പിന്നീട് ഞങ്ങൾ ടീച്ചറിന്റെ വീട് അന്വേഷിച്ചു ചെന്ന് ഒരുപാട് നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ ആണ് കാര്യം പറഞ്ഞത്..
അന്ന് അവരെ അകത്തു കയറ്റി കിടത്തി ടീച്ചറിന്റെ സാരീയും പാവാടയും ഒക്കെ പൊക്കി. അര വരെ നോക്കിയപ്പോൾ അന്ന് ടീച്ചർ ഇട്ട പാന്റീസിൽ ചെറിയ ഒരു ദ്വാരം ഉണ്ടായിരുന്നു.. അതിനു അവരെ ഈ അഹങ്കാരി കളിയാക്കി അങ്ങ് കൊന്നു.. എന്തിനു അധികം.. പാന്റീസ് വരെ വലിച്ചൂരി… ടീച്ചറിന്റെ സാധനം നോക്കിയും അവർ ഏതോ വൃത്തികേട് ഒക്കെ പറഞ്ഞു..
ഇതൊക്കെ കേട്ട് അഭിമാനം ഉള്ള ഒരു പെണ്ണ് ഒപ്പം ജോലി ചെയ്യുമോ.. ഇതാണ് കാര്യം എന്ന് ഇവിടെ complaint ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ.. ആകെ ഉള്ള വഴി ഇവിടുന്ന് രാജി വെച്ചു പോവുക എന്നതായിരുന്നു..
ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ ഞങ്ങൾക്ക് അരുന്ധതി ജയിക്കണം എന്നാണ്.. പുറമെ ഈ പ്രശ്നം ഒക്കെ തീരണം എന്നുമുണ്ട്.. പിന്നേ കുട്ടികൾ ഒക്കെ അറിഞ്ഞാൽ നമുക്ക് ആണ് നാണക്കേട്. ആ രഞ്ജു പ്രിൻസിപ്പാളിനെ ഓരോന്ന് കൊടുത്തു മയക്കി വെച്ചേക്കുവല്ലേ.. Cash മാത്രം അല്ല, വേറെയും ഉണ്ടല്ലോ കൊടുക്കാൻ. അവർക്ക് മാത്രം അല്ല അവരുടെ മകനും..
ബിന്ദു: ടീച്ചർ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്..
കേട്ടു വന്ന കവിതയും ടീച്ചറിന്റെ അടുത്ത് എത്തി.
കവിത: സുജി പറഞ്ഞത് സത്യമാ ടീച്ചർ. ഞങ്ങൾ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ആ രഞ്ജുവും പ്രിൻസിപ്പാളിന്റെ മകൻ ഷാനും കൂടി കാറിൽ വെച്ചിട്ട്… ഇതിന്റെ ഒക്കെ അഹങ്കാരം ആണ് അവർക്ക്.. മാനേജ്മെന്റിൽ പിന്നേ ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയും പറയാൻ ആളുകൾ ഉള്ളത് കൊണ്ട് രക്ഷപെട്ടു പോകുന്നു..
സുജി: ദേ വരുന്നതാ രഞ്ജു.. രഞ്ജു വിനെ കണ്ട ബിന്ദുവിന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.. (ഇവളോ) ..
രഞ്ജു സ്റ്റാഫ്‌ റൂമിലേക്ക് ചെന്നു … ബിന്ദുവിനെ കണ്ട രഞ്ജുവും ഒന്ന് ഞെട്ടി.. പെട്ടന്ന് ഒരു പുസ്തകം എടുത്തു രഞ്ജു ക്ലാസ്സിലേക്ക് മടങ്ങി.
ബിന്ദു: ഇനി രഞ്ജു ടീച്ചർ ഒന്നും ചെയ്യില്ല. പേടിക്കേണ്ട. അത് പോരെ..
ഉച്ചയ്ക്ക് ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ ശേഷം ഉള്ള പീരിയഡ്.. സ്റ്റാഫ്‌ റൂമിൽ ബിന്ദുവും രഞ്ജുവും ധനുശ്രീ ടീച്ചറും മാത്രം. രഞ്ജു ഒരു കടലാസ്സിൽ എന്തോ എഴുതി ബിന്ദുവിന്റെ ടേബിളിൽ വെച്ചിട്ട് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.
“” അകത്തേക്ക് വരൂ. എനിക്ക് സംസാരിക്കണം. “”
ബിന്ദു അകത്തേക്ക് ചെന്നു.
രഞ്ജു: എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം.. മര്യാദ യ്ക്ക് പോയ്കൊള്ളണം ഇന്ന് തന്നെ.. ഞാൻ ഇവിടെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് വന്നതാണോ നീ.
ബിന്ദു: പോടീ.. വളരെ യാദൃശ്ചികമായി വന്നതാ ഞാൻ. വന്നപ്പോൾ നീ.. നിന്നെ കുറിച്ച് ഒരുപാട് അറിഞ്ഞു ഞാൻ.. ഗംഭീരം തന്നെ..
രഞ്ജു: എന്നാൽ നിന്നെ കുറച്ചു അവർക്ക് അറിയാത്ത കാര്യങ്ങൾ കൂടി അറിയിച്ചു കൊടുക്കും ഞാൻ.
ബിന്ദു: പ്ഫാ, നിർത്തേടീ പൂറി മോളേ.. ഒരു ടീച്ചർ വന്നേക്കുന്നു നീ.. നീ എങ്ങനെ ആണ് ടീച്ചർ ആയെന്ന് നിന്റെ കൂടേ ബി. എഡ് നു പഠിച്ച എന്നേ കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കരുത് നീ.. അന്ന് നീ എനിക്ക് ഒരുപാട് സഹായങ്ങൾ ഒക്കെ തന്നു.. അത്കൊണ്ട് എനിക്ക് ഉള്ള കുറവ് ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ നീ എന്നേ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.. കടി മൂക്കുമ്പോൾ എന്റെ മടിയിൽ കയറി കളിച്ച നീ ഒടുവിൽ ബി. എഡ് ന്റെ അവസാന ദിനം ബി. എഡ് അധ്യാപകരോട് എന്നേ പറ്റി മോശമായി പറഞ്ഞിട്ട് അന്ന് കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞു പോയതാ നീ…. അവരുടെ മുന്നിൽ ഞാൻ അപമാനിച്ചു തല കുനിച്ചു നിന്ന ദിവസം..
എല്ലാം കഴിഞ്ഞത് കൊണ്ട് എനിക്ക് എതിരെ നടപടി ഒന്നും എടുത്തില്ല.. പക്ഷെ എന്റെ വീട്ടുകാരെ വിളിച്ചു വരുത്തി അവരുടെ മുന്നിൽ വെച്ചിട്ട് അധ്യാപകർ എന്നേ അപമാനിച്ച സമയം..
എല്ലാത്തിനും നീ മാത്രമാണ് കാരണം.. അതിനു നിന്നോട് പ്രതികാരം ചെയ്യാൻ കിട്ടിയ സമയം ആണ് ഇത്..
ഓർത്തു വെച്ചോ… അന്ന് ഞാൻ അനുഭവിച്ച അപമാന ഭാരം നിന്നെ കൊണ്ട് ഞാൻ അനുഭവിപ്പിക്കും.. എണ്ണി എണ്ണി ഞാൻ കണക്ക് പറയിപ്പിക്കും.. അവളെ ബിന്ദു അടുത്തുള്ള കട്ടിലിൽ തള്ളിയിട്ടു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് വന്നു..
അല്പം കഴിഞ്ഞു രഞ്ജു തിരികെ കസേരയിൽ വന്നു ഇരുന്നു…. അന്നത്തെ ദിവസം അങ്ങനെ അവസാനിച്ചു..
ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി.. ഒരു ബുധനാഴ്ച വൈകുന്നേരം..
ധനുശ്രീ ടീച്ചർ ലാബ് കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങി വരുന്ന സമയം.. ഒഴിഞ്ഞ ലൈബ്രറി യുടെ ഉള്ളിലെ കാഴ്ച കണ്ടു ടീച്ചർ ഞെട്ടി.. പെട്ടന്ന് സ്റ്റാഫ്‌ റൂമിലെ കവിത ടീച്ചർക്ക് ഫോൺ ചെയ്തു.
ടീച്ചർ ഓടി വന്നു… ഉള്ളിലെ ആ കാഴ്ച ഇരുവരും കണ്ടു..
ഇന്നലെ വരെ കാറിൽ കണ്ട കാഴ്ച.. രഞ്ജുവും ഷാനും കൂടി ലൈബ്രറിയിൽ വെച്ചിട്ട്…
ധനുശ്രീ ലൈബ്രറി വാതിൽ മുട്ടി.. ശബ്ദം കേട്ടു അകത്തു ഉള്ളവർ ഞെട്ടി എങ്കിലും അവർ കാര്യം ഗൗനിക്കാതെ എഴുന്നേറ്റു.. ഇരുവരുടെയും നഗ്നത കണ്ടു രണ്ടു പേരും മുഖം മാറ്റി.. ഇരുവരും വസ്ത്രം ധരിച്ചു പുറത്തേക്ക് വന്നു..
ധനുശ്രീ: ഇത് ഇങ്ങനെ വിട്ടാൽ പറ്റില്ല.. നാണം ഇല്ലല്ലോ അവർക്ക്.. സ്കൂളിൽ വെച്ചിട്ട്.. നമ്മുടെ സ്ഥാനത്തു ഏതെലും പിള്ളേർ ആയിരുന്നേൽ…
കവിത: നമ്മൾ കണ്ടിട്ടും അവർക്ക് ഒട്ടും നാണം തോന്നിയില്ല എന്നതാണ് എന്റെ അത്ഭുതം..
സുജി: നമുക്ക് ഇത് മാനേജ്മെന്റിനെ അറിയിക്കണം.. നമ്മളെ support ചെയ്യുന്ന ആളുകൾ ഉണ്ടല്ലോ.. ഇനിയും വൈകിയാൽ ശരിയല്ല..
ബിന്ദു: ഒരു മിനിറ്റ്.. ഇന്നലെ വന്നു കയറിയ ഒരാൾ എന്ന് പറഞ്ഞു എന്നേ തള്ളി കളയില്ല എങ്കിൽ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ. എന്തിനാ ഇത് മാനേജ്മെന്റിനെ അറിയിക്കുന്നത്.. നമ്മൾക്ക് തന്നെ ഇത് പരിഹരിക്കാവുന്നത് അല്ലേ ഒള്ളു.
സുജി: എങ്ങനെ ബിന്ദു: നിങ്ങൾ എന്റെ കൂടേ നിന്നാൽ നമ്മൾ അധ്യാപകർ മതി ഇതിനു പരിഹാരം കാണാൻ..നമുക്ക് വേണ്ടി അല്ല, നമ്മുടെ കുട്ടികൾക്ക് വേണ്ടി
ഞങ്ങൾ ഉണ്ട് കൂടേ……….. (തുടരും)
