അശ്വതിയും കസിൻസും – 1

അച്ഛൻ അമ്മയെ ഒന്ന് ഇടക്കണ്ണിട്ട് നോക്കി. അമ്മ ഒന്ന് ചമ്മി അച്ചനെ തുറിച്ചു നോക്കി.

ദാസൻ : അല്ലെങ്കിലും ഏടത്തിടെ അപ്പം ആർക്കാ ഇഷ്ടമല്ലാത്തത്. നല്ല പാലപ്പം അല്ലെ….

അച്ഛൻ: ആഹാ, അതിന് അത്രയും രുചി ഉണ്ടോ?

ദാസൻ: ആ… ചേട്ടന് എന്നും കിട്ടില്ലല്ലേ, അത്കൊണ്ട് തോന്നില്ല.

ഉണ്ണി: ഇല്ല പപ്പാ. അമ്മ വല്ലപ്പോഴും ആണ് ഉണ്ടാക്കുന്നെ.

അത് കേട്ട് അമ്മയും അച്ഛനും ചിരി അടക്കി പിടിച്ചു.

അമ്മ: അതെ…. മതി മതി. പിള്ളേർ എല്ലാം അരിയും പറിയും തിരിച്ചറിയാൻ ഉള്ള പ്രായമായി എന്ന് ഓർമ്മ വേണം.

അച്ഛൻ: അതിന് ഞങ്ങൾ പാലപ്പത്തിനെ കുറിച്ച് അല്ലെ പറഞ്ഞെ.

ദാസൻ: മ്മ്… അതെ…..

അച്ഛൻ: ആ…എനിക്ക് തിന്നുമ്പോൾ രുചി കുറച്ചു കുറഞ്ഞ പോലെ തോന്നി. അതല്ലേ പറഞ്ഞെ.

അമ്മ: ആണോ. അത് നിങ്ങൾ അനിയന്മാരുടെ വീട്ടിൽ നല്ല വീർത്ത ഇഡ്ഡലിയും നെയ്യപ്പവും തിന്ന് എൻ്റെ പാലപ്പം ടേസ്റ്റ് പിടിക്കാണ്ടാവും.

അച്ഛൻ അമ്മയെ ഒന്ന് ചമ്മിയ മുഖത്തോടെ നോക്കി.

ദാസൻ: ഇപ്പോൾ സമാധാനമായി. അല്ലെ ചേട്ടാ?

അച്ഛൻ: കുറച്ച്.

അമ്മ: നിങ്ങൾ എന്ത് കോപ്പ് നോക്കി ഇരിക്കാ. കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ എണീറ്റു പോ, പിള്ളേരെ.

ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ എണീറ്റു പോയി. ഞാൻ അടുക്കളയിൽ അമ്മയെ സഹായിക്കാൻ കൂടിയപ്പോൾ, അമ്മേടെ മുഖത്തു ഒരു കള്ള ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഞാൻ: എന്താ ഒരു ചിരി?

അമ്മ: എന്ത് ചിരി? ഒന്ന് പോടീ.

ഇന്നത്തെ ഇവരുടെ വർത്താനം കേട്ട് എന്തൊക്കെയോ ചുറ്റി കളികൾ നടക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നു. മ്മ്…. കണ്ട് പിടിക്കണം. അങ്ങനെ വീട്ടിലെ പണിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഇരുന്നപ്പോളാണ് പാപ്പൻമാരുടെ മക്കൾ ആയ രേവതി, രാതിക, ആതിര എന്നിവർ വന്നത്.

അമ്മ: ആഹാ….വന്നപാടെ ഇങ്ങ് എത്തിയോ. എന്തെ കണ്ടില്ലലോ എന്ന് ഇപ്പൊ വിചാരിച്ചതെ ഉള്ളു.

ആതിര: അയ്യോ, വല്യമ്മ ഒന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നേൽ ഞങ്ങൾ നേരത്തെ എത്തിയേനെ.

രാതിക: അല്ല, അച്ചു എന്ത്യേ?

അമ്മ: അവള് മുറിയിൽ കാണും. ഇന്ന് എവിടെ ചുറ്റി തിരിയാൻ പോവാ നാലാളും?

അപ്പോളേക്കും ഞാൻ അവരുടെ അടുത്ത് എത്തി.

രേവതി: ഞങ്ങൾ ഈ പറമ്പും തോടും വിട്ട് എങ്ങും പോകുന്നില്ല, വല്യമ്മേ.

അമ്മ: മ്മ്…. വേലി ചാടുന്ന പ്രായമാ, നോക്കി നടന്നാ കൊള്ളാം.

ഞാൻ: അതൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.

അമ്മ: ആ… നിന്നെ നോക്കാൻ ആരെ വിടും?

അത് കേട്ട് അവരെല്ലാം ചിരിച്ചു.

ഞാൻ: നിന്ന് കൊണക്കാതെ….അല്ല, മൂന്നും എന്തെ രാവിലെ തന്നെ?

ആതിര: ചേച്ചി, ഇങ്ങ് വന്നേ. ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്.

അമ്മ: അതെന്താ സ്വകാര്യം? ഞാനും കൂടി അറിയട്ടെ.

രേവതി: വല്യമേ… അത് ഒന്നുമില്ല.

പെട്ടന്ന് അവർ എന്നെയും കൊണ്ട് പറമ്പിലേക്ക് നടന്നു. ഒരു വലിയ തെങ്ങിൻ തോപ്പാണ് ഞങ്ങളുടെ മൂന്ന് വീടുകളുടെയും പുറകിൽ. രേവതിയും രാതികയും രാജൻ പാപ്പൻ്റെയും സിന്ധു മേമ്മയുടെയും മക്കളാണ്. പാപ്പന് രണ്ട് പെണ്മക്കൾ മാത്രമേ ഉള്ളു. അവർ തമ്മിൽ ഓരോ വയസ് പ്രായ വ്യത്യാസം ആണ്.

ആതിര നേരത്തെ വന്ന ദാസൻ പാപ്പൻ്റെ മൂത്ത മകൾ ആണ്. അവൾക്ക് ഒരു അനിയൻ കൂടി ഉണ്ട് പേര് ആനന്ദ്. ‘അനന്തു’ എന്ന് വിളിക്കും. അവരുടെ അമ്മയുടെ പേര് ദേവിക എന്നാണ്. ആ ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്. എൻ്റെ അമ്മയും മേമ്മമാരും സഹോദരങ്ങൾ ആണ്. അച്ഛൻ അമ്മയെ കെട്ടിയപ്പോൾ പാപ്പന്മാർക്ക് അമ്മേടെ അനിയത്തി മാരെ ഇഷ്ടമായി കെട്ടിയതാണ്‌. അതുകൊണ്ട് എന്താ, മൂന്ന് വീടും ഇപ്പോൾ ഒറ്റ കുടുംബം പോലെ കഴിയുന്നു.

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ നാലുപേരും പറമ്പിൻ്റെ അറ്റത്തേക്ക് നടന്നു. അവിടെ ഒരു തെങ്ങു കടപ്പുഴക്കി വീണു കിടപ്പുണ്ട്. ഞങ്ങളുടെ സ്ഥിരം സ്ഥലം ആണ് അവിടം. ഇരിക്കുന്ന ഞങ്ങളെ പെട്ടന്ന് ആർക്കും തെങ്ങിൻ്റെ മറ കാരണം കാണാൻ പറ്റില്ല. പിന്നെ ഒരു പഴയ ചെറു വഞ്ചിയും അവിടെ ഉണ്ട്. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ നാല് പേരും അവിടെ വട്ടം കൂടി ഇരുന്നു.

ഞാൻ: എന്താ മക്കളെ ഒരു കള്ള ലക്ഷണം?

രേവതി: ചേച്ചി… ഇന്ന് ആതിരക്ക് ഒരു സാധനം കിട്ടി.

ഞാൻ: എന്ത്? എന്ത് കിട്ടി?

ആതിര: ഒരു ബുക്ക്‌.

ഞാൻ: ബുക്കോ?

ആതിര അവളുടെ പുറകിൽ പാവാടയുടെ അരയിൽ കയറ്റി വെച്ച ബുക്ക്‌ എടുത്ത് എന്നെ കാണിച്ചു. “മുത്തുചിപ്പി” ആയിരുന്നു ആ ബുക്ക്‌.

ഞാൻ: ഏ, ഇത് മുത്തുചിപ്പി അല്ലെ?

രാതിക: ചേച്ചിക്ക് അറിയോ?

ഞാൻ: മ്മ്…. ഇത് മറ്റേ ബുക്ക്‌ അല്ലെ. എൻ്റെ കൂട്ടുകാരികൾ കൊണ്ട് വന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ട്.

ആതിര: ആണോ?

ഞാൻ: മ്മ്…. അല്ല ഇത് നിനക്ക് എവിടെ നിന്നു കിട്ടി.

ആതിര: റാക്ക് വൃത്തിയാക്കുമ്പോൾ കിട്ടിയതാ.

ഞാൻ: ഇത് എങ്ങനെ അവിടെ വന്നു?

ആതിര: ആവോ, അറിയില്ല.

ഞാൻ: ഒന്നുകിൽ നിൻ്റെ അനിയൻ, അല്ലെങ്കിൽ..

ആതിര: അനിയനോ? അവൻ ഒരു പൊട്ടനാ. ഇതിനുള്ള ധൈര്യം ഒന്നും അവന് കാണില്ല.

ഞാൻ: എന്നാ അച്ഛനാവും.

ആതിര: ആവോ, അറിയില്ല.

ഞാൻ: മ്മ്… തന്നെ നോക്കട്ടെ.

ആതിര: ഞാൻ ഒന്ന് തുറന്നു നോക്കിയതും ഞെട്ടി.

ഞാൻ: ആണോ, എന്നാ ഞാൻ ഒന്ന് വായിച്ചു നോക്കട്ടെ.

രേവതി: എന്നാ ഞങ്ങൾക്കും നോക്കണം.

ഞാൻ: ഞാനല്ലേ മൂത്തത്, അത് കൊണ്ട് ഞാൻ തന്നെ വായിച്ചു കേൾപ്പിക്കാം.

അങ്ങനെ അതിലെ ഒരു കഥ ഞാൻ വായിക്കാൻ തുടങ്ങി. അത് ചെക്കൻ സ്വന്തം ചേച്ചിയെ കളിക്കുന്ന കഥയായിരുന്നു. നല്ല കമ്പി അടിപ്പിക്കുന്ന കഥയാണ്. അതിലെ രേഖാചിത്രങ്ങളും നല്ല രസമുണ്ട് കാണാൻ. എൻ്റെ കവക്കിടയിൽ ഒരു തരിപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ട് തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവർ മൂന്ന് പേരും കണ്ണും തുറുപ്പിച്ചു ബുക്കിൽ നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്.

ഞാൻ: എന്താ മക്കളെ ഒരു വല്ലായ്ക?

അത് കേട്ട് മൂന്ന് പേർക്കും ഒരു ചിരി വന്നു.

ഞാൻ: മ്മ്…. എന്തെ?

രേവതി: അതെ ചേച്ചി…എൻ്റെ കവക്കിടയിൽ ഒരു തരിപ്പ് പോലെ.

ഞാൻ: മ്മ്…. പ്രായപൂർത്തി കഴിഞ്ഞില്ലേ. അതിൻ്റെയാ.

ആതിര: മ്മ്…. എനിക്കും ഉണ്ട്, ചേച്ചി.

രാതിക: എനിക്ക് ഇല്ലാലോ.

ഞാൻ: ആണോ. ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ.

രാതിക: എങ്ങനെ. എന്ത്……

ഞങ്ങൾ നാലുപേരും വട്ടം കൂടിയാണ് ഇരിക്കുനത്. രാതിക എൻ്റെ മുന്നിലും. ഞാൻ അവളോട് ഒന്ന് ചേർന്ന് ഇരുന്ന് കാലുകളിൽ തഴുകിയപ്പോൾ അവൾ ഒന്ന് വിറച്ചു.

ആതിര: ചേച്ചി എന്ത് ചെയ്യാനാ പോന്നേ?

ഞാൻ: നിങ്ങൾക്ക് ഒക്കെ കവക്കിടയിൽ ഒരു തരിപ്പ് ഇല്ലേ, അത് എങ്ങനാ മാറ്റാന് കാണിച്ചു തരാം.

രേവതി: മ്മ്….

ഞാൻ: ആതിര നീ കഥ വായിക്ക്, അത് കേട്ടു കൊണ്ട് വേണം ചെയ്യാൻ.

അവൾ കഥ വായിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ കൈ പതുക്കെ പതുക്കെ രാതികയുടെ തുടയിലേക്ക് കടത്തി അവിടെ ഉഴിഞ്ഞു തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ ഒന്ന് ഇക്കിളി കൊണ്ട് വിറച്ചു. ഒന്ന് കൂടി കൈ കടത്തിയപ്പോൾ അവളുടെ കുറിഞ്ഞിയിൽ എൻ്റെ വിരൽ മുട്ടി.

രാതിക: സ്സ്‌…. ചേച്ചി.

ഞാൻ: മ്മ്….. നിറയെ രോമം ആണല്ലോ മോളെ.

രാതിക: ഒന്ന് പോ, ചേച്ചി.

അവൾ നാണംകൊണ്ട് മുഖം പൊത്തി. ഞാൻ അപ്പോൾ ആ രോമക്കാട്ടിൽ ഒന്ന് പരതി കുറിഞ്ഞിയെ തലോടി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *