അനിയത്തീസംഗമം – 5

“മോളെ. എന്റെ മോളെ. “അപ്പുമാഷ് തന്റെ കുട്ട്നെ മകളുടെ പുങ്കാവനത്തിലേക്ക് അടിച്ച കയറ്റുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. എന്റെ കുട്ടാ വേഗം അടിക്കെടാ പൊന്നു മോന്നെ. അവൾ അതിനുത്തരമായി പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.

മുതുകിലമർത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്ന മുറുകിത്തുടങ്ങിയതോടെ അപ്പുമാഷ് തന്റെ അരക്കെട്ടു കൊണ്ട് അവളെ ആഞ്ഞ പ്രഹരിച്ചു.

രതിയുടെ തിരയിളക്കം അവരുടെ അരക്കെട്ടിൽ ആരംഭിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

“ആഹ്. അച്ഛാ. എന്റെ പൊന്നെ .”

അവൾ അലറി വിളിച്ചു. മുകളിലേക്ക് തള്ളിത്തന്നു കൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ അരക്കെട്ട് കിടക്കയിലേക്ക് വീണതും അപ്പുമാഷിന്റെ അരക്കെട്ടു ഒന്ന് ഞെട്ടി വിറച്ചു. അരക്കെട്ടിലേക്ക് അമർത്തി വച്ച തന്റെ അരക്കെട്ടിലെ മാംസദണ്ഡിൽ നിന്നും പാലുറവ് പൊട്ടി ചീറ്റിത്തെറിച്ച് കൊച്ചു മാഷിനെ പിഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്ന മകളുടെ ദാഹാർത്തയായ യോനിക്ക് ദാഹമകറ്റാൻ പകർന്നു കൊടുത്തു. അതിരാവിലെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റ ഉഷ പതുക്കെ കതക തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി.

തലേന്ന് പെയ്തൊഴിഞ്ഞ ആകാശവും രതിമഴ പെയൊഴിഞ്ഞ അവളുടെ മനസ്സും ഒരു പോലെ തെളിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ആദ്യമായി കാണുന്നത് പോലെ അവൾ പ്രകൃതിയിലേക്ക് നോക്കി. രാവിലെയുള്ള ഇളം കാറ്റിലൂയലാടുന്ന വ്യക്ഷത്തലപ്പുകൾ അവളെ നോക്കി കളിയാക്കി ചിരിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി. അവളും അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ഭർത്താവിനോടുള്ള പ്രതികാരം നിർവഹിച്ചതിന്റെ, തന്റെ അച്ഛന് നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയത് തിരികെ നൽകിയതിന്റെ ഒക്കെ ബാക്കിപത്രം ആ ചിരിയിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നിരുന്നു.
അകത്തേക്ക് കയറിയ അവൾ വേഗം തന്നെ കുളിക്കാനായി ബാത്ര മിലേക്ക് കയറി. വെള്ളം ദേഹത്തേക്കൊഴിച്ച അവൾ ഹു.ഹുഊ. എന്ന് പറഞ്ഞ് അറിയാതെ ചാടിപ്പോയി. മുലകളിൽ നീറ്റലെടുക്കുന്നു.

അവൾ മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ തന്റെ അരുമകളെ പരിശോധിച്ചു. അച്ഛന്റെ നഖം കൊണ്ടതിന്റെ പാടുകൾ.

“ഹും ദുഷ്ടൻ മാഷ് എന്ത് ഞെക്കാണേ ഞെക്കിയത്. കള്ളൻ എന്തൊരു കൊതിയനാ.” അവൾ സ്വയം പറഞ്ഞ് കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചു. അതു കണ്ട മാറത്തെ കരിക്കുകളും തുള്ളിക്കളിച്ചുകൊണ്ട അവളുടെ ചിരിയിൽ പങ്കുചേർന്നു.

“എന്റെ മക്കൾക്ക് വേദനിക്കുന്നോ? സാരമില്ല നമുക്ക് അപ്പുമാഷിന് അടി കൊടുക്കാം” അവൾ തന്റെ അരുമകളെ താലോലിച്ചുകൊണ്ട്
പറഞ്ഞു.

“ആഹാ നിനക്കെന്താടി” അവൾ വലതുകൈ പതുക്കെ താഴേക്ക് കൊണ്ട് പോയി, തന്റെ രതി പുഷ്പ്പത്തിനെ പതുക്കെ തലോടിയിട്ട് പറഞ്ഞു.

“ഹും അപ്പുമാഷിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞ തീർന്നില്ല. അവളുടെ ഒരു ബഹളം കണ്ടോ. ഉം ഇന്നലെ രാത്രി നല്ലത് പോലെ ഉഴുതു മറിച്ചിട്ടും പെണ്ണിന് രാവിലെ തരിക്കുന്നു.” അവൾ കൊച്ചുപെണ്ണിന്റെ ചുണ്ടുകൾ വിടർത്തി നടുവിരൽ കയറ്റിയിറക്കി അൽപ്പം നേരം നിന്നു.
അച്ഛൻ പകർന്ന് നൽകിയ സുഖത്തിന് ഭർത്താവിൽ നിന്ന് കിട്ടിയിട്ടുള്ളതിനേക്കാൾ എന്തോ വ്യത്യാസമുള്ളത് പോലെ തോന്നുന്നു. വെളുപ്പാൻ കാലത്ത് ഒന്നു കൂടി ചെയ്യിക്കണമെന്ന് ഉഷയ്ക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു. രാവിലെ ഉണർന്നപ്പോൾ വൈകിപ്പോയി. മാത്രവുമല്ല അവൾ നോക്കുമ്പോൾ അച്ഛൻ നല്ല ഉറക്കത്തിലുമായിരുന്നു.
പ്രഭാത കൃത്യങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവൾ അടുക്കളയിലെത്തി അച്ഛന് സുലൈമാനി (കട്ടൻചായ) തിളപ്പിച്ച് അതുമായി അപ്പുമാഷ് കിടക്കുന്ന മുറിയിലെത്തി.

രാത്രി പോയ കറണ്ട് ഇതുവരെയും വന്നിട്ടില്ലെങ്കിലും പുറത്ത് പരന്ന ബാലാർക്കന്റെ പ്രഭാത ശോഭയിൽ ആ കാഴ്ചച്ച കണ്ട്
അവളുടെ മുഖം നാണം കൊണ്ട് ചുവന്നു.

നുൽബന്ധമില്ലാതെ പിറന്നപടി കിടക്കുകയാണ് അപ്പുമാഷ്!!, ഉഷയെക്കണ്ടത് കൊണ്ടാണോ എന്തോ കൊച്ചുമാഷ അൽപ്പം തലയുയർത്തി നിൽക്കുന്നുണ്ട്. അവൾ വേഗം അച്ഛന്റെ ഉടുമുണ്ട് പിടിച്ച് ദേഹത്തേക്കിട്ടിട്ട് മാറിലേക്ക് മടക്കി വച്ചിരിക്കുന്ന കയ്യിൽ ഒരു നുള്ള കൊടുത്തിട്ട് ചോദിച്ചു.

“എന്റെ അപ്പുമാഷെ എന്തൊരു കിടപ്പാണിത്?”

ഞെട്ടിയുണർന്ന അപ്പുമാഷ മുന്നിൽ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയുമായി ഈറനണിഞ്ഞ തുവർത്ത് തലയിൽ ചുറ്റി നിൽക്കുന്ന മകളെക്കണ്ട് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

അച്ഛൻ ഉറക്കമുണർന്നത് കണ്ട അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഇതാ ചായ, ചൂടോടെ കുടിച്ചോളൂട്ടോ അച്ഛാ.”

“നീ അവിടെ വച്ചേക്ക് എനിക്ക് അൽപ്പ നേരം കൂടി കിടക്കണം” മാഷ് തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.

“ഹും എന്താ ഒരു ഉറക്കം.” അവൾ പതുക്കെ തിരികെ നടന്നു. അപ്പുമാഷിന് അൽപ്പ നേരം കൂടി കിടക്കണമെന്ന് തോന്നി. മനസ്സിന്
വല്ലാത്ത ലാഘവം, ശരീരത്തിനൊക്കെ എന്തോ ഒരു ഉന്മേഷം.

പതുക്കെ കണ്ണുകളടച്ച മാഷിന്റെ ചെവിയിൽ തുതപ്പുഴയ്ക്ക് മുകളിലൂടെയുള്ള പാലത്തിൽകൂടി പോകുന്ന കട കട ശബ്ദം മുഴങ്ങി. ഒപ്പം എന്റെ അപ്പുമാഷെയെന്ന വിളിയും.
അപ്പുമാഷിന്റെ ഓർമ്മകൾ ട്രെയിനിൽക്കയറി യാത്ര ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. ആ യാത്ര അപ്പുമാഷിനെ വർഷങ്ങൾക്ക് പുറകിലേക്ക്
നയിച്ചത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു. വെളുത്ത് കൊലുന്നനെയുള്ള ശ്രീദേവി ടീച്ചർ. കുളി കഴിഞ്ഞ് തുമ്പ് കെട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന മുടിയിൽ നിന്ന് അപ്പോഴും വെള്ളം ഊർന്ന് വീഴുന്നുണ്ട്.

പുഞ്ചിരി തത്തിക്കളിക്കുന്ന അധരങ്ങൾ അൽപ്പം തടിച്ച് മലർന്നതാണ്. വട്ട മുഖത്ത ചെറിയ കുങ്കുമപ്പൊടിനു മുകളിൽ കളഭം തൊട്ടിരിക്കുന്നു. മാറത്ത് ഞാനോ നിയോ എന്ന രീതിയിൽ നിൽക്കുന്ന പോർമുലകൾ.

മടക്ക് വീഴാത്ത ഒതുങ്ങിയ അണിവയർ കണ്ടാൽ ഒരു കൂട്ടിയുടെ അമ്മയാണെന്ന് പറയില്ല. ചെറിയ ചുഴിപോലെയുള്ള പൊക്കിൾ അവിടെ നിന്ന് താഴേക്ക് പോകുന്ന നനുത്ത രോമങ്ങൾ താഴേക്ക് സാരിയുടെ ഞൊറു കുത്തിയിരിക്കുന്ന ഭാഗത്ത് അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു.

തുള്ളിത്തുളുമ്പുന്ന പിൻഭാഗത്ത് നിതംബം മറഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന കാർകൂന്തലിന്റെ അറ്റത്തുള്ള കെട്ട് അന്നനടയിൽ പെൻഡുലം പോലെ ആടി തട്ടിത്തെറിക്കുന്നത് കണ്ടാൽ ആർക്കും പിന്നെ അവിടെ നിന്ന് കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നില്ല.

ഒരു അദ്ധ്യാപകൻ വിരമിച്ച ഒഴിവിൽ ശ്രീദേവിടീച്ചർ ജോലിക്ക് കയറിയിട്ട് വർഷം ഒന്ന് കഴിഞ്ഞു.

പക്ഷെ ഇതു വരെ ശമ്പളം കിട്ടിത്തുടങ്ങിയിട്ടില്ല.

അപ്പുമാഷ് പലതവണ ടീച്ചറുടെ കാര്യത്തിനായി തിരുവനന്തപുരത്ത് പോയി വന്നെങ്കിലും ഒന്നും ശരിയായില്ല…….(തുടരും)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *