പിന്നെ മോനെ നാളെ ഞായറാഴ്ചയല്ലേ.. നാളെ കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഡ്യൂട്ടി ഉണ്ടല്ലോ ഇല്ലേ.. ഉണ്ട് മോളെ… അടുത്ത മാസം എക്സാം ഉം ഉണ്ട്.. ഇനി പഠിക്കണം… എന്റെ മോൾ അൽപ്പം ക്ഷമിക്കണം കേട്ടോ.. നജ്ൻ എന്തിനും തയാറാണ്ഇ ക്കയുടെ പഠിത്തം മുടക്കരുത്.. എങ്ങനെയെങ്കിലും Mba പാസാകണം.. എന്നിട്ട് നല്ല ഒരു ജോലി സമ്പാദിക്കണം നമുക്ക് ഇതുപോലെ ആഘോഷിച്ചു ജീവിക്കാം… ഇല്ലേ ഇക്ക… സായി നിങ്ങളെ എനിക്ക് കിട്ടിയത് എന്റെ ഭാഗ്യം ആണ് മോളെ. ഇതിനു മാത്രമേ ഞാൻ ചെയ്തത്…. എന്റെ മുത്ത് കൂടെയുള്ള കാലത്തോളം ഞാൻ എവിടെയും ജയികും…
എന്റെ ഇക്ക വന്നതിൽ പിന്നെയാണ് ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ഉറങ്ങിയൊക്കെ തുടങ്ങിയത്. ഇപ്പോൾ മക്കൾ വിളിക്കുമ്പോൾ എല്ലാ ദിവസവും എന്നെ കളിയാക്കും ഓരോ ദിവസവും കഴിയുന്തോറും സുന്ദരിയാകുന്നുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു.. ഇതൊക്കെ എന്റെ ഇക്ക എനിക്ക് തന്നതാണ് എന്റെ ജീവൻ പോലും.. മുത്തേ എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു..
മരിച്ചാലും ഈ പെണ്ണിനെ കടപ്പാട് ഉണ്ടാകുമോനെ… അത്രമേൽ ഇഷ്ട്ടം ആണ് എന്റ സമിയ എനിക്ക്… നമുക്ക് വീട്ടിൽ പോയിക്കൂടെ സായി കുണ്ടി പഞ്ഞിയിൽ അമർത്തി കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു… ഇക്കാക്ക് തിരക്കായോ അവിടെ പൊളിക്കാൻ.. പിന്നെ മോളെ.. എത്ര നേരമായി ഞാൻ വിചാരിക്കുന്നു അവിടെ നക്കാൻ അവിടെ ഒന്ന് ആഞ്ഞു മുത്താൻ… വേഗം പോകാം ഇക്ക.. സോറി.. എനിക്ക് ഇന്നലെയും തരാൻ പറ്റിയില്ല എന്ന് ഈ നേരം വരെയും തരാൻ പറ്റിയില്ല…
ഇന്ന് ആ ഭാഗം ഇക്കാക്കുള്ളതാണ്.. ഇന്ന് ഞാൻ എന്റെ സകല ആഗ്രങ്ങളും അവിടെ തീർക്കും ഒരു ദയയും കാണിക്കില്ല.. മോളെ.. ഇന്ന് മോനു ഉള്ളതാണ് എന്റെ ബാക്ക്.. വീട്ടിലേക്കു തിരിക്കും വഴി എനിക്ക് ഗൾഫിൽ നിന്നും ഒരു കാൾ വന്നു ഡാ സെമി ഞാൻ നൂറ ആണ്.. ഉമ്മയുടെ ഫോണിൽ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നില്ല.. ഒരു urgent ഉണ്ട്.. എന്ന് പറഞ്ഞു അവൾ ഫോൺ വെച്ചു… എന്താണ് മോനെ… ഫോൺ എവിടെ സായി… അയ്യോ ബാഗിൽ ആണ്..
വേഗം എടക്ക്… സായി ഫോൺ എടുത്തതും.. തുരുതുറ മസ്സാജ് വന്നു… എന്തെ സായി മുഗം വല്ലാതെ ആയെ…മകളുടെ മസ്സാജ് എന്നെ കേൾപ്പിച്ചു.. ഇളയ മകൾ നൈന കും അവളുടെ ഭർത്താവിനും കൊറോണ ബാധിച്ച ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഉൽ അഡ്മിറ്റ്‌ ആണ് മകൾ പനി കൂടി icuവിൽ ആണ്… വിവരം അറിഞ്ഞു ഞങൾ ഞെട്ടി.. വീട്ടിൽ എത്തിയ പാടെ മൂത്ത മകൾക് വിളിച്ചു. അവർ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണ് സംസാരിക്കാൻ പറ്റുന്ന രീതിയിൽ അല്ല എന്നൊക്കെ പറഞു… എന്റെ സായി വാവിട്ട് കരയുന്നാണ് ആകെ സങ്കടത്തിൽ പെട്ടു ഞങൾ എല്ലാം മൂടും പോയി ഈ നിമിഷത്തിൽ… ഒടുവിൽ ഞങൾ ഉറഗാൻ പോയി ഏതോ സമയം ഞങൾ അല്പം ഉറഗി…
രാവിലെ എണീറ്റു ഞങ്ങൾക്കു ഇടയിൽ വിഷമം അണപ്പൊട്ടി.. ഒന്നിനും ഒരു ഉഷാർ ഇല്ല… സായി അടുക്കളയിൽ വ എന്ടെങ്ങിലും ഉണ്ടാകാം.. മോൻ പുറത്തു പോയി കഴിച്ചോ എനിക്ക് ഒന്നും വെണ്ട..അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല.. കൊറോണ എല്ലാവർക്കും പിടിക്കുന്നുണ്ട് അതൊക്കെ മാറും വിഷമിക്കേണ്ട.. ഭക്ഷണം കായികത്തെ ഇരുന്നിട്ട് വല്ല അസുഖവും വരുത്തണ്ട സായി… ഡാ എനിക്ക് അവളോട്‌ ഒന്ന് സംസാരിച്ചാൽ മതിയായിരുന്നു…
അതൊക്കെ ശരിയാകും.. വേഗം വ വല്ലതും ഉണ്ടാകാം നമുക്ക്…ഒടുവിൽ ഞങൾ ചായ കുടിച്ചു.. മോൻ മേലെ പോയി പഠിച്ചോ എക്സാം അല്ലേ? സായി ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കല്ലേ.. സാറയെ വിളിച്ചു സമദനിപ്പിക് അമ്മായി ഇങ്ങനെ വിഷമിച്ചാൽ അവളും തകർന്നു പോകും.സാറക് നല്ല ധൈര്യം കൊടുക്കണം.. എത്ര വേഗത്തിൽ ആണ് ഇതൊക്കെ സംഭവിച്ചത് മോനെ എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്റെ മടിയിൽ തല ചായ്ച്ചു…….
ഇതൊന്നും നമ്മുടെ കൈയിൽ അല്ലല്ലോ അമ്മയി.. നമുക്ക് പ്രാത്ഥിക്കാം എന്ന് അല്ലാതെ വേറെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല.. നല്ല ട്രീറ്റ്മെന്റ് കിട്ടിയാൽ വേഗം ശരിയാകും… അല്പം കഴിഞ്ഞു സാറ വിളിച്ചു നുമോണിയ അല്പം ഉണ്ട് 1 വീക്ക്‌ മരുന്ന് എടുത്തല്ലേ എന്തെകിലും പറയാൻ പറ്റു എന്ന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു.. അവളുടെ ഹുസ്ബൻഡ് സമദ് നോർമൽ ആകുന്നുണ്ട് എന്നും പറഞ്ഞു..ഞാൻ മേലെ പോയി പഠിക്കാൻ തുടങി ഏകദേശം 4 ദിവസം എക്സാം ഉണ്ട്.7 സെമെസ്റ്റർ പഠിക്കാനും ഉണ്ട്. പ്രാക്ടിക്കൽ കൂടെ ഉണ്ട്… ഇടക്ക് സായി എനിക്ക് കട്ടൻ ചായയൊക്കെ കൊണ്ടുത്തരും.. പിന്നെ മിക്ക സമയവും പ്രാത്ഥനയിൽ ആണ് പാവം… സ്വന്തം മകൾ അല്ലേ..
എനിക്ക് സമദനിപ്പിക്കാൻ അല്ലാതെ എന്തു പറ്റും..ഭക്ഷണമൊക്കെ കുറച്ചു മാത്രമേ കഴിക്കുന്നുള്ളു സായി നന്നയി ക്ഷീകുകയും ചെയ്ദു.. 3, ദിവസം ഇങ്ങനെയൊക്കെ പോയി.ഒടുവിൽ എന്റെ എക്സാം time table വന്നു കോട്ടയത്ത്‌ നിന്നും എറണാകുളതേക്കു മാറ്റിട്ടുണ്ട്.. ഇനി 18 ദിവസമേ യുള്ളൂ. ഇന്ന് ബുധനാഴ്ചയാണ് എനിക്ക് ഡ്യൂട്ടി ഇല്ല.. സായി ഞാനൊന്ന് എന്റെ വീട്ടിൽ പോയി വരട്ടെ.. പൊയ്ക്കോ മോനെ. കഴിയുന്നതും വേഗം വന്നേക്കണം എനിക്ക് നീ ഇല്ലെങ്കിൽ ഇവിടെ ഇരിക്കാൻ പറ്റില്ല… ചിലപ്പോൾ ഞാൻ രാത്രിയാകും ..
മോൻ പോയിക്കോ എങ്ങനെയെങ്കിലും വേഗം വരാൻ ശ്രമിക്ക്… ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങി വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയിലൂടെയാണ് സായി പോകുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി ഭക്ഷണവും കഴിക്കുന്നില്ല വെള്ളവും കുടിക്കുന്നില്ല എപ്പോഴും വിഷമം തന്നെ മകളോട് ഒന്ന് സംരിക്കാൻ കഴിയാത്തതാണ് ഇത്രയും പ്രശ്നമായത്… വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴാണ് ഇതിന്റെ പൂർണ്ണരൂപം ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നത് ഞാൻ അമ്മയുടെ അടുത്തുള്ളത് കൊണ്ട് ഇത് ഒന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ലായിരുന്നു.. ഇപ്പോഴും ക്രിട്ടിക്കൽ തന്നെയാണ്..
മരുന്നു കൊടുക്കുന്നുണ്ട് എന്നല്ലാതെ യാതൊരു പുരോഗതിയും ഇല്ല… ഞാൻ ഉച്ചക്ക് സായിയെ വിളിച്ചു .. ഭക്ഷണം കഴിച്ചോ സായി? ഞാൻ കഴിച്ചു.. എന്തു കഴിച്ചു.. രാവിലത്തെ കുറച്ച് ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നു.. അപ്പോൾ ചോർ ഉണ്ടാക്കിയില്ലേ? ഒന്നും മറുപടി പറയുന്നില്ല.. മോൻ കഴിച്ചോ? ഞാൻ കഴിച്ചു.. ഇക്ക എപ്പോൾ വരും.. ഞാൻ രാത്രിയാണ് വരാൻ വിചാരിച്ചത്.. സയി ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണെങ്കിൽ ഞാൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ വരാം.. ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ ഭക്ഷണമൊക്കെ ഉണ്ടാക്കി കഴിക്കണം എന്ന്.. ഒന്നും പറയാതെ സായി ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു..
എനിക്ക് ആകെ വെറുപ്പും സങ്കടവുമായി… ഒരു പ്രശ്നം വരുമ്പോഴേക്കും അമ്മയി യാകെ തളർന്നു പോകുന്നു.. പിന്നെ ഭക്ഷണവുമില്ല മിണ്ടാട്ടവുമില്ല… എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞു അവളെ ഇങ്ങോട് കൂട്ടാൻ… വേഗം കുറച്ചു ഫുഡ്‌ items വാങ്ങി എന്റെ പെണ്ണിന്റെ അടുത്തേക്ക് കുതിച്ചു.. പാവം ബെഡിൽ കിടപ്പാണ്..സായി എണീക്.. ഒടുവിൽ എണീറ്റു പതിവുപോലെ എപ്പോഴും കരച്ചിൽ ആണ്. മോൻ എന്നെ കൊണ്ട് ഇടങ്ങേറായി അല്ലേ..
