ഉണ്ടകണ്ണി 17
Undakanni Part 17 | Author : Kiran Kumar | Previous Part
നന്നായി ഡിലെ ഉണ്ടായി… നന്നായി എന്നാൽ ഒരുപാട് ലേറ്റ് ആയി… നിങ്ങൾക്ക് വിളിക്കേണ്ട തെറികൾ എല്ലാം വിളിക്കാം…ജീവിത പ്രാരബ്രദത്തിൽ ആയിരുന്നു സോറി…
ബാക്കി കഥ ഒന്നൂടെ ആദ്യം മുതൽ ഓടിച്ചു നോക്കിയിട്ട് വായിക്കൂ….
രാവിലെ ആധിയോടെയാണ് കിരൺ എണീറ്റത് ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു ഉറങ്ങിയത് എപ്പോഴാണ് ന്ന് പോലും അവന് ഓർമയുണ്ടായിരുന്നില്ല , അവരോട് എല്ലാം പറഞ്ഞാലോ ന്ന് ഒരുപാട് അവൻ രാത്രി ആലോചിച്ചു എന്നാൽ വെറുതെ അവരുടെ കൂടെ ഉറക്കം കളയണ്ട അതുമല്ല അവന്റെ അമ്മയുടെ ഖാതകന് അവൻ മൂലം ഒരു അന്ത്യം ഉണ്ടാവും എന്ന പ്രതീക്ഷയും അവനെ അവരിൽ നിന്നും എല്ലാം പറയുന്നതിൽ നിന്നും വിലക്കി.
പ്രഭാത കർമങ്ങളൊക്കെ കഴിഞ്ഞു, അമ്മയുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ഒരു കപ്പ് കാപ്പി വാങ്ങി കുടിച്ചു കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ അവനു അക്ഷരയുടെ കോൾ വന്നു
“എന്താടി??”
“എടാ…. അച്ഛൻ… അച്ചൻ ഇതുവരെ തിരിച്ചു വന്നിട്ടില്ല… ”
അവളുടെ ശബ്ദത്തിലെ പരിഭ്രാന്തി അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു
“എവിടുന്ന് വന്നിട്ടില്ല ന്ന്?? അച്ചൻ എവിടെ പോയതാ??”
“എടാ.. അച്ചൻ ഇന്നലെ അയാളുടെ കൂടെ എന്തോ ബിസിനസ് മീറ്റിങ് നു ന്നും പറഞ്ഞു പോയതാണ്.. ഇതുവരെ തിരികെ വന്നിട്ടും ഇല്ല വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നുമില്ല”
അവളുടെ പറച്ചിലിൽ നിന്നും സംഗതി പന്തികേടല്ല ന്ന് അവനു മനസിലായി .. ഐശ്വര്യ ഇന്നലെ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ അവന്റെ മനസിലൂടെ കടന്നു പോയി.
‘ അപ്പോൾ അയാൾ കളി തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞു ‘
അവൻ മനസിൽ കരുതി
“അക്ഷ നീ വിഷമിക്കാതെ അച്ഛൻ തോട്ടത്തിൽ വല്ലോം പോയതാവും അവിടെ റേഞ്ച് ഉണ്ടാകില്ല , അച്ഛൻ ഉടനെ വിളിക്കും അല്ലേൽ വരും നീ അമ്മയെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസിലാക്ക് ”
“എടാ… അച്ചൻ ആദ്യമായ് ഒന്നുമല്ല ഇങ്ങനെ പോകുന്നേ പക്ഷെ വിളിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നെ ആദ്യമാണ്”
“അക്ഷ നീ ഞാൻ പറയുന്ന കേൾക്ക് . അമ്മയെ കാര്യം പറഞ്ഞു മനസിലാക്ക് ഞാൻ വരാം ഒരു പ്രധാന കാര്യം ഉണ്ട് നിന്നോട് പറയാൻ”
” എന്ത് കാര്യം??…. എന്താടാ എന്താ പറ്റിയെ… നീ നീ പറ”
“ഏയ് നീ പേടിക്കാതെ ഞാൻ വരാം നീ അമ്മയെ സമാധാനിപ്പിച്ചു നിർത്ത് അച്ചൻ വരും”
കിരൺ അതും പറഞ്ഞു ഫോണ് കാട്ടാക്കി വേഗം റെഡിയായി അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.
……….
അവൻ ചെല്ലുമ്പോൾ തന്നെ അവൾ വാതുക്കൽ അവനെയും കാത്ത് നില്പുണ്ടായിരുന്നു.
“എന്താടാ…. എന്താ കാര്യം???”
അവനെ കണ്ടതും അവൾ ഓടി ഇറങ്ങി വന്നു
“നീ…നീ അമ്മയെ ഇങ് വിളിക്ക് ഞാൻ പറയാം”
“നീ കേറി വാ കാര്യം പറ”
“വേണ്ട നീ അമ്മെയ വിളിക്ക് ഞാൻ പറയാം ”
അവൻ അവൾ എത്ര പറഞ്ഞിട്ടും അകത്തേക്ക് കേറിയില്ല , ഒടുവിൽ അവൾ അമ്മയെ പോയി വിളിച്ചുകൊണ്ട് വന്നു.
“അമ്മേ…. അക്ഷര.. ഞാൻ ഇപോ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ കേട്ട് നിങ്ങൾ പാനിക്ക് ആവരുത്.”
അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവർ രണ്ടു പേരും സംശയത്തോടെ നിന്നു
“എന്ന മോനെ… എന്താ എന്ത് പറ്റി ചേട്ടനു വല്ല അപകടവും??”
“കിച്ചു എന്ന പറ്റിയെ അച്ചന് നീ പറ”
“അച്ചന് ഒന്നും പറ്റിയിട്ടില്ല നിങ്ങൾ പേടിക്കണ്ട”
കിരൺ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അവരോട് പറഞ്ഞു
“എടാ അച്ഛൻ??”
“അച്ചന് ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല . ഐശ്വര്യ യെ ഇപോ എനിക്ക് വിശ്വാസമാണ് നമുക്കു നോക്കാം ”
കോളേജിലേക്ക് എത്തിയ അവർ ജെറി വരാൻ നോക്കി ഇരുന്നു.
” എടാ എങ്ങനാ കാര്യങ്ങൾ അവളെ കണ്ടോ”
ബൈക്ക് പാർക്ക് ചെയ്ത് ഇറങ്ങുന്ന വഴി ജെറി ചോദിച്ചു
“ജെറി നീ വന്നേ കുറച് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കണം ”
അവർ ഇന്നലെ ഐശ്വര്യ വന്നു പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ അവനോട് പറഞ്ഞു
“എടാ… അവൾ, അവളെ വിശ്വസിക്കാമോ ?? ഇത്രേം കള്ളത്തരം കാണിച്ചവൾ നമ്മളെയും എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ വേണ്ടി കാണിക്കുന്ന ആണെങ്കിലോ ഇത്??? ”
“ജെറി.. ഇപോ എനിക് വേറെ വഴി ഇല്ല അക്ഷയുടെ അച്ചനും അയാളുടെ കയ്യിൽ അകപ്പെട്ട അവസ്ഥയാണ് നമുക്ക ഇപോ ഇങ്ങനെ ഒരു പരിപാടി ചെയ്ത് നോക്കുകയെ ഞാൻ നോക്കിയിട്ട് കാണുന്നുള്ളൂ”
“Ok ok എന്തായാലും നമുക്ക് വരുന്നിടത് വച് നോക്കാം .. എന്താ പ്ലാൻ ഇപോ അത് പറ ”
“പ്രത്യേകിച്ചു പ്ലാൻ ഒന്നും ഇല്ല നമ്മൾ വെയിറ്റ് ചെയ്യുന്നു. അയാൾ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യും നമ്മൾ നിന്ന് കൊടുത്ത മാത്രം മതി എന്നാണ് ഐശ്വര്യ പറഞ്ഞത്”
.”എടാ എന്നാലും എന്തെങ്കിലും പണി കിട്ടുമോ നമ്മൾ തീക്കളി ആണ് കളിക്കുന്നത്?”
“അറിയാം ടാ പക്ഷെ… നമുക്ക് വേറെ വഴിയില്ല എന്തെങ്കിലും ചെയ്തെ പറ്റൂ ഞാൻ നോക്കിയിട്ട് ഇതേ മുന്നിൽ ഒരു വഴി ഉള്ളൂ… നമുക്ക് അവളെ ഒന്ന് വിശ്വസിച്ചു നോക്കാം. ഇനി എന്തെങ്കിലും പറ്റിയ നമുക്ക് അവിടെ വച്ചു നോക്കാം .. അച്ചനെ എന്തായാലും രക്ഷിക്കണം ബാക്കി പിന്നെ”
‘Ok എന്ന വ നമുക്ക് ക്ലാസിൽ കയറാം ”
അവരുടെ സംസാരമൊക്കെ കേട്ട് ആകെ ഭയപ്പെട്ടു നിൽക്കുകയാണ് അക്ഷര
“കിച്ചു… എന്റെ അച്ഛൻ??”
“നീ പേടിക്കാതെ അച്ഛന് ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല ”
അവൻ അവളുടെ തോളത്ത് തട്ടി കൊണ്ട് നടന്നു.
അവർ ക്ലാസിലേക്ക് കയറാൻ നടന്നപ്പോ സന്ധ്യ ഓടി വന്നു.
“അണ്ണാ…. ”
“ഹ സന്ധ്യ മോളോ… അക്ഷ ദെ ഇതാണ് എന്റെ പെങ്ങൾ സന്ധ്യ ”
കിരൺ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
അവളെ കണ്ട അക്ഷര വിളറി ഇരിക്കുന്ന മുഖത്ത് സന്തോഷം കൊണ്ടുവന്ന് അവളെ കെട്ടി പിടിച്ചു.
“അപ്പോ ഇതാണ് ല്ലേ ഞങ്ങളുടെ കുഞ്ഞു പെങ്ങൾ സന്ധ്യ ”
“നിനക്ക് ഇത് ആരാണ് ന്ന് മനസ്സിലായോ??”
കിരൺ സന്ധ്യ യോട് ചോദിച്ചു
“പിന്നെ എനിക്ക് മനസിലായി, ”
“ആരാണ്?”
“ഇത് അക്ഷര ചേച്ചി അല്ലെ അല്ലാതെ ആരാ , ” അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“നീ എല്ലാം പറഞ്ഞല്ലേ..”
അക്ഷര ജെറിയെ നോക്കി ചോദിച്ചു
“എ…. ഞ… ഞാൻ … എന്താ???”
സന്ധ്യയെ നോക്കി അന്തം വിട്ട് നിക്കുന്ന ജെറിയെ അക്ഷര പിന്നേം വിളിച്ചു അപ്പോഴാണ് അവൻ റിയാലിറ്റി യിലേക്ക് വന്നത്
“എടാ പൊട്ട .. നീ എന്ത് സ്വപ്നം കണ്ടു നില്കുവാ??”
“ഏയ്… ഒന്നും ഇല്ല വ നമുക്ക് ക്ലാസിൽ പോവാം ”
അവൻ വിഷയം മാറ്റി മുന്നോട്ട് നടന്നു, സൻഡ്യ അവനു എന്ത് പറ്റി ന്ന് സംശയിച്ചു
“അണ്ണാ.. എന്ന ഞാൻ ക്ലാസിലേക്ക് പോട്ടെ.. പോട്ടെ ചേച്ചി.. ”
” ആ നീ ചെല്ലു പോയി ക്ലാസിൽ കയറു നമുക്ക് ഇനിയും കാണാം ”
സന്ധ്യ അവർ രണ്ടുപേരും പറഞ്ഞു , നടന്നു പോകുന്ന ജെറിയെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് ക്ലാസിലേക്ക് പോയി
“എടാ.. നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും പന്തികേട് തോന്നിയോ??’”
നടന്നു പോവുന്ന ജെറിയെ നോക്കി അക്ഷര ചോദിച്ചു
“എന്ത് ..?? ”
കിരൺ ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ ചോദിച്ചു
“ആ പോകുന്നവൻ അങ്ങനെ പോകുന്ന മുൻപ് കണ്ടിട്ടില്ലലോ”
“ജെറിയോ?? എന്താടി പോത്തെ കാര്യം മര്യാദക്ക് പറ എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ല”
“.സന്ധ്യയോട് അവനു എന്തോ ഒരു ഇത് തോന്നുന്നുണ്ട് എനിക്ക് ”
” എനിക്കും അങ്ങനെ തോന്നിയിരുന്നു ചോദിക്കാം എല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് പോരെ…”
“മതി മതി ഇനി അവനു എന്തെങ്കിലും അങ്ങനെ ഉണ്ടേ എനിക്ക് സന്തോഷം മാത്രേ ഉള്ളൂ ”
“പിന്നെ എനിക്കോ… എനിക്കും സന്തോഷമേ ഉള്ളൂ… ”
അവർ ക്ലാസിലേക്ക് കയറി അടുത്ത നിമിഷം എന്തും സംഭവിക്കാം എന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ ഇരുന്നു.
ആദ്യ പിരീഡ് കഴിഞ്ഞിട്ടും ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല .. കിരൺ നോക്കുമ്പോ അക്ഷര ആകെ അക്ഷമയായി ഇരിക്കുകയാണ് അവൾ ആകെ വിളറി വിയർത് ഒരുമാതിരി ആയി.
ടീച്ചർ പോയ തക്കം നോക്കി അവളെ ക്ലാസിനു വെളിയിലേക്ക് അവൻ വലിച്ചിറക്കി
“അക്ഷര ബീ കൂൾ നീ പേടിക്കാതെ..”
“കിച്ചു ടാ അച്ചൻ… അച്ചനു എന്തു സംഭവിച്ചു ന്ന് അറിയാതെ എനിക്ക് ഒരു സമാധവനവും ഇല്ലടാ.. ”
“ഇല്ല ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല നീ പേടിക്കാതെ ഇന്ന് വൈകുന്നേരം ആവുമ്പോ അച്ചൻ നിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും ഞാനല്ലേ പറയുന്നേ..”
“എന്താ…എന്താ…പ്രശ്‌നം…”
അവർ പുറത്ത് ഇറങ്ങി വർത്തമാനം പറയുന്നത് കണ്ട് ജെറിയും ഓടി പുറത്തേക് വന്നു
“ഏയ് അവൾക്ക് ടെൻഷൻ കേറിയതാണ്..”
“ആ കിരനെ ഇത് നമ്മൾ ഇങ്നെ ഇവിടെ ഇരുന്നിട്ട് കാര്യം ഇല്ലന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നെ…കോളേജിന് ഉള്ളിൽ കേറി അവന്മർ കളിക്കും ന്ന് തോന്നുന്നില്ല”
“പിന്ന… പിന്നെ എന്ത് ചെയാൻ??”
“എടാ നമുക്ക് വെളിയിൽ ഇറങ്ങാം . അഥവാ അവൻ നമ്മളെ തട്ടി കൊണ്ട് പോവാൻ ആണ് പ്ലാൻ എങ്കിൽ നമ്മൾ ചെന്നു കേറി കൊടുത്ത് എന്നു തോന്നാതെ തന്നെ നമ്മൾ അവന്റെ കെണിയെലേക്ക് കെറണം..അതും ആ ഐശ്വര്യ എന്നു പറഞ്ഞ് നടക്കുന്നൾ നമ്മളെ രക്ഷിക്കും ന്ന് ഉറപ്പ് ഉണ്ടേൽ മാത്രം ”
“അവൾ ചെയ്യും ഉറപ്പ് ” കിരൺ പറഞ്ഞു
” എടാ ഉള്ളതാണോ അവസാനം ഇത് എല്ലാം കൂടെ കെണി ആവുമോ എനിക്ക് ഇപ്പോഴും ഒരു പേടി ആണ് കിച്ചു”
“നീ പേടിക്കണ്ട എന്ത് വന്നാലും ഇന്ന് നമ്മൾ നിന്റെ അച്ചനെ രക്ഷിക്കും അവനെ കൊന്നിട്ട് ആണേൽ അങ്ങനെ… എന്റെ അമ്മ അനുഭവിച്ചതിന് പകരം ഞാൻ ചോദിക്കും… “
“എങ്കിൽ വ നമുക്ക് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി എന്തെങ്കിലും കാണിക്കാം ” ജെറി പറഞ്ഞു
“ജെറി നീ വരണ്ട പുറത്തേക് .., ഞങ്ങൾ കോളേജിന് ഫ്രണ്ടിലെ കടയിൽ വല്ലോം നിൽക്കാം നീ കോളേജിന് കൊംബൗണ്ടിന്റ ഉള്ളിൽ നിന്ന് ഞങ്ങളെ ശ്രദ്ധിച്ച മതി. അവർ എന്തെങ്കിലും നീക്കം നടത്തിയാൽ നീ പുറകെ കാണണം ഞങ്ങളുടെ , ഇനി എന്തെങ്കിലും അവസ്‌ഥ ഉണ്ടായാൽ പുറത്ത് ആരെങ്കിലും സഹായത്തിന് വേണം അതാണ്. ”
” ok എന്നാൽ ഞാൻ ഇവിടെ നിൽക്കാം നിങ്ങൾ ഇറങ്ങികോ.”
ജെറി കോളേജിന് ഗേറ്റിന് സമീപത്തെ തണൽ മരത്തിന്റെ തറയിൽ കയറി ഇരുന്നു , അവിടെ ഇരുന്നാൽ അവനു പുറത്തേക്ക് നന്നായി കാണാം കിരനും അക്ഷരയും കൂടെ അവനെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നടന്നു.
അവർ റോഡ്ക്രോസ് ചെയ്യുന്നത് നോക്കി ജെറി ഇരിക്കുമ്പോൾ
“ചേട്ടൻ എന്താ ഇവിടെ വന്നു ഒറ്റക്ക് ഇരിക്കുന്നെ???”
തിരഞ്ഞു നോക്കിയ ജെറി കാണുന്നത് സന്ധ്യയെ ആണ്
” എ… ഏയ് ഒന്നും… ഒന്നുമില്ല സന്ധ്യ ക്ലാസിൽ കയറ്റിയില്ലേ…. ”
“കേറി… ഞാൻ ഭയങ്കര തലവേദന കൊണ്ട് മിസ് ന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ഗുളിക വല്ലോം ഉണ്ടേൽ വാങ്ങിക്കാം എന്നു കരുതി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോഴാണ് ചേട്ടൻ ഇവിടെ വന്നു ഇരിക്കുന്നെ കണ്ടത് അതും ഒറ്റക്ക് അതാ ഞാൻ വന്നു ചോദിച്ചത്”
“തലവേദന… ok.. ok.. ….
അയ്യോ…”
അതും പറഞ്ഞു റോഡിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ജെറിയുടെ വായിൽ നിന്ന് ആ വാക്ക് വീണു..
ആ റോഡ് അരികിൽ ഒന്നും അക്ഷര യേയും കിരൺ നേയും കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല
………………………………………………………………..
വണ്ടിയുടെ മുരളച്ച മാത്രം കേൾക്കാം അവളൂടെ മണം അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അടുത്ത് അക്ഷര ഉണ്ടെന്ന് കിരൺ നു കണ്ണു മൂടിയ നിലയിലും മനസിലായി..
റോഡ് ഒന്ന് ക്രോസ് ചയത് മുന്നോട്ട് നടക്കാൻ പോയതും ഒരു വണ്ടി വന്നു അവരെ രണ്ടുപേരയേയും വണ്ടിയിലേക്ക് വലിച്ചിട്ട് കൊണ്ടുപോയതാണ് ..അപ്പോൾ തന്നെ കണ്ണു മൂടി കെട്ടി.. എന്തായാലും ഐശ്വര്യ യുടെ ആളുകളും ജെറിയും തങ്ങളുടെ പുറകെ ഉണ്ടാവുമെന്ന് ആശ്വാസത്തിൽ അവൻ വണ്ടിയിൽ ബഹളം ഒക്കെ അഭിനയിച്ചുകൊണ്ടു ഇരുന്നു.
“ആരാ നിങ്ങൾ വണ്ടി നിർത്ത്…. അയ്യോ രക്ഷിക്കണേ…”
കിരൺ ഒന്ന് അഭിനയിച്ചു കൊണ്ട് അലറി
“മിണ്ടാതെ ഇരിക്കട ഇല്ലേൽ ഇവളുടെ കഴുത്തിൽ കത്തി കയറും”
ആരോ പറയുന്നതും കൂടെ അക്ഷരയുടെ കരച്ചിലും അവൻ കേട്ടു.
“ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ..എന്താ ….?? എന്താ നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടത്?? ഞങ്ങളെ എന്തിനാ??”
“മിണ്ടാതെ മര്യാദക്ക് ഇരിക്കാനാണ് നിന്നോട് പറഞ്ഞത്.. ”
വീണ്ടും ആ ശബ്ദം കേട്ടു..
കിരൺ പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു… വണ്ടി ഓടിക്കൊണ്ടിരുന്നു., ഒരുപാട് നേരത്തെ യാത്രക്ക് ശേഷം വണ്ടി ഏതോ സ്‌തലത്ത് നിർത്തിയതായി അവൻ അറിഞ്ഞു.
വണ്ടിയിൽ നിന്ന് അവരെ രണ്ടുപേരെയും ഇറക്കി കൊണ്ട് രാജശേഖരന്റെ അനുയായികൾ തേയില ഫാക്ടറിക്ക് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.
“ആ വാ വ നിങ്ങളെ കാത്ത് തന്ന ഞാൻ ഇരുന്നെ”
അക്ഷരക്ക് ആ ശബ്ദം പെട്ടെന്ന് മനസിലായി..
അവരുടെ കണ്ണുമൂടിയിരുന്ന തുണി അഴിച്ചു മാറ്റപ്പെട്ടു.
കിരൺ നു രംഗം മനസിലായി… രാജശേഖരൻ തങ്ങളെ കൊല്ലാൻ കൊണ്ടു വന്നിരിക്കുകയാണ് തന്റെ മകന്റെ മരണതിന് പകരം വീട്ടാൻ.. പക്ഷെ രാജശേഖര… നീ ഇന്ന് ഞങ്ങൾടെ അമ്മമാരുടെ മരണതിന് മറുപടി തന്നേ മതിയാവൂ…
അവൻ മനസിൽ കരുതി
അങ്കിൾ??? എന്താ ഇത് എന്തിനാ ഞങ്ങളെ..
പ്ഫ നായിന്റെ മോളെ… നീ ഇനി വാ തുറക്കരുത്… എന്റെ മോനെ കൊണ്ട് കൊല്ലിച്ച നിന്നെ ഞാൻ ഇനി എന്ത് ചയ്യൻ പോകുന്നു ന്ന് നീ വെയിറ്റ് ചെയ് അതിന് മുനപ് എനിക്ക് ഇവനോട് കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്…. എന്റെ പെങ്ങളുടെ മകനോട്…. ഹ ഹ ഹ…
അയാൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കിരൺ ന്റെ അടുക്കലേക്ക് നടന്നു…
ഡെയ്… ഒരിക്കൽ നിന്റെ അമ്മ ഇതുപോലെ എന്റെ മുന്നിൽ വന്നതാണ് പിന്നെ അവളെ ഈ ലോകം കണ്ടിട്ടില്ല… ഇപോ നീ യും പക്ഷെ എന്റെ മകനെ കൊന്നത് കൊണ്ട് നിന്നെ ഞാൻ ഒറ്റ അടിക്ക് കൊല്ലില്ല ഇഞ്ചിഞ്ചായി നീറിയെ നിന്നെ ഞാൻ കൊല്ലു… അതിന് നിന്റെ ആ വളർത്തമ്മ യില്ലേ എന്റെ ഇളയ പെങ്ങൾ…. അവളെ ഇപോ എന്റെ ആളുകൾ തീർത്തു കാണും… നീ വെയിറ്റ് ചെയ് ഉടനെ ആ വിവരം ഒരു കോൾ ആയി എനിക്ക് വരും. ഹ ഹ ഹ
കിരൺ അത് ഒരു ഇടിത്തീ പോലെയാണ് കേട്ടത്…
അയ്യോ… എന്റെ അമ്മയെ… അമ്മയെ ഒന്നും ചെയ്യരുത്…
അങ്കിൾ… കിരൺ അല്ല…. കിരണല്ല അത് ചെയ്തത്…
മിണ്ടാതെ ഇരിക്കാനാണ് നിന്നോട് പറഞ്ഞത്… നിനക്കുള്ള സമയം ആയില്ല…
ആദ്യം ഇവന്റെ കാര്യം കഴിയട്ടെ.
അയാൾ കിരൺ ന്റെ മുന്നിലേക്ക് നിന്നു.
എന്റെ മോനെ ഞൻ ഒരു പോറൽ പോലും എൽക്കാതെയാണ് വളർത്തി അത്രേം വലുതാക്കിയത്.. പക്ഷെ… നീ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് അത് ഇല്ലാതെ ആക്കി..
ഈ രാജശേഖരന്റെ കുടുംബത്തിൽ കേറി കളിച്ച നിന്നേ ഞാൻ ആദ്യം തീർക്കും.. പിന്നെ ഇവൾ ഒരിക്കൽ എന്റെ മരുമകൾ ആവാൻ ഇരുന്നവൾ പക്ഷേ പിന്നിൽ നിന്ന് കുത്തുന്നവരെ രാജശേഖരൻ വെറുതെ വിടില്ല. ഈ നിക്കുന്നവർക്ക് ഇവളുടെ തന്തയുടെ മുന്നിൽ ഇട്ട് രുചിച്ചു നോക്കാൻ കൊടുത്തിട്ട് ഇവളേയും ഞാൻ തീർക്കും.
എന്നാൽ അത്രയും നേരം പേടിയോടെ നിന്നിരുന്ന കിരൺ ന്റെ മുഖത്ത് ഒരു പുച്ഛ ചിരിയാണ് രാജശേഖരൻ കണ്ടത്…
എടൊ രാജശേഖര… അതിന് താൻ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ടു വേണ്ടേ… ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ
അവിടെമുഴുവൻ മുഴങ്ങുന്ന രീതിയിൽ കിരൺ ചിരിച്ചു…
തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം എവിടുന്നോ പാഞ്ഞുവന്ന വെടിയുണ്ടകൾ രാജശേഖരന്റെ അനുയായികളുടെ തല തുളച്ചു കടന്നു പോയി… വെട്ടി ഇട്ട വാഴ പോലെ അവർ അവിടെ വീണു..
പകച്ചുനിന്ന രാജശേഖരൻ തന്റെ തോക്ക് തത്തി പിടഞ്ഞു എടുത്തു..
എന്നാൽ ആ തോക്കിൽ ആണ് അടുത്ത വെടി കൊണ്ടത്.. തെറിച്ചു പോയ ആ തോക്കിൽ നോക്കി അമ്പരന്നു അയാൾ നിന്നു..
ആരാ…. ആരാ… ആരാടാ നിന്റെ പിന്നിൽ..
അയാൾ കിരൺ നെ നോക്കി അലറി.
എഡോ… താൻ പണ്ട് കൊന്നു തള്ളിയ സ്ത്രീകളിൽ എന്റെ അമ്മ മാത്രമല്ല…താൻ ഒന്ന്… ഓർത്തു നോക്ക്..
അടുത്ത നിമിഷം ഒരു കറുത്ത ബൊലേറോ അങ്ങോട്ട് പാഞ്ഞു വന്നു നിന്നു. കാറിൽ നിന്ന് ബ്രിട്ടോ ഇറങ്ങി ഡോർ തുറന്നു കൊടുത്തപ്പോൾ ഐശ്വര്യ അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പിന്നാലെ ജെറിയും…
ഐശ്വര്യ യെ കണ്ട കിരൺ നും അക്ഷരക്കും ആശ്വാസമായി.. ജെറി ഓടി അവരുടെ അടുക്കലേക്ക് ചെന്നു അവരുടെ കെട്ടുകൾ അഴിച്ചു,
“ആരാ…. ആരാ നീ…”
പരിഭ്രമിച്ചുകൊണ്ടുള്ള അയാളുടെചോദ്യം കേട്ട ഐശ്വര്യ ഒന്ന് ചിരിച്ചു..
എന്നെ പരിചയം കാണില്ല തനിക്ക് പക്ഷെ എന്റെ ചേച്ചിയെ ഉണ്ടാവും… തന്റെ അമ്മയെ മാനഭംഗം ചെയ്ത് കടന്നു കളഞ്ഞ അച്ചനെ കാണാൻ വന്ന എന്റെ ചേച്ചി ഐശ്വര്യയെ…
രാജശേഖരന്റെ മുഖം മാറുന്നത് അവർ എല്ലാം ശ്രദ്ധിച്ചു.
“നീ… നീ…. നീ…. സവിത്രി യുടെ… ”
“അതേ…സാവിത്രി യുടെ മകൾ തന്നെ… ഈ നിമിഷതിന് വേണ്ടിയായിരുന്നു എന്റെ ജീവിതം മുഴുവൻ ഞാൻ കൊതിച്ചത്…. താൻ ഈ സ്വത്ത് എല്ലാം വെട്ടി പിടിക്കാൻ വേണ്ടി കൊന്നു തള്ളിയ ഞങ്ങളുടെ ജീവിത്തിന്റെ പകരം… അത്…. അത് ഇന്ന് ഞങ്ൾ ഇങ് തീർക്കുവാ… ”
ഐശ്വര്യ തന്റെ കയിലുള്ള തോക്ക് എടുത്ത് അയാൾക്ക് നേരെ ചൂണ്ടി.
“ദെ… ഈ കൈ കൊണ്ട് ഇങ്ങനെ ആണ് ഞാൻ നിന്റെ ആ തല തെറിച്ച സന്തതിയെ കൊന്നത്.. ഇനി അടുത്ത ഊഴം നീ.. പക്ഷേ….
പക്ഷെ അതിന് എന്നെക്കാൾ യോഗ്യരായ മറ്റു രണ്ടുപേരുണ്ട്.. ബ്രിട്ടോ??…”
