“നീ കാപ്പർസാനാ എന്നെ സ്ഥലത്തേക്കുറിച്ചു പഴയ നിയമത്തിൽ വായിച്ചത് ഓർക്കുന്നുണ്ടോ ?’
“ഉവ്വച്ചോ, അഫ്ഘാനിസ്ഥാനിലല്ലേ ആ സ്ഥലം?’
“മണ്ടിപ്പെണ്ണ, അത് നരകത്തിലെ ഒരു താലൂക്കിന്റെ പരാ, അവിടത്തെ മുള്ളുമുരിക്ക് അറിയാമോ? അയൽക്കാരന്റെ കുണ്ണ അകത്തുകേറ്റാൻ അനുവദിച്ച ആ കടുത്ത തെറ്റിന് പുസ്തകത്തിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ശിക്ഷ എന്താണെന്നറിയാമോ?’
‘ചെറിയ എന്തെങ്കിലും…. ആദ്യത്തെ തെറ്റല്ലേ..”
‘കാപ്പർഖാനായിലെ ആ മുള്ളുമരത്തിന്റെ നീളമുള്ള ഒരു കമ്പെടുത്ത് നിന്റെ പൂറ്റിൽ ഉരയ്ക്കും; നിന്റെ മറ്റവൻ കുണ്ണയെടുത്തു കേറ്റി ചെയ്ത പോലെ ‘
‘അയ്യോ അച്ചാ, എനിക്കതു് ആലോചിക്കാൻ കൂടി വയ്യ… എന്തു വേദനയായിരിക്കും..”
‘വേദന മാത്രമല്ല. ചോരയും ഒരുപാടു വരും…’, പുസ്തകം മടക്കി പാളങ്കോട് പറഞ്ഞു.
‘അച്ചൻ വിചാരിച്ചാൽ എങ്ങനെയെങ്കിലും ഈ ശിക്ഷയിൽനിന്ന് ഒഴിവാക്കാൻ പറ്റുമോ?’ സുസമ്മ ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു.
‘ഹും’, അച്ചൻ ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടു, ‘ഒരു വഴിയുണ്ട്, നീ സമ്മതിക്കുമെങ്കിൽ.”
‘ഞാൻ സമ്മതിക്കാം, അച്ചൻ വഴിയെന്താണെന്നു പറ.’
‘കാപ്പർസ്ഖാനായിലെ മുള്ളുമരത്തിന്റെ ചെറിയൊരു കമ്പ് ഇവിടെ എന്റടുത്തുണ്ട്: അതു ഞാൻ നിനക്കു നോവാതെ പതുക്കെ..നിന്റെ..അതിൻറകത്തുകേറ്റി ഉരയ്ക്കാം ; കൂടെ ചില സ്തോത്രങ്ങളും ചൊല്ലാം. ഇവിടെ വച്ചു് അതു നടത്തിക്കഴിഞ്ഞാൽപ്പിന്നെ നരകത്തിൽ അതിനു വേറേ ശിക്ഷയില്ല.’
‘എനിക്കു സമ്മതമാണച്ചോ” സൂസമ്മ തലകുനിച്ചു പറഞ്ഞു. അവൾക്കു സന്തോഷമായി.
അച്ചൻ ആ സുന്ദരീമണിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുമ്മ വച്ച് സാവധാനം വിവസ്ത്രയാക്കി. പൂർണനഗ്നയായപ്പോൾ അച്ചൻ സങ്കീർത്തനപ്പുസൂക്തത്തിലെ വിശേഷപ്പെട്ട ചില സ്തോത്രങ്ങൾ ചൊല്ലി
‘ഇനി ആ മുള്ളുമരത്തിൻറ കമ്പു് അകത്തുകേറ്റാൻ പോകുകയാണ്; ആദ്യമൊക്കെ നിനക്കിച്ചിരി നോവും.”
അച്ചൻ കുലച്ചുനിന്ന തന്റെ ലഗാനെടുത്ത് സൂസമ്മയുടെ പുറ്റിൽ തിരുകിക്കേറ്റി ഒരു പ്രാവശ്യം മാത്രമേ അയൽക്കാരനുമായി പണ്ണിയുള്ളു എന്നു സൂസമ്മ പറഞ്ഞതു കള്ളം; പലതവണ കളിച്ചിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അച്ചൻ അകത്തു വച്ചപ്പോൾ അവൾക്കു നല്ല സുഖം തോന്നി. അച്ചന്റെ ലഗാൻ നല്ല സ്പീഡിൽ കയറിയിറങ്ങി. സൂസമ്മ സ്വർഗ്ഗം കണ്ടു.
എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സൂസമ്മ ചോദിച്ചു:
‘അച്ചോ, എനിക്കൊരു സംശയം.”
ചോദിച്ചോളൂ
‘അച്ചൻ അകത്തു കേറ്റിയത് മുള്ളുമരത്തിന്റെ കുമ്പല്ലേ?’
‘പക്ഷെ അതു കേറിയപ്പോൾ നൊന്തില്ലല്ലോ, ചോരയും വന്നില്ല. അതൊ അച്ചോ?”
‘അതോ, പറയാം; നിന്നെപ്പോലുള്ള ഒരുപാടു പാപികളുടെ പാപം തീർത്തു തീർത്ത് എൻറ ഈ കമ്പിന്റെ മുള്ളല്ലാ. തേഞ്ഞുപോയി സൂസമ്മ അതാ നിനക്കു നോവാത്തത്”
സാമിന്റെ കഥ കേട്ടിട്ട് ഞാനും ഗോപുവും ഉറക്കെച്ചിരിച്ചു.
“എടാ, ഞാൻ ആ പ്രവറ്റ് ബസ് സ്റ്റാൻറിൽച്ചെന്നൊന്നു തപ്പട്ട, ഗ്ലാസ്സ് കാലിയാക്കി സാം എഴുന്നേറ്റു.
ഞങ്ങൾ സംഭാഷണം തുടർന്നു.
“ഗോപു, നീ പറഞ്ഞല്ലോ മയന്തിയും നിന്നെക്കാൾ ഇച്ചിരി മുത്തതായിരുന്നു. എന്നു്: ലതയെ നിനക്കു കിട്ടിയുമില്ല. പക്ഷെ നിന്റെ പ്രായക്കാരി ലിസിയെ നീ പണ്ണി. നിന്നേക്കാൾ ചെറിയ പെണ്ണിനെ ആ പ്രായത്തിൽ ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ?”
പ്രമിലയുമായുള്ള അവിഹിത ബന്ധം തുടങ്ങി കുറച്ചു കൊല്ലം കഴിഞ്ഞു നടന്ന ഒരു സംഭവം പറയാം; ഞാൻ അർപ്പാക്കാത്തത് ഇക്കാര്യത്തിൽ പാകം വന്നിരുന്നു. ഞാൻ കായംകുളത്തു നിങ്ങടെ വീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ കൃഷ്ണപുരത്തു പോകാറുണ്ടായിരുന്നത് ഓർമ്മയുണ്ടോ?”
“ഉവ് നീ ചിലപ്പോൾ വന്നുകേറുമ്പത്തന്നെ അങ്ങോട്ടു പോയിരുന്നത് എനിക്കോർമ്മയുണ്ടു; പലപ്പോഴും അതിന് നിന്നോടു ദേഷ്യവും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. ഞങ്ങളോടില്ലാത്ത അടുപ്പം ആ ശങ്കരൻ ചേട്ടന്റെ കുടുംബത്തോട് എങ്ങനെയുണ്ടായി എന്നു്.”
“പറയാം; നിനക്ക് ദേഷ്യമുണ്ടായിരുന്ന കാര്യവും എനിക്കറിയാം; പക്ഷെ എനിക്കു നിവൃത്തിയില്ലായിരുന്നു. എന്റെ സ്ഥാനത്തു നിയാണെങ്കിൽ അതു തന്നെ ചെയ്യുമായിരുന്നു.”
“എന്ത്? എന്താ നിനക്കവരോട് ഇത്ര അടുപ്പം?”
“നിൻറ ജനുച്ചിറ്റയുടെ മൂത്ത മകൾ ഹേമ …”
“അതെ.. ഹേമയും നീയുമായി…?”, കയ്യിലിരുന്ന ഗ്ലാസ്സ് മറിയാതിരിക്കാൻ ഞാൻ പാടുപെട്ടു. ഒരകന്ന ബന്ധമാണ്; ഭാനുച്ചിറ്റയെന്നാണു ഞങ്ങൾ വിളിക്കുന്നതു് ഭാനുമതി.
“എടാ, എന്തോ ആവശ്യത്തിനു് ഗോവിന്ദനാണ് ആദ്യം എന്നെ അവിടെക്കൊണ്ടുപോയതു്.” (ഗോപു തുടർന്നു. അവിടെ ഞാൻ അവളെക്കണ്ടു. ഹേമ അവൾക്കുന്നു പതിന്നാലു വയസ്സുകാണും; പക്ഷേ പ്രായത്തിൽ കവിഞ്ഞ വളർച്ചയുണ്ടു്: പ്രത്യേകിച്ചു്…ഉം..അവിടെത്തന്നെ. അവൾക്കൊന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു. ഞാനാണ് അവളെ ചീത്തയാക്കിയത്… ആദ്യം കണ്ട നാൾ കതകിന്റെ മറയിൽ നിന്ന് അവൾ എന്നെ നോക്കി. ഇതിനകം ഞാൻ പെണ്ണുങ്ങളുടെ മനസു പഠിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവളെ ഒന്നു വളയ്ക്കണമെന്നു ഞാൻ നിശ്ചയിച്ചു. അന്നു ഞാൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു;
പിന്നെ കായംകുളത്തു വരുമ്പോളൊക്കെ ക്യഷ്ണപുരത്തു പോകും; അവളുടെ അച്ഛൻ ശങ്കരൻ ചേട്ടൻ മൃഗാശുപ്രതിയിൽ കോമ്പൗണ്ടർ ആയിരുന്നല്ലൊ, അല്ലറ ചില്ലറ സഹായങ്ങൾ ചെയ് ഞാൻ അയാളെ മയക്കി നിർത്തി. ഭാനുമതി ചിറ്റയും കുഴപ്പമില്ല. എന്നോടു വലിയ കാര്യമായിരുന്നു.
ശങ്കരൻ ചേട്ടന് ചീട്ടുകളിയിൽ ഭ്രമമായിരുന്നു; മുച്ചീട്ടു ശരിക്കു കളിക്കും, ഇടയ്ക്കിടെ ഭാനുച്ചിറ്റ വന്നു വഴക്കു പറയും. എന്നാലും, ‘നീ ഇരിക്കെടാ’ എന്നു പറഞ്ഞ് എന്നെ ഇരുത്തും. ഹേമയെയും അവളുടെ അനുജത്തി അപർണയെയും കൂടി ചിലപ്പോളൊക്കെ ചീട്ടുകളിക്കാനിരുത്തും.
ഒരു ദിവസം ഞാനവിടെ ചെന്നപ്പോൾ ഹേമ മാത്രം അവിടെയുണ്ട്. ചിറ്റ പുതിയിടത്തു പോയിരിക്കുകയായിരുന്നു. അവിടെയത്തോ വഴിപാടുണ്ട്. ചെറിയ വീടാണ്, ശങ്കരൻ ചേട്ടൻറത്. അടുത്ത വീട്ടിലെ ഒരു സ്ത്രീ അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു. മുറ്റത്തിരുന്ന് ഓല മെടയുകയായിരുന്നു, അവർ….തുടരും ………
