ഹായ് ഫ്രണ്ട്സ് ഒരുപാട് കഥകൾ ഇവിടെ നിന്ന് വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ ആദ്യമായാണ് എന്തെങ്കിലും എഴുതാൻ ശ്രമിക്കുന്നത്. എഴുത്തിൽ ഞാൻ തികച്ചും ഒരു പുതുമുഖമാണ്. വെറുതെ തോന്നിയ ഒരു കഥ നിങ്ങളുമായി പങ്കുവെക്കാം എന്ന എപ്പോഴത്തെയോ ഒരു ഭ്രാന്തിന്റെ പുറത്ത് എഴുതിത്തുടങ്ങുകയാണ്. തെറ്റുകൾ പറഞ്ഞുതരാൻ നിങ്ങൾ മാത്രമേ ഉള്ളൂ. അഭിപ്രായങ്ങൾ എഴുതാൻ മറക്കല്ലേ
അപ്പോ പറഞ്ഞപോലെ വലിയ പ്രതീക്ഷകളൊന്നും ഇല്ലാതെ വായിച്ച് തുടങ്ങിക്കോളൂ 🙆♂️🙆♂️🙆♂️🙆♂️🙆♂️🙆♂️
എന്നും എന്റേത് മാത്രം
പൂർണമായും തരിശല്ലെങ്കിലും അവിടവിടെയായി നട്ട പച്ചക്കറികൾക്കിടയിലൂടെ കളിച്ച് നടക്കുകയാണ് ഒരുകൂട്ടം കുട്ടികൾ. കുറച്ച് മാറിയുള്ള തരിശായ വയലിൽ മറ്റൊരു പിള്ളേര് സെറ്റിന്റെ ഫുഡ്ബോൾ ആവേശം ഓരോ നിമിഷവും മുറുകിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. “ഡാ വിക്കീ അവനെ ബ്ളോക്ക് ചെയ്യഡാ” 😒😤🤯 കൂട്ടത്തിൽ ഒരുത്തൻ പോസ്റ്റിലേക്ക് ബോളുമായി പാഞ്ഞടുക്കുന്ന പയ്യനേ നോക്കി നിലവിളിച്ചു. നേരം നട്ടുച്ചയാണെങ്കിലും അതൊന്നും അവർക്ക് വിഷയമല്ലെന്ന രീതിയിൽ കളികൾ തകൃതിയായി മുന്നോട്ട് പോവുകയാണ്. പെട്ടന്നാണ് വയലിന്റെ ഓരത്തായുള്ള കുളത്തിന്റെ കരയിൽ കളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടി കാൽ തെറ്റി ്് കുളത്തിലേക്ക് വീണത്. ഒരു നിമിഷം , എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ നിന്ന കുട്ടികൾ ബഹളം വച്ച് കരയാൻ തുടങ്ങി. “കിച്ചെ കിച്ചേട്ടാ…” വെള്ളത്തിൽ കയ്യും കാലുമിട്ടടിച്ച് അവൾ നിലവിളിക്കുന്നത് കേട്ടാണ് ഗോളടിക്കാൻ ആഞ്ഞ അവൻ അങ്ങോട്ട് ഓടുന്നത്. പിള്ളേരെ തള്ളിമാറ്റി പടവിൽ എത്തിയതും കണ്ടത് വെള്ളത്തിലേക്ക് മുങ്ങിത്താഴുന്ന അവളെയാണ്. 😳😨😰🥵 “ശ്രീക്കുട്ടീ!😨” തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം അവളെ ലക്ഷ്യമാക്കി കുളത്തിലേക്ക് അവൻ എടുത്ത് ചാടി.
റ്റ്രിങ്ങ് റ്റ്രിങ്ങ് റ്റ്രിങ്ങ് ⏰⏰⏰ അലാം അടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞാൻ ഞെട്ടുന്നത്. സമയം ഏഴര ആയിരിക്കുന്നു. അത് ഓഫ് ചെയ്ത് എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. അപ്പോഴും കണ്ട സ്വപ്നത്തിന്റെ വിറയൽ വിട്ടുമാറിയിരുന്നില്ല. എന്താണ് ഇപ്പോ ഇങ്ങനെ ഒരു സ്വപ്നം? മറക്കാൻ ശ്രമിക്കും തോറും പഴയതെല്ലാം എന്നെ വിടാതെ വേട്ടയാടുകയാണ്. ഏത് തിരക്കുകളിലേക്ക് പറിച്ച് ്് നട്ടിട്ടും മനസ്സ് പലപ്പോഴും ഓർമകളെ തേടിപ്പോകുന്നു. കുത്തി നോവിക്കുന്ന ഭൂതകാലം വീണ്ടും എന്നെ തോൽപ്പിക്കുകയാണോ😔. ചിന്തകൾ കാട് കയറാൻ തുടങ്ങിയതും ്് തലയൊന്ന് കുടഞ്ഞ് ഞാൻ ഫ്രഷ് ആകാൻ തുടങ്ങി.
കുളി കഴിഞ്ഞ് ഒരു ബ്ളാക്ക് ജീന്സും ചുവപ്പ് ടീഷർട്ടും ഇട്ട് കാറിന്റെ കീയുമെടുത്ത് ഇറങ്ങി. ഓഫീസ് അഞ്ച് കിലോമീറ്റർ ദൂരെയാണ്. പക്ഷേ മുംബൈ നഗരമല്ലേ , ട്രാഫിക്കിൽ പെട്ടാൽ പെട്ടതാ. നേരെ അടുത്തുള്ള കേരള റെസ്റ്റോറന്റിലേക്ക് വച്ച് പിടിച്ചു. അവിടെ ഇരുന്ന് ഒരു സെറ്റ് ഇഡ്ഡലിക്ക് ഓഡർ കൊടുത്തപ്പോഴാണ് ഓർത്തത് , ഇതൊക്കെ പറയുന്ന എന്നെ നിങ്ങൾക്ക് അറിയില്ലല്ലോ? പറയാൻ മാത്രം പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നുമില്ല എന്നെ കുറിച്ച്. ഞാൻ നവനീത് കൃഷ്ണ. പാലക്കാടാണ് സ്വദേശം. ഇപ്പോ ഇവിടെ A V K Designsൽ ഡിസൈനർ ആണ്. ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ച് വീണ്ടും ഓഫീസിലേക്കുള്ള യാത്ര തുടർന്നു. ഇഷ്ടമുള്ള പ്രൊഫഷൻ ആണെങ്കിലും ഈ സ്ഥിരം രീതികൾ എനിക്ക് മടുക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കാലം കുറച്ചായി. കാറുമായി മുന്നോട്ട് പോയ ഞാൻ ഒരു വളവ് തിരിഞ്ഞ് ചെന്ന് കയറിയത് നീണ്ടുകിടക്കുന്ന വലിയൊരു വാഹന നിരയുടെ ഏറ്റവും പുറകിലേക്കാണ്. അതെ ബ്ളോക്ക് തന്നെ , മുംബൈയിലെ പതിവ് കാഴ്ചകളിൽ ഒന്ന്. എന്റെ പുറകിലും വലുതും ചെറുതുമായ വേറെയും കുറെ വണ്ടികൾ വന്ന് നിൽക്കുന്നുണ്ട്. 🎼🎼🎼 അഗർ തും മിൽ ജാവോ 🎼🎼🎼 അപ്പോഴാണ് ഫോൺ റിങ്ങ് ചെയ്യുന്നത്. നോക്കുമ്പോൾ റിയയാണ്. “Hey man where are you? ഇന്നത്തെ മീറ്റിങ്ങ് മറന്നോ ഡാ 🥵😤🥵” ശബ്ദം കേട്ടപ്പോഴെ മനസ്സിലായി , ആള് നല്ല കലിപ്പിലാണ്. “ഏയ് ഇല്ലെഡീ ഞാൻ ട്രാഫിക് ജാമിലാ” അതെങ്കിലും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ അവള് റേഡിയോ പോലെ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും. “ഡാ ബോസ് വന്നിട്ടുണ്ട്. നിന്നെ അന്വേഷിച്ചു. വല്ല ഓട്ടോയും പിടിച്ച് വാ വേകം” ദേഷ്യം അൽപം കുറയുന്നുണ്ട്. “ഹാ ബെസ്റ്റ് , എന്റെ ചുറ്റും വണ്ടിയാ. ഡോർ തുറക്കാൻ ഗ്യാപ്പ് കിട്ടിയാൽ ഭാഗ്യം. തൽക്കാലം പുള്ളിയെ നീ ഡീൽ ചെയ്യ്. ഞാൻ എത്തിക്കോളാം” അതും പറഞ്ഞ് ്് അവളെന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുന്പ് ഞാൻ കാൾ കട്ട് ചെയ്തു. കുറച്ച് മിനുട്ടുകൾക്ക് ശേഷം വാഹനങ്ങൾ പതിയെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങിത്തുടങ്ങി. ഞങ്ങളുടെ ഓഫീസിൽ ഞാനടക്കം മൂന്ന് പേരാണ് സൗത്ത് ഇന്ത്യൻസായി ഉള്ളത്. ഞാനും , റിയയും പിന്നെ ഐശ്വര്യയും. റിയയെ കുറിച്ച് പറയുകയാണെങ്കിൽ ്് അവളാണെന്റെ ചങ്ക്. ഒരു തനി കോട്ടയം അച്ചായത്തി കൊച്ച്. എന്നെപ്പോലെ ഫാഷൻ ഡിസൈനിങ്ങ് തലക്ക് പിടിച്ച ഒരാളാണ് അവളും. പിന്നെ ആളത്ര കുറഞ്ഞ ്് പുള്ളിയൊന്നുമല്ല. ഞങ്ങളുടെ കമ്പനിയുടെ ഹെഡ് അക്കൗണ്ടന്റായ രാഹുൽ ശർമയെ ജോലിക്ക് കയറി ആറ് മാസത്തിനകം വളച്ചൊടിച്ച് കുപ്പിയിലാക്കിയ റെക്കോർഡും അവളുടെ പേരിലാണുള്ളത്. സാമാന്യം കനത്തിൽ തേപ്പ് കിട്ടി , ഇനിയൊരു പെണ്ണ് ലൈഫിൽ വേണ്ടെന്ന് തീരുമാനിച്ചിരുന്ന രാഹുൽ ജി ഇവളുടെ ദിവ്യപ്രേമത്തിൽ മുട്ടും മടക്കി കമിഴ്ന്നടിച്ച് വീഴുകയായിരുന്നു. ഐശ്വര്യ ഞമ്മടെ കോയിക്കോട്ട് കാരിയാണ്. ്് ഓഫീസിൽ ഇവരാണ് എന്റെ ചങ്ങായീസ്. 🙂🙂🙂🙂🙂 പിന്നെ ബോസിന്റെ കാര്യം , ഞങ്ങളുടെ ഇപ്പോഴത്തെ ബോസ് മിസ്റ്റർ ഹരിലാൽ കപൂർ ആത്മാർഥമായി ഒരു കോഴിയാണ്. എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളെയും വായനോക്കി നടക്കുന്ന അങ്ങേർക്ക് റിയയോട് മാത്രം പ്രത്യേക ഒലിപ്പീര് കൂടിയുണ്ട്. അതാണ് അയാളുടെ കാര്യത്തിൽ അവളെന്നെ തടയാക്കുന്നത്. അതിൽ കാര്യവുമുണ്ട്. ഇന്ന് ്് നടക്കാൻ പോവുന്ന കോൺഫറൻസിൽ പ്രസന്റ് ചെയ്യേണ്ട ഡിസൈൻ ഞാനും റിയയും കൂടി വരച്ചതാണ്. അപ്പോ അവൾക്കും ബോസിനും ഇടയിൽ ഞാൻ വേണം , അല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ ്് ക്ളൈന്റസിന്റെ മുന്നിൽവച്ച് ബോസ് ഇടി കൊള്ളും 😄. കുറച്ച് നേരത്തേ കഷ്ടപ്പാടിനൊടുവിൽ ഒരുവിധത്തിൽ കാറുമായി ഞാൻ ഓഫീസിന്റെ പാർക്കിങ്ങിൽ എത്തി.
ചെന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോഴേ കണ്ടു കുറച്ചധികം ലക്ഷ്വറി കാറുകൾ പാർക്കിങ്ങിൽ പ്രത്യേകമായി നിർത്തിയിട്ടിരിക്കുന്നത്. “ഓഹ് , ്് ക്ളൈന്റസ് എത്തിക്കാണും”. അകത്തേക്ക് കയറുമ്പോഴേക്കും റിയ പ്രസന്റേഷന് ആവശ്യമായ സാധനങ്ങൾ റെഡിയാക്കിയിരുന്നു. “പോയി ഡ്രസ് മാറിവാ” അടുത്ത് എത്തിയ എന്നെ നോക്കി സ്റ്റാഫ് ഏരിയ ചൂണ്ടി അവൾ പറഞ്ഞു. ഞാൻ വല്ലതും പറയുന്നതിന് മുന്പ് അവളെന്നെ അങ്ങോട്ടേക്ക് തള്ളിവിട്ടു. 🥴🥴🥴🥴🥴 “ഐശു , ഇവക്ക് ഇതെന്ത് പറ്റി?” അവിടെ എത്തും മുമ്പ് എനിക്കിടാനുള്ള കോട്ടുമായി വന്ന ഐശ്വര്യയോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു. എവിടെ , നോ ്് റെസ്പോൺസ്. മറുപടി എന്നോണം എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് കണ്ണുരുട്ടി. 😕😕😕😕😕 ഒന്നും മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും അതും ഇട്ട് ്് കോൺഫറൻസ് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. അവിടെ മീറ്റിങ്ങ് തുടങ്ങാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലാണ് ബോസ്💻🖥️🤵♂🤵♀ പിന്നെ കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് കമ്പനിയുടെ ചരിത്രത്തെയും ഭൂതകാലത്തെയും കുറിച്ച് ബോസ് വാചാലനായി. പ്രസന്റേഷൻ ഉള്ളത് പോലും മറന്ന് എനിക്ക് ഉറക്കം വരാൻ തുടങ്ങി. റിയയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവിടെയും അതേ അവസ്ഥ. പിന്നീട് അദ്ദേഹം ഡിസൈനിങ്ങിനെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി. ആരോ എഴുതിക്കൊടുത്ത കാര്യങ്ങൾ പുള്ളി പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും കൂട്ടി തള്ളിമറിക്കുകയാണ്. സ്റ്റാഫുകളുടെ മുഖത്ത് നോക്കിയ ഞങ്ങൾ ഒരുവിധത്തിലാണ് ചിരി കടിച്ചുപിടിച്ചത്. വാചകമടി ഓവറായാൽ ്് ക്ളൈന്റസിൽ ആരെങ്കിലും മൂപ്പരെ എടുത്ത് തറയിലടിക്കുമോ എന്ന് പോലും പേടിച്ചു. അതിന് ശേഷം പ്രസന്റേഷൻ ഭംഗിയായി നടന്നു. ഡിസൈൻ ്് അംഗീകരിച്ചതിന്റെ പേരിൽ ബോസ് വൈകുന്നേരം ഒരു പാർട്ടിയും വച്ചിരുന്നു.
