കുറച്ച് നേരത്തെ ഞരക്കങ്ങളും മുരൾച്ചകളും കെട്ടടങ്ങിയപ്പോൾ അവിടം ശാന്തമായി. പക്ഷികളുടെ കളകളാരവങ്ങളും പിന്നെയാ ആന്റിയുടെയും അനന്തരവന്റേയും ഭാരമേറിയ ഉച്ഛ്വസങ്ങളും മാത്രം. ജിനുവിന്റെ നെഞ്ചിൽനിന്നും പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റ് സെലീന നിലത്തേക്ക് കിടന്നു.
ജിനു അവന്റെ കുണ്ണപ്പാല് വീണുകിടന്ന വയറും നാഭിയും തുടയ്ക്കുന്നതും നോക്കി ചരിഞ്ഞ് കിടക്കുമ്പോഴും സെലീനയുടെ മാറിടം ഉയർന്നുതാണു. കണ്ണുകളടച്ചവൾ ദീർഘശ്വാസമെടുത്തു. ‘ ദൈവമേ! അതിനെ ഉഴിഞ്ഞ് കൊടുത്തിട്ടും അവന് പോയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാനെന്നാ ചെയ്യുമായിരുന്നു???’ അവൾ സ്വയം ചോദിച്ചു.
‘ വാ… നമ്മക്ക് പോവാറായെന്ന് തോന്നുന്നു.’ സെലീന എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.
‘ ആന്റി…സോറി… എനിക്ക്… ഞാൻ.. സോറി…’ വരുമെന്നുറപ്പായ സമയത്തും മുന്നറിയിപ്പ് കൊടുക്കാതെ ആന്റിയുടെ മുഖത്തുതന്നെ വാണപ്പാല് തെറിപ്പിച്ചതിൽ അവന് അവനോട് തന്നെ ഈർഷ്യ തോന്നി. ആ നനഞ്ഞൊട്ടുന്ന കവിളിലും പാലൊലിക്കുന്ന കഴുത്തിലും കണ്ടവൻ നാണക്കേട് കൊണ്ട് മുഖം കുനിച്ചു. തന്റെ ദ്രാവകമാണ് ആന്റിയുടെ മുഖത്ത്. അവർക്ക് നിഷിദ്ധമായ ദ്രാവകം.
പക്ഷേ സെലീന ആ വസ്തുത ഏതാണ്ട് അംഗീകരിച്ച മട്ടായിരുന്നു.
‘ ദാ… ഷർട്ടിട് വേഗം… നേരമിരുട്ടുന്നു…’ അവൾ തറയിൽ കിടന്ന ഷർട്ടെടുത്ത് അവന് നേരേ നീട്ടി.
തെല്ലൊന്ന് മടിച്ചിട്ട് വാങ്ങി. ഷർട്ടിടാൻ തുടങ്ങുന്നതിനിടയിൽ ആന്റിയുടെ കവിളിലും കഴുത്തിലും കുറ്റബോധത്തോടെ നോക്കി. പിന്നെ മടിച്ചുമടിച്ച് ഷർട്ട് നീട്ടി.
‘ഇതു വച്ചൊന്ന്… വേണേൽ.. മ്മ്….’
അവനുദ്ദേശിച്ചത് സെലീനയ്ക്ക് മനസ്സിലായി.
‘ വേണ്ട… ഷർട്ടഴുക്കാക്കണ്ട… ഐം ഓക്കെ.. താഴെപോവുമ്പോ വെള്ളത്തി കഴുകാം.’
അവന്റെ പാൽ തന്റെ മുഖത്തു കുറച്ചുനേരംകൂടി ഇരിക്കണമെന്ന് അവൾ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നെന്നതാണ് സത്യം. അതങ്ങനെ തുടച്ചുകളയാൻ അവൾ തയ്യാറായിരുന്നില്ല. അവന്റെ അങ്കിളിന് സെലീനയുടെ മുഖത്ത് അടിച്ചൊഴിക്കുന്നത് വലിഷ്ടമായിരുന്നു. അത് കഴുകി കളയാതെ അവിടെതന്നെ പറ്റിച്ച് ഉണക്കിപിടിപ്പിക്കാന്‍ അവൾക്കും… മറ്റുള്ളവർക്ക് കേൾക്കുമ്പോൾ വിചിത്രമായി തോന്നിയേക്കാവുന്ന ഇക്കാര്യം അവരുടെ മാത്രം രഹസ്യഫാന്റസിയായിരുന്നു. മോന്റെ രേതസ്സ് തന്റെ വെളുത്തുമെലിഞ്ഞ കഴുത്തിൽനിന്നും ടോപ്പിനടിയിലൂടെ മുലകളിലേക്ക് അല്പാല്പമായി ഒഴുകിയിറങ്ങുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.
കുന്നിൻപുറത്ത് പുതപ്പ് വിരിച്ചിരുന്നിടത്തേക്ക് തിരികെ നടന്നുകയറുമ്പോൾ അവർ പരസ്പരം മിണ്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ജിനുവിന്റെ മനസ്സ് വല്ലാതെ പ്രക്ഷുബ്ധമായിരുന്നു. അത് മനസ്സിലാക്കിയെന്നോണം അവൾ അവന്റെ കൈയിൽ കരം ചേർത്ത് അതിലൊന്ന് മൃദുവായി അമർത്തി അവനെ സമാശ്വസിപ്പിച്ചു.
ജിനുവിന്റെ മനസ്സിനൊരല്പം ആശ്വാസം ലഭിച്ചു.
അവിടെനിന്നും അവരുടെ പുതപ്പും ക്യാമറയും മറ്റു സാമഗ്രികളുമെടുത്ത് തിരിച്ച് റിസോട്ടിലെത്തി. സംഭവബഹുലമായ ആ രാത്രിതന്നെ അവർ അറോഹ വിട്ടു. യാത്രയിലുടനീളം അവരിരുവരും ഒരക്ഷരംപോലും പരസ്പരം ഉരിയാടിയില്ല. എങ്കിലും ആ ആന്റിയുടെയും അനന്തരവന്റേയും മനസ്സുകൾ ഭാവിയെ പറ്റിയുള്ള നിരവധി ചോദ്യങ്ങളാൽ മുഖരിതമായിരുന്നു.