അമ്മ: എടി കുഞ്ഞു, നീ ഉള്ളിൽ ഒന്നും ഇട്ടില്ലേ?
കുഞ്ഞു: ഇല്ല, രാത്രി ഞാൻ ഇടാറില്ല.
അമ്മ: ആ, അത് നീ കല്യാണം കഴിയുന്നതിനും മുന്ന് ഇടാറില്ലല്ലോ.
കുഞ്ഞു: ആ, പിന്നെ എന്താ ഇപ്പൊ ഒരു ചോദ്യം?
റിനി: അമ്മേ, അവൾ എന്ത് വേണേലും ആയിക്കോട്ടെ. വെറുതെ അവളെ ചൊറിയാൻ നിൽക്കണ്ട.
അമ്മ: അയ്യോ, ഞാൻ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ലേ. നല്ലോണം തെളിഞ്ഞു കാണുന്നുണ്ട്, അതുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ.
കുഞ്ഞു: ചേച്ചി, എനിക്കു ഉറക്കം വരുന്നു.
റിനി: എന്നാ വാ, നമുക്ക് പോയി കിടക്കാം.
ഞാൻ: കുഞ്ഞു എവിടാ കിടക്കുന്നെ. താഴെ റൂം ശരിയാക്കിയില്ലേ.
അമ്മ: അതിൻ്റെ ബാത്‌റൂമിൽ ടാപ്പ് കംപ്ലൈന്റ് ആണ്. അത് ശരിയാക്കണം, എന്നാലേ റൂം ഉപയോഗിക്കാൻ പറ്റു.
ഞാൻ: അയ്യോ, അപ്പോൾ ഞാൻ എവിടെ കിടക്കും?
കുഞ്ഞു: ഏട്ടൻ ചേച്ചിയുടെ കൂടെ കിടന്നോ, ഞാൻ താഴെ കിടന്നോളാം.
ഞാൻ: അയ്യോ, വേണ്ട. മോൾ മേലെ കിടന്നോ, ഞാൻ താഴെ കിടക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ ചേച്ചി എന്നെ വെച്ചേക്കില്ല.
റിനി: അയ്യടാ, എൻ്റെ മോളെ ഇങ്ങേർ പലതും പറയും. പണ്ട് നിന്നെ ഒന്ന് നിലത്തു കിടത്തിയതിനു ഏട്ടൻ രണ്ട് മൂന്ന് ദിവസം എന്നോട് മിണ്ടാതെ നടന്നതാ.
ഞാൻ: ഒന്ന് പോടീ.
റിനി: അതെ മോളെ, നമുക്ക് കട്ടിലിൽ കിടക്കാം. റൂമിലെ സോഫയിൽ ഏട്ടൻ കിടന്നോട്ടെ.
ഞാൻ: ആ, ശരി.
അവർ രണ്ടാളും റൂമിലേക്ക് പോയി. ഞാനും അമ്മയും കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു. പിന്നെ അമ്മയുടെ മുഖത്തു നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു കള്ള ചിരി കണ്ടു.
ഞാൻ: എന്താ ഒരു ചിരി?
അമ്മ: ഒന്നുമില്ല.
ഞാൻ: എന്നാ ഞാൻ കിടക്കാൻ പോവാ.
ഞാൻ എണീറ്റ് നടന്നു
അമ്മ: എടാ…
ഞാൻ: എന്താ അമ്മേ?
അമ്മ: കിടക്കാൻ പോവാണോ?
ഞാൻ: ആ….
അമ്മ: മ്മ്….വേഗം ചെല്ല്.
ഞാൻ: അതെന്താ ഒരു ആക്കിയ പറച്ചിൽ?
അമ്മ: ഒന്നുമില്ല.
ഞാൻ: പറ അമ്മേ, അമ്മേടെ കൂടെ കിടക്കണോ?
അമ്മ: അയ്യെടാ, എനിക്കു ആയി ഇരിക്കാ. ഇനി ഒരാഴ്ചത്തേക്ക് ഈ വഴിക്ക് വന്നു പോകരുത്.
ഞാൻ: ശ്ശോ, മോശമായി പോയി.
അമ്മ: മ്മ്…. അതിനും വലിയ കാര്യം ഭാഗ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ കിട്ടും.
ഞാൻ: എന്നതാ?
ഞാൻ നടന്നു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മയെ നോക്കി. പിന്നെ കണ്ണ് കൊണ്ട് “എന്തെ?” എന്ന് ചോദിച്ചു.
അമ്മ: അല്ല, ഒരു ത്രീസം മണക്കുന്നുണ്ട്.
ഞാൻ: ഒന്ന് പോ, അമ്മേ.
(“ഏ, ഇനി ബിരിയാണി കൊടുക്കുന്നുണ്ടോ!!”)
(തുടരും)
നിങ്ങളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായങ്ങൾ എന്നെ അറിയിക്കുക.
