ഇത്ത – 2 Like

മോളെ എന്നുള്ള ഉമ്മയുടെ   വിളിയായിരു ന്നു ഞങ്ങളുടെ   ആ നിൽപ്പിന്   തടസമാ യി വന്നു ചേർന്നത്..

എടാ ഇത്  നമ്മുടെ ഷിബിലിയുടെ  മോളും ഭാര്യയുമാടാ എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഉമ്മ എന്നോട് അവരെ പരിചയപ്പെടുത്തി.

ഉമ്മയുടെ വകയിൽ ഒരു  ആങ്ങളയുടെ മകൻ ആയിരുന്നു ഈ ഷിബിലി.

അവരെ എനിക്ക് നേരത്തെ അറിയാം അവർ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലൊക്കെ വന്നിട്ടുണ്ട് ഈ ഷിബിലി..

 

ജോലി യൊന്നും ശരിയാകാതെ നാട്ടിൽ കറങ്ങി നടന്നു ഇടങ്ങേറായി നടക്കുന്ന സമയത്തു എന്റെ ഉപ്പയുടെ  ഉപ്പ ജോലി എടുക്കുന്ന കമ്പനിയിൽ ഒരു ഒഴിവു വന്ന സമയത്തു  ഉപ്പ അവരെ       ഗൾഫിലോട്ട് കൊണ്ട് പോയതായിരുന്നു..    ഇപ്പൊ ആ കമ്പനിയിൽ നല്ല ജോലി      ഒക്കെ ആയി സുഖതിലായിരുന്നു.. അതിന്റെ     ആ ഒരു ബഹുമാനവും    നന്ദിയും         അവർക്കു ഉപ്പയോടു ഉണ്ട്       അത് വഴി ഞങ്ങളുടെ കുടുംബതോടും..

ഷിബിലിഇക്ക നാട്ടിൽ    വരുമ്പോയെല്ലാം ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ വരാറുണ്ട് ഉപ്പ  കൊടു ത്തയക്കുന്ന സാധനങ്ങളുമായിട്ട്     അതു പോലെ തിരിച്ചു പോകുമ്പോൾ     എന്തെ ങ്കിലും  കൊണ്ടുപോകാനുണ്ടെങ്കിൽ   അ തെടുക്കുവാനുമായിട്ടു. ഇക്ക      വരുമ്പോ യൊന്നും അധികം ഞാൻ വീട്ടിലുണ്ടാക്കാ റില്ല  നമ്മുടെ പ്രായം അതാണല്ലോ   കൂട്ടു കാരുമായിട്ട് കറങ്ങി തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്ന പ്രായം.. ഇടക്കെപ്പോയോ വഴിയിൽ   വെ ച്ചും മറ്റും കണ്ട് മുട്ടിയിട്ടുണ്ട്.   അപ്പോയെ ല്ലാം  എന്റെ പ്രായം മനസ്സിലാക്കി   അതി നനുസരിച്ചു പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു   കൂട്ടു കാരനെ പോലെ ആയിരുന്നു ഇക്ക.

ആ പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു വിഷയത്തിൽ നിന്നും മാറിപ്പോയി എന്നൊരു തോന്നൽ..

പറയാതെ പറ്റില്ലല്ലോ എല്ലാം ജീവിതത്തി ലെ ഓരോരോ അർഥങ്ങൾ അല്ല…

ആ ഉമ്മ ഷിബിലിക്കാന്റെ മോളാണോ എന്നു ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ ആ കുഞ്ഞിനെ തലോടി. ഇതെല്ലാം കേട്ടുകൊണ്ട് അടുത്തു സലീന ഇത്തയും ഉണ്ടായിരുന്നു..

 

ആ അപ്പൊ ഞങ്ങളെ ഒക്കെ അറിയാം നിനക്കു അല്ല എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഇത്ത ഉമ്മയെ നോക്കി.

ഉമ്മ പറഞ്ഞപ്പോയല്ലേ മനസ്സിലായെ  ഞാനും ഈ മുഖം എവിടെയോ കണ്ട് മറന്നപോലെ ഇങ്ങിനെ ആലോചിക്കൂക ആയിരുന്നു..

ഇക്കയുടെ അതെ മുഖ ഭാവം അല്ലേ ഉമ്മ എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ വീണ്ടും കൊ ച്ചിനെ ഒന്ന് തഴുകി..

കണ്ടോ അമ്മായി ഇപ്പൊ അവന്റെ ഒരു സ്നേഹം ഞങ്ങളാരാണെന്നു പോലും അറിയാതെ നോക്കുകയായിരുന്നു….

എങ്ങിനെ അറിയാന സലീന ഇവന്നു കുടുംബവും കൂട്ടവും ഒന്നും വേണ്ടല്ലോ കുറെ തലതെറിച്ചവന്മാരുടെ കൂട്ട് ഉനടല്ലോ അത് മതിയല്ലോ എന്നേരവും പന്ത് കളിയും  അവന്മാറുമോതുമുള്ള കറക്കവും അല്ല…

അതെല്ലാം ഈ പ്രായത്തിൽ  എല്ലാവർ ക്കും ഉണ്ടാകുന്നതല്ലേ അമ്മായി കുറച്ചു കഴിയുമ്പോൾ അതെല്ലാം മാറി കൊള്ളും എന്നു പറഞ്ഞു സലീന ഇത്ത ഉമ്മയെ സമാധാനിപ്പിച്ചു…

ഹാ ആ ഒരു പ്രതീക്ഷ ഉണ്ട് വല്ലാണ്ട്..

 

അമ്മായി അതിനെന്തിനാ പേടിക്കുന്നെ കളി വല്ലാണ്ടായാൽ അവന്റെ ഉപ്പായോട് പറഞ്ഞു ഒരു വിസ ശരിയാക്കി കൊടു  ക്കാം.. അല്ലേടാ സൈനു എന്നു പറഞ്ഞു ഇത്ത എന്റെ മുഖ ഭാവം ശ്രദ്ധിച്ചു..

 

അല്ലേൽ വേണ്ട ഞാൻ ഷിബിലി     ഇക്ക നോട് പറയാം ഇവന്റെ ഉപ്പായോട് പറയാ ൻ ഇവന്നു ഒരു വിസ ശരിയാക്കാൻ…. എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് ഇത്ത ചെറിയ ചിരി ചിരിച്ചു..

എന്തോ എങ്ങിനെ       ഇതിപ്പോ കല്യാണ ത്തിനെന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വന്നിട്ട് എ ന്നെ ഗൾഫിലോട്ട്       പറഞ്ഞയകാനുള്ള പരിപാടിയാണോ അമ്മായിയും മകളും..

കുറച്ചു കാലം കൂടി ഞാനി ജീവിതം ഒന്നാസ്വദിക്കട്ടെ എന്റെ ഉമ്മച്ചി എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ ഉമ്മച്ചിയുടെ താടിയിൽ പിടിച്ചു കുടഞ്ഞു..

അത് കണ്ടിട്ടെന്നോണം ഉമ്മയെ നല്ലോണം സോപ്പിടുന്നുണ്ടല്ലോ മകൻ എന്നു പറഞ്ഞു ഇത്ത കളിയാക്കി..

അതുപിന്നെ എന്റെ ഉമ്മച്ചിയല്ലേ എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഉമ്മച്ചിയെ ഒന്നുടെ കൊഞ്ചിച്ചു..

വേണ്ട വേണ്ട നിന്റെ കളി കൂടിയാൽ ഞങ്ങൾ ഇത് തന്നെ ചെയ്യും നോക്കി ക്കോ….എന്നു പറഞ്ഞു ഉമ്മച്ചിയും ഇത്തയും പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു..

 

ആയിക്കോട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു ഞാനും..

 

ആരോ വിളിച്ചത് കൊണ്ട് ഉമ്മ കുഞ്ഞിനേയും ഒക്കതിരുത്തി  വിളിച്ചവരുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി.

 

അമ്മായി അവളെ താഴെ ഇറക്കിയെര് എന്നു ഇത്ത ഉമ്മ കേള്കുമാറ് ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു.

അവളിവിടെ ഇരുന്നോട്ടെ അതുകൊണ്ട് ഒന്നും വരാനില്ല എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഉമ്മ അവളെയും എടുത്തു നടന്നു നീങ്ങി..

 

അത്  ഞാനും  സലീന ഇത്തയും  കണ്ട് നിന്നു..

 

ഉമ്മ അകന്നു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീണ്ടും ഞങ്ങളുടെ ഇടയിലേക്ക് ആ ഒരു മൗനം വന്നു ചേർന്നു…

രണ്ടുപേർക്കും എന്ത് പറഞ്ഞു തുടങ്ങ ണം എന്നറിയിലായിരുന്നു..

ഉമ്മ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ ചലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന സലീന ഇത്തയുടെ നാവല്ലാം ഉൾ വലിഞ്ഞു പോയോ എന്നെനിക്കു തോന്നാത്തിരുന്നില്ല…

 

കുറച്ചു നേരം ജനലരികെ  പുറത്തു നിന്നു മുള്ള കാറ്റും കണ്ടുകൊണ്ടു കുറച്ചു നേരം കൊണ്ട് എന്റെ മനസ്സ് കീയടക്കിയ സൗന്ദ ര്യം നിറഞ്ഞ സലീന ഇത്തയും ഞാനും അങ്ങിനെ നിന്നു പോയി..

 

അല്ല ഇത്ത ഇക്ക വരാറായില്ലേ എന്ന എന്റെ  പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിലുള്ള   ചോദ്യം  കേട്ട ഇത്ത ഇല്ലെടാ മൂന്നു മാസമല്ലേ   ആ യുള്ളൂ പോയിട്ട് ഇനി രണ്ട് വരഷത്തിലൊ രിക്കലെ ലീവ് കിട്ടുകയുള്ളു എന്നു   പോ കുമ്പോൾ പറഞ്ഞിട്ട പോയത്..

കൊറോണയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു കമ്പനി അതിൽ നിന്നും മുക്തമായിട്ട് വരുന്നേ യുള്ളൂ എന്നു പറഞ്ഞു….

അല്ല നീ ഇപ്പൊ എന്താ ചെയ്യുന്നേ പഠിക്കുകയാണോ..

അതെ ഇത്ത ഞാൻ ഡിഗ്രി ലാസ്റ്റ് ഇയർ

അതിന്നു ശേഷം എന്താണ് നിന്റെ പ്ലാൻ.

ഇത് വരെ ഒന്നും ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ നല്ല ജോലി ലഭിക്കുന്നതിനുള്ള എന്തെങ്കിലും ഒരു സബ്ജെക്ട് പഠിക്കണം… എന്നുണ്ട്.

 

ആ അത് നല്ല ഒരു തീരുമാനം ആണ്..

പിന്നെ നിനക്കിപ്പോ അതിന്റെ ആവിശ്യമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ ഇപ്പത്തന്നെ ഒരുപാട് ഉണ്ടാക്കിയുട്ടുണ്ടല്ലോ ഉപ്പ..നീ ഒറ്റ മോൻ പിന്നെന്തിനാടാ…

ഞങ്ങളെ പോലെ ഒന്നും അല്ലല്ലോ..

അത് ശരിയാ ഇത്ത എന്നാലും നമ്മുടെ സ്വന്തം കാലിൽ നിൽകുമ്പോൾ   അതി നൊരു   അന്തസ്സില്ലെ..

ഹോ അത് ശരിയാ  സ്വന്തം കാലിൽ നിൽകുമ്പോൾ കൂടെ കാലുകൾ വേണമെന്ന തോന്നൽ ഉണ്ടാകാതിരുന്നാൽ മതി… എന്നു ഇത്ത സ്വയം പറഞ്ഞ പോലെ ഒരു തോന്നൽ എനിക്കാനുഭവപ്പെട്ടു…

ഇത്ത എന്താ പറഞ്ഞെ.

അല്ല സ്വന്തം കാലിൽ നില്കുന്നത് ഒരു അന്തസ്സ് തന്നെയാ എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് ഇത്ത എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി….

 

ഞാൻ തിരിച്ചും..

 

എനിക്കെന്തോ ഇത്തയുടെ മുഖഭാവമെല്ലാം മാറുന്നപോലെ തോന്നി.

 

എന്താ ഇത്ത എന്ത് പറ്റി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *