നിൽ പെട്ടന്ന് ആരോ വന്നു ഞാനും അയാളും കൂട്ടി മുട്ടി… ഞാൻ സോറി പറഞ്ഞു നേരെ നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് അമീന മാമിയാണ്… അവരും സോറി പറഞ്ഞു പെട്ടന്ന് തന്നെ അവുടെന്ന് പോയി… മുഖത്ത് പോലും അവർ നോക്കുന്നില്ല….
എന്ത് ജാടയാണ് ഇവിടെ ഉള്ളതിനോക്കെ… ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു… ചെന്നൈയിലെ പല കൊച്ചമ്മമാർടെ മക്കളെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്… അവളുമാർക്ക് പോലും ഇത്ര ജാട കണ്ടിട്ടില്ല… ( ചെന്നൈ എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് തോന്നും എല്ലാം ചളം ഐറ്റങ്ങൾ ആയിരിക്കുമെന്ന്… പക്ഷേ ചെന്നൈയിലുള്ളവർക്ക് അറിയാം എന്ത് മാത്രം കിടിലം ചരക്ക് കൂട്ടങ്ങൾ അവിടെ ഉണ്ടെന്ന്)
ഞാൻ അവിടെന്ന് നേരെ ഹാളിലേക്ക് പോയി.. മുകളിലേക്ക് സ്റ്റെപ് കേറാൻ പോയതും പിറകെ നിന്നും ഒരു വിളി… “അജു..”
ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ റസിയ മാമി ആണ്…
മാമി: എന്താ അജു നീ ഞങ്ങളോടൊന്നും സംസാരിക്കില്ലെ… എപ്പോഴും റൂമിലേക്ക് ഓട്ടം ആണല്ലോ…

ഞാൻ: അയ്യോ മാമി അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല… ഞാൻ ചുമ്മാ പോയതാ…
നീ ഇവിടെ വന്ന് ഇരുന്നെ എന്ന് പറഞ്ഞു മാമി തൊട്ടടുത്ത സോഫ ചൂണ്ടി കാണിച്ചു… ഞാൻ ചെറുതായൊന്നു മടിച്ചെങ്കിലും അവിടെ ചെന്ന് ഇരുന്നു…
സുമി: ഞങൾ നിന്നെ പിടിച്ചു തിന്നതൊന്നുമില്ല.. നീ ഒന്ന് അടങ്ങി ഇരിക്ക് കൊച്ചെ…
ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു…
മാമി: നിനക്ക് ഇവിടെ സൗകര്യം ഒന്നും പോരാ എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ അജു… എന്തേലും ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നിയാൽ പറയ്…
ഞാൻ: അയ്യോ അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല മാമി… ഞാൻ ആദ്യമായല്ലെ ഇവിടെ.. അതിൻറെ ഒരു സ്റ്റാർട്ടിങ് ട്രബിൾ ആണ്… പോക പോക ശേരിയാവും…
“നീ എന്നാ കോളേജിൽ കേറുന്നെ…” എന്ന ചോദ്യം കേട്ട് ഞാൻ സൈഡിലേക്ക് നോക്കി… അങ്ങനെ ആദ്യമായി എൻറെ ഒരു കസിൻ എന്നോട് സംസാരിച്ചിരിക്കുന്നു… ഷംനയുടെ ചോദ്യം ആയിരുന്നു…
ഞാൻ: തിങ്കൾ മുതലാണ് ഇത്ത….
മാമി: അതെന്തായാലും നന്നായി… നിങ്ങളും എല്ലാരും അന്നല്ലെ പിള്ളാരെ പോകാൻ പ്ലാൻ ചെയ്തത്… ഇനി ഇപ്പൊ അജുവും കൂടെ ഉള്ളത് ഒരു ആശ്വാസമായി… നിങ്ങളെ ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ ചോദിക്കാൻ ഒരു ആളുണ്ടല്ലോ….
മാമി അതും പറഞ്ഞ് എൻറെ തുടയിൽ തട്ടി ചിരിച്ചു….
“ ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു ബോഡിഗാർഡ് വേണമെന്നില്ല… ഞങ്ങളെ നോക്കാൻ ഞങൾ തന്നെ മതി…” റസിയ മാമിയുടെ പറച്ചിൽ ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത ഷാനിയ അതും പറഞ്ഞ് അവിടെ നിന്നും എണീറ്റ് മേലേക്ക് പോയി… ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഒരു ചിരിയിൽ ഒതുക്കി….
മാമി: ഈ പെണ്ണിന് അൽപ്പം കൂടുന്നുണ്ട്… എപ്പോ എന്ത് പറയണം എന്ന് പോലും അറിയാതെ ആയി…. മോൻ അവളെ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട… അവള് അൽപ്പം ദേഷ്യക്കാരി ആണ്…
ഷാനിയയുടെ ആ പെരുമാറ്റത്തിൽ എല്ലാരും ഒന്ന് ഞെട്ടി ഇരിക്കുവാണ്…
ഞാൻ: അയ്യേ… മാമി ഞാൻ ഇതൊന്നും കാര്യം ആയി എടുക്കില്ല… ഞാൻ ഇവിടെ ആദ്യം അല്ലേ അതിൻറെ ഒരു പ്രശ്നം ആവും ഇവർക്ക്… പതുക്കെ എല്ലാം ശരിയായി ഞങ്ങളൊക്കെ കമ്പനി ആവും….
ഞാൻ അതും പറഞ്ഞു ആ പെൺപടയെ നോക്കി ചിരിച്ചു…
പെട്ടന്ന് എൻറെ ഫോണിൽ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ സൗണ്ട് കേട്ടു… ലോക്സ്ക്രീനിൽ കണ്ട പേര് എന്നിൽ സന്തോഷം നിറച്ചു… “ഫെമിന ഫെമി”
( തുടരും )
ആദ്യ കഥ ആയതുകൊണ്ട് എത്രമാത്രം ശെരി ആയെന്നു അറിയില്ല… തെറ്റുകൾ ഉണ്ടങ്കിൽ ചൂണ്ടികാട്ടി സഹായിക്കണം എന്ന് അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദ്ദേശങ്ങളും കമന്റുകൾ ആയി അറിയിക്കുക. പിന്നെ കഥ ഇഷ്ടപെട്ടാൽ ലൈക് ചെയ്യുക. കഥ ഇഷ്പെട്ടാൽ മാത്രം മുന്നോട്ട് കൊണ്ട് പോകുന്നതായിരിക്കും… പിന്നെ സെക്സ് ഇതിൽ സമയും സന്ദർഭവും സാഹചര്യവും അനുസരിച്ച് വരുന്നതായിരിക്കും… നടന്ന കാര്യങ്ങൾ മാത്രമെ ഉണ്ടാവുകയുള്ളൂ…
എന്ന് സ്വന്തം
അജ്‌സൽ അജു

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *