ഭാര്യ എന്നെ പ്രലോഭിപ്പിച്ചു. ഒരു രൂപ പോലും തന്നില്ലെങ്കിലും നൂറുവട്ടം അവിടെ പോകാന് ഞാന് തയാറാണ് എന്നവള്ക്ക് പക്ഷെ അറിയില്ലായിരുന്നല്ലോ.
അങ്ങനെ റൂബി എത്തി. ഞാന് അവറാന്റെ വീട്ടില് രാത്രി കിടക്കാന് പോയിത്തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. റൂബിയെ കാണുമ്പോള്ത്തന്നെ എന്റെ ചങ്കിടിപ്പിന്റെ താളം തെറ്റും. വെളുത്ത് ചുവന്ന്, ഇത്ര വടിവൊത്ത ശരീരവും സൌന്ദര്യം തുളുമ്പുന്ന മുഖവും ഉള്ള അവളെ ഒന്ന് തൊടാന് എങ്കിലും കിട്ടിയാല് അത് എത്ര വലിയ ഭാഗ്യം ആയിരിക്കും എന്ന് ഞാന് കൂടെക്കൂടെ ഓര്ക്കും. അവിടെയുള്ള താമസം രണ്ടുമൂന്നു ദിവസം ആയതോടെ എനിക്കൊരു കാര്യം മനസിലായി. റൂബി ഇങ്ങോട്ട് വന്നിരിക്കുന്നത് അവളുടെ താല്പര്യപ്രകാരം അല്ല. അവള്ക്ക് വയസായ അമ്മായിയപ്പനെ നോക്കാന് യാതൊരു താല്പര്യവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഭര്ത്താവ് നിരബന്ധിച്ചത് കൊണ്ട് മനസില്ലാമനസോടെയാണ് അവള് വന്നിരിക്കുന്നത്. അതിന്റെ എല്ലാ പെരുമാറ്റ പ്രശ്നങ്ങളും അവളില് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവറാന് കിടക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് അവള് എത്തിനോക്കുക പോലുമില്ല എന്നും ഞാന് മനസിലാക്കി. പകല് ജോലിക്കാരിയാണ് എല്ലാം നോക്കുന്നത്. സന്ധ്യയോടെ ഞാന് ചെല്ലും. പിന്നെ അവറാനെ നോക്കല് എന്റെ ഉത്തരവാദിത്വമാണ്. രാത്രി റൂബിയെ മനസ്സില് ഓര്ത്ത് ഞാന് പല വാണങ്ങള് വിടും.
അവറാനോട് മനസ്സില് ഉള്ള വിരോധം അവള് എന്നോടും കാണിച്ചതാണ് എന്നെ കുഴക്കിയത്. അവളോട് അടുക്കാന് ഞാന് മാര്ഗ്ഗങ്ങള് തേടി എങ്കിലും സാധിച്ചില്ല. എന്നെ ഗൌനിക്കുക പോലും ചെയ്യാതെയാണ് അവള് വീട്ടില് പെരുമാറുന്നത്. ഞാനോ അവറാനോ ഉള്ള ഇടത്തേക്ക് അവള് ചെറുക്കനെപ്പോലും അയയ്ക്കില്ല. അവളൊരു അസാധ്യ ചരക്ക് അല്ലായിരുന്നു എങ്കില്, ഞാന് ഒരു നൂറു തവണ തെറി വിളിക്കാനുള്ള കാരണങ്ങള് അവള് തന്നെ ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അവളുടെ തേന് ഒലിക്കുന്ന പൂറു സ്വപ്നം കണ്ടു നടന്നിരുന്ന എനിക്ക് അവളെ ഒരു കാരണവശാലും പിണക്കരുത് എന്ന നിര്ബന്ധം മനസ്സില് ഉണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെ വലിയ പ്രതീക്ഷകള്ക്ക് വക ഇല്ലാതെ കാര്യങ്ങള് നീങ്ങുന്ന സമയത്താണ് ഒരുദിവസം ഭാഗ്യം പാമ്പിന്റെ രൂപത്തില് എന്നെ തേടി എത്തുന്നത്.
അന്ന് അവളുടെ തന്തപ്പടിയും തള്ളപ്പടിയും വേറെ ചിലരും കൂടി സന്ദര്ശനത്തിനു വന്ന് അത്താഴം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു പോകാനിറങ്ങുന്ന സമയത്ത് അവരുടെ കാറിന്റെ അടിയിലേക്ക് ഒരു പാമ്പ് ഇഴഞ്ഞു കയറുന്നത് ആരോ കണ്ടു. കണ്ടപാടെ അയാള് പാമ്പേ പാമ്പേ എന്ന് നിലവിളിച്ചു. ഉള്ളില് കയറിയ പാമ്പ് പുറത്തിറങ്ങാതെ കാറിന്റെ അടിയില് വിശ്രമിക്കാന് തുടങ്ങിയതോടെ എല്ലാം ഭയന്ന് മാറി നിന്നു പരസ്പരം ചര്ച്ചകള് തുടങ്ങി. ചര്ച്ച ചെയ്താല് പാമ്പ് ഇറങ്ങിപ്പോകും എന്നവര് കരുതിക്കാണും. പക്ഷെ പാമ്പ് പോയില്ല.
“ആ തൊമ്മി അങ്കിളിനോട് ഒന്ന് പറ മമ്മി..”
മാര്ഗ്ഗമൊന്നും കാണാതെ വന്നതിനാല് അവസാനം റൂബി അങ്ങനെ പറയുന്നത് ഞാന് കേട്ടു. എന്നോട് അവള് അവഗണന കാണിക്കുന്നതിനാല് ബഹളം ഒക്കെ കേട്ടിട്ടും ഞാന് അങ്ങോട്ട് പോകാതെ അവറാന്റെ അടുത്തു തന്നെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.
“തൊമ്മിച്ചായാ..വണ്ടീടെ അടീല് ഒരു പാമ്പ് കേറി..അത് ഇറങ്ങി പോകുന്നില്ല..” അവളുടെ തള്ള എന്നോട് വന്നു പറഞ്ഞു.
“ആണോ..ഞാന് വരാം”
ഞാന് അങ്ങനെ ടോര്ച്ചുമായി ചെന്ന് കാറിന്റെ അടിയില് നോക്കി. മൂര്ഖന് ആണ്. അവന് എന്നെ കണ്ടപ്പോള് തലപൊക്കി ഒന്ന് ചീറ്റി.
“യ്യോ ചീറ്റുന്നു..” റൂബി ഭയത്തോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മകനെ ചേര്ത്ത് പിടിച്ചു. വെളുത്തു കൊഴുത്ത അവളുടെ ദേഹത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് ഞാന് ചെന്ന് ഒരു വടി എടുത്തു.
“മൂര്ഖന് ആണ്..നിങ്ങള് ഉള്ളിലോട്ടു കേറി നിന്നോ…” ഞാന് പറഞ്ഞു.
“യ്യോ മൂര്ഖന് പാമ്പാണോ..ദൈവമേ..” ആരോ നിലവിളിച്ചു.
എല്ലാവരും വേഗം വീടിന്റെ ഉള്ളില് കയറി കതകടച്ച ശേഷം ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി. ഞാന് വടിയുമായി നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നു. എന്നിട്ട് മെല്ല അത് ഉള്ളിലെക്കിട്ടു പാമ്പിനെ തൊട്ടു. അവന് വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് ശരവേഗത്തില് ഇഴഞ്ഞിറങ്ങിയപ്പോള് ഉള്ളില് നിന്നും ഒരു കൂട്ടനിലവിളി ഞാന് കേട്ടു. പക്ഷെ നിമിഷനേരം കൊണ്ട് എന്റെ വടി അവന്റെ നടുവിന് തന്നെ ശക്തമായി പതിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. നടുവിലെ എല്ല് തകര്ന്ന മൂര്ഖന് ഇഴയാനാകാതെ പുളഞ്ഞപ്പോള് അവന്റെ തലയ്ക്ക് അടിച്ച് ഞാനതിനെ കൊന്നു.
“ഹാവൂ..ഇച്ചായന്റെ ധൈര്യം ഭയങ്കരം തന്നെ..ഞങ്ങള് പേടിച്ചു വിറച്ചാ ഉള്ളില്ത്തന്നെ നിന്നത്”
പാമ്പിനെ കൊന്നതോടെ പുറത്തേക്ക് വന്ന റൂബിയുടെ തള്ള പറഞ്ഞു. എല്ലാവരുടെയും, പ്രത്യേകിച്ച് റൂബിയുടെ കണ്ണുകളിലെ ആരാധനാഭാവം ഞാന് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചു.
അന്നത്തെ ആ സംഭവത്തോടെ റൂബി എന്നോട് ചിരിക്കാനും സംസാരിക്കാനും തുടങ്ങി. അങ്ങനെ അവള് അവറാനോട് തുടക്കത്തില് കാണിച്ചിരുന്ന അകല്ച്ച മെല്ലെമെല്ലെ കുറയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. അവളുടെ മോനും എന്നോട് അടുപ്പത്തിലായി. ഞാനവനു കഥകളും മറ്റും പറഞ്ഞുകൊടുക്കും. അവനില് നിന്നും സണ്ണിയും അവളും തമ്മിലുള്ള വഴക്കും പിണക്കങ്ങളും ഒക്കെ ഞാന് അറിഞ്ഞു. അത്ര സുഖമുള്ള ദാമ്പത്യമല്ല അവളുടേത് എന്ന അറിവ് എനിക്ക് അല്പ്പമല്ലാത്ത സന്തോഷം പകരുകയും ചെയ്തു. മോനും അവളും ഒരേ മുറിയിലാണ് ഉറക്കം. അവന് വേറെ കട്ടിലില് ആണെന്ന് മാത്രം. ചെറുക്കന് അവളുടെ മുറിയില് തന്നെ കിടക്കുനത് ഭാവിയില് എനിക്ക് തടസ്സം ആയേക്കാം എന്ന മോഹം കാരണം ഒരിക്കല് ഞാന് റൂബിയോട് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു.
“മോളെ..ആണ്കുട്ടികളെ തനിച്ച് കിടത്തി ഉറക്കണം. കൂട്ട് കിടന്നു ശീലിച്ചാല് അവന് ധൈര്യം ഇല്ലാത്തവനായി വളരും..”
“അവന് തനിച്ചു കിടന്നിട്ടില്ല അങ്കിളേ” അവള് തന്റെ തേന് കിനിയുന്ന ചെഞ്ചുണ്ട് ചുവന്ന നാവുകൊണ്ട് നക്കി എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അത് സാരമില്ല..ഇങ്ങനെയൊക്കെ അല്ലെ പഠിക്കുന്നത്”
അങ്ങനെ അന്നുമുതല് മകനെ വേറെ മുറിയില് കിടത്തി അവള് ഉറക്കാന് തുടങ്ങി. ആദ്യമൊക്കെ പേടി ഉണ്ടായിരുന്ന അവന് പക്ഷെ ഒന്നുരണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞതോടെ പ്രശ്നമില്ലാതെ തനിയെ കിടക്കാന് ശീലിച്ചു. റൂബി എന്തിനും എന്നെ സഹായത്തിനു വിളിക്കുന്ന പരിപാടിയും അതോടെ ആരംഭിച്ചു. അവള്ക്ക് ജോലി ചെയ്യാന് നല്ല മടിയുണ്ട് എന്നെനിക്ക് മനസിലായി. അവള്ക്ക് സുഖിച്ചു ജീവിക്കണം എന്ന ചിന്ത മാത്രമേ ഉള്ളു. എനിക്ക് പക്ഷെ അവളെ സഹായിക്കാന് ഒരു മടിയും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എപ്പോഴും ഞാനതിനു തയാറായിരുന്നു. അവളുടെ അടിവസ്ത്രങ്ങള് വരെ കഴുകി കൊടുക്കാന് ഞാന് ഒരുക്കമായിരുന്നു. ഒരിക്കല് ഞാനത് അവളോട് പറയുകയും ചെയ്തു.