എന്റെ ആയിഷ

വാവേ…

ഒരു വാക്ക് പോലും മിണ്ടാതെ ഇരുന്ന അവളോട്‌ ഞാൻ തെറ്റ് പറ്റിയ കുഞ്ഞിനെ പോലെ ഒരായിരം സോറി പറഞ്ഞു. ഇന്നും പറയുന്നു… വാവേ സോറി…

അവൾ കണ്ണ് തുടച്ചു മുഖം ഉയർത്തി. നെഞ്ചിലെ വേദന അന്ന് ഞങ്ങൾ പിരിയുന്ന വരെ ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തു കണ്ടു.

ദിവസങ്ങളോളം ആ വേദന അവളിൽ നിന്നു. ആ വേദനയിലും അവൾ എന്നെ സ്നേഹിച്ചു. എന്റെ ഭ്രാന്ത് പോലും അവൾക്കു നിസാരമായിരുന്നു. എന്നെ അവൾ അത്ര സ്നേഹിച്ചിരുന്നു. ഞാൻ അവളെയും.

ഓരോ നിമിഷവും ഓരോ ഫോൺ കോളിലും അവളുടെ നെഞ്ചിന്റെ കാര്യം ഞാൻ തിരക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. വേദന കുറവുണ്ട് എന്ന് 3 ആമത്തെ ദിവസം എന്നോട് പറഞ്ഞത് സത്യമാണോ അതോ എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ആണോ എന്നറിയില്ല. അടുത്ത ആഴ്ച വീണ്ടും കാണുമ്പോ ഇനി ഒരു തെറ്റും സംഭവിക്കരുത് എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു. വേണമെങ്കിൽ നമുക്ക് ഇത് അവസാനിപ്പിക്കാം എന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞു.
പക്ഷെ അങ്ങിനെ വിട്ടുകളയാൻ എനിക്കോ അവൾക്കൊരു പറ്റുമായിരുന്നില്ല. അങ്ങിനെ അടുത്ത കൂടിക്കാഴ്ച ആയി. എന്റെ കണ്ണിൽ പഴയ തെളിച്ചം ഇല്ല എന്ന് തോന്നി ആണോ അതോ അവൾ ശെരിക്കും പറഞ്ഞതാണോ എന്നറിയില്ല. എന്നെ കണ്ട ഉടനെ ഉള്ള ഡയലോഗ് ഇതായിരുന്നു.
” ഇപ്പൊ ഒരു നെഞ്ച് വലുതും ഒന്ന് ഇത്തിരി കുഞ്ഞനും ആയി. ഞാൻ എങ്ങിനെ പുറത്തിറങ്ങി നടക്കും. ”

അവിടെ എല്ലം പതിവ് പോലെ അന്നും നടന്നു. ആകെ മാറിയത് വലത് മുലക്കു പകരം ഇടത് മുല…

പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ എന്റെ ശ്രെദ്ധ എല്ലാം അവളുടെ മുല ആയിരുന്നു. അത് ഫോണിൽ കൂടി ഓരോ ഉപദേശവും ഓരോ ഉഴിച്ചിലുകളും എണ്ണ ഇടീലും എല്ലാം എന്റെ ഇൻസ്‌ട്രക്ഷൻ അനുസരിച്ചു.

ആ ഇൻസ്‌ട്രക്ഷൻസ് പിന്നെ ഒരു ശീലം ആയി. ജീവിതത്തിലെ ഓരോ നിമിഷവും എന്റെ വാക്കിന് അനുസരിച്ചു മാത്രം ആയി.
വെള്ളം കുടിക്കാനും എന്റെ പെർമിഷൻ. ടോയ്ലറ്റ് ഉപയോഗിക്കുന്നതിലും നിയമങ്ങൾ. മുള്ളുന്നതിന് പോലും രീതികളും നിയമങ്ങളും. ആ ദിവസങ്ങൾ ആണ് എന്നെ ഒരു dom ആക്കി പതുക്കെ മാറ്റിയത്. അവൾ എന്റെ ആയിഷ എന്റെ ആദ്യ sub.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *