ഒരു ഭർത്താവിന്റെ രോദനം 2

Oru Bharthavinte Rodanam Part 2 | Author : S.M.R

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]

പിന്നീടുള്ള ഒരു മാസകാലം ഞാൻ റിയാസിനെ കണ്ടിരുന്നില്ല. അതെനിക്ക് മാനസികമായും ശരീരകമായും ഒരു ആശ്വാസം തന്നെയായിരുന്നു..

എന്നാൽ അവൻ എവിടെ പോയി എന്തിന് പോയ്യി. അല്ലേൽ അവിടുത്തെ ജോലി മതിയാക്കി പോയതാണോ? എന്നൊന്നും തനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു..

അ ശല്ല്യം ഒഴിഞ്ഞു പോയതിൽ ഞാൻ അതിയായി സന്തോഷിച്ചു…

എന്നാൽ ഒരിക്കൽ ഒരു പ്രഭാത സംസാരത്തിനിടയിൽ അവനെ കാണാത്തതിന്റെ കാരണവും പൂജ തന്നെടു തന്നെ പറയുകയുണ്ടായി.

അവന്റെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. റിയാസ് അതിന്റെ ലീവിലാണ്.

കോട്ടയത്തുള്ള ഒരു മിഡിൽ ക്ലാസ്സ്‌ ഫാമിലിയിൽ നിന്നുമാണ് വധു പേര് ഫസ്ന എന്നാൽ ഇതൊക്കെ പറയുമ്പോളും അവളുടെ മുഖം ദുഃഖപൂരിതമാകുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു അത് കണ്ടതും എന്റെ ഹൃദയം വീണ്ടും നുറുങ്ങി. എനിക്ക് പൂജയെ അവിടെ തന്നെ ഇട്ടു കൊല്ലാൻ തോന്നി തന്റെ ഭർത്താവിനെ വഞ്ചിച്ച നിജകി,വേശ്യ,കാമപ്രാന്തി അങ്ങനെ പല വാക്കുകളും പല്ല് കടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ മനസ്സിൽ ഉരുവിട്ടു .

എന്നാൽ എനിക്ക് അത്രയും ദേഷ്യമുണ്ടേലും എനിക്കതു പുറത്തുകാണിക്കുവാൻ ആകുമായിരുന്നില്ല നിലവിലെ ലോൺ അടവ് വിട്ടാൻ അവളും കൂടെ സഹായിചില്ലേൽ ഞാൻ പെടുമെന്ന് എനീക്കുറപ്പായിരുന്നു അത് എനിക്ക് താങ്ങാൻ പറ്റില്ല അത്രക്കുമുണ്ട് കടങ്ങൾ.

ഒരാളുടെ ഒത്തിരി കാലത്തെ സ്വപ്നമല്ലേ സ്വന്തമായി ഒരു വിട് എന്നുള്ളത് അത് വളരെ കഷ്ടപെട്ടു തന്നെ നേടിയെടുത്തുത്തതുമായിരുന്നു ഞാൻ..

ഇന്ന് ഇവിടെ വരെ കാര്യങ്ങൾ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ് താൻ ഇതുവരെ എത്തിച്ചത്.

ഒരു കരുണ പോലും ആരും തന്നോട് കാട്ടിയിട്ടില്ല കുടുംബകാരുടെ ഭാഗത്തു നിന്നോ അയൽക്കാരുടെ ഭാഗത്തുനിന്നോ ഒരു സഹായവും ലഭിച്ചിരിന്നില്ല പലരും പുച്ഛിച്ചു, പരിഹസിച്ചു, തന്നെയൊരു വിഢിയാക്കി. അതുകൊണ്ട് തന്നെ എല്ലാവരോടും തനിക്ക് വാശിയായിരിന്നു ഞാൻ നല്ല നിലയിൽ ജീവിക്കും അവർക്ക്കെല്ലാം കാണിച്ചു കൊടുക്കും അതിന് ആരുടെയും ഔധാര്യം തനിക്കു വേണ്ട ഞാൻ മനസ്സിൽ ഊട്ടി ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു.

അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവരോടൊക്കെയുള്ള ഒരു മധുര പ്രതികാരമായിരുന്നു തന്റെ വിട്, തന്റെ സ്വപ്നം അത് ഒരിക്കലും തനിക്ക് നഷ്ടമകാൻ പാടില്ല അതിനെങ്കിലും പൂജ തന്റെ കൂടെ വേണ്ടതായിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ സ്വയം ചിന്തിച്ചു….

കാര്യങ്ങൾ ഇതൊക്കെയാണേലും ഉള്ളിൽന്റെ ഉള്ളിൽ തന്റെ ഭാര്യയെ പെട്ടന്നു വെറുക്കാനും തനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല അവൾ തന്ന സ്നേഹം, കരുതൽ,സാമിപ്യം എല്ലാം എന്റെ മനസ്സിനെ അവളെ ഇനിയും എനിക്കുവേണമെന്ന് ബോധത്തിലേക്ക് നയിച്ചു …

അതുകൊണ്ട് തന്നെ എന്റെ ദുഃഖം മറന്നുകൊണ്ടു ഞാൻ അവളോട്‌ ചിരിച്ചു കളിച്ചു നടന്നു.

അവളെ വെറുതെ വിടുവാൻ ഉദ്ദേശിച്ചാലും അവനെ വെറുതെ വിടാൻ എന്റെ മനസ്സ് അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല അതിനായി ഞാൻ മനസ്സിൽ പല പല കണക്കുട്ടലുലകളും നടത്തി എന്നാൽ അതൊന്നും ഒരു പ്രതികാരം എന്ന നിലയിലേക്ക് എത്തിയില്ലന്നതാണ് സത്യം ഞാൻ വീണ്ടും ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി….

എന്നാൽ എന്നെ തീർത്തും അത്ഭുത പെടുത്തിയത് ഒരു മാറ്റവുമില്ലാതെ തന്റെ ജോലിയിലും കർത്ഥവ്യത്തിലും മുഴുകി ജീവിക്കുന്ന പൂജയെ കണ്ടായിരുന്നു. ഇത്രയൊക്കെ ഉണ്ടായിട്ടും അവളുടെ സ്വഭാവത്തിലോ മുഖത്തോ തന്നോട് ഒരു ഭവമാറ്റവും ഞാൻ കണ്ടില്ല.അവൾ പഴയ പോലെ തന്നെ എന്നോട് പെരുമാറി എന്റെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കി .

എന്നാൽ ഇത്രയൊക്കെ ആയെങ്കിലും അവൾ എന്നോട് മാപ് ഇരക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു എന്നാൽ അതൊന്നും അവളിൽ നിന്നും കാണാതായ കൊണ്ട് എനിക്ക് അവളോടുള്ള അമർഷവും ദേഷ്യവും നിരാശയും ഒരേ പോലെ മാറി മാറി വന്നു. എങ്കിലും അവയൊന്നും ഞാൻ പുറത്ത് കാണിച്ചിരുന്നില്ല എനിക്ക് അതിന് കഴിയില്ല ഞാൻ അവളെ അത്രമാത്രം സ്നേഹിച്ചിരുന്നു അല്ലേലും മനസ്സുകൊണ്ട് അത് എന്റെ മാത്രം പെണ്ണല്ലേ??…

എന്റെ ഈ ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന വേദനയിലും അവളെ ഞാൻ പഴയ പോലെ സ്നേഹിക്കാനും പരിചരിക്കാനും തുടങ്ങി ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി ..

അന്നൊരു ശനീയാഴ്ച ദിവസമായിരുന്നു ഞാൻ പതിവ് പോലെ പൂജയുടേ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു പൂജ ഫ്ലാറ്റിൽ എത്തിയിരിന്നില്ല. കയ്യിലെ ബാഗ് താഴേക്കു വെച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ അടുത്തുള്ള സ്പെയർ കീ വെച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ വാതിൽ തുറക്കാൻ നേരമായിരുന്നു.വാതിലിനു മുന്നിൽ തന്നെ ഒരു കൊറിയർ ബോക്സ്‌ കണ്ടത്.

അത് കണ്ടതും എന്റെ ഉള്ളിൽ ആകാംഷയായി.

ഇതെന്താ പൂജ മേടിച്ചതു???

ഡ്രസ്സ്‌?? അല്ലെങ്കിൽ മറ്റെന്തെങ്കിലും??

ഞാൻ സ്വയം ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് ആ ബോക്സ് പരിശോധിക്കാൻ തുടങ്ങി..

പേരൊന്നും കാണുന്നില്ല എന്താ ഇതു അല്ല ഇതു അഡ്രെസ്സ് അല്ലെ???

ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി കൊണ്ട് അതിലെ അഡ്രെസ്സ് പരിശോദിച്ചു.

“നാറി”

ഒരു ദിർഹനിശ്വാസവും തെറിയും എന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കു വന്നു…

ഞാൻ ചെറുതായി ഒന്ന് ഞെട്ടി റിയാസിന്റെ പേരിലാണ് കൊറിയർ വന്നിരിക്കുന്നത് ഉറപ്പായും അവൻ തന്നെയാകണം ഈ ബോക്സ്‌ ഇവിടെ കൊണ്ടു വച്ചിരിക്കുന്നതും.

അവനെന്തു ഭവിച്ചാ തന്റെ പെണ്ണിനെ വിട്ടൂടെ കൊല്ലും നിന്നെ ഞാൻ കലികൊണ്ടു വിറച്ചു..

എന്നാലും എന്താണ് അതിന്റെ ഉള്ളിലെന്നു അറിയാൻ എനിക്ക് നല്ല ആകാംഷയുണ്ടായിരുന്നു.

എങ്കിലും ആ ബോക്സ് തുറന്നാൽ അവളറിയാൻ ചാൻസ്സുണ്ടെന്ന ഭയത്തിൽ ഞാൻ അത് തുറന്നില്ല

.

ഞാൻ പയ്യെ ഡോർ തുറന്നു ആ ബോക്സ് എടുത്തു കൊണ്ടു പോയി ഹാളിൽ വെച്ചു പിന്നെ ഒരു ചായ ഇടുവാൻ വേണ്ടി കിച്ചണിൽ പോയ സമയതായിരുന്നു പൂജ വന്നത്.

എന്നെ കണ്ടതും പ്രേതിഷിക്കാതെ വന്നത് പോലെ അവളൊന്നു ഞെട്ടി. എങ്കിലും പിന്നെ എന്നെ ആലിംഗനം ചെയ്തു.

“എപ്പോൾ എത്തി”.

കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മ തന്നുകൊണ്ട് അവൾ മൊഴിഞ്ഞു…

“ഇതേ ഇപ്പോൾ വന്നതേ ഉള്ളു”

ഉള്ളിൽ ഉള്ള ദേഷ്യം ഒരു നിമിഷം മാറ്റി കൊണ്ടുഞാൻ പറഞ്ഞു…

“ആണോ”

“എന്താ പൂജ മുഖത്തൊരു വാട്ടം”

നിരാശജനകവും നന്നേ ഷിണിതമായ അവളുടെ സുന്ദരമായ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഞാൻ ചോദിച്ചു….

“ഏയ്യ് ഒന്നുവില്ല ഏട്ടാ ഓഫീസിൽ നല്ല വർക്കുണ്ടായിരുന്നു അതിന്റെ ഷിണവാ”

“ ആണോ എന്നാൽ വേഗം കുളിച്ച് റസ്റ്റ്‌ എടുക്ക്”

“ഏയ്‌ റസ്റ്റ്‌ എടുക്കുവാൻ സമയമില്ല ഒന്ന് പുറത്തുപോണം”

“എന്തിന്”

ഞാൻ എന്റെ നെറ്റി ചുളിച്ചു…

“അജിസാറിന്റെ ചിലവുണ്ട് ഇന്ന് ”