അന്നു വൈകുന്നേരം പതിവ് പോലെ സ്കൂളില് നിന്നും മടങ്ങാന്‍ നേരം എന്റെ ചുമലില്‍ വീണ്ടും ആ കൈ വന്നൊന്നു തട്ടീ..
അതെ ഗോപാലന്‍ മാഷ് തന്നെ..
“മനുക്കുട്ടാ… അമ്മ തൂറുന്നതും ആലോചിച്ച് നടക്കുവാണോടാ…”
അയാള്‍ എന്നോട് പതിഞ്ഞ ഒച്ചയില്‍ ചോദിച്ചു..
“നീ കണ്ടത് ആരോടും പറയ്യേണ്ടെങ്കി.. നീ മാഷക്ക് ഒരു ഉപകാരം കൂടി ചെയ്യണം…”
“എന്താ മാഷേ..”
“ഇന്ന് നിന്റെ അമ്മ ഇട്ടിരുന്ന ആ നീല കളര്‍ പാന്റി സാര്‍ക്ക് വേണം.. മോന്‍ ഇന്ന് തന്നെ അത് വീട്ടില്‍ പോയി എടുത്തു വച്ചോ..”
ഞാന്‍ ഒന്നും മറുത്ത് പറയാനാവാതെ അയാള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ നിന്ന്..
“മോന്റെ അമ്മേടെ തീട്ടം അതില്‍ ഒരു ഭാഗത്ത് ഇച്ചിരി പറ്റിയിട്ടുണ്ട്..നിനക്കും വേണമെങ്കി അതും മണത്ത് ഒരു പൂശ് അങ്ങ് പൂശിക്കോ..”
അയാള്‍ എന്റെ ചെവിയില്‍ അതും പറഞ്ഞു.. പിന്നെ ഒരു വികട ചിരിയും ചിരിച്ചു ,ചുമലില്‍ ഒരു തട്ടും തട്ടി നടന്നകന്നു പോയി..ഞാന്‍ വീണ്ടും വീട്ടില്‍ തനിച്ചെത്തി..
ഞാന്‍ ഈ ചെയ്യുന്നതെല്ലാം ശരിയാണോ എന്ന് ഞാന്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും ആലോചിച്ച് നോക്കി.
ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല..
ഇനി എന്ത് വിചാരിച്ചിട്ടും കാര്യവുമല്ല..
ഗോപാലന്‍ മാഷ് പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്തില്ലെങ്കില്‍ ചിലപ്പോള്‍ എന്റെ വിവരം അമ്മ അറിഞ്ഞത് തന്നെ..
ഞാന്‍ അമ്മ വന്ന ഉടന്‍ അഴിച്ചിട്ട വസ്ത്രങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ അമ്മ അന്നു ധരിച്ച് പാന്റി തിരയാന്‍ തുടങ്ങി.. ഏറെ ബുദ്ധിമുട്ടേണ്ടി വന്നില്ല..ഒരു മൂലയില്‍ അമ്മ ഭദ്രമായി അത് ഊരിയിട്ടിട്ടുന്ദ്..അതിന്റെ അരികില്‍ ഒരു ഭാഗത്ത് ഓറഞ്ച് നിറത്തില്‍ അല്പം തീട്ടം പറ്റിപിടിച്ചിരിക്കുന്നതും ഞാന്‍ കണ്ടു.. ഗോപാലന്‍ മാഷ് അത് എത്ര വിദഗ്ദമായാണ് കണ്ടു പിടിച്ചത്..
ഞാന്‍ അവിടം മണത്തു നോക്കി.. അമ്മയുടെ പൊന്‍ തീട്ടത്തിന്റെ മാസ്മര ഗന്ധം.. ഉണങ്ങിപ്പിടിച്ച ആ തീട്ടത്തില്‍ ഞാന്‍ പയ്യെ നാവിട്ടു ഒന്ന് നക്കി.. ഒരു തരം പുളിപ്പ് എന്റെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് പകര്‍ന്നു..ഇതിനിടെ പൊങ്ങി തുടങ്ങിയ എന്റെ അണ്ടിയെ ഒന്ന് തഴുകി ഞാന്‍ അതുമെടുത്ത് എന്റെ മുറിയില്‍ കൊണ്ട് വച്ചു..
പിറ്റേന്ന് പതിവ് പോലെ ഞാന്‍ സ്കൂളിലെത്തി..അമ്മയുടെ പിറകെ ഞാന്‍ നടക്കുമ്പോള്‍ ഗോപാലന്‍ മാഷിന്റെ മുകത്തും പ്യൂണ്‍ വത്സന്‍ ചേട്ടന്റെ മുഖത്തും ഒരു കള്ള ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു..അമ്മയുടെ പിറകില്‍ നടക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ ഗോപാലന്‍ മാഷ് എന്നോട് ആംഗ്യ ഭാഷയില്‍ കിട്ടിയോന്നു ചോദിച്ചു.. ഞാനാകട്ടെ തലയാട്ടുകയും ചെയ്തു…
അമ്മ ഓഫീസില്‍ കടന്ന ഉടന്‍ ഗോപാലന്‍ മാഷ് എന്നെ പിടികൂടി..
“നീയത് മലയാളം ടെക്സ്റ്റ് ബുക്കിനുള്ളില്‍ വച്ചോ..ഞാനത് ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു വാങ്ങിക്കൊള്ളാം..”
അയാള്‍ പറഞ്ഞു..
ഗോപാലന്‍ മാഷ് മലയാളം എടുക്കുന്നത് മറ്റൊരു തരത്തിലായിരുന്നു..പിരിയഡിന്റെ ആദ്യത്തെ മുപ്പത് മിനുട്ട് കോമണ്‍ ക്ലാസ്.. അതില്‍ വച്ച് മാഷ് എന്തെങ്കിലും പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ തന്നു ക്ലാസ് പിരിക്കും..
അതിനു ശേഷം സ്പെഷ്യല്‍ ക്ലാസ് ആണ്.. അതും പ്രകൃതിക്ക് നടുവില്‍.. സ്കൂളിനു ഒരുപാട് കോമ്പൗണ്ട് ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട്..കുറ്റികാടുകള്‍ക്കും അപ്പുറവും, മാവിന്‍ തോപ്പുകള്‍ക്ക് ഇപ്പുറവുമായി ഒരു ചെറിയ ബിൽഡിംഗ് ഉണ്ടായിരുന്നു.. ആ പ്രുകൃതിയില്‍ സ്വച്ഛമായി ഉള്ള ക്ലാസായിരുന്നു സ്പെഷ്യല്‍ ക്ലാസ്.. അത് ഒരു പഴയ ബിൽഡിങ് ആയിരുന്നു.. സ്‌കൂൾ തുടങ്ങുന്ന കാലത്തുള്ളത്.. ഗോപാലൻ മാഷാണ് അത് പൊടി തട്ടി എടുത്തത് തന്നെ..
പഠനത്തില്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുന്ന കുട്ടികളെയാണ് ഗോപാലന്‍ മാഷ് ആ സ്പെഷ്യല്‍ ക്ലാസിലേക്ക് കൊണ്ട് പോവുക..മലയാളം സ്വതവേ എളുപ്പം അല്ലാത്തവര്‍ക്കാന് കൂടുതല്‍ പ്രാധാന്യം കൊടുക്കേണ്ടത് എന്നാണു ആ ഒരു മണിക്കൂര്‍ നീളുന്ന സ്പെഷ്യല്‍ ക്ലാസിനെക്കുരിച്ച് ഗോപാലൻ മാഷ് പറയാറ്..
അന്നേ ദിവസം ഞാന്‍ മാഷ്ക്ക് ആ സാധനം കൊടുക്കാന്‍ കാത്തിരുന്നു.. മാഷ് ക്ലാസില്‍ വന്നപ്പോഴും ആദ്യത്തെ മുപ്പത് മിനുട്ട് ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞപ്പോഴും മാഷ് അത് വാങ്ങിയിരുന്നില്ല..സാധാരണ എനിക്ക് ആ മുപ്പത് മിനുറ്റ് ക്ലാസിലെ ഇരിക്കേണ്ടി വരാറുള്ളൂ… പക്ഷെ അന്നത്തെ ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഗോപാലന്‍ മാഷ് എന്റെ പുറത്ത് തട്ടിക്കൊണ്ടു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു..
“മനുകുട്ടന് കുറച്ച് സ്പെഷ്യല്‍ ക്ലാസ് വേണം…ഇന്ന് തന്നെ ഇവരടെ കൂടെ കൂടിക്കോളൂ..”
മാഷ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഒന്ന് കൂടി ഭയന്നു.. സ്വതവേ ക്ലാസില്‍ കേറാന്‍ മടിയാണ്.. ഇനി സ്പെഷ്യല്‍ ക്ലാസ് കൂടി..എനിക്ക് വല്ലാതെ ദേഷ്യം വന്നു..
ഞാന്‍ ദേഷ്യത്തോടെ മാഷിന്റെ ക്ലാസിലേക്ക് പോവുന്നവര്‍ക്ക് പിറകെ കൂടി.. അതില്‍ ആറു പെണ്‍കുട്ടികളും, പന്ത്രണ്ടോളം ആണ്കുട്ടികലുമുണ്ടായിരുന്നു….
ഞങ്ങളെല്ലാവരും മാഷുടെ പ്രകൃതി സുന്ദരമായ ക്ലാസ് റൂമിലേക്ക് നടന്നു.. ക്ലാസുകള്‍ സാധാരണയായി നടക്കുന്ന കെട്ടിടത്തില്‍ നിന്ന് അകലെയായതിനാല്‍ അവിടേക്ക് സ്കൂളില് നിന്നുള്ളവര്‍ക്ക് പെട്ടന്ന്‍ എത്താന്‍ പറ്റില്ല.. പിന്നെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും നോക്കാന്‍ പ്യൂണ്‍ വത്സന്‍ ചേട്ടനും കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് ഗോപാലന്‍ മാഷിന്റെ വിക്രിയകളെല്ലാം മുറയ്ക്ക് നടക്കുന്ന ഒരു സ്ഥലമായിരുന്നു അത്..
ക്ലാസില്‍ കയറിയ പാട് ഗോപാലന്‍ മാഷ് കയറി വന്നു..
“ഇന്ന് നമുക്ക് ഒരു കവിത പഠിച്ചു കൊണ്ട് തുടങ്ങാം അല്ലെ കുട്ടികളെ..”
“എന്നാല്‍ ആദ്യം ഗൗരി വന്നു കവിത വായിക്കൂ..”
ഗൗരിയെന്നത് ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത ക്ലാസിലെ കുട്ടിയായിരുന്നു.. സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ മനുവിന് ഒരു പ്രണയമുണ്ടെങ്കില്‍ അത് ഗൗരിയായിരുന്നു..പക്ഷെ അവള്‍ ഇങ്ങനെ ഗോപാലന്‍ മാഷിന്റെ ക്ലാസില്‍ ഇരിയ്ക്കാരുണ്ടെന്നു തനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു.. ഇവിടെ ഈ സ്പെഷ്യല്‍ ക്ലാസ് അറ്റന്‍ഡ് ചെയ്യുന്ന ഓരോരുത്തര്‍ക്കും ഓരോരോ രഹസ്യങ്ങളുണ്ടായിരുനു..പലതും പുറത്തു പറയാനാവാത്തത്…. അത് തിരിച്ചറിഞ്ഞാലാണ് ഗോപാലന്‍ മാഷ് പിന്നെ ആ പിള്ളേരെ തന്റെ ഈ ക്ലാസില്‍ എടുക്കുന്നത്..ഞാനും അങ്ങനെ എത്തപ്പെട്ട ഒരാളായിരുന്നുവല്ലോ..
കവിത പാടാന്‍ ഉടന്‍ തന്നെ ഗൗരി നടന്നു വന്നു..
കുമാരനാശാന്റെ കവിത..
“പൂക്കുന്നിതാ മുല്ല.. പൂക്കുന്നിലഞ്ഞി
പൂക്കുന്നു തേന്മാവു, പൂക്കുന്നശോകം,”
ആ ഗൗരി മോളെ ഇങ്ങനെയാണോ കവിത വായിക്കുന്നത്..
അടുത്ത ആള്‍ വരട്ടെ.. സുഹൈല വാ.. ഞങളുടെ ക്ലാസിലെ മൊഞ്ചത്തി കുട്ടിയായിരുന്നു സുഹൈല..അവള്‍ പയ്യെ ബഞ്ചില്‍ നിന്നെഴുന്നേറ്റു മാഷുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.. അന്നേരം ഗൌരി ടെക്സ്റ്റ് മടക്കി തിരികെ ബഞ്ചിലേക്ക് നടക്കാനോരുങ്ങി..
