Kambi Kadha – ഏട്ടൻ 2
Ettan Part 2 | Author : RT
[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]
Kambi Kadha – അന്ന് നേരം ഇരുട്ടി വെളുക്കും വരെ പൂജയും വിഷ്ണുവും തമ്മിൽ കണ്ടില്ല. അവൻ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങിയില്ല എന്നതാണ് ശരി. പലവട്ടം പൂജ ഏട്ടന്റെ മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ വരെ പോയി നോക്കി. എങ്കിലും അവനെ വിളിക്കാൻ അവൾക്ക് ധൈര്യം വന്നില്ല.
അവൻ ദേഷ്യത്തോടെയാണോ മുറിവിട്ടു പോയത്? തന്നോട് പിണങ്ങിക്കാണുമോ? അതോ വെറുത്തോ എന്നൊക്കെ ഓർത്ത് അവൾക്കാ രാത്രി ഉറങ്ങാനായില്ല.
തന്നോട് ഏട്ടൻ അകലം പാലിക്കുമെന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ തന്നെ നെഞ്ച് പൊട്ടിപ്പോകുന്ന വേദന തോന്നി. ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു. താനങ്ങനെ പെരുമാറാൻ പാടില്ലായിരുന്നു. ഏട്ടന് ഇഷ്ടമില്ലാതെ അങ്ങനൊന്നും ചെയ്യിപ്പിക്കരുതായിരുന്നു. സെക്സ് ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഇല്ലെന്നല്ലേ ഉള്ളൂ… അവൻ മിണ്ടുമായിരുന്നല്ലോ… അത് മാത്രം മതിയായിരുന്നു.
കരഞ്ഞും പതം പറഞ്ഞും സ്വയം പഴിച്ചുമൊക്കെ അവളുറങ്ങിയപ്പോൾ നേരം പുലരാറായിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.
വിഷ്ണുവിനും ആ രാത്രി വിഭിന്നമായിരുന്നില്ല.
ഇൻസസ്റ്റിനോട്‌ അനിയത്തി എന്ന് മുതൽ താല്പര്യം പുലർത്തി തുടങ്ങിയെന്നാണ് അവൻ ചിന്തിച്ചത്. ഒരു പക്ഷെ സെക്സിനോട് അവൾക്ക് കുറച്ചു നാളായിട്ട് താല്പര്യമുണ്ടെന്നും ആണുങ്ങളായിട്ട് ഏറ്റവും കൂടുതൽ അറ്റാച്ച്മെന്റ് ഉള്ള തന്നോട് അവൾക്കങ്ങനെ തോന്നിയെന്നും അവൻ കരുതി. അതുകൊണ്ട് തന്നെ എത്രയും പെട്ടെന്ന് അനിയത്തിയെ വിവാഹം കഴിപ്പിക്കണമെന്നാണ് അവൻ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ചത്.
ചെറുതായി മയങ്ങിയും ഉണർന്നും തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞുമൊക്കെ കിടന്ന് മടുത്തപ്പോൾ അവൻ നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റ് കുളിച്ച് ഓഫീസിൽ പോകുന്ന വേഷത്തിൽ റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങി. ക്ലോക്കിൽ സമയം നോക്കുമ്പോൾ ഏഴ് മണി. എന്നും ഒൻപത് മണിക്കാണ് ഇറങ്ങുന്നത്. പക്ഷെ അവളെ അഭിമുഖീകരിക്കാൻ വയ്യാത്തത് കൊണ്ട് ഇപ്പോഴേ ഇറങ്ങുന്നതാണ് നല്ലതെന്ന് തോന്നി.
പൂജയുടെ മുറിയിലേക്ക് കണ്ണു പാഞ്ഞപ്പോൾ തലേന്നത്തെ കിടക്കയും അതിൽ കാലുകൾ കവച്ചു വച്ച് കൊതിയോടെ തന്നെ നോക്കിയവളെയും തന്നെയാണ് ഓർമ വന്നത്. കുണ്ണയിൽ നിന്നുമൊരു തരിപ്പ് തലച്ചോർ വരെ പാഞ്ഞു പോയി. ആ പൂറിൽ ഇനിയൊരു കുണ്ണ കേറാതെ അനിയത്തിയുടെ പ്രശ്നം മാറില്ലെന്ന് അവൻ ഉറച്ചു വിശ്വസിച്ചു. ജോലി കിട്ടിയിട്ട് അവളെ വിവാഹം കഴിപ്പിക്കാമെന്നാണ് ഇതുവരെ ചിന്തിച്ചു വച്ചിരുന്നത്. ഇനിയിപ്പോ നേരത്തെ ഇറങ്ങുന്ന സ്ഥിതിക്ക് ബ്രോക്കറുടെ അടുത്തും കൂടി ഒന്ന് കയറാം. ഇപ്പോ ആലോചിച്ചു വച്ചാൽ ജോലി കിട്ടിയിട്ട് കെട്ടിക്കാമല്ലോ!
അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്ന് ഒരു സ്റ്റിക്കി നോട്ടെടുത്ത് ഓഫീസിൽ പോകുകയാണെന്ന് എഴുതി ഫ്രിഡ്ജിൽ ഒട്ടിച്ചു വച്ചു.
ഇല്ലെങ്കിൽ തന്നെ കാണാതെ പെണ്ണ് പേടിക്കും.
ഇപ്പോൾ തന്നെ മിണ്ടാതെയും പറയാതെയും നേരത്തെ പോയെന്ന് പറഞ്ഞ് സങ്കടപ്പെടാൻ ചാൻസ് ഉണ്ട്. ഒരു കുഞ്ഞ് ശിക്ഷ. കവച്ചു കിടന്നതും കപ്പ്‌ ഊരിപ്പിച്ചതും പോട്ടെ, ആങ്ങളയോട് പൂറ് തടവിത്തരാൻ പറയാൻ പാടുണ്ടോ? അതും ഒലിപ്പിച്ച് കൊതിവെള്ളം നിറഞ്ഞ പൂറ്. അതും ഒന്ന് തൊട്ടപ്പോഴേയ്ക്കും പൊട്ടിയൊലിച്ചു. അങ്ങനൊക്കെ കണ്ടാൽ കുണ്ണയുള്ളവനാരായാലും പതറിപ്പോവും. അങ്ങനൊരു തെറ്റ് തനിക്കും സംഭവിച്ചു പോയി.
ഒരിക്കൽ കൂടി അടഞ്ഞ വാതിലിൽ നോക്കിയ ശേഷം ഫ്രണ്ട് ഡോർ ചാരി വച്ച് അവൻ പുറത്തോട്ടിറങ്ങി.
വെളുപ്പിനെയാണ് കണ്ണൊന്നു അടഞ്ഞു വന്നത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ വിഷ്ണുവിന്റെ ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് ഉണരുമ്പോൾ തല പിളർന്നു പോകുന്ന വേദനയുണ്ടായിരുന്നു പൂജയ്ക്ക്. തലയും പൊത്തിപ്പിടിച്ച് സ്ഥലകാലബോധമില്ലാതെ കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ കിടന്നു. ഗേറ്റ് കടന്ന് പോകുന്ന ബൈക്കിന്റെ ഒച്ച നെറ്റി ചുളിപ്പിച്ചു.
പതിയെ തലേന്നത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നൊന്നായി ഓർമ വന്നു. തലവേദന ഒന്നുകൂടി കൂടിയത് പോലായി.
ഏട്ടൻ പോയോ? അപ്പോൾ ഒൻപതു മണി ആയിക്കാണുമല്ലോ! അത്രയും നേരം താൻ കിടന്നുറങ്ങിയോ? അടുക്കളയിലെ ജോലി മുഴുവനും ഒറ്റയ്ക്ക് ചെയ്ത് പാവം വലഞ്ഞു കാണുമല്ലോ! എന്നിട്ടെന്തേ എന്നെയൊന്നു വിളിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. എന്നെ വെറുത്തു കാണും. അതോ ഇനി വിളിച്ചിട്ട് താൻ അറിയാതെ പോയതോ? ഒട്ടേറെ ചോദ്യങ്ങളുമായി ഫോണെടുത്തു നോക്കിയ പൂജ ഞെട്ടിപ്പോയി. ഏഴ് മണി കഴിഞ്ഞതേയുള്ളൂ..
ഇത്ര രാവിലെ ഏട്ടനിതെവിടെപ്പോയി? ഇനി പാല് തീർന്നു പോയോ? ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം വാങ്ങിക്കൊണ്ട് വന്നതാണല്ലോ…
മുടി വാരിക്കെട്ടി കതക് തുറന്ന് അവൾ അടുക്കളയിലോട്ട് നടന്നു.
ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്നു നോക്കിയപ്പോൾ പൊട്ടിക്കാത്ത ഒരു പാക്കറ്റ് മുരള്യ ഇരിപ്പുണ്ട്. സംശയത്തോടെ ഡോർ അടക്കുമ്പോഴാണ് വാതിലിൽ ഒട്ടിച്ച സ്റ്റിക്കി നോട്ടിൽ കണ്ണ് പോവുന്നത്.
അവളത് കയ്യിലെടുത്തു നോക്കി.
ഓഫീസിൽ പോകുവാണെന്ന്. അപ്പൊ.. ഏട്ടൻ പിണങ്ങിയെന്ന് ഉറപ്പാണ്. ഇല്ലെങ്കിൽ ഒരു മെസ്സേജ് ചെയ്ത് ഇടേണ്ട കാര്യം സ്റ്റിക്കി നോട്ടിൽ എഴുതി വയ്ക്കില്ലായിരുന്നല്ലോ! തനിക്ക് കാൾ ചെയ്യാനും മെസ്സേജ് ചെയ്യാനും ഒന്നും ഏട്ടൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.
എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടവളെപ്പോലെ തിരിച്ചു മുറിയിൽ വന്നിരുന്നു കരഞ്ഞു. ഫോണെടുത്ത് രണ്ടു വട്ടം വിളിച്ചു നോക്കി. അവനെടുത്തില്ല.
തലയ്ക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുമെന്ന് തോന്നിപ്പോയി.
മൂന്നാമത്തെ തവണ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തപ്പോൾ ഹലോ പോലും പറയാതെ വിമ്മിക്കരഞ്ഞു.
“ഏട്ടനെവിടെപ്പോയതാ?”
“ഓഫീസിൽ.” വാക്കുകളിൽ കടുപ്പം.
“ഇത്രേം നേരത്തെയോ?”
അവനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“നേരത്തെ പോണമെങ്കിൽ പറഞ്ഞൂടായിരുന്നോ? എന്നെ വിളിച്ചുണർത്തിയിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ കഴിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും ആക്കി തന്നേനെല്ലോ…”
“നിനക്ക് ക്ഷീണം കാണുമല്ലോ. കിടക്കട്ടെന്ന് കരുതി.” കൊള്ളിച്ചു തന്നെ അവൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.
നാവടഞ്ഞു പോയി പൂജയുടെ. അവൾ പിന്നീടൊന്നും സംസാരിച്ചില്ല. കാൾ കട്ട്‌ ആയപ്പോൾ ഫോണെടുത്ത് കിടക്കയിലിട്ട് തലയിണയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തിക്കിടന്നു.
ഏട്ടന് തന്നോട് ദേഷ്യമാണ്. ദേഷ്യത്തോടെ ഏട്ടനെയിങ്ങനെ കാണാൻ വയ്യ. ഈ കിടപ്പിൽ അങ്ങ് മരിച്ചു പോയാൽ മതിയായിരുന്നു.
ഏട്ടനെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ വയ്യ. കുറച്ചു ഗുളിക വാരിത്തിന്നാം. അല്ലെങ്കിൽ വെയിൻ കട്ട്‌ ചെയ്യാം. എന്നാലും വെറുപ്പോടെയുള്ള ഏട്ടന്റെ നോട്ടം കാണാൻ വയ്യ. പക്ഷെ, പിന്നെ ചിന്തിച്ചപ്പോൾ അത് വൃത്തികെട്ട ചിന്തയാണെന്ന് തോന്നിപ്പോയി. തനിക്കെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ ഏട്ടന്റെ സമാധാനം നഷ്ടപ്പെടും. അങ്ങനെയൊരു നടുക്കടലിൽ തള്ളിയിടാൻ സ്നേഹിക്കുന്നവർ ആരും ആഗ്രഹിക്കില്ല.
