അബദ്ധം 3
Abadham Part 3 | Author : PG
[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]
ഈ കഥ തികച്ചും ഗേ കാറ്റഗറി ആണ്. ഇത്തരം കഥയിൽ താല്പര്യം ഇല്ലാത്തവർ ദയവായി തുടർന്ന് വായിക്കാതിരിക്കുക
എന്റെ നിർഭാഗ്യത്തിന് കൊറിയർ വന്നപ്പോൾ അച്ഛനും മുറ്റത്ത് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. പറമ്പിലെ പണി കഴിഞ്ഞ് കഴിക്കാൻ ആയി എത്തിയത് ആയിരുന്നു
“എന്താ അത്….”
“അത് പിന്നെ അച്ഛാ ഒരു ജോലിയുടെ..”
കാര്യങ്ങൾ വിശദമായി പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വലിയ ഭാവ പ്രകടനം ഒന്നും ഇല്ലാതെ എന്നെ നോക്കി
“ഇന്ന് പോയിട്ട് നാളെ തിരിച്ചു വരാൻ ആണെങ്കിൽ കഷ്ടപ്പെട്ട് പോണം എന്നില്ല. വണ്ടി കാശ് എങ്കിലും ലഭിക്കാമല്ലോ . “
എന്നും ഒരു പുച്ഛത്തോടെ മാത്രമേ അച്ഛൻ എന്നോട് പെരുമാറിയിട്ടുള്ളൂ അതിൽ എനിക്ക് നല്ല വിഷമവും ഉണ്ട്. ബന്ധുക്കൾ കൂടുന്ന പല സ്ഥലത്ത് വച്ചും ഞാൻ അത് അനുഭവിച്ചിട്ടുള്ളതാണ്
“ഇല്ല അച്ഛാ ഞാൻ പോകാം..”
“പോകുന്നതിൽ കാര്യം ഇല്ല എന്ത് ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടെങ്കിലും പിടിച്ച് നിൽക്കാൻ പറ്റണം അങ്ങനെ ഉള്ളവരെ ജീവിതത്തിൽ രക്ഷപ്പെടൂ..”
സ്ഥിരം കേൾക്കാറുള്ള കുറേ ഉപദേശങ്ങൾ കുട്ടിക്കാലം മുതൽ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങിയത് ആണ് കേട്ട് കേട്ട് ഞാൻ മടുത്തു. അതിലും കഷ്ടം അമ്മയായിരുന്നു എനിക്ക് ജോലി കിട്ടിയ കാര്യം കുടുംബക്കാരെ മുഴുവൻ വിളിച്ചു അറിയിച്ചു. പക്ഷേ പിന്നീട് തോന്നി ജോലിയുടെ കാര്യം പറയണ്ടായിരുന്നു എന്ന്. അന്ന് നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഓർക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ കൂടുതൽ ഭയം തോന്നാൻ തുടങ്ങി. പോയില്ലെങ്കിൽ ആ ചിത്രം അതെങ്ങാനും വീട്ടുകാർ കണ്ടാൽ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യം ഇല്ല. വരുന്നിടത്തു വച്ചു കാണാം എന്ന് മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു. ആ രണ്ട് ദിവസം മനസ്സ് വളരെ അസ്വസ്ഥം ആയിരുന്നു ശെരിക്ക് ഒരു നിലപാട് എടുക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ പോയാലും പോയില്ലെങ്കിലും പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാകും. എന്തിനെയും നേരിടാൻ മനസ്സിനെ പാകപ്പെടുത്തി
ചൊവ്വാഴ്ച രാത്രിയിലെ ട്രെയിൻ ടിക്കറ്റ് അച്ഛൻ തന്നെ പോയി ബുക്ക് ചെയ്ത് കൊണ്ട് വന്നു. രാത്രി കഴിക്കാൻ ഉള്ളത് പൊതിഞ്ഞു അമ്മ ബാഗിൽ വച്ചു. അധിക സാധനം ഒന്നും ബാഗിൽ എടുത്തില്ല ഇടാൻ കുറച്ച് വസ്ത്രം സോപ്പ് ചീപ്പ്‌ അങ്ങനെ കുറച്ച് അവശ്യ സാധനങ്ങൾ മാത്രം .
“സമയത്തിന് വല്ലതും കഴിക്കണം ശരീരം നോക്കണം ചീത്ത പിള്ളേരുമായി കൂട്ട് കൂടരുത്”
പോകുന്നതിനു മുൻപ് അമ്മയുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നും കിട്ടി കുറെ ഉപദേശങ്ങൾ. അയല്പക്കത്തെ ഗിരീഷ് ചേട്ടൻ ബൈക്കിൽ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ വരെ കൊണ്ടാക്കി
“ടാ അടുത്ത് വരുമ്പോൾ ജോലി കിട്ടിയതിന്റെ ചിലവ് ചെയ്യണം കേട്ടോ.. “
തിരിച്ചു പോകും മുൻപ് ഒരു ഓർമപ്പെടുത്തൽ പോലെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഗിരീഷേട്ടൻ പോയി. രാത്രി ആയത് കൊണ്ട് അധികം തിരക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു. സൈഡിൽ തന്നെ ഉള്ള ഒരു സീറ്റിൽ ഇരിപ്പ് ഉറപ്പിച്ചു ട്രെയിനിന്റെ ശബ്ദം ഇളം കാറ്റ് എപ്പോഴാ ഉറങ്ങിയത് എന്ന് ഞാൻ പോലും അറിഞ്ഞില്ല രാവിലെ ഉണർന്നപ്പോൾ സ്റ്റേഷൻ എത്തിയിരുന്നു രാത്രി കഴിക്കാൻ കൊണ്ട് വന്നത് അതുപോലെ ബാഗിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. പൊതി ഒന്ന് തുറന്ന് നോക്കി മുട്ടക്കറിയും ചപ്പാത്തിയും. ഉള്ളിയുടെ മണം മൂക്കിൽ അടിച്ചപ്പോഴേ മനസ്സിലായി കറി ചീത്തയായെന്ന് . പൊതി അടച്ചു അടുത്ത് കണ്ട വേസ്റ്റ് ബോക്സിൽ ഇട്ടിട്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. നല്ല വിശപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു അടുത്ത് കണ്ട തട്ടുകടയിൽ കയറി ദോശയും മുറ്റക്കറിയും ചേർത്ത് ഒരു പിടി പിടിച്ചപ്പോൾ വയറു നിറഞ്ഞു. പോകേണ്ട അഡ്ഡ്രസ് നേരത്തെ തന്നെ ഒരു പേപ്പറിൽ കുറിച്ച് വച്ചിരുന്നു. അടുത്ത് കണ്ട ഓട്ടോ സ്റ്റാന്റിൽ കയറ്റി അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ 340 രൂപ ആകും എന്നും പറഞ്ഞു. ബസിൽ തപ്പി നടക്കുന്നതിലും നല്ലത് ഇതാണെന്ന് തോന്നി
“ശെരി ചേട്ടാ പോകാം…”
കൃത്യം അര മണിക്കൂർ യാത്ര പറഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് അയാൾ എത്തിച്ചു
“ ചേട്ടാ 500 രൂപയെ ഉള്ളൂ ചില്ലറ ഇല്ല. “
“രാവിലത്തെ ഓട്ടം ആണ് മോനെ എന്റെ കൈയിലും ചില്ലറ ഇല്ല. അടുത്തുന്നു എങ്ങാനും വാങ്ങാം പറ്റുമോ എന്ന് നോക്ക് “
“കാശ് ഞാൻ തരാം…”
പിന്നിൽ നിന്നുള്ള സുപരിചിതമായ ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ഞാൻ ശെരിക്കും ഞെട്ടി. ആരെ കാണരുത് എന്ന് മനസ്സിൽ കരുതിയോ അയാൾ ദേ കൺ മുൻപിൽ നിൽക്കുന്നു. ചെറു ചിരിയോടെ അയാൾ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു
“ഞാൻ രാവിലെ മുതൽ നിന്നെ നോക്കി നിൽക്കുക ആയിരുന്നു ഒരു ചെറിയ മാറ്റം ഉണ്ട് ഇന്നല്ല അടുത്ത തിങ്കളാഴ്ച ആണ് ജോയിൻ ചെയ്യേണ്ടത് 2 ആഴ്ചത്തെ ട്രെയിനിങ് ഉണ്ടാകും നിന്റെ താമസത്തിന്റെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഞാൻ ശെരി ആക്കിയിട്ടുണ്ട് വാ പോകാം “
അയാൾ ഓട്ടോക്കാരന്റെ കൈയിൽ 2000 രൂപ വച്ച് കൊടുത്തു
“രാവിലത്തെ ഓട്ടമല്ലേ കുറച്ച് ലോങ്ങ്‌ തന്നെ ആയിക്കോട്ടെ “
പോകേണ്ട സ്ഥലമൊക്കെ അയാൾ ഓട്ടോക്കാരനോട് പറഞ്ഞ ശേഷം എന്നോട് കയറാൻ പറഞ്ഞു എതിർത്തൊന്നും പറയാതെ ഞാൻ ഓട്ടോയിൽ കയറി
“ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് ആണോ? “
സംശയത്തോടെ ഞാൻ അയാളെ നോക്കി
“മൂന്ന് ദിവസം വെറുതെ ഹോസ്റ്റലിൽ കിടന്ന് എന്ത് ചെയ്യാനാ. ഇവിടെ കാണാൻ കുറച്ചധികം സ്ഥലങ്ങൾ ഉണ്ട് നമുക്ക് അതൊക്കെ ആദ്യം ഒന്ന് ചുറ്റി കാണാം “
ഓട്ടോ കുറച്ചുദൂരം പോയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ നഗരത്തിൽ നിന്ന് ഗ്രാമപ്രദേശത്തേക്ക് കയറിയ പോലെ ഒരു പ്രതീതി വലിയ വലിയ കെട്ടിടങ്ങൾ പതിയെ കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു വരും പോലെ. അര മണിക്കൂർ കൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ശെരിക്കും വിചനമായ സ്ഥലത്ത് എത്തിയ പോലെ തോന്നി ചുറ്റും ഒറ്റപ്പെട്ട വീടുകൾ മാത്രം. കുറച്ച് കൂടി മുന്നോട്ട് പോയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഓട്ടോ മണ്ണിട്ട ഇടുങ്ങിയ ചെറിയ റോഡിലേക്ക് കയറി
“2000 രൂപക്ക് ഇത്രയും ദൂരം മുതലാകില്ല ചേട്ടാ കുറച്ച് കൂടി തരണം..”
“അതൊക്കെ തരാം ഒന്ന് വേഗം പോ…”
മുന്നോട്ട് പോകുന്തോറും ചുറ്റും വലിയ വലിയ മരങ്ങളും ചെടികളും മാത്രം അടുത്തെങ്ങും ഒരു വീട് പോലും കാണാൻ ഇല്ല .
“ആ ഇവിടെ നിർത്തിക്കോ ഇനി അങ്ങോട്ട് ഓട്ടോ പോകില്ല..”
“വാ…”
അയാൾ എന്റെ കൈക്ക് പിടിച്ച് കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. ഓട്ടോക്കാരന്റെ കൈയിൽ ഒരു 1000 രൂപ നോട്ട് കൂടി വച്ചു കൊടുത്തപ്പോൾ അയാൾ ഹാപ്പിയായി കണ്ണിൽ നിന്ന് ഓട്ടോ ദൂരേക്ക് മായുന്നത് ഒരു നിമിഷം ഞാൻ നോക്കി നിന്നു.
“നമ്മളെന്താ ഇവിടെ.. “
“എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ ഫാംഹൗസ് ഉണ്ട് ഇവിടെ. ഞങ്ങൾ ഇടക്ക് ഇവിടെ കൂടാറുണ്ട് കാട്ടാന ശല്യം ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഒരൊറ്റ മനുഷ്യകുഞ്ഞും അങ്ങോട്ട് വരില്ല നമ്മൾ അഞ്ചുപേർ മാത്രം. ഓ സോറി പറയാൻ മറന്നു ജയിലിലെ എന്റെ കുറേ സുഹൃത്തുക്കൾ കൂടെ ഉണ്ട് അവിടെ അവർക്കും നിന്നെ ഒന്ന് കാണണം എന്ന് രണ്ട് പേർ അവിടെ നിന്നെ കാത്തിരിപ്പുണ്ട് ഒരാൾ രാത്രി എത്തും..ഒരു കാര്യം കൂടി വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചു ജോലിക്ക് എത്തി രാത്രി തിരിച്ചു വിളിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞേക്ക് കുറച്ച് കൂടി പോയാൽ മൊബൈലിൽ സിഗ്നൽ കിട്ടില്ല.. “
